Το «Ηλεκτρονική Εποχή» του Λουκά Κυκλοφόρησε το 1991 και Περιγράφει Υπέροχα το Δυστοπικό 2019

Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής. Πριν από λίγες μέρες έλαβα στο inbox μου ένα link από φίλο ο οποίος μου έγραφε: «τσέκαρε αυτό το κομμάτι, εσύ που τη ψάχνεις με την καλτίλα θα γουστάρεις». Βλέποντας το εξώφυλλο του δίσκου και διαβάζοντας τον τίτλο του κομματιού, «Ηλεκτρονική Εποχή», ήμουν σίγουρος ότι θα ρίξω γέλιο. Χαμογελώντας χαιρέκακα το έβαλα να παίξει. Λίγο οι ξεπερασμένοι synth ήχοι, λίγο η περίεργη -στο πρώτο άκουσμα- φωνή του καλλιτέχνη, σε συνδυασμό με το όνομα του δίσκου «Κερνάω Παγωτό», δημιουργούσαν τις τέλειες συνθήκες για να σπάσω πλάκα.

Ωστόσο, με μια δεύτερη, πιο προσεκτική ακρόαση συνειδητοποίησα ότι αυτό που άκουγα κάθε άλλο παρά αστείο είναι. Επρόκειτο περισσότερο για τη δημιουργική προειδοποίηση ενός νέου ανθρώπου που έβλεπε τα πράγματα να παίρνουν μια τρομακτική τροπή όσον αφορά την εξέλιξη της τεχνολογίας. Προσοχή, δεν ισχυρίζομαι ότι το αποτέλεσμα είναι αριστουργηματικό, όμως, για να λέμε και του στραβού το δίκιο ο τύπος έπεσε διάνα στις προβλέψεις του. Όπου «τύπος» βάλτε Λουκάς Ιωάννου, ένας νεαρός τραγουδοποιός που κυκλοφόρησε το 1991 το ντεμπούτο του από τη δισκογραφική εταιρία DMM Music η οποία από το 1987 μέχρι το 2002 υπήρξε «στέγη» για πολλούς Έλληνες outsider musicians - ένας όρος που δεν χρησιμοποιείται ιδιαίτερα στην Ελλάδα αν και θα έπρεπε.

Αυτοί είναι κάποιοι από τους στίχους που τραγουδούσε ο νεαρός καλλιτέχνης και όποιος ισχυριστεί ότι δεν βλέπει το έτος 2019 σε αυτούς είναι απλά ψεύτης. Και μπορεί πολλοί να γελάνε με το κομμάτι επειδή το ανέβασε ένας λογαριασμός που ονομάζεται «Σύλλογος Φίλων Κακής Μουσικής», ή λόγω των αναφορών που έκαναν σε αυτό κάποιοι δημοφιλείς YouTubers, όμως, κάποιες φορές πρέπει να βλέπουμε το εκάστοτε έργο με τη λογική της εποχής που κυκλοφόρησε.

Στην Ελλάδα του 1991 λοιπόν, ο κόσμος της τέχνης κινούνταν ακόμη σε 80s ρυθμούς και αυτό μπορεί εύκολα να το ακούσει κανείς στις ανάλαφρες επιτυχίες της εποχής. Έτσι, στην πιο underground κοινότητα θα έβρισκες και ακατέργαστα διαμάντια όπως το «Ηλεκτρονική Εποχή», που μπορεί να μην κέρδισαν εν τέλει τον κόσμο, αλλά δίνουν το στίγμα της δεκαετίας κατά τη διάρκεια της οποίας το home entertainment έκανε άλματα και ο κόσμος άρχισε σιγά - σιγά να έρχεται σε επαφή με την τεχνητή νοημοσύνη. Δεν το λες και λίγο. Μη ξεχνάμε ότι η παγκόσμια pop κουλτούρα άφηνε πίσω μια μεγάλη ρετροφουτουριστική περίοδο που άφησε εποχή.

