Όταν ήμουν 10 ετών, ήμουν ένα αγόρι που έμοιαζε με κορίτσι. Είχα πυκνά καστανά μαλλιά ως εκεί που θα έπρεπε να είχα, βυζιά και λεπτή φωνή, την οποία ακόμα δεν είχε επηρεάσει η τεστοστερόνη. Η 90χρονη γειτόνισσα έλεγε συνέχεια στη μαμά μου τι όμορφη κοπέλα που γίνομαι. «Ο γιος μου είναι, Clementine», τη διόρθωνε αμέσως η μαμά μου. Δεν ήξερα αν ντρεπόταν που με περνούσαν για κορίτσι ή αν ντρεπόμουν εγώ που μου άρεσε αυτό.
Δεκατρία χρόνια μετά έχω αποκτήσει στήθος -να ‘ναι καλά η σύγχρονη ιατρική- αλλά η φωνή μου βάρυνε. Αν δεν μιλήσω, με περνάνε για cis γυναίκα. Στο τρένο το πρωί, που είναι γεμάτο με τους επιβήτορες της Wall Street, μασουλάω τα μαλλιά μου και κοιτάζω τη δουλειά μου, είμαι cis μέχρι που μου τηλεφωνεί κάποιος από τη δουλειά και το σηκώνω πριν ξεκινήσει το τρένο. «Γεια, ναι, θα σε πάρω σε πέντε». Οι βαθιές δονήσεις της φωνής μου αιωρούνται στην ατμόσφαιρα. Μάτια στρέφονται πάνω μου, φρύδια υψώνονται και κορίτσια ξεφυσάνε ανακουφισμένα που η πιο όμορφη στο βαγόνι είναι trans.
Το να περνάς για γυναίκα είναι μια άρνηση της μη συναινετικής αγορίστικης φύσης μέσα στην οποία ζούσα για 19 χρόνια – όπως περίπου ως μωρό vegetarian έτρωγα χάμπουργκερ στα οικογενειακά μπάρμπεκιου, επειδή δεν είχα καλύτερη επιλογή. Πολλοί trans θεωρούν ότι γίνονται αντιληπτές από τους άλλους ως ο πραγματικός τους ευατός αν περνιούνται ως cis γυναίκες. Άλλοι δεν μπορούν, δεν τους ενδιαφέρει ή και τα δύο. Η Xris, μια 21 χρονη Λατίνα trans γυναίκα στη Γουέσττσεστερ Κάουντι της Νέας Υόρκης, είπε «ποτέ δεν θα περάσω ως cis γυναίκα με το σώμα που έχω». «Έχω μούσι». Η ίδια θεωρεί το να περνιέσαι ως γυναίκα μια «πράξη αφομοίωσης». Δεν θεωρεί ότι τη βλέπουν ως αυτό που είναι πραγματικά – γυναίκα – αλλά ότι τη βλέπουν ως κάτι που δεν είναι – cisgender.
Εκτός από την επιβεβαίωση της ταυτότητάς, όταν μια trans γυναίκα περνάει ως cis μπορεί να έχει πρόσβαση σε μέσα που αλλιώς μπορεί να μην είχε. Είναι μια επιβίωση πρακτικής που εκφράστηκε αρχικά από τους μαύρους συγγραφείς της αναγέννησης του Χάρλεμ, όπως τη Nella Larsen, για να περιγράψουν την εμπειρία τον ανοιχτόχρωμων μαύρων που περνούσαν ως λευκοί, κι επίσης -σκόπιμα και μη- κατά τη διάρκεια και μετά την περίοδο της δουλοκτησίας για να έχουν πρόσβαση σε πλούτο, προνόμια και ασφάλεια που δεν τους πρόσφερε η ρατσιστική κοινωνία. Παραβίαζαν την ιδέα της φυλετικής ταυτότητας ως κάτι σταθερό.
Σίγουρα δεν μπορούν να εξισωθούν οι εμπειρίες των μαύρων και των trans, αλλά οι αντιλήψεις για την έννοια του trans και το αν κάποιος πρέπει να περνάει ως cis οδηγούν σε διακρίσεις και προκατάληψη, ιδίως για τις μαύρες trans γυναίκες. Ένα στα έξι trans άτομα αναφέρει ότι έχασε μια δουλειά και 88% δεν είχαν «ίση μεταχείριση σε επιχειρήσεις ή δημόσιες υπηρεσίες, λόγω της έμφυλης ταυτότητας και έκφρασής τους», σύμφωνα με τη μεγαλύτερη εθνική transgender έρευνα που έγινε το 2015.
