To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly
Ήμουν στο τρίτο έτος στο πανεπιστήμιο και καθόμουν στο κρεβάτι βυθισμένη στη ζεστασιά που δημιουργούσαν τα χριστουγεννιάτικα λαμπάκια, αν και θα έπρεπε να τα είχα κατεβάσει έξι μήνες πριν. Το «Stronger» της Christina Aguilera έπαιζε στη διαπασών, ενώ η φίλη μου κρατούσε στο ένα χέρι το εσώρουχο του πρώην της και στο άλλο ένα ψαλίδι, έτοιμη να το κόψει.
Videos by VICE
Κομμάτια υφάσματος έπεφταν στο πάτωμα καθώς η Christina τραγουδούσε αγριεμένα «But uh uh, oh no, you’re wrong» κι εγώ την ενθάρρυνα επειδή ήταν φίλη μου. Αργότερα, άναψε μια υπαίθρια φωτιά για να κάψει όλα τα πράγματα που είχε αφήσει ο πρώην της στο σπίτι της. Ήταν κάπως τρελή η σκέψη, αλλά όπως φαίνεται αυτό είναι το αποτέλεσμα των χωρισμών: μας κάνουν να φερόμαστε παρανοϊκά.
«Οι ανθρώπινες σχέσεις είναι περίεργο πράγμα», είχε πει κάποτε ο Charles Bukowski. «Είσαι με κάποιον άνθρωπο για ένα διάστημα, τρως, κοιμάσαι και ζεις μαζί του, τον αγαπάς, συζητάτε, πηγαίνετε σε διάφορα μέρη μαζί και μετά τέλος». Είναι αυτό το απότομο που σου γυρίζει το στομάχι και κάνει κάποιες από εμάς να τα χάνουν, τόσο που μετά τον χωρισμό δεν καταναλώνουν κουβάδες παγωτό ούτε βάφουν τα μαλλιά τους μπλε, όπως επιβάλλει το κλισέ, αλλά ξοδεύουν χιλιάδες ευρώ για να φτιάξουν τα δόντια τους ή συναντιούνται με την τύπισσα με την οποία τις απάτησε ο πρώην, μόνο και μόνο για να της χύσουν καυτό καφέ στο μπλουζάκι.
Επειδή έχω βιώσει μόνο έναν πολύ σύντομο και εύκολο χωρισμό, και το μοναδικό παρανοϊκό πράγμα που έκανα ήταν να προσπαθήσω ανεπιτυχώς να χακάρω τον λογαριασμό του στο Facebook, ήμουν πολύ περίεργη να μάθω τους πιο ακραίους τρόπους με τους οποίους αντιδρούμε στον χωρισμό.
Όταν χώρισαν, του έστειλε μια φωτογραφία με το πέος ενός τύπου στο στόμα της, με στόχο να τον βασανίσει. «Την αποθήκευσα και την έστειλα στη μητέρα της που ήταν πολύ θρησκευόμενη…»
Αυτό που δεν υπολόγισα ήταν πόσο θα δυσκολευόμουν για να πείσω τους ανθρώπους να μου εκμυστηρευτούν τις ιστορίες τους. Η Heather* ξεπέρασε τον χωρισμό της κάνοντας τρίο με δύο παντρεμένους (όχι μεταξύ τους) σε ένα πάρτι που γινόταν σε σπίτι – το οποίο δεν ανήκε σε κανέναν από τους δυο φίλους. Ζήτησα περισσότερες πληροφορίες: σιγή ασυρμάτου.
Αλλά επέμεινα. Ο Sid* άρχισε να βγαίνει με την πρώτη του κοπέλα στο γυμνάσιο, το οποίο σημαίνει ότι η σχέση τους είχε την ένταση η οποία συνοδεύεται από τις ορμόνες της εφηβείας. Όταν χώρισαν, του έστειλε μια φωτογραφία με το πέος ενός τύπου στο στόμα της, με στόχο να τον βασανίσει. «Την αποθήκευσα και την έστειλα στη μητέρα της που ήταν πολύ θρησκευόμενη. Αποχαιρέτησε έτσι τις καλοκαιρινές διακοπές και γνώρισε την εκκλησιαστική κατασκήνωση».
Ενώ δεν υπήρχε περίπτωση να τα βρουν ποτέ ξανά, τουλάχιστον δεν κατέστρεψε τη σχέση του με τη μητέρα της. «Με ευχαρίστησε και μου ζήτησε συγγνώμη εκ μέρους της κόρης της. Ήταν το κλασικό: εγώ δεν τη μεγάλωσα έτσι κ.λπ. Ήταν μια πολύ γλυκιά γυναίκα την οποία ακόμα συναντώ τυχαία πού και πού στον δρόμο».
Η Harriet* έκανε κάτι παρόμοιο όταν έμαθε ότι το πρώτο της αγόρι την απατούσε για έξι μήνες ενώ ήταν μαζί. «Έστειλα μήνυμα στη μάνα του για να της πω ότι καπνίζει χόρτο και παίρνει ναρκωτικά. Αυτό το έμαθα μόνο αφότου χωρίσαμε. Του τα έχωσαν οι γονείς του».
Δεν έχουν μιλήσει από τότε. Τη ρώτησα αν νιώθει άσχημα. «Δεν έπρεπε να με απατήσει, το κάθαρμα. Έκαψα επίσης όλα του τα πράγματα, έβγαλα φωτογραφία και του την έστειλα. Ήμουν νέα και ανώριμη».
