To Κουβέιτ σχεδιάζει “Gaydar” για να Αποκλείσει τους Γκέι από τη Χώρα

Kοινοποίηση


LGBT flag map of Kuwait, via Wikimedia

Το μικρό κράτος του Κουβέιτ, το οποίο βρίσκεται στην περιοχή του Περσικού Κόλπου μεταξύ της Σαουδικής Αραβίας, του Ιράκ και του Ιράν, θέλει να αναπτύξει μια διαδικασία ελέγχου τύπου «gaydar», για να βεβαιωθεί ότι δεν θα επιτρέπεται στους ομοφυλόφιλους ομογενείς η είσοδος στη χώρα.

Videos by VICE

Αυτό το διεστραμμένο σχέδιο προέρχεται από τον διευθυντή δημόσιας υγείας του Κουβέιτ, Yousouf Mindkar, ο οποίος επιβλέπει τους ιατρικούς ελέγχους ρουτίνας στους ομογενείς που εισέρχονται σε οποιαδήποτε από τις χώρες Συνεργασίας του Κόλπου: Μπαχρέιν, Κουβέιτ, Ομάν, Κατάρ, Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, στις οποίες η ομοφυλοφιλία θεωρείται ποινικό αδίκημα. Στο Κουβέιτ, μια πράξη ομοφυλοφιλίας μπορεί να σας οδηγήσει στη φυλακή μέχρι και για 10 χρόνια. Σε κάποια από τα άλλα έθνη τιμωρείται με θάνατο.

Οι ιατρικές εξετάσεις έχουν στόχο να επιβεβαιώσουν ότι οι αλλοδαποί που εισέρχονται στις αραβικές χώρες είναι υγιείς. Ο Mindkar όμως, θέλει να τις χρησιμοποιήσει ως ευκαιρία για να πατάξει αυτό που θεωρείται [από την κυβέρνηση] ως μια ενοχλητική αύξηση του γκέι πληθυσμού της χώρας. «Θα λάβουμε αυστηρότερα μέτρα που θα μας βοηθήσουν να εντοπίσουμε τους ομοφυλόφιλους, στους οποίους στη συνέχεια θα απαγορεύεται η είσοδος στο Κουβέιτ ή σε οποιοδήποτε άλλο κράτος μέλος του Κόλπου», ήταν η δήλωση του Mindkar στην εφημερίδα Al Rai, την οποία μετέφρασαν στα Αγγλικά τα Gulf News.

Ενώ υπάρχει αφθονία ενστάσεων σχετικά με την επιθυμία της χώρας να αποκτήσει ελέγχους gaydar στα σύνορα – όπως η ενδεχόμενη παραβίαση του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η σπατάλη χρημάτων για μια άχρηστη επίδειξη ρατσισμού – για να αναφέρουμε μερικές, το πραγματικά καυτό ερώτημα εδώ, είναι ο τρόπος που θέλει να το πετύχει αυτό.

Ο Mindkar δεν μπήκε σε λεπτομέρειες για αυτό το κομμάτι όταν μίλησε στην Al Rai, και ίσως αυτό συνέβη επειδή δεν υπάρχει πραγματική τεχνολογία gaydar. Θα μπορούσε όμως να υπάρξει;

Έχουν υπάρξει στο παρελθόν ορισμένες αποτυχημένες προσπάθειες να χρησιμοποιηθεί η τεχνολογία και η επιστήμη για να διαπιστωθούν οι σεξουαλικές προτιμήσεις κάποιου. Μια στρατηγική είναι να εμβαθύνει κανείς σε υποτιμητικά στερεότυπα, κάτι το οποίο χρησιμοποίησε μια γαλλική εφαρμογή για να βοηθήσει τις μητέρες να καταλάβουν αν ο γιος τους είναι ομοφυλόφιλος ή όχι. Αυτή η τεχνική gaydar αποτελούνταν από μια σειρά – σύμφωνα με το Jezebel – «φρικτών στερεοτυπικών ερωτήσεων», όπως: «Μήπως του αρέσει να ντύνεται ωραία, να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στα ρούχα και στις μάρκες;» ή «Μήπως του αρέσουν τα μιούζικαλ»;

Δεν θα ασχοληθώ με αυτή την προσέγγιση, ούτε καν για να την επιπλήξω. Αλλά, τούτου λεχθέντος, υπάρχουν τρόποι για να αξιολογήσεις αν κάποιος είναι gay ή straight που βασίζονται στην πραγματική επιστήμη. Πέρυσι, ο ερευνητής  Joshua Tabak, του Πανεπιστημίου της Ουάσιγκτον, έκανε πρωτοσέλιδα με τον τολμηρό ισχυρισμό του, ότι ορισμένα φυσικά γνωρίσματα, όπως η θέση των χαρακτηριστικών του προσώπου ενός ατόμου – ακόμα και αν αγνοήσει κανείς στοιχεία όπως το χτένισμα – είναι αρκετά για να διακρίνει κανείς (τις περισσότερες φορές) με ακρίβεια τις σεξουαλικές προτιμήσεις του.

