Σημαντικές προσωπικότητες που συμμετέχουν στο Athens Fashion Film Festival, απαντούν στο VICE πόσο ευαισθητοποιημένοι είμαστε στο ζήτημα της ηθικής μόδας.
Βρίσκεσαι μπροστά σε ένα τέλειο φόρεμα με μόλις 10 ευρώ. Ποια είναι η σκέψη που κάνεις; «Ευκαιρία, πάρτο!» ή «Χμ, σε τι συνθήκες και με τι υλικά είναι άραγε φτιαγμένο για να κάνει τόσο;» .Το κίνημα της ηθικής μόδας σε καλεί να σκεφτείς όχι μόνο το πρώτο, αλλά και το δεύτερο, προωθώντας παράλληλα την επαναχρησιμοποίηση ρούχων (τα γνωστά second hand) αλλά και την επένδυση σε ρούχα καλής ποιότητας που μπορεί να κοστίζουν περισσότερο αλλά θα μείνουν στην γκαρνταρόμπα σου για μια ζωή.
Με τίτλο «Όταν η ηθική συναντά την αισθητική», το Athens Fashion Film Festival 2020 ανοίγει τη συζήτηση γύρω από την ηθική μόδα με ένα πρόγραμμα με περισσότερα από 100 fashion films και ντοκιμαντέρ, διαγωνιστικό τμήμα, ειδικά αφιερώματα, θεματικά panel και masterclasses. Πόσο όμως είμαστε στην Ελλάδα ευαισθητοποιημένοι στο ζήτημα της ηθικής μόδας; Και τι κάνουν οι ίδιοι οι άνθρωποι που ασχολούνται με την μόδα στην Ελλάδα από πλευράς τους για το ζήτημα αυτό; Σημαντικές προσωπικότητες που συμμετέχουν στο Athens Fashion Film Festival απαντούν στο VICE για ένα ζήτημα που φαίνεται ότι θα μας απασχολήσει όλο και περισσότερο:Νικόλ Αλεξανδροπούλου, Καλλιτεχνική Διευθύντρια Athens Fashion Film Festival 2020
Μία ανάγκη των ημερών -και τονίζω τη λέξη «ανάγκη»- είναι η ηθική και η οικολογική μόδα. Όλο και περισσότεροι και καταναλωτές αλλά και σχεδιαστές ρούχων ενδιαφέρονται γι' αυτό. Οι μεν καταναλωτές για την προέλευση των ενδυμάτων που προμηθεύονται, τα υλικά και τις συνθήκες κάτω από τις οποίες κατασκευάζονται και οι designers, για το τι υλικά προμηθεύονται και κάτω από ποιες συνθήκες τα κατασκευάζουν. Η βιώσιμη μόδα σαν φιλοσοφία έρχεται αντιμέτωπη με την ασύστολη κατανάλωση υλικών αγαθών και ενθαρρύνει το upcycling, δηλαδή τη χρήση των αγαθών που έχουμε ήδη στην κατοχή μας και την επαναχρησιμοποίησή τους. Εγώ προσωπικά έχω κάνει ένα ντοκιμαντέρ στην ΕΡΤ πάνω σε αυτό το θέμα, με τίτλο «Από αγκάθι, ρόδο», που το λέει όλο από μόνο του. Ο τίτλος του φεστιβάλ είναι «Όταν η ηθική συναντά την αισθητική» και αφιερώνουμε στο θέμα κι ένα βασικό πάνελ. Εγώ προσωπικά είμαι εναντίον της οποιαδήποτε γρήγορης κατανάλωσης, ό,τι κι αν αφορά και σε οποιοδήποτε τομέα είτε μιλάμε για τη μόδα, είτε μιλάμε για το φαγητό, είτε μιλάμε για τις ιδέες, είτε μιλάμε για το πώς καταναλώνεις και πώς αναλώνεις το χρόνο στη ζωή σου. Και βεβαίως πολύ περισσότερο όταν μιλάμε για τη φύση. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι η αφίσα που διαλέξαμε έχει έναν άνθρωπο μεγάλης ηλικίας, ο οποίος η αίσθηση που σου δίνει είναι κάποιου που φοράει ένα πολύ καλό κοστούμι, σαν παλιός αριστοκράτης, κάποιου που φοράει κάτι που ήταν σίγουρα κάτω από παραγγελία και το φοράει μέχρι και σήμερα. Είμαι πολύ υπέρ του να βρίσκεις τον τρόπο να δένεις το παρελθόν και να το κάνεις να γίνεται παρόν και βεβαίως η μόδα έχει ανάγκη από αυτό όσο και το να έχει στραμμένα τα μάτια προς το μέλλον. Όπως η μόδα έτσι και ο κινηματογράφος.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έλις Κις, Fashion Features Director στη Vogue Greece, Αρθρογράφος στο περιοδικό “K”
