Σε μια από τις φωτογραφίες της Marisa Chafetz από την περίοδο που ήταν στη Νέα Ορλεάνη, κάθεται στο πάτωμα της κουζίνας της, με ανακατωμένα μαλλιά και ένα ποτήρι ουίσκι. «Ήταν στο πλαίσιο ενός project με αυτοπροσωπογραφίες, το οποίο τελικά παράτησα», εξηγεί: «Το ξεκίνησα σκεπτόμενη ότι θα τραβήξω φωτογραφίες τον εαυτό μου ως τον χαρακτήρα που πίστευα ότι θα γίνω, όταν θα μετακόμιζα στον Νότο».
Είχε πολλές ιδέες για το πώς θα άλλαζε, όταν θα άφηνε το πατρικό της σπίτι στα προάστια του Λονγκ Άιλαντ, για να σπουδάσει στο Πανεπιστήμιο Tulane. «Σκέφτηκα όλες αυτές τις αφηγήσεις για τις γυναίκες του Νότου. Ήμουν ενθουσιασμένη που θα τις ενσάρκωνα. Είμαι μια εβραία κοπέλα από τη Νέα Υόρκη. Φανταζόμουν ότι θα γίνω πιο σέξι ή κάτι τέτοιο. Όταν, όμως, μετακομίζεις, είσαι ακόμη εσύ, απλώς βρίσκεσαι κάπου αλλού. Οπότε, ξεκίνησα μια σειρά φωτογραφίζοντας ανθρώπους με τους οποίους πίστευα ότι θα ξεκινήσω να μοιάζω, ζώντας στη Νέα Ορλεάνη».
Videos by VICE
Η Chafetz, η οποία ξεκίνησε να βγάζει φωτογραφίες σε έναν διαγωνισμό ιπποδρομίας στην ηλικία των δέκα, απέκτησε σύντομα φήμη ως η κοπέλα που κατέγραφε την εφηβική εμπειρία. Το 2016, η δουλειά της πάνω στο σεξ στο πανεπιστημιακό campus δημοσιεύτηκε στο New York Μagazine και το έργο της χαρακτηρίζεται από ειλικρίνεια και αμεσότητα. Η γυμνή επιδερμίδα, το φυσικό φως και η σκόπιμη θολούρα που θυμίζει όνειρο αφθονούν στις εικόνες της. Το καλοκαίρι μετά το τρίτο έτος των σπουδών της, έκανε την πρακτική της πλάι στη φωτογράφο OliviaBee και οι πρώτες εικόνες της αντανακλούν την ενέργεια και την ελευθερία της Bee.
Όταν πήγε στο πανεπιστήμιο, η Chafetz έβγαζε φωτογραφίες σε φιλμ 35 mm, αποτυπώνοντας ξέφρενα ξενύχτια με πολύ χορό. «Ήταν κάτι έξαλλες φωτογραφίες με φλας, αλλά στη συνέχεια τα έφτιαξα με το αγόρι μου και έχω την αίσθηση ότι η σειρά ξεκίνησε περισσότερο να αποτυπώνει το πώς τον ερωτευόμουν και πώς λειτουργούσα στην πόλη», λέει, «ήμουν πιο κατασταλαγμένη και λιγότερο τρελή».
Οι μεταγενέστερες εικόνες καταγράφουν πιο ήρεμες στιγμές: ένας άνδρας ξαπλωμένος στο κρεβάτι στο φως του πρωινού, δύο φίλοι που κουβεντιάζουν υπό τον φωτισμό της πισίνας, το αγόρι της σκαρφαλωμένο στο κλαδί ενός δέντρου που είναι καλυμμένο με βρύα.
«Όσο ζούσα στη Νέα Ορλεάνη, πάντα είχα την τάση να τραβάω φωτογραφίες και να καταγράφω την πόλη», εξηγεί η Chafetz. «Όποιος έχει πάει, ξέρει ότι είναι ένας πανέμορφος τόπος που προσφέρεται για φωτογραφίες. Είναι, όμως, πολύ φορτισμένος, πολιτικά. Πάντα ένιωθα ότι δεν ήταν η θέση μου -ως μια ξένη, λευκή κοπέλα- να αφηγηθώ την ιστορία αυτής της πόλης, όπου έζησα μόνο για τέσσερα χρόνια. Επομένως, όλες αυτές οι φωτογραφίες είναι ο τρόπος μου να καταγράψω τον χρόνο μου εκεί. Έχουν πολύ περισσότερο να κάνουν με συναισθήματα, με το πώς ένιωθα όσο ζούσα εκεί και όχι με το πραγματικό τοπίο της πόλης και τους ανθρώπους της».
Οι εικόνες δεν προορίζονταν ποτέ να γίνουν μέρος ενός project. Όμως τώρα που η Chafetz αποφοίτησε και έφυγε από τη Νέα Ορλεάνη (με εξαίρεση ένα τελευταίο ταξίδι που έκανε, για να πάρει τα πράγματά της), νιώθει ότι το έργο της «ολοκληρώθηκε».
Τώρα, έχει στραφεί προς μια πιο ελεγχόμενη μορφή φωτογραφίας, που αγγίζει τα όρια του ντοκιμαντέρ. «Η Tina Barney και ο Larry Sultan είναι δύο αναφορές που κάνω συχνά», λέει. Το πρόσφατο project της We Are Ugly but We Have the Music (Είμαστε Άσχημοι Αλλά Έχουμε τη Μουσική) ξετυλίγει τον μίτο της μεγάλης «κοινοτικής οικογένειάς»της – τις τρεις οικογένειες με τις οποίες μεγάλωσε στο τετράγωνό του σπιτιού της, στο Λονγκ Άιλαντ. Οι εικόνες από τα αδέλφια της (βιολογικά και μη) στα εφηβικά τους χρόνια, όπου στέλνουν μηνύματα στο κινητό την ώρα του οικογενειακού τραπεζιού και βάφονται, θυμίζουν τη σκηνοθετημένη πραγματικότητα του οικογενειακού δράματος της Barney, αλλά είναι περασμένες μέσα από έναν ακατέργαστο φακό. «Ξέρουν ότι όταν τραβάω μια φωτογραφία, το κάνω με αγάπη», λέει η Chafetz, μιλώντας για τις φωτογραφίες της οικογένειάς της.
Το ίδιο θα μπορούσε να πει κανείς και για τις φωτογραφίες της από τη Νέα Ορλεάνη. Αν και η σειρά της Sex on Campus έδινε περισσότερο την αίσθηση ότι πρόκειται για ένα «ξεμπρόστιασμα», όπως λέει, οι φωτογραφίες με τις δικές της εμπειρίες ως φοιτήτρια είναι ένα αφιέρωμα στην «πραγματική οικειότητα».
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Ποιoς θα Πάρει Φέτος το Mundial, Χρήστο Σωτηρακόπουλε;
Βδέλυγμα: Η «Μοναξιά» του να Είσαι Ένας Ανοιχτά Γκέι Ράπερ στην Ελλάδα
Προσπάθησα να Μην Κάνω Καθόλου Σκουπίδια για μία Εβδομάδα στην Αθήνα