Το Συγκρότημα που Έγραψε τον Ύμνο του Έλληνα Freelancer – Ταυτιστείτε Ελεύθερα

Kοινοποίηση

Στα δύσκολα χρόνια της μνημονιακής κρίσης, το ελληνικό κράτος έχει αποφασίσει ότι για να μαζέψει κάποιους απαραίτητους πόρους, θα πρέπει να παίξει τον ρόλο του συνεταίρου που κάθεται στην καμπούρα κάθε ελεύθερου επαγγελματία, κατασπαράζοντας τα έσοδά του και κάνοντας την επιβίωσή του σχεδόν αδύνατη. Πολλοί νέοι freelancers έχουν φτάσει σε σημείο που ουσιαστικά πληρώνουν για να δουλέψουν, ενώ τους έχει σχεδόν απαγορευτεί η δυνατότητα να αρπάξουν κάποιες μικρές ευκαιρίες που παρουσιάζονται στο διάβα τους, αφού ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα είναι εξοντωτικός. Αν σε όλα τα παραπάνω προστεθεί και η εκμετάλλευση της όλης κατάστασης από κάποιους εργοδότες, είναι εύκολο να καταλάβει κανείς ότι μιλάμε για την πλέον αδικημένη μερίδα εργαζομένων.

Ωστόσο, επειδή πρόκειται για δημιουργικούς ανθρώπους, βρίσκουν πάντα τρόπους να εκφράσουν αυτήν την απόγνωση. Ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι το κομμάτι «Φριλάνσερ Λακαμάς», του αθηναϊκού ντουέτου που ακούει στο όνομα «Κάτι Γάτοι Τρομοκράτοι» (Ο Άλεξ και η Δάφνη). Το τραγούδι αποτελεί ένα κολάζ καθημερινών στιγμών τις οποίες βιώνει ένας νέος που εργάζεται ως freelancer: Από το άγχος της ελάχιστης παραγγελίας του σουβλατζίδικου της γειτονιάς, μέχρι την άνοδο των φόρων στα τσιγάρα – αυτά που απασχολούν τα «poster boys της παγκόσμιας αστικής τάξης», όπως τους περιγράφει το κομμάτι. Το ντουέτο κυκλοφόρησε διαδικτυακά πριν από κάποιες μέρες το ντεμπούτο του, με τίτλο Πουτάνες Αντισώματα. Σε αυτό περιέχονται κάποια από τα πιο κουλά τραγούδια της φετινής χρονιάς, όπως το «Ομόνοια Lite» και το ομότιτλο του δίσκου. Η προσπάθειά τους να αποτυπώσουν την μπερδεμένη γενιά των σημερινών νέων μεταξύ 25-35 κρίνεται επιτυχημένη, ενώ ο ήχος τους σε ταξιδεύει από τα σκοτεινά στενά της νεοϋορκέζικης antifolk σκηνής, μέχρι την καφρίλα των Χατζηφραγκέτα. Οι Κάτι Γάτοι Τρομοκράτοι (ΚΓΤ) δεν έχουν σκοπό να αλλάξουν τη ζωή σου, απλώς να εκφράσουν την περίεργη ψυχοσύνθεση της φιλίας τους. Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε όσα είπαμε σε μία πρόσφατη διαδικτυακή κουβέντα που είχαμε.

Videos by VICE

VICE: Πώς προέκυψε το όνομα του γκρουπ;
Άλεξ: Κοίτα, οι ΚΓΤ δουλεύουν ακριβώς όπως το συγκρότημα που είχες φτιάξει με τον κολλητό σου στη Ε΄ Δημοτικού. Πρώτα βρήκαμε το όνομα, μετά τον τίτλο του δίσκου, μετά τον τίτλο κάθε τραγουδιού και στον χρόνο που μας περίσσεψε, γράψαμε και τη μουσική. Η Δάφνη και εγώ αλληλοαποκαλούμαστε «γάτοι» εδώ και πολύ καιρό, σχεδόν όσο είμαστε φίλοι. Το ξεκίνησε αυτή, πράγμα που με είχε συγκινήσει πολύ, επειδή το ίδιο έκαναν οι γονείς μου – μάλλον απ’ το τραγούδι του Μαχαιρίτσα.
Δάφνη: Το πάθος μου για τις γάτες είναι γνωστό, όπως και το γεγονός ότι και οι δυο είμαστε πάνω-κάτω σαν γατιά.

