Οι The Mighty Schooners Είναι οι Electropunk Μασκοφόροι Ήρωες της Ελλάδας

Οι The Mighty Schooners είναι ένα σχήμα που ηχητικά κινείται κάπου μεταξύ electropunk και Fidget house. Ιθύνων νους και βασικός πυρήνας τους είναι ο Dyson Sinn, ένας μυστηριώδης τύπος, ο οποίος, έχει επιλέξει να κρατήσει τη ταυτότητα του κρυφή, φορώντας μια -γαμάτη- μάσκα. Η περιγραφή της όλης φάσης θα μπορούσε να αφορά ένα σχήμα από το Λος Άντζελες, ή το Παρίσι, όμως, ο Dyson Sinn δραστηριοποιείται στην Αθήνα και προς τα τέλη της χρονιάς που διανύουμε - ή στις αρχές της επόμενης- θα κυκλοφορήσει τον πρώτο του, ομώνυμο του γκρουπ, δίσκο. Πριν από αυτό όμως, οι The Mighty Schooners συστήνονται με το πρώτο τους κλιπ -το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε για πρώτη φορά αποκλειστικά από το VICE- για το κομμάτι «Can't Stop». Με αφορμή την εν λόγω πρεμιέρα, ήρθαμε σε επαφή με τον Dyson Sinn και κάναμε μια πρώτη κουβέντα μαζί του.

VICE: Ας ξεκινήσουμε από το προφανές, γιατί επέλεξες να κάνεις μουσική φορώντας μάσκα;
Dyson Sinn: Η επιλογή της μάσκας οφείλεται στο γεγονός, ότι πρέπει να αφήσεις τη μουσική να μιλάει από μόνη της. Μέσα από τη μάσκα έχω ταυτότητα, αλλά ταυτόχρονα δεν είμαι ταυτόσημος. Μου αρέσουν τα λεγόμενα του Oscar Wilde, δηλαδή, ότι ποτέ κανείς δεν είναι λιγότερο ειλικρινής παρά όταν μιλάει για τον εαυτό του. Φόρεσε του μια μάσκα και θα σου πει όλη την αλήθεια. Μέσα από τη μάσκα προβάλω το άτομο μέσα μου. Μου επιτρέπει να είμαι εγώ, πιο αληθινός από ποτέ.

Πιστεύεις ότι το να δημιουργείς ένα «μυστήριο» γύρω από το πρόσωπο προσδίδει κάτι στην δημόσια εικόνα σου;
Η μάσκα είναι μια παράσταση που εξιτάρει την φαντασία των ανθρώπων. Νιώθω άνετα με τη μυστικότητα και την ανωνυμία. Σέβομαι τη μουσική που κάνω και θέλω οι άνθρωποι να επικεντρωθούν σε αυτή και όχι στο πώς είμαι