Όλα αυτά αποτυπώνονται στο τραγούδι του Λουκά που ακολουθούσε τη μόδα της εποχής η οποία ήθελε τους popstars να συστήνονται με το μικρό τους. Βέβαια, η επιτυχία δεν ήρθε ποτέ για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη που τιμήθηκε -σύμφωνα με μαρτυρίες σε διάφορα forum- κυρίως από κάποιους πειρατικούς σταθμούς λίγο πριν χαθεί για πάντα. Μάλλον, σχεδόν για πάντα, αφού πριν από λίγα χρόνια ξεθάφτηκε το εν λόγω κομμάτι και ο πάντα διψασμένος για χαβαλέ κόσμος του διαδικτύου του χάρισε τα 15 λεπτά δημοσιότητας που του αρμόζουν.

«Κατά τη γνώμη μου ήταν αληθινός καλλιτέχνης και όπως κάθε μουσικός ή τραγουδιστής είχε το όνειρο να ακουστούν τα κομμάτια του σε όλη την Ελλάδα», μου αναφέρει ο Βαγγέλης Σπανακάκης, ο άνθρωπος πίσω από την παραγωγή και την ενορχήστρωση του δίσκου.

«Όλη η μουσική ήταν προγραμματισμένη με τον ΑΤARI. Είχα πάρει τα demos του Λουκά στο στούντιο μου, έκανα την ενορχήστρωση με ATARI και Hardware synthesizers -ROLAND D50, PROPHET VS, YAMAHA DX7, AKAI SAMPLERS, YAMAHA & ALESIS DRUM Modules- και όταν ήταν όλα τα τραγούδια έτοιμα για φωνές και φυσικά όργανα, πήγαμε στο OMEGA Studio στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας - στο ίδιο στούντιο έγραψα και εγώ τους πρώτους δύο δίσκους μου, με την ίδια εταιρεία την DMM. Εκεί μεταφέραμε όλα τα -αυτόματα πλέον- παιξίματα από τα synths/drum modules σε 24κάναλη αναλογική ταινία δύο ιντσών και στη συνέχεια γράψαμε φωνές και ό,τι άλλο χρειαζόταν για να ολοκληρωθεί η παραγωγή».

Παρότι προσπάθησα, δεν κατάφερα να βρω τρόπο επικοινωνίας με τον ίδιο τον καλλιτέχνη και όπως μου εξηγεί ο Βαγγέλης και ο ίδιος δεν τον είδε ξανά από τότε: «Έχω χάσει την επαφή μου με το Λουκά από τότε. Δεν τον ξαναείδα ούτε άκουσα κάποια άλλη δουλειά του. Δεν ξέρω καν τι κάνει αυτή την εποχή, αν ασχολείται ακόμη με τη μουσική», μου εξηγεί και στη συνέχεια τον ρωτάω σχετικά με τον χαρακτήρα του Λουκά: «Δεν θυμάμαι πολλές λεπτομέρειες για τον χαρακτήρα του. Αυτό που θυμάμαι όμως είναι ότι η συνεργασία μας ήταν απόλυτα δημιουργική και ήρεμη. Κάτι που δεν ίσχυε για άλλους καλλιτέχνες που είχα αναλάβει εκείνη την εποχή».

VICE Video: Αθήνα σε Έκσταση

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδαςVICE Video Greece στο Facebook.

Η μόνη πιθανή επανεμφάνιση του Λουκά ήταν ένα comment που, σύμφωνα με κάποια forum, είχε γράψει -και αργότερα σβήσει- κάτω από ένα βίντεο του στο YouTube. Και μπορεί να μην είναι αυθεντικό αλλά προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο:

«Αγαπητέ φίλε σε ευχαριστώ που μπήκες στη διαδικασία να σκάσεις πλάκα με ένα μικρό παιδί που πριν 26 χρόνια έγραφε μουσική ,στίχους ,ασχολούνταν με μουσικό προγραμματισμό αντί να περνάει την ώρα του με οποιαδήποτε άλλη ασχολία.