«Οι άνθρωποι διαμορφώνουν τα δικαιώματα των άλλων με βάση την εμφάνισή τους», είπε η Gillian Branstetter, media relations manager στο Εθνικό κέντρο ισότητας transgender και trans γυναίκα η ίδια. Σύμφωνα με μελέτη σε 4.000 Αμερικάνους, «το επίπεδο συμμόρφωσης ενός trans ατόμου εμφανισιακά επηρεάζει το πώς οι άλλοι αντιλαμβάνονται το φύλο του καθώς και τη στάση απέναντι στα transgender δικαιώματα, και όχι το φύλο με το οποίο αυτοπροσδιορίζεται ή η ηλικία».
VICE Meets: Πάολα Ρεβενιώτη
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Το να περνάς ως cis μπορεί να επηρεάσει την πρόσβαση σε μέσα, τα δικαιώματά και τον σεβασμό με τον οποίο αντιμετωπίζεται ένα άτομο. Καθώς εργάζεται σε έναν εθνικό οργανισμό βοήθειας, η Branstetter έχει δει από πρώτο χέρι πώς γίνεται. «Ένα άτομο από το προσωπικό μας ήταν σε ένα μίτινγκ με μέλος του Κονγκρέσου. Της είπαν ότι δεν τους προβληματίζει γιατί μοιάζει με γυναίκα».
Κάποιες trans γυναίκες έχουν μεγαλύτερη αίσθηση δράσης όταν περνιούνται ως cis. «Εν μέρει τη βρίσκω όταν λέω σε κάποιο μίτινγκ ή σεμινάριο ότι πήγα σε σχολείο αρρένων και οι cis άντρες λένε 'ωπ, τι φάση!'», λέει η Lavelle Ridley, μαύρη trans γυναίκα από το Τολέδο του Οχάιο. «Υπάρχει μια δύναμη, μια γοητεία στο να ελέγχεις την αφήγησή σου και να αποκαλύπτεις κάτι τέτοιο. Η αίσθηση δύναμης τού να αποφασίζεις πότε θα μάθουν αυτό το πράγμα για μένα είναι ωραία».
Ο τρανσφοβικός όρος τού να περνιέσαι ως cis στο πλαίσιο της σεξουαλικής έλξης είναι «trapping» και χρησιμοποιείται για να κατηγορηθούν οι trans γυναίκες ότι εξαπατούν όταν δεν αποκαλύπτουν την ταυτότητά τους στους straight άντρες. Οι trans γυναίκες συχνά απεικονίζονται ως παγίδες στο shemale πορνό. Για τον John Phillips, πανεπιστημιακό και συγγραφέα του βιβλίου Transgender on Screen, ο μοναδικός τύπος απόλαυσης που προκύπτει από τις τσόντες shemale είναι η ένταση της απόκρυψης και της αποκάλυψης, ιδίως του πέους.
Αυτό που κάποιοι βρίσκουν σέξι στις trans γυναίκες, μπορεί να είναι ταυτόχρονα και λόγος βίαιης συμπεριφοράς. Κάποιοι άντρες συνειδητοποιούν ότι τους ελκύει κάποια που μοιάζει με γυναίκα, αλλά αμφισβητεί τις αντιλήψεις τους για το τι είναι γυναίκα, κι έτσι πανικοβάλλονται. «Ο πανικός για τις trans» ήταν μάλιστα η υπεράσπιση που χρησιμοποιήθηκε στην υπόθεση δολοφονίας της Gqen Arujo, μιας 17χρονης trans Λατίνας από την Καλιφόρνια το 2002. Είχε εμπλακεί σεξουαλικά με τέσσερις άντρες σε ένα πάρτι, οι οποίοι την ανάγκασαν να γδυθεί. Όταν είδαν ότι είχε πέος, τη βασάνισαν και τη σκότωσαν.
