Κάθε Ευρωβουλευτής Παίρνει 4.342 Ευρώ τον Μήνα για τα Εξοδα ενός Γραφείου που Κάποιοι δεν Νοικιάζουν Καν

Από δημοσιογράφους του «MEPs Project».

Μία σειρά από έρευνες στα 28 κράτη-μέλη της ΕΕ αποκάλυψε τουλάχιστον 42 περιπτώσεις, στις οποίες ευρωβουλευτές πληρώνουν μισθώματα στα πολιτικά κόμματά τους ή ακόμη και σε προσωπικούς λογαριασμούς τους.

Σε 249 περιπτώσεις ευρωβουλευτές, είτε είπαν ότι δεν διατηρούν καθόλου εθνικά γραφεία στη χώρα εκλογής τους, είτε αρνήθηκαν να αποκαλύψουν τις διευθύνσεις τους, ή η τοποθεσία των γραφείων τους ήταν αδύνατο να εντοπισθεί.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν ελέγχει και δεν καταγράφει τον τρόπο με τον οποίοι οι ευρωβουλευτές ξοδεύουν την αποζημίωσή τους. Σύμφωνα με την έρευνα του MEP's Project, δεν ελέγχεται ούτε το αν οι ευρωβουλευτές ανοίγουν τα εθνικά γραφεία όπως οφείλουν, ούτε αν τηρούν τους όρους χρηματοδότησής τους.

Σε μία άνευ προηγουμένου πανευρωπαϊκή συνεργασία, οι δημοσιογράφοι σε όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ διερεύνησαν τον τρόπο με τον οποίο οι 748 ευρωβουλευτές (τρεις έδρες είναι κενές) χρησιμοποιούν την Αποζημίωση Γενικών Εξόδων που λαμβάνουν από το Ευρωπαϊκο Κοινοβούλιο (ΕΚ).

Ευρωβουλευτές: Η Χαμένη Διαφάνεια των Επιδομάτων

Οι δημοσιογράφοι του MEP's Project ζήτησαν πληροφορίες από όλους τους ευρωβουλευτές και εξέτασαν σχετικά έγγραφα του ΕΚ, κρατικά αρχεία και άλλες πηγές. Μέχρι σήμερα, μόνο 133 από τους ευρωβουλευτές ανέφεραν το ποσό που πληρώνουν για την εκμίσθωση του γραφείου τους και μόνο 53 ευρωβουλευτές είπαν οτι ήθελαν να κοινοποιήσουν έγγραφα για τα έξοδά τους.

Οι ευρωβουλευτές λαμβάνουν μηνιαίο προ φόρων μισθό ύψους 8.484 ευρώ, μία γενναία μηνιαία αποζημίωση που φτάνει έως και τα 24.164 ευρώ για μισθούς των συνεργατών τους και κατ' αποκοπή μη φορολογητέα αποζημίωση 307 ευρώ ανά ημέρα για την κάλυψη των εξόδων κατά τις περιόδους κοινοβουλευτικών δραστηριοτήτων. Εκτός από τα παραπάνω, οι ευρωβουλευτές λαμβάνουν την Αποζημίωση Γενικών Εξόδων, ένα εφάπαξ καταβαλλόμενο ποσό που ανέρχεται στα 4.342 ευρώ μηνιαίως και είναι επίσης μη φορολογητέο. Αυτή η αποζημίωση αποσκοπεί κυρίως στην κάλυψη εξόδων στα εθνικά γραφεία των ευρωβουλευτών, σκοπός των οποίων είναι να αναπτύξουν επικοινωνία με τους Ευρωπαίους πολίτες και να τους φέρουν πιο κοντά στις πολιτικές αποφάσεις των Βρυξελλών.

Σύμφωνα με την έρευνα, οι απόψεις των ευρωβουλευτών ως προς τον τρόπο αξιοποίησης της Αποζημίωσης Γενικών Εξόδων ποικίλουν.