Αν δεν ήταν Τρομοκράτοι, τι θα μπορούσαν να είναι;
A: Απ’ τη Βαγδάτη;
Δ: Κάτι Γάτοι Φουλ Γαμάτοι.

Πότε αποφασίσατε να ξεκινήσετε και ποιοι ήταν οι λόγοι που σας έφεραν κοντά καλλιτεχνικά;
Α: Δεν ξέρω αν υπάρχει καλλιτεχνικό κίνητρο, πέρα από απλή βαρεμάρα. Το «αποφασίσαμε» το περασμένο Πάσχα, ενώ «διακοπάραμε» στο Άμστερνταμ. Δεν μπορώ να ισχυριστώ πως θυμάμαι τα πάντα, αλλά σίγουρα είχε κάτι να κάνει με ψυχοτροπικές τρούφες, vegan γάλα και μια γαβάθα αποτσίγαρα.
Δ: Νομίζω πως μας ενέπνευσε η πόλη και η τέχνη μέσα της, που σε συνδυασμό με την τρέλα και των δυο μας, μας έφεραν ως εδώ.

Πώς θα περιγράφατε τον ήχο σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ;
Α: Τα αυτιστικά ’ξώγαμα των Χατζηφραγκέτα, υπό την επήρεια κακού μπάφου και ναρκισσισμού.

Το έχετε πολύ με τις ονομασίες, ο δίσκος σας λέγεται Πουτάνες Αντισώματα – τι στο καλό σας έκαναν τα αντισώματα;
Δ: Του διηγούμουν ότι μικρή έτρωγα την άμμο και πως τα αντισώματα του οργανισμού μου δεν με αφήνουν να πεθάνω. Η απάντηση του Άλεξ ήταν «ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΑΝΤΙΣΩΜΑΤΑ».
Α: Είναι μια ωδή στον κωλωμένο, wannabe αυτόχειρα: καπνίζει, πίνει, άντε, βάζει και λίγη ζώνη όταν τραβάει μαλακία, αλλά φοβάται τα ύψη και δεν ξέρει πού μπορεί να βρει σχοινί.

Τι σημαίνει να είσαι δημιουργός στην Ελλάδα της κρίσης;
Α: Μεγαλώσαμε Κηφισιά και Ψυχικό, δεν ξέρω αν μπορούμε να προσφέρουμε τον πιο έμπειρο σχολιασμό της κρίσης. Καλλιτεχνικά μιλώντας, απλώς αποτελεί ένα εύκολο θέμα και κίνητρο, αλλά αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο. Το λέει πανέμορφα ο Orson Welles στο Third Man.
Δ: Από τη στιγμή που δεν έχουμε επαγγελματικές προσδοκίες με όλο αυτό, δεν θα έλεγα ότι μας επηρεάζει, αλλά, δυστυχώς, για τους καλλιτέχνες που προσπαθούν να προχωρήσουν μέσα από αυτό, πιστεύω είναι μεγάλο εμπόδιο.

«Άνεργος με δουλειά» τραγουδάτε στο «Φριλάνσερ Λακαμάς», ένα τραγούδι που μπορεί άνετα να γίνει ο ύμνος των freelancers. Από πού σας ήρθε η έμπνευση γι’ αυτό;
Α: Δεν θυμάμαι ακριβώς, αλλά φαντάζομαι πως κάποιος εργοδότης μού είχε κάνει μαλακία. Αυτοσαρκασμός είναι όλο. Γενικά, το να ψάχνεις νόημα στους στίχους μας είναι λίγο σαν να ψάχνεις ετεροφυλόφιλο σε μοναστήρι – μπορεί να βρεις, αλλά ούτε ο ίδιος δεν ξέρει τι κάνει εκεί.