Ένα μικρό παιδί που ξαφνικά σήμερα μετά από 26 χρόνια είχε αυτήν τη γλυκόπικρη έκπληξη να βρει ξαφνικά αυτά τα ανώριμα τραγούδια μπροστά του να συνοδεύονται από διάφορα χαβαλέ υποτιμητικά ή όχι σχόλια.Για τραγούδια που γράφτηκαν με ένα απλό συνθεσαϊζερ, με ατάρι, με cubase ή με ότι άλλο εκείνης της εποχή.

Ένα μικρό παιδί όσο καλτ κι αν γράφει, δεν είναι λίγο το να μπορεί να γράφει δικά του τραγούδια σε τόσο μικρή ηλικία.

Βλακείες τραγουδάκια, εύπεπτα χαζοπόπ μιας άλλης εποχής αλλά πάλι δε νομίζω ότι οι στίχοι αυτών των τραγουδιών, γραμμένοι από ένα μικρό παιδί είναι λιγότερο υποφερτοί από τα αμέτρητα σκυλάδικα και τα αμέτρητα τραγούδια που ακούμε συχνά πυκνά στις μέρες μας και μάλιστα από ενήλικους συνθέτες.

Δεν τα είχα αυτά τα τραγούδια. Δεν είχα ούτε ένα τραγούδι έτσι για την πλάκα, για να’χω να θυμάμαι.

Θέλω να σε ευχαριστήσω γιατί επιτέλους έχω κι εγώ στην κατοχή μου ένα κομμάτι των νεανικών μου χρόνων που δεν υπήρχε πλέον άλλος τρόπος να ανακτήσω.
Ξαφνικά ξανάγινα μικρό παιδί και συγκινήθηκα.

Διασκεδάστε, διασκεδάζω το ίδιο κι εγώ.

Σε λίγο ολοκληρώνεται η διαδικασία download των δικών μου τραγουδιών».

Σήμερα υπάρχει η δυνατότητα να φτιάξεις μουσική σπαταλώντας πολύ λίγα -έως καθόλου- χρήματα και αυτό θεωρείται δεδομένο, όμως, εν έτει 1991 το να ηχογραφήσεις έστω ένα demo χωρίς να σπαταλήσεις μια περιουσία ήταν σχεδόν απαγορευτικό. Πόσω μάλλον το να κάνεις ηλεκτρονική μουσική. Δύσκολες εποχές.

«Οι άνθρωποι που κάνουν χαβαλέ με τόσο ασήμαντα πράγματα είναι ρηχοί. Ασήμαντοι κατά τον ίδιο τρόπο. Δεν αξίζει να αφιερώσουμε χρόνο για την ανάλυση του θέματος», μου απαντάει ο Βαγγέλης σε ερώτηση που του έκανα σχετικά με τον διαδικτυακό χαβαλέ που παίζει γύρω από τα τραγούδια του άλμπουμ.

Παρόλα αυτά η τέχνη σηκώνει κριτική και μπορώ να πω ότι όσα κομμάτια μπόρεσα να βρω, πέραν του «hit», δεν είχαν το ίδιο ενδιαφέρον και ίσως αν άκουγα πρώτα κάποιο από αυτά να πήγαινα παρακάτω. Ωστόσο, έπαθα το ίδιο που αναφέρουν και πολλοί φίλοι στα σχόλια του «Ηλεκτρονική Εποχή»: το έβαλα για πλάκα και τελικά το βρήκα ενδιαφέρον. Σε σημείο που να θεωρώ ότι αξίζει αντίστοιχης προσοχής με αυτή που έχουν οι Συνθετικοί. Αξίζει να αναφέρω ότι ο ίδιος ο Λουκάς μπορεί να μην έχει τον δίσκο του, όμως, όσοι τον έχουν και έπειτα από το virality που απέκτησε μέσω διαδικτύου, τον πουλάνε online σε τιμές που αγγίζουν τα 40 Ευρώ.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Βασικές Συμβουλές για το πώς να Επιβιώσει Κάποιος Μέσα στη Φυλακή

Κάτω Από τα Σουτιέν μας το Καλοκαίρι Κρύβεται Ένα Ιδρωμένο Μπούστο

Το Πανάκριβο Ελληνικό Καλοκαίρι