Όλες οι ντροπιαστικές ιστορίες που άκουσα αφορούσαν ανθρώπους που ήταν τότε μεταξύ 15 και 18, στην ηλικία που βιώνεις όλα τα συναισθήματα πολύ πιο έντονα και ο μόνος τρόπος για να ξεπεράσεις ένα χωρισμό είναι να κάνεις ακραία πράγματα – όπως το να μετακομίσεις σε άλλη χώρα.
Ο Zak* ήταν μόλις 15 όταν έπεισε τη μητέρα του να φύγουν από μια μικρή πόλη της Ισπανίας και να εγκατασταθούν στην Ινδία, όταν τον απάτησε η κοπέλα του. «Αυτή ήταν 16 στα 17 και ήμασταν μαζί κάτι παραπάνω από τέσσερις μήνες. Με χώρισε με μήνυμα στο MSN και μετά έμαθα από το Teen Open Diary (το blog της) ότι με είχε απατήσει».
Είχε στεναχωρηθεί τόσο πολύ που το να μετακομίσει στην Ινδία, όπου είχαν συγγενείς, ήταν ο μόνος τρόπος για να νιώσει καλύτερα «Με αναστάτωσε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να μείνω άλλο στην Ισπανία».
Αυτό τελικά τον βοήθησε να το ξεπεράσει; «Όχι».
Ακόμα και εκείνοι που επιλέγουν να αντιμετωπίσουν ένα χωρισμό με πιο παραδοσιακές μεθόδους πένθους, δεν έχουν αποφύγει αυτούς τους ακραίους τρόπους – ειδικά όταν αποδεικνύεται ότι ο σύντροφός τους είναι καθίκι. Η Milly* συνάντησε τον πρώην της σε ένα συνοικιακό μπαρ, χωρίς να έχει την παραμικρή υποψία πόσο τέρας ήταν.
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
«Ύστερα από λίγους μήνες κυκλοφορούσαν φήμες ότι έβγαινε με άλλες κοπέλες, έλεγε συχνά ψέματα και σε κάποια ραντεβού δεν εμφανιζόταν, χωρίς καμία προειδοποίηση. Την έκανε επίσης αφήνοντάς με μόνη σε μία πόλη της ανατολικής Ευρώπης για μία ολόκληρη ημέρα, ενώ υποτίθεται ότι κάναμε αυτές τις διακοπές για να αναζωπυρώσουμε τη σχέση μας».
Ύστερα από ένα χωρισμό που κράτησε δύο χρόνια, με κλάματα, φωνές και μικρές επανασυνδέσεις, η Milly τελικά προχώρησε στη ζωή της. Ο πρώην της, όμως, όχι. «Δεν μπορούσα να τον αποφύγω. Μου έστελνε συνέχεια μηνύματα, που αν τα διάβαζε κανείς θα νόμιζε ότι ήμασταν ακόμα μαζί».
«Το αποκορύφωμα ήταν όταν διέρρηξε το σπίτι μου ένα βράδυ για να με βλέπει την ώρα που κοιμάμαι, μέχρι που ξύπνησα και τον έδιωξα με κλοτσιές», προσθέτει. Δεν πήγε ποτέ στην αστυνομία, πείθοντας τον εαυτό της ότι επρόκειτο απλώς για έναν γλοιώδη περίεργο τύπο που την αγαπούσε τόσο πολύ που ήθελε να τη βλέπει συνέχεια. «Νιώθω πολύ αξιολύπητη που τα λέω τώρα». Πλέον λαμβάνει κάνα μήνυμα από αυτόν μια στο τόσο.
Δεν οδηγούν όλοι οι χωρισμοί σε συναισθηματική δυσφορία και εμμονικούς stalkers. Η Rachel* μού λέει: «Έχω διοργανώσει μερικά “μάντεψε ποιος είναι ελεύθερος” όργια και gangbangs, αλλά δεν θεωρώ ότι είναι κάτι παρανοϊκό, ούτε μετανιώνω γι’ αυτό. Αντιθέτως, νομίζω ότι ήταν γαμάτο».
Μιας και δεν έχω κάνει φασαρίες και δεν έχω στείλει 60 selfies με λυπημένη φάτσα στον πρώην μου, αυτό που έκανα ήταν να φάω πολλές σοκολάτες Mars, να πιω ένα ολόκληρο μπουκάλι φτηνό λευκό κρασί και να με διώξουν από μια αίθουσα bowling. Ωστόσο, όταν ανακαλείς τις φορές που έπρεπε να διαχειριστείς ένα χωρισμό, ποτέ δεν είναι στιγμές περηφάνιας. Όπως έλεγε και σε ένα τραγούδι ο Neil Sedaka: «Ο χωρισμός είναι δύσκολη υπόθεση».
* Τα ονόματα έχουν αλλαχθεί.
Περισσότερα από το VICE
Η Απεξάρτηση Ενός Έλληνα Δημοσιογράφου από τον Τζόγο μια Δευτέρα Απόγευμα
Ο Μένιος Φουρθιώτης και η Παρέα του σε ένα Ρεσιτάλ Απανθρωπιάς
Όλα τα Παράξενα Πράγματα που Πιθανώς δεν Ήξερες για τον Fidel Castro