Καλύψαμε το «δημιουργός». Τι σημαίνει να είσαι «freelancer» στην Ελλάδα;
Α: Τίποτα: αυτό είναι το πιο κοντινό του να είσαι freelancer στην Ελλάδα. Εδώ, δουλεύεις κυριολεκτικά για τα φιλοδωρήματα. Ειδικά στο κινηματογράφο, που είναι ο τομέας μου, πλέον όλοι ψάχνουν σταθερή εργασία και χρησιμοποιούν το freelancing συμπληρωματικά – είτε οικονομικά, είτε καλλιτεχνικά.

Πριν από λίγες εβδομάδες κυκλοφορήσατε διαδικτυακά το ντεμπούτο σας. Θα βγει και σε φυσική μορφή;
Α: Με. Τι. Λεφτά.
Δ: Παρόλα αυτά, σκεφτόμασταν να τυπώσουμε ένα μόνο βινύλιο για πλάκα.

Αλήθεια, πιστεύετε πως έχει λόγο ένας καλλιτέχνης να «κόβει» τις δουλειές του σε φυσική μορφή;
Α: Ναι, κάνει θαύματα για τον εγωισμό μας. Υπάρχουν άλμπουμ των οποίων τα εξώφυλλα αξίζουν εκτύπωση σε βινύλιο και αποτελούν και γαμώ τα ντεκόρ – εγώ είχα κρεμάσει το The Madcap Laughs και το Rumours στον τοίχο του πατρικού μου. Θέλω το In The Land of Grey and Pink, για να ολοκληρώσω το τρίπτυχο.
Δ: Εγώ θυμάμαι πάντα τα CD των Beatles και του Don McLean, να τα ψάχνουμε και να τα ακούμε καθημερινά. Έχουν μια αξία στην καρδιά μου. Παρόλα αυτά, πιστεύω ότι πλέον δεν υπάρχει λόγος, αφού ούτε η αγορά τα θέλει ιδιαίτερα.

Πώς σας φαίνεται η παγκόσμια μουσική πραγματικότητα στις μέρες μας;
Α: Το κακό με τις υπηρεσίες streaming, για παράδειγμα, είναι ότι δουλεύουν αποκλειστικά με βάση το marketshare του κάθε καλλιτέχνη, άρα υπάρχουν εξαιρετικοί μουσικοί που δεν βγάζουν καθόλου χρήματα. Γι’ αυτό και άνθρωποι όπως ο Matt Elliott βγάζουν ακόμη δίσκους και τους πουλάνε online, αντί να τους βάλουν στο Spotify. Το καλό είναι ότι τώρα όλο και περισσότεροι καλλιτέχνες βασίζονται σε live εμφανίσεις, για να πληρωθούν, οπότε εμείς ως κοινό περνάμε καλύτερα.


VICE Video: Ο Solmeister Είναι ο «Star της Διπλανής Πόρτας»

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.


Αλήθεια, ζωντανές εμφανίσεις θα κάνετε;
A: Μακάρι. Προς το παρόν, απλώς δεν έχουμε το κοινό για κάτι τέτοιο. Αν το αποκτήσουμε, ευχαρίστως. Έχουμε κάποιους μουσικούς που δουλεύουν στο καινούργιο άλμπουμ, οι οποίοι είναι φτιαγμένοι για live και θέλω πολύ να τους δω στη σκηνή – ειδικά τη μία και μοναδική Herpy Z.
Δ: Αχ, ναι και εγώ θέλω να το δω αυτό.