Πολλοί υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιούν το σύνολο του ποσού για εξοπλισμό γραφείου, Ίντερνετ και άλλα λειτουργικά έξοδα. Άλλοι συμπεριέλαβαν έξοδα ταξιδίου για επισκέπτες, δωρεές φιλανθρωπικής φύσης και πληρωμές προς τα εθνικά κόμματά τους ως «γενικά έξοδα».

Ερωτήματα εγείρονται και για το ποιος επωφελείται από τα μισθώματα που πληρώνουν οι ευρωβουλευτές για τα γραφεία στις χώρες εκλογής τους.

Σύμφωνα με την έρευνα του MEP's Project, μόνο στη Γερμανία βρέθηκαν οκτώ ευρωβουλευτές από διαφορετικά πολιτικά κόμματα που είνα οι ίδιοι ιδιοκτήτες των γραφείων στα οποία στεγάζονται τα εθνικά γραφεία τους.

Ανάμεσά τους είναι ο Manfred Weber, επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, της μεγαλύτερης παράταξης στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το γραφείο του στεγάζεται στο σπίτι που διατηρεί, σε ένα μικρό χωριό της βαυαρικής επαρχίας, πολύ μακριά από την πλειοψηφία των πολιτών. Ο κ. Weber ρωτήθηκε σχετικά με το θέμα, όμως άφησε αναπάντητα όλα τα ερωτήματα.

Οι Ευρωβουλευτές συχνά φέρονται να υπομισθώνουν γραφεία που είναι ήδη μισθωμένα σε τοπικά παραρτήματα των κομμάτων τους. Συνολικά, 38 ευρωβουλευτές επιβεβαίωσαν τις πληρωμές ενοικίων σε τοπικές ή εθνικές οργανώσεις των κομμάτων τους. Κάποιοι δεν απάντησαν στη σχετική ερώτηση, ενώ κάποιοι διαβεβαίωσαν ότι οι δραστηριότητές τους ως ευρωβουλευτές θα παραμείνει διακριτή από εκείνες του κόμματος και ότι κανενός είδους οικονομική ενίσχυση δεν δόθηκε σε κομματικούς μηχανισμούς.

Σε κάποιες περιπτώσεις, ευρωβουλευτές μεταβιβάζουν ολόκληρο το ποσό της Αποζημίωσης Γενικών Εξόδων στα κόμματά τους, ενώ για έναν σημαντικό αριθμό περιπτώσεων παραμένει άγνωστος ο τρόπος με τον οποίο οι ευρωβουλευτές διαχειρίζονται την αποζημίωσή τους και αν αυτή τελικά καταλήγει στους προβλεπόμενους σκοπούς.

Η έρευνα αποκάλυψε ότι ευρωβουλευτές από τη Βουλγαρία, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ολλανδία φέρονται να μη διατηρούν γραφεία στη χώρα εκλογής τους. Κάποιοι ευρωβουλευτές αρνήθηκαν να απαντήσουν σχετικά με το πού βρίσκονται τα γραφεία τους. Ούτε το ΕΚ, ούτε τα εθνικά γραφεία του ΕΚ σε τουλάχιστον τρεις χώρες έδωσαν πληροφορίες για το πού βρίσκονται τα γραφεία ευρωβουλευτών, ενώ σε ένα από αυτά οι διευθύνσεις που δόθηκαν δεν ήταν ενημερωμένες.

Τα παραπάνω φαίνεται ότι αντίκεινται στη δέσμευση του ΕΚ, σύμφωνα με την οποία οι ευρωβουλευτές λειτουργώντας ως «γέφυρα», καλύπτουν το κενό μεταξύ Βρυξελλών και Ευρωπαίων πολιτών. Στο πρόγραμμα του ΕΚ για το 2017, εννέα εβδομάδες αφιερώνονται από τους ευρωβουλευτές σε εξωκοινοβουλευτικές διαδικασίες, δηλαδή πολιτικές δραστηριότητες έξω από τις Βρυξέλλες και το Στρασβούργο. Τέσσερις εβδομάδες τον χρόνο, «οι ευρωβουλευτές ασχολούνται αποκλειστικά με ζητήματα που αφορούν στο εκλογικό τους σώμα», αναφέρει το ΕΚ στην επίσημη ιστοσελίδα του.