Ethical fashion, ηθική μόδα, ο νέος όρος που ακούμε, γράφουμε και συζητάμε πλέον όλο και πιο πολύ. Ένας όρος που καταφθάνει με πολλές διαφορετικές ερμηνείες, που μπορεί να σημαίνει κάτι πολύ διαφορετικό για τον καθένα από εμάς. Ένας όρος που συνοδεύεται από τεράστιο όγκο πληροφοριών αλλά και παραπληροφόρησης. Για την ώρα, οι ερωτήσεις υπερτερούν σε αριθμό από τις ξεκάθαρες απαντήσεις - και σ’ αυτήν τη διαπίστωση συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα. Πόσο ευαισθητοποιημένοι είμαστε εμείς οι Έλληνες σε θέματα ηθικής μόδας;Πόσο έτοιμοι είμαστε -πρακτικά, συναισθηματικά και οικονομικά- να αποβάλλουμε τον εύκολο καταναλωτισμό και να στραφούμε σε μια πιο σοφιστικέ αγοραστική συμπεριφορά; Σε κάτι που επαναφέρει την έννοια της ποιότητας, που κοστίζει κάτι -έως και αρκετά- παραπάνω, αλλά έχει μεγαλύτερο χρόνο ζωής στην ντουλάπα και την καθημερινότητα μας; Πόσο έτοιμοι είμαστε να σταματήσουμε να «υπερηφανευόμαστε» όταν αγοράζουμε ένα παντελόνι στην τιμή των 10 ευρώ; Πόσο έτοιμοι είμαστε να μεταποιήσουμε ένα παλιό σακάκι και να του δώσουμε νέα πνοή, να αγοράσουμε ένα κομμάτι luxury από δεύτερο χέρι και να νοικιάσουμε ένα βραδινό φόρεμα για μια ειδική βραδιά;Φροντίζουμε να κοιτάμε πάντα την ετικέτα ενός ρούχου για να δούμε ποιος, που και υπό ποιες συνθήκες το έφτιαξε; Ενημερωνόμαστε από αξιόπιστες πηγές, διασταυρώνουμε πληροφορίες και συνεχίζουμε την προσωπική μας εκπαίδευση σε σχέση με τους κώδικες μιας πιο ηθικής καταναλωτικής συμπεριφοράς; Αναζητούμε ελληνικά brand που έχουν θέσει την ηθική διάσταση στον κεντρικό πυρήνα της δουλειάς τους; Το ερωτηματολόγιο προσαρμόζεται στα νέα δεδομένα - και εμείς πρέπει να απαντήσουμε.
Το fashion revolution είναι το μεγαλύτερο ακτιβιστικό κίνημα στο χώρο της μόδας που μάχεται για μια δίκαιη, καθαρή, ασφαλή και διαφανή βιομηχανία μόδας. Αγαπάμε τη μόδα αλλά δεν θέλουμε τα ρούχα μας να καταστρέφουν το περιβάλλον ή να εκμεταλλεύονται τους ανθρώπους. Αυτό είναι η ηθική μόδα. Τα τελευταία τρία χρόνια υπάρχει μια τεράστια ανταπόκριση από τον κόσμο, κυρίως από τη Generation Z και τους Millennials. Ένας στους τρεις καταναλωτές σκέφτονται τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνέπειες που έχει το ρούχο τους πριν το αγοράσουν. 84% λένε πως τα brands οφείλουν να αντιμετωπίσουν την παγκόσμια φτώχεια και 85% την αλλαγή του κλίματος. Τα 200 μεγαλύτερα brands παγκοσμίως είχαν 12% αύξηση μέσα σε τρία χρόνια στα επίπεδα διαφάνειας τους. Στην Ελλάδα πριν τρία χρόνια ήξερα 5 βιώσιμους σχεδιαστές και σήμερα έχω μια λίστα 78 βιώσιμων σχεδιαστών. Έχω βιώσιμα εκκοκκιστήρια και κλωστοϋφαντουργία με καινοτόμα νήματα από ανακύκλωση πλαστικού. Ρωτάμε #whomademyclothes και #whatsinmyclothes»Τόνια Σωτηροπούλου, ηθοποιός, μέλος της φετινής Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ
Προσωπικά πιστεύω πως όλο και περισσότεροι άνθρωποι στην Ελλάδα ευαισθητοποιούνται σε σχέση με την «ηθική μόδα». Το Διαδίκτυο έχει αρνητικά στοιχεία αλλά έχει και πολλά θετικά, όπως την άμεση εξάπλωση της πληροφορίας. Ελάχιστοι άνθρωποι που γνωρίζω υποστηρίζουν, πχ, ακόμα τη χρήση γούνας, και μεγάλες εταιρίες, όπως η H&M, δημιουργούν συλλογές από ήδη ανακυκλωμένα υφάσματα όπως οι συλλογές conscious. Με αυτόν τον τρόπο ο καταναλωτής ενημερώνεται και μπαίνει ευκολότερα στη διαδικασία να αγοράζει, να καταναλώνει πιο συνειδητά. Χρόνο με το χρόνο αισθάνομαι πως είναι κοινό και θέλω να είμαστε κομμάτι της αλλαγής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ορσαλία Παρθένη, σχεδιάστρια ρούχων και ιδιοκτήτρια του Οίκου Parthenis