Για να μειωθεί η καταδίκη από δολοφονία σε ανθρωποκτονία, η υπεράσπιση υποστήριξε ότι «το έγκλημα τελέστηκε εν βρασμώ». Όπως ο «gay πανικός» που έφερε η υπεράσπιση τη δεκαετία του ‘60 στα δικαστήρια και χρησιμοποιήθηκε στην δική για τη δολοφονία του Matthew Shepard, ο trans πανικός στηρίζεται στο ότι η απόκρυψη πληροφοριών για το πραγματικό φύλο του θύματος λογικά προκαλεί τον προφανή πανικό, που οδηγεί στη βία.
«Η ασφάλειά μου είναι να φαίνομαι trans», είπε η DJ Jasmine Infiniti, μαύρη trans γυναίκα στη Νέα Υόρκη. «Πάντα ήμουν ειλικρινής ακόμα κι αν με πλησίαζαν στον δρόμο. "Ξέρεις ότι είμαι trans ε;" έλεγα. Υπήρχαν όμως περιστατικά που οι άντρες έλεγαν "πήγες να με κοροϊδέψεις" και γίνονταν βίαιοι». Το 2017, περπατούσε στο Μπρούκλιν μαζί με κάποιες φίλες, ανάμεσά τους η επίσης DJ London Jade, όταν τις παρενόχλησαν. «Άρχισαν τα "ωωω, γεια σου, μάνα μου"», είπε η Infiniti. «Μια γυναίκα που ήταν μαζί τους, είπε ότι είμαστε transformers. Εννοούσε transgender. Οι άντρες ένιωσαν ευνουχισμένοι επειδή παρενοχλούσαν κάτι που πλέον δεν θεωρούσαν γυναίκα. Μου έσπασαν στο σαγόνι».
Έχω βιώσει και τους κινδύνους τού να περνάς για γυναίκα. Μια μέρα, ένα καλοκαίρι στη Βαλτιμόρη, περπατούσα σε έναν πολύβουου δρόμο. Δύο τύποι με αυτοκίνητο έκοψαν ταχύτητα και μου φώναζαν προστυχιές. Ξαφνικά είπαν, «Ω ρε φίλε, άντρας είναι». Ο οδηγός άρχισε να κοροϊδεύει τον φίλο του. Πλέον η προσοχή δεν ήταν σε μένα, αλλά στον άντρα που είχε κοκκινίσει από ντροπή. Για να διορθώσει την κατάσταση έφτυσε και είπε «παλιαδερφή, ψόφα παλιότραβέλι». Κρύφτηκα στην πιο κοντινή βιτρίνα, έκλαψα, αλλά ήμουν ασφαλής.
Η Infiniti κι εγώ έχουμε αντιμετωπίσει παρενόχληση από άντρες που ένιωσαν «παγιδευμένοι», αλλά οι διαφορετικές εξελίξεις δείχνουν πως η βία δεν μοιράζεται εξίσου. Μια άλλη trans γυναίκα από το Μπρούκλιν, η Islan Nettles, δολοφονήθηκε από έναν άντρα που τον κορόιδεψαν οι φίλοι του, επειδή φλέρταρε μαζί της χωρίς να καταλάβει ότι ήταν trans. Σε αντίθεση με εμένα, ήταν μαύρη. Αν ξέρουν ότι είσαι και μαύρη και trans, μπορεί να αποβεί μοιραίο.
«Όταν είμαι ανάμεσα σε μαύρους, νιώθω ότι με προσέχουν πιο πολύ», λέει η Lavelle. Ο φόβος της δεν προκύπτει από την λανθασμένη ρατσιστική αντίληψη ότι οι μαύροι είναι πιο τρανσφοβικοί από τους λευκούς – αλλά ότι φαίνεται περισσότερο ότι είναι trans παρά μαύρη, εφόσον μαύροι είναι και οι υπόλοιποι. «Σε κυρίως λευκούς χώρους δεν αγχώνομαι να περάσω ως cis. Ήδη είμαι κάτι άλλο. Ήδη αγχώνομαι για τη διαφορετικότητα. Η διαφορετικότητα στο φύλο που μπορεί να δουν, ήδη ενυπάρχει στη φυλετική διαφορετικότητα», λέει. Η Infiniti συμφωνεί. «Σε αυτές τις περιστάσεις, δεν χρειάζεται καν να περάσω ως cis. Οι λευκοί ήδη με εξωτικοποιούν».