Οι δημοσιογράφοι του MEP's Project δεν μπόρεσαν να επαληθεύσουν ότι όλοι οι ευρωβουλευτές διατηρούν τουλάχιστον ένα γραφείο στις χώρες εκλογής τους, όπου θεωρητικά μπορούν να «ασχολούνται αποκλειστικά με ζητήματα που αφορούν το εκλογικό τους σώμα». Συνολικά, 19 ευρωβουλευτές είπαν ότι φέρουν σε πέρας τις παραπάνω υποχρεώσεις τους από το σπίτι τους.

Σε αρκετά κράτη μέλη, οι ευρωβουλευτές αρνήθηκαν να απαντήσουν στα ερωτήματα της έρευνας, τα επανειλημμένα email και τις τηλεφωνικές οχλήσεις των δημοσιογράφων του MEP's Project. Η χειρότερη περίπτωση ευρωβουλευτών που αρνήθηκαν να απαντήσουν στις ερωτήσεις των δημοσιογράφων σχετικά με τις δαπάνες τους ήταν στην Πολωνία, όπου και οι 51 ευρωβουλευτές δεν ανταποκρίθηκαν στα αιτήματα των δημοσιογράφων.

Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, οι ευρωβουλευτές μπορούν να μισθώσουν χώρους για τα εθνικά γραφεία τους από τους ίδιους ή τα πολιτικά κόμματα στα οποία ανήκουν, όμως γι' αυτό απαιτούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν είναι μέρος εσωτερικών κανόνων ή κανονισμών αλλά ανεπίσημοι κανόνες, οι οποίοι σε κάθε περίπτωση δεν ελέγχονται.

Κατά την ισχύουσα νομοθεσία, οι ευρωβουλευτές δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιήσουν την Aποζημίωση Γενικών Εξόδων για να χρηματοδοτήσουν το πολιτικό κόμμα τους ή ιδίους σκοπούς τους. Η αποζημίωση που λαμβάνουν «αποσκοπεί στην κάλυψη εξόδων που συνδέονται ευθέως με την άσκηση των κοινοβουλευτικών καθηκόντων των Μελών του Κοινοβουλίου». Ακόμη, προβλέπονται οδηγίες για τον τρόπο με τον οποίο θα πρέπει να λειτουργούν τα εθνικά γραφεία που χρηματοδοτούνται με χρήματα του ΕΚ: «Τα γραφεία θα πρέπει να χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για τις κοινοβουλευτικές υποχρεώσεις των Μελών του Κοινοβουλίου».

«Η μίσθωση ενός γραφείου είναι ένα από τα έξοδα που καλύπτονται από την Αποζημίωση Γενικών Εξόδων. Πρόκειται για ένα καταβαλλόμενο ποσό που δεν ελέγχεται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο», λέει η Marjory Van Den Broeke, εκπρόσωπος του ΕΚ. «Ένας ευρωβουλευτής μπορεί πράγματι να νοικιάσει ένα γραφείο από ένα εθνικό πολιτικό κόμμα, αν τηρούνται συγκεκριμένες προϋποθέσεις και η τιμή ενοικίασης είναι η πραγματική της αγοράς, ώστε να αποφευχθεί μία έμμεση χρηματοδότηση ενός εθνικού κόμματος», προσθέτει η ίδια.

