To πρώτο Toy Story είναι η αγαπημένη μου παιδική ταινία. Εκτός από την απαρχή του κολοσσού που ακούει στο όνομα Pixar, αποτελεί και το πρώτο αποκλειστικά computer animated film όλων των εποχών. Ωστόσο, αυτό που πραγματικά κέρδισε μικρούς και μεγάλους, μετατρέποντας αυτό το franchise σε μεγαθήριο, ήταν το υπέροχο storyline και οι φοβεροί χαρακτήρες που βρίσκει κανείς σε αυτό.
Και μπορεί ο cowboy της καρδιάς μας, ο Woody (τη φωνή του οποίου έχει αναλάβει ο Tom Hanks), να αποτελεί τον κεντρικό πρωταγωνιστή στις τέσσερια βασικές ταινίες, όμως για μένα το παιχνίδι-«κλειδί» της ιστορίας θα είναι για πάντα ο Buzz Lightyear.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ας μην ξεχνάμε ότι στη συνέχεια απέκτησε τις δικές του σειρές κινουμένων σχεδίων, αλλά και το γεγονός ότι τον Ιούνιο του 2022 κυκλοφορεί και η πρώτη κινηματογραφική ταινία με πρωταγωνιστή τον space ranger που αγαπήσαμε.Μάλιστα, όπως μπορεί να δει κανείς και στο trailer, ο χαρακτήρας θα βρίσκεται στο δικό του σύμπαν -χωρίς τη συμμετοχή κανενός άλλου παιχνιδιού-, αφού η υπόθεση ακολουθεί τον αληθινό Buzz Lightyear, πάνω στον οποίο βασίστηκε υποθετικά το παιχνίδι του Toy Story.
Αξίζει να αναφέρω ότι το εν λόγω trailer προκάλεσε φρενίτιδα στους φίλους του franchise για δύο λόγους: Αρχικά, επειδή ο Buzz είναι αρκετά “hot” σχεδιασμένος -ιδιαίτερη μνεία έγινε στο πηγούνι του- και παράλληλα, επειδή τη φωνή του έχει αναλάβει ο “Captain America”, Chris Evans.Εγώ, βέβαια, αυτό που έχω να πω για τον Buzz είναι πως πρόκειται για έναν από τους πιο “meta” χαρακτήρες παιδικών ταινιών όλων των εποχών. Μέσω της εξέλιξής του ο θεατής περνάει από τη συνειδητοποίηση της θνησιμότητας, στην κρίση ταυτότητας, την αποδοχή της πραγματικότητας και φυσικά, φτάνοντας κοντά στον θάνατο, καταλήγει την κάθαρση.Ένας τραγικός χαρακτήρας σε μια κωμωδία.Στην πρώτη ταινία του 1995, βρίσκουμε τον χαρακτήρα στην πιο “meta” φάση του. Όντας η νέα μόδα στα παιχνίδια -λόγω μιας επιτυχημένης σειράς ταινιών- οι φιγούρες του Buzz αποτελούν τη νέα μόδα. Έτσι, η μητέρα του Andy τού κάνει δώρο μια από αυτές. Παρότι «κοκκαλώνει» μπροστά στο αφεντικό του, όπως όλα τα παιχνίδια, ο Buzz δεν έχει ακόμη συνειδητοποιήσει τη φύση του. Τριγυρνάει στο νέο περιβάλλον, νομίζοντας πως, όντως, είναι ένας εξερευνητής του διαστήματος.
Αυτό μου προκαλούσε γέλια όταν ήμουν πιτσιρίκι, όμως ως ενήλικας μπορώ να δω την τραγικότητα της κατάστασης. Θυμίζει πολλές στιγμές που μπορεί να ζήσεις στην πραγματική ζωή, όταν αρνείσαι να πιστέψεις ότι το όνειρό σου δεν θα γίνει πραγματικότητα και χρειάζεσαι έναν φίλο για να σε ταρακουνήσει.Αυτό τον ρόλο έχει ο Woody, ο οποίος προσπαθεί σε ένα μεγάλο μέρος της ταινίας να πείσει τον νέο του φίλο (άσπονδο εχθρό για λίγο καιρό) ότι είναι απλά ένα παιχνίδι με μοναδικό σκοπό να δίνει χαρά στο παιδί που ανήκει.H στιγμή της συνειδητοποίησης έρχεται οργανικά, όπως συμβαίνει πάντα. Η σκηνή κατά τη διάρκεια της οποίας καταλαβαίνει και πρακτικά ότι δεν είναι αυτό που νόμιζε είναι σπαρακτική.
Του δίνει, όμως, τη δύναμη να αποδεχτεί τον εαυτό του, να ωριμάσει και να αναλάβει τις ευθύνες του. Αυτό ίσως να είναι πιο ηρωικό.Φτάνοντας λοιπόν σε αυτό το επίπεδο αποφασίζει να βοηθήσει την κοινότητά του και τον αρχηγό της, Woody. Το ίδιο συμβαίνει και στο Toy Story 2, μέχρι που φτάνουμε σε ένα κομβικό σημείο, που δεν είναι άλλο από την τρίτη ταινία.Εδώ, έρχεται η κρίση μέσης ηλικίας. Τα παιχνίδια βρίσκονται κατά λάθος σε έναν παιδικό σταθμό, όταν η μαμά του Andy μπερδεύει τα κουτιά και τα δίνει ως δωρεά.Η μνήμη του σβήνεται από τους κακούς της υπόθεσης -πάτησαν το κουμπάκι Reset- και ο Buzz στρέφεται ενάντια στους φίλους του. Ξανά, νομίζει ότι είναι ένας πολεμιστής του διαστήματος, ενώ, σε μια προσπάθειά τους να τον επαναφέρουν, τα καλά παιχνίδια πατάνε κουμπιά στις ρυθμίσεις του, αλλάζουν τη γλώσσα και αυτός μιλάει ισπανικά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τελικά, βρίσκει ξανά τον εαυτό του και όπως συμβαίνει πάντα, επιστρέφουν στη βάση τους.
Στο Toy Story 4, τώρα, έρχεται η κάθαρση, όταν -spoiler alert- αποφασίζει να αφήσει τη ζωή που γνώριζε πίσω -ούτως ή άλλως δεν υπήρχε πια, με τον Andy να είναι πλέον φοιτητής- και να ακολουθήσει νέες περιπέτειες. Ένα από τα «κλεισίματα» που έρχονται στη ζωή μας, είτε πρόκειται για προσωπικές σχέσεις είτε για όμορφες -και άσχημες- περιόδους της ζωής μας.Το Lightyear δεν έχει καμία σχέση με το παραπάνω legacy, ωστόσο τονίζει εκ νέου τη “meta” φύση του χαρακτήρα, αφού βλέπουμε τον πραγματικό ήρωα.Στην πραγματικότητα αποτελεί μια συνειδητοποίηση της Pixar, ότι το franchise πρέπει να αλλάξει, αφού, ούτως ή άλλως, με τον τρόπο που κινείται η τεχνολογία, πιθανότατα σε λίγα χρόνια να μην υπάρχουν παιχνίδια πια, οπότε και οι ταινίες να πάψουν να είναι relatable στα παιδιά.Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στοΙnstagram.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