«Πρέπει να εμπιστεύεστε το gaydar σας στην καθημερινή σας ζωή; Μάλλον όχι», έγραψε ο Tabak σε μια στήλη στους New York Times, λίγο μετά τη δημοσίευση της μελέτης του στο περιοδικό PLoS ONE.  «Στα πειράματά μας, η μέση ακρίβεια μιας απόφασης με βάση το gaydar βρισκόταν γύρω στο 60 τοις εκατό. Αυτό αποδεικνύει την δυνατότητα του gaydar – που όμως απέχει αρκετά από την αντικειμενική κρίση. Αν είναι όμως το gaydar πραγματικό; Απολύτως».

Θεωρητικά, οι αξιωματούχοι του χώρου της υγείας στο Κουβέιτ θα μπορούσαν να αποστάξουν αυτό και άλλα παρόμοια ευρήματα ερευνών σε μια διαδικασία ανίχνευσης των γκέι με βάση την επιστήμη. Αλλά, όπως είπε Tabak, το ποσοστό της ακρίβειάς της δεν θα είναι αρκετά μεγάλο και δεν θα αποτελεί ένα στοιχείο τόσο αδιάσειστο ώστε να αποκλείσει κάποιον από την είσοδο στη χώρα.

Όμως, έχουμε ξαναδεί αντι-γκέι περιορισμούς από διάφορες κυβερνήσεις. Αυτό το καλοκαίρι, η Ρωσία ψήφισε ένα νόμο που επιτρέπει στο κράτος να συλλαμβάνει και να απελαύνει ξένους που υποστηρίζουν την ομοφυλοφιλία – είτε αυτοί απλά εκφράζουν την υποστήριξή τους προς τους ομοφυλόφιλους, είτε περπατούν ρομαντικά χέρι-χέρι με ένα άτομο του ίδιου φύλου, είτε μεταφέρουν τη σημαία του ουράνιου τόξου και ούτω καθεξής.

Και δεν χρειάζεται καν να κοιτάξουμε προς την Ανατολή για παραδείγματα ομοφοβικών μεταναστευτικών νόμων. Για 22 χρόνια οι ΗΠΑ προσπαθούσαν να κρατήσουν έξω τους οροθετικούς αλλοδαπούς – πράγμα που θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια μορφή διάκρισης κατά των ομοφυλόφιλων.  «Για χρόνια, αρνηθήκαμε να αναγνωρίσουμε [το AIDS] για αυτό που ήταν. Χαρακτηριζόταν ως μια «γκέι ασθένεια», δήλωσε ο Πρόεδρος Ομπάμα όταν κατάργησε την απαγόρευση αυτή πριν από μερικά χρόνια.  «Όσοι [έπασχαν από AIDS] αντιμετωπίζονταν με καχυποψία».

Εν τω μεταξύ, το σχέδιο gaydar του Κουβέιτ έχει οριστεί να συζητηθεί σε συνεδρίαση της επιτροπής των χωρών της Συνεργασίας του Κόλπου τον επόμενο μήνα. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε αν η επιτροπή θα δώσει στην πρόταση το πράσινο φως – και ακόμη περισσότερο ενδιαφέρον θα έχει να μάθουμε το πώς σκοπεύει να πετύχει ο Mindkar αυτό το είδος ελέγχου.

Δυστυχώς, όταν ο ανιχνευτής ομοφυλοφιλίας πέσει στο φάσμα ερωτήσεων όπως: «σου αρέσουν τα σπορ;» ή της ανάλυσης των αναλογιών του προσώπου, δεν θα είναι η πρώτη φορά που η ιστορία θα έχει χρησιμοποιήσει ασόβαρη επιστήμη για να δικαιολογήσει ένα κυνήγι μαγισσών που έχει ρίζες στον φόβο και το μίσος. Και αυτά τα κυνήγια δεν είχαν ποτέ καλή κατάληξη στο παρελθόν.