«Ακόμη, το γραφείο θα πρέπει να χρησιμοποιείται αποκλειστικά για την άσκηση των καθηκόντων του ευρωβουλευτή. Γι' αυτό θα πρέπει να είναι ξεχωριστό από τυχόν άλλα γραφεία και να είναι ξεκάθαρο πως πρόκειται για χώρο άσκησης υποχρεώσεων που αφορούν στο Ευρωκοινοβούλιο. Δεν μπορεί να χρησιμοποιείται από άλλα άτομα ή για άλλους σκοπούς. Αυτές είναι οι προϋποθέσεις που πρέπει να ακολουθούνται», συμπληρώνει.

Ωστόσο, το ΕΚ δεν μπορεί με κανέναν τρόπο να ξέρει αν αυτές οι προϋποθέσεις τηρούνται, παραδέχεται η Marjory Van Den Broeke: «Το γεγονός ότι πρόκειται για εφάπαξ καταβαλλόμενο ποσό σημαίνει ότι οι ευρωβουλευτές δεν χρειάζεται να προσκομίσουν αποδείξεις, λογαριασμούς ή τιμολόγια για τα έξοδά τους. Αυτό σημαίνει ότι η διοίκηση του ΕΚ δεν διαθέτει καμία πληροφορία για τα γραφεία που χρησιμοποιούνται από τους ευρωβουλευτές».

Με άλλα λόγια, δεν υπάρχουν ελεγκτικοί μηχανισμοί που να διασφαλίζουν ότι οι ευρωβουλευτές θα επιστρέψουν στα ευρωπαϊκά ταμεία όσα χρήματα δεν χρησιμοποίησαν από την Αποζημίωση Γενικών Εξόδων για τα κοινοβουλευτικά τους καθήκοντα. Μόνο ένα μικρό ποσοστό ευρωβουλευτών επιστρέφει χρήματα που δεν ξοδεύτηκαν κατά τη θητεία τους. Σύμφωνα με το ΕΚ, από το 2010, οι ευρωβουλευτές που επέστρεψαν χρήματα στο ΕΚ δεν ξεπερνούν τους 20, ενώ το ποσό κυμαίνεται από 100.000 έως 600.000 ευρώ, ανάλογα με το έτος.

Για πολλά χρόνια έχει ασκηθεί κριτική για το γεγονός ότι δεν γίνονται έλεγχοι για να διαπιστωθεί η τυχόν κατάχρηση των χρημάτων της αποζημίωσης εκ μέρους των Ευρωβουλευτών. Τον περασμένο Απρίλιο, το ΕΚ καταψήφισε νομοθετικές ρυθμίσεις που αν εφαρμόζονταν, θα οδηγούσαν σε μεγαλύτερη διαφάνεια και ελέγχους για τη χρήση της Αποζημίωσης Γενικών Εξόδων, το ετήσιο ύψος της οποίας ανέρχεται σε 40 εκατομμύρια ευρώ.

Ο Wouter Wolfs, ειδικός σε θέματα ευρωπαϊκής πολιτικής και πολιτικής χρηματοδότησης στο Πανεπιστήμιο Leuven του Βελγίου, κρατά κριτική στάση απέναντι στον τρόπο διαχείρισης και ελέγχου των εξόδων των ευρωβουλευτών. «Γενικά η κατάσταση είναι προβηματική, διότι δεν υπάρχει η παραμικρή διαφάνεια για τους πολίτες», λέει ο ίδιος. «Θα ήταν σημαντικό να ξέρουμε ότι υπάρχει ένας σοβαρός εσωτερικός έλεγχος στο Κοινοβούλιο. Όμως αυτό δεν συμβαίνει».

Σε μία εποχή όπου η πολιτική και ιδιαίτερα οι θεσμοί της ΕΕ έχουν χάσει την εμπιστοσύνη των πολιτών, «τα παραπάνω είναι αρκετά επιζήμια για την εικόνα του ΕΚ και των πολιτικών», λέει ο Wolfs. «Υπό αυτήν την άποψη, θα ήταν θα ήταν καλό να ληφθούν μέτρα για περισσότερη διαφάνεια, ώστε να ξέρουμε ότι όλοι θα ακολουθούν τους κανόνες».