Πώς και δεν γυρίσατε κάποιο βίντεο κλιπ; Ρωτάω, επειδή ζούμε στην εποχή του YouTube.
Α: Πρώτον, ας ξεκαθαρίσουμε πως δεν είμαστε μουσικοί. Το συγκρότημα είναι ένα όμορφο side project που έχουμε στον ελεύθερό μας χρόνο, αλλά δεν μας ενδιαφέρει τόσο η επιτυχία του, ώστε να βγάλουμε κλιπ – το οποίο στην Ελλάδα είναι ουσιαστικά απλώς ένα εργαλείο marketing. Παρόλα αυτά, υπάρχει ένα κομμάτι στον δεύτερο δίσκο που προσφέρεται για κλιπ. Ίσως να φτιάξουμε για αυτό.
Δ: Έχουμε ένα βιντεάκι από την πρώτη μας απόπειρα να τραγουδήσουμε το Πουτάνες Αντισώματα, αλλά αν μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε κλιπ, νομίζω ότι θα το κάνουμε για καθαρά καλλιτεχνικούς λόγους και όχι για marketing.

Για τους τίτλους αρχής ποιας υπάρχουσας ελληνικής σειράς θα θέλατε να γράψετε τραγούδι;
Δ: Στο Παρά Πέντε.

Έλληνες καλλιτέχνες που αποτελούν έμπνευση για εσάς;
Α: Η Δάφνη προσπαθούσε να με βάλει να ακούσω Χατζηφραγκέτα για περίπου έναν χρόνο και κάθε φορά που το έκανε, εγώ παραπονιόμουν – γενικά δεν ακούω πολλή ελληνική μουσική. Τελικά, μου έβαλε η κοπέλα μου και τους λάτρεψα – σεξ και αγάπη χρειαζόμουν. Υπάρχουν, φυσικά, πολλοί ξένοι καλλιτέχνες που γουστάρουμε και οι δύο: Neutral Milk Hotel, Dresden Dolls, Hugh Laurie, Radiohead, Shigeru Umebayashi, μεταξύ άλλων.
Δ: Χατζηφραγκέτα άκουγα με πάθος από τη ΣΤ΄ Δημοτικού. Σε αυτά θα προσέθετα την Daphne Bluebird, ως τραγουδίστρια και παραγωγό reggae μουσικής.
Α: Α, και τους Bitter:Sweet να μην ξεχνάμε.

Πέραν των μουσικών επιρροών, από πού αλλού αντλείτε έμπνευση;
Δ: Κυρίως απ’ την καθημερινότητα και εμπειρίες που ζήσαμε και αναμειγνύονται στους στίχους.
Α: Εκτός Ελλάδας, Black Label και G13. Στα πάτρια εδάφη, βλέπω βίντεο της Ελένης Λουκά σε slow motion, όσο γράφω μπαλάντες.

Τι να περιμένουμε στο προσεχές μέλλον από τους Κάτι Γάτοι Τρομοκράτοι;
Α: Τώρα γράφουμε το δεύτερο άλμπουμ, ονόματι Ντεκαυλέ Αρμονίες. Έχει παρόμοιο στιλ, απλώς προσπαθούμε να βάλουμε κάτι παραπάνω από τρεις ξεκούρδιστες συγχορδίες ως μουσική υπόκρουση. Αυτό, θα βγει λογικά κοντά στα Χριστούγεννα. Αν καταφέρω να πείσω τη Δάφνη, ίσως κάνουμε και κανένα live.
Δ: Αστείους τίτλους και κουλούς στίχους.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

Η Γυναίκα που Επέλεξε την Ημερομηνία Θανάτου της και θα Πεθάνει τον Ιανουάριο του 2020

Αποζημίωση 47.600 ευρώ σε Οπαδό του Παναθηναϊκού που Έμεινε Τυφλός από Ιπτάμενο Νιπτήρα

Ένα Μίνι Γουρουνάκι Είναι το Απόλυτο Κατοικίδιο

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.