Ευτυχώς στην Ελλάδα, τα τελευταία χρόνια, το ethical fashion έχει γίνει ένα μεγάλο trend ειδικά στη μόδα, το οποίο είναι θετικό. Βέβαια, έχει γίνει λίγο σαν κάτι που είναι μόδα. Ευτυχώς οι νέες γενιές έχουν αρχίσει να ευαισθητοποιούνται για το περιβάλλον. Είδαμε και τις διαδηλώσεις που γίνανε από τα παιδιά που είναι στο σχολείο τις Παρασκευές. Όσο αφορά το κοινό που καταναλώνει τη μόδα των Ελλήνων ή και των ξένων σχεδιαστών, σίγουρα δεν είναι κριτήριο της επιλογής το αν είναι ethical ή όχι. Δεν έχει φτάσει το κοινό να είναι τόσο εκπαιδευμένο, εδώ πολλές φορές δεν είναι καν εκπαιδευμένο στο τί είναι ποιοτικό ή όχι. Έχει χαθεί λίγο αυτό το πράγμα.Όσο αφορά το τι κάνω εγώ ως Ελληνίδα σχεδιάστρια. Εγώ μεγάλωσα σε ένα brand μία εποχή που κανείς δεν μίλαγε για την οικολογία. Ο πατέρας μου απαγόρευε την πλαστική σακούλα, την πλαστική κρεμάστρα, χρησιμοποιούσε μόνο φυσικές πρώτες ύλες και ήταν και slow fashion. Αυτό ήταν το πιο σημαντικό.Όταν προσφέρεις στο κοινό ρούχα ποιοτικά τα οποία αντέχουν στο χρόνο αυτό από μόνο του είναι μία κίνηση οικολογική. Τώρα, σε τι βαθμό οι πρώτες ύλες είναι οικολογικές ή βάφονται με οικολογικό τρόπο, αυτό είναι μία τεχνική κουβέντα η οποία είναι πάρα πολύ περίπλοκη και είναι επί τούτου περίπλοκη για να μπορέσει ακόμη και ο άνθρωπος που κάνει αυτή τη δουλειά να την κρίνει.Από πού είναι αυτό το βαμβάκι; Είναι μεταλλαγμένο; Είναι βαμμένο μαύρο, άρα μπορείς να το πεις organic; Όχι. Για όλα αυτά ποιος ευθύνεται; Το fast fast fashion καθώς ο κόσμος θέλει να καταναλώνει καινούρια πράγματα συνέχεια. Δηλαδή, η εκπαίδευση πρέπει να ξεκινήσει εκεί. Κάτα πόσο χρειαζόμαστε κάτι καινούριο κάθε μέρα για να μας κάνει ευτυχισμένους. Άρα, χαίρομαι που αυτό το κίνημα έχει ξεκινήσει στις πολύ πιο νέες γενιές και είναι δουλειά μας κι εμάς ως γονείς πια -όπως είμαι κι εγώ- να μάθουν τα παιδιά μας ότι δεν είναι τα καινούρια πράγματα αυτά που μας κάνουν ευτυχισμένους. Δεν είναι μόνο η ανακύκλωση που είναι οικολογική, είναι να μάθουμε να ζούμε με αυτά που έχουμε. Είναι η έννοια του minimalism.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Στέλλα Ντόκα, CEO της εταιρείας DOCA
H fast fashion βιομηχανία αντιπροσωπεύει τη γρήγορη και φθηνή παραγωγή ρούχων, ικανοποιώντας την παγκόσμια τάση υπερκατανάλωσης των ημερών.Η ηθική, οικολογική και upcycling μόδα από την άλλη πλευρά, έχει προτεραιότητα την προστασία του περιβάλλοντος. Σκοπός είναι η αποφυγή πρώτων υλών ζωικής προέλευσης και η δημιουργία ρούχων από φυσικά και ανακυκλώσιμα υλικά, καθώς και η επαναχρησιμοποίηση ήδη υπαρχόντων ρούχων. Φυσικό επακόλουθο είναι το υψηλότερο κόστος των προϊόντων που παράγονται «ηθικά».Στην ελληνική πραγματικότητα η οικονομική κρίση σε συνδυασμό με την κρίση της ελληνικής βιομηχανίας ρουχισμού, η οποία σύμφωνα με την ΕΛΣΤΑΤ παρουσιάζει πτωτική τάση, κύριο ζητούμενό του κοινού είναι οι οικονομικότερες επιλογές.Στην εταιρία DOCA, έχουμε ως βάση τη συνεργασία με προμηθευτές οι οποίοι φροντίζουν για τις εργασιακές συνθήκες και την αμοιβή των εργαζομένων τους. Θεωρούμε υποχρέωσή μας την συμφωνία για παραγωγή προϊόντων από υλικά ποιοτικά που συμφωνούν με τις προδιαγραφές του Ευρωπαϊκού Κανονισμού. Δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να προωθείται η παιδική εργασία, οι άσχημες συνθήκες εργασίας και η οικολογική καταστροφή του πλανήτη.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