Ερωτώμενος για το πώς φαίνεται η έλλειψη ελέγχων γύρω από την Αποζημίωση Γενικών Εξόδων συγκριτικά με τους αυστηρούς ελέγχους στους οποίους υπόκεινται κρατικοί θεσμοί και ιδιωτικές επιχειρήσεις, ο Wouter Wolfs λέει: «Αν σκεφτούμε ότι τα έξοδα από τον προϋπολογισμό της ΕΕ υπόκειται σε αυστηρούς ελέγχους, είναι αξιοσημείωτο που οι ευρωβουλευτές δεν υφίστανται ανάλογους οιονομικούς ελέγχους για τα δικά τους έξοδα. Φυσικά όλοι οι έλεγχοι πρέπει να είναι αναλογικοί, όμως αν σκεφτείς ότι μιλάμε για ένα ποσό που φτάνει τα 40 εκατομμύρια ετησίως και υπάρχει εύλογη αμφιβολία γύρω από την χρήση του, καταλαβαίνεις ότι είναι αναγκαίος ένας αυστηρότερος έλεγχος».

Από την πλευρά του, ο Nick Aiossa, υπεύθυνος για την πολιτική της ΕΕ στην οργάνωση «Διεθνής Διαφάνεια», λέει σχετικά με τα ευρήματα της έρευνας του MEPs Project: «Δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι οι ευρωβουλευτές ξοδεύουν 40 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο χωρίς να προσκομίσουν μία απόδειξη. Πρόκειται για μία υποκρισία στον χώρο της διαχείρισης των χρημάτων, το ύψος της οποίας προκαλεί. Από τη μία για την άνοδο των εθνικιστικών ευρωσκεπτικιστικών δυνάμεων και το αφήγημα που έχουν σκορπίσει σε ολόκληρη την Ευρώπη. Από την άλλην βλέπουμε να υπάρχουν μέσα στο ΕΚ τέτοια μεγάλης συμβολικής σημασίας προβλήματα που στην κυριολεξία θα μπορούσαν να λυθούν σχεδόν αμέσως. Ειλικρινά, οι ευρωβουλευτές βλάπτουν πρώτα από όλα τους εαυτούς τους, ενόψει τόσο των Ευρωεκλογών του 2019, όσο και εθνικών εκλογών που γίνονται σε διάφορες χώρες. Όσο καλύτερα λυθεί το ζήτημα, τόσο το καλύτερο».

Η ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας στο ΕΚ υιοθέτησε διακήρυξη, σύμφωνα με την οποία οι ευρωβουλευτές της θα εφαρμόσουν αυστηρότερους ελέγχους σχετικά με τη χρήση της Αποζημίωσης Γενικών Εξόδων, αρχής γενομένης από τον Ιούλιο του 2017. «Μετά το τέλος της θητείας, οι ευρωβουλευτές των Πρασίνων/ΕΕΣ θα επιστρέφουν στα ταμεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όλα τα χρήματα της Αποζημίωσης Γενικών Εξόδων που δεν ξόδεψαν», αναφέρει το κείμενο.

Οι ευρωβουλευτές των Πρασίνων/ΕΕΣ πρέπει να κρατούν όλες τις αποδείξεις μέχρι το τέλος της θητείας τους και να δημοσιεύουν αναφορές με τα έξοδά τους ανά κατηγορία. Οι αναφορές εξόδων θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή διαθέσιμες κάθε φορά που ζητούνται από τους ευρωβουλευτές.

Η έρευνα για τα εθνικά γραφεία των Ευρωβουλευτών πραγματοποιήθηκε σε διάστημα πολλών μηνών από 48 δημοσιογράφους που προέρχονται από όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ.