Η Vera Blossom, μια trans και nonbinary Φιλιππινέζ@ γυναίκα από το Λος Άντζελες, περνιέται ως cis. Η αντιμετώπιση πριν και μετά τη μετάβαση δείχνει πώς η καταγωγή και το φύλο της είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Παλιά γινόταν αντιληπτή ως ασιάτης άντρας και ήταν από τις λιγότερο επιθυμητές κατηγορίες αντρών. Φορούσε δεκάποντες πλατφόρμες, ολόσωμη φορμα-σορτς και είχε μοβ μαλλιά και κανείς δεν έδινε σημασία. «Προσπαθούσα να με δουν και ό,τι κι αν έκανα, κανείς δεν με κοίταζε».
Η εμπειρία της Blossom συνάδει με τη ρατσιστική αντιμετώπιση των αντρών από την ανατολική και νοτιοανατολική Ασία ως ανεπιθύμητων ή θηλυκών. Μετά τη μετάβασή της, η φυλετική της ταυτότητα επηρεάζει το πώς περνάει για γυναίκα: «Με προσέχουν, είτε το θέλω είτε όχι. Κανείς δεν έχει πια χλιαρή άποψη», είπε. «Το να γίνεσαι από ασιάτης άντρας, ασιάτισσα γυναίκα, σημαίνει να περνάς από την εθνικότητα και το φύλο που όλοι παραβλέπουν, σε αυτό που όλοι γλυκοκοιτάζουν».
Ο πατέρας μου είναι Αμερικανο-Ιάπωνας. Στο γυμνάσιο, όταν έκοψα τα μακριά μου μαλλιά και δεχόμουν ότι ήμουν αγόρι (αν και τελείως επιθετικός), συνέχιζαν να με αντιλαμβάνονται ως Ανατολικοασιάτη και συχνά δεχόμουν ρατσιστικά σχόλια. Μια φορά ήμουν στη βιβλιοθήκη και διάβαζα με μια φίλη και είδα ότι είχε φτιάξει το πορτρέτο μου ως Kim Jong-Sam – μια μίξη του βορειοκορεάτη ηγέτη και του παλιού ονόματός μου. Τα μάτια μου ήταν υπερβολικά σχιστά και το πρόσωπο στρογγυλεμένο.
Τότε γέλασα, αλλά τέτοιες ρατσιστικές εμπειρίες διαμόρφωσαν τη σύνδεσή μου με μια ταυτότητα που κάποιοι δεν έβλεπαν. Ίσως η υπερβολική εκθήλυνση των Ασιατών ανδρών με βοήθησε στη μετάβαση, αλλά όταν έγινα γυναίκα διάφορα σημάδια «ιαπωνικότητας» εξαφανίστηκαν από το σώμα μου. Όταν άλλαξα το όνόμά μου σε Sessi, άλλαξα και το δεύτερο όνομά μου σε Kuwabara – το γένος της γιαγιάς μου. Δεν ήθελα να περνάω ως λευκή. Το ότι έγινα γυναίκα ήταν συνδεδεμένο με τη διατήρηση της ιαπωνικότητάς μου.
Έχω καταφέρει να επιλέξω πώς ερμηνεύουν οι άλλοι την καταγωγή και την εθνικότητά μου. Αλλά στο πώς θα με δουν ως γυναίκα, δεν είχα επιλογή. Εξ ορισμού, για να είμαι γυναίκα έπρεπε να είμαι trans. Αντίθετα, οι cis γυναίκες και μόνο που υπάρχουν γίνονται αντιληπτές ως γυναίκες. Είναι, δεν γίνονται. Για τις trans γυναίκες, το δεύτερο αντικαθιστά το πρώτο. Όταν με βλέπουν ή με ξέρουν ως trans, νιώθω ότι στην εμφάνισή μου υπάρχουν disclaimers. Γι’ αυτό μ’ αρέσει τόσο να περνάω ως cis γυναίκα: οι καμπυλωτοί γοφοί μου, τα μπούτια μου και το απαλό δέρμα είναι δικά μου. Είμαι ένα σώμα κι όχι μια εξήγηση.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Μια Μέρα με τους «Φτωχοδιάβολους της Ανακύκλωσης» στη Θεσσαλονίκη
Θαλάσσια Πλάσματα που Μοιάζουν με Νόστιμα Ιταλικά Πιάτα, με Σειρά Αξιολόγησης