Το 2015, η δημοσιογραφική ομάδα ζήτησε επίσημα από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να αποκτήσει πρόσβαση στα έγγραφα που δείχνουν πώς οι ευρωβουλευτές διαχειρίζονται το δημόσιο χρήμα που τους δίνεται. Το αίτημα απορρίφθηκε. Οι δημοσιογράφοι έφεραν την υπόθεση στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου και εκκρεμεί η υπόθεση.

Από τον Οκτώβριο του 2016 έως τον Μάιο του 2017, οι 21 Έλληνες ευρωβουλευτές έλαβαν επανειλημμένα αιτήματα παροχής πληροφοριών ή/και συνεντεύξεων σε σχέση με τα γραφεία που διατηρούν στην Ελλάδα και την Αποζημίωση Γενικών Εξόδων των 4.342 ευρώ. Στα αιτήματα παροχής πληροφοριών, ανάμεσα σε άλλα, ερωτούνταν εάν διατηρούν γραφείο, πού βρίσκεται και πόσα ξοδεύουν για τη λειτουργία του, καθώς και εάν θα μπορούσαν να παραχωρήσουν στους ερευνητές δημοσιογράφους τα τιμολόγια των γενικών εξόδων τους και το μισθωτήριο για το γραφείο σε περίπτωση που πληρώνουν ενοίκιο.

Η μόνη που παρείχε, στο πλαίσιο της έρευνας για την Ελλάδα, τιμολόγια και αποδείξεις -και μάλιστα από το πρώτο στάδιο της διαδικασίας τον Νοέμβριο του 2016-, ήταν η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κωνσταντίνα Κούνεβα, η οποία μίλησε για το θέμα στο σχετικό ντοκιμαντέρ του VICE. Όπως προέκυψε, η κ. Κούνεβα διατηρεί γραφείο σχεδόν 130 τετραγωνικών μέτρων το οποίο μισθώνει έναντι 550 ευρώ μηνιαίως. Επίσης, συνεντεύξεις για το γενικό επίδομα που λαμβάνουν παραχώρησαν και δέχθηκαν να προβληθούν ο ευρωβουλευτής του Ποταμιού, Μίλτος Κύρκος, και ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ, Σωτήρης Ζαριανόπουλος.

Ο κ. Κύρκος ανέφερε ότι διατηρεί γραφείο το οποίο μισθώνει με το ¼ περίπου του γενικού επιδόματος δαπανών, δηλαδή σχεδόν 1.000 ευρώ και ότι «δεν έχω επιστρέψει ποτέ λεφτά, ούτε θέλω να πω ότι πληρώνω από την τσέπη μου κάποια πράγματα, αλλά το γεγονός ότι δεν έχω επιστρέψει σημαίνει πως κρίνω πως η χρήση που κάνω των χρημάτων προωθεί το έργο για το οποίο με έχουν εκλέξει». Ο κ. Ζαριανόπουλος δήλωσε ότι όταν βρίσκεται στην Ελλάδα χρησιμοποιεί τα γραφεία του ΚΚΕ και πως «όλα τα επιδόματα, τα πρόσθετα, τα οποία είναι για τους βοηθούς κλπ, πηγαίνουν για τον σκοπό τον οποίον ορίζει το Ευρωκοινοβούλιο». Ό,τι αφορά στο ύψος του επιδόματος, ο ευρωβουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε ότι «σε μία γενική εικόνα φαίνεται ότι είναι πολλά. Και για αυτό, στεκόμαστε με αυτόν τον τρόπο και υπέρ της διαφάνειας και με τα αποτελέσματα ενός αυστηρού ελέγχου να γίνουν περικοπές στα απολύτως αναγκαία για να μπορέσει να λειτουργήσει».

Δείτε ακόμη: Η Κομισιόν και τα Άδυτα του Λόμπι της Αμυντικής Βιομηχανίας

Συνέντευξη παραχώρησε αρχικά και η ευρωβουλευτής της ΝΔ Μαρία Σπυράκη, η οποία μετά ζήτησε να αποσυρθεί. Σε αίτημα παροχής πληροφοριών που έλαβε αργότερα η ευρωβουλευτής, απάντησε ότι διατηρεί δύο γραφεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (αναφέροντας τις διευθύνσεις) καθώς και ότι «συνολικά δαπανώ το σύνολο του επιδόματος γραφείου (διαθέτω σε κάθε περίπτωση τις σχετικές αποδείξεις) ενώ κατά περίπτωση δαπανώ για έξοδα των γραφείων και ένα μέρος της βουλευτικής αποζημίωσης».

Στα αιτήματα παροχής πληροφοριών στο πλαίσιο της έρευνας, αποκρίθηκαν επίσης ο ευρωβουλευτής της ΝΔ, Μανώλης Κεφαλογιάννης, και ο ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Νίκος Ανδρουλάκης. Ο πρώτος, στην απάντησή του, επεσήμανε ότι διατηρεί δύο μισθωμένα πολιτικά γραφεία σε Αθήνα και Ηράκλειο Κρήτης και ότι το ποσό του γενικού επιδόματος καλύπτει, πέρα των δαπανών των γραφείων, έξοδα επικοινωνίας, εξοπλισμού, προμήθεια βιβλίων, εφημερίδων, περιοδικών καθώς και διοργάνωση εκδηλώσεων για την ενημέρωση των πολιτών σε όλη τη χώρα. Στην απάντησή του, ο ευρωβουλευτής δεν ανέφερε τις διευθύνσεις των γραφείων του, ωστόσο αυτές αναγράφονται στην ιστοσελίδα του. Από την πλευρά του, ο κ. Ανδρουλάκης σημείωσε ότι διατηρεί γραφείο στο κέντρο της Αθήνας, το οποίο και νοικιάζει, και ότι τα στοιχεία επικοινωνίας του γραφείου του έχουν κατατεθεί στη Βουλή των Ελλήνων. Ο κ. Ανδρουλάκης ανέφερε ότι το ποσό του γενικού επιδόματος χρησιμοποιείται για όσα προβλέπονται και από τον κατάλογο επιτρεπόμενων δαπανών. Στην απάντησή του δεν ανέφερε τη διεύθυνση του γραφείου του, η οποία δεν εμφανιζόταν στην προσωπική του ιστοσελίδα έως και τα τέλη Μαϊου του 2017.

Οι ευρωβουλευτές Νικόλαος Χουντής (ΛΑΕ), Κώστας Χρυσόγονος (ΣΥΡΙΖΑ), Γεώργιος Επιτήδειος (Χρυσή Αυγή), Λάμπρος Φουντούλης (Χρυσή Αυγή), Γιώργος Γραμματικάκης (Ποτάμι), Εύα Καϊλή (ΠΑΣΟΚ), Στέλιος Κούλογλου (ΣΥΡΙΖΑ), Γεώργιος Κύρτσος (ΝΔ), Νότης Μαριάς (Ελλάδα – Εναλλακτικός Δρόμος), Κωνσταντίνος Παπαδάκης (ΚΚΕ), Δημήτρης Παπαδημούλης (ΣΥΡΙΖΑ), Σοφία Σακοράφα (Ανεξάρτητη), Ελευθέριος Συναδινός (Χρυσή Αυγή), Ελισάβετ Βόζενμπεργκ (ΝΔ) και Θεόδωρος Ζαγοράκης (ΝΔ), δεν αποκρίθηκαν στα αιτήματα παροχής πληροφοριών στο πλαίσιο της έρευνας.

Περισσότερα από το VICE

Αυστηρώς (Α)κατάλληλες Φωτογραφίες από το πιο Ηδονιστικό Φεστιβάλ της Ελλάδας

Ο Λογαριασμός στο Instagram που Γνωρίζει Αδιανόητα Πράγματα για Σένα

Ο Δημήτρης Πουλικάκος Διηγείται τις Ζωές του, από τα Στριπτιτζάδικα της Αγγλίας Μέχρι τα Μάταλα και τη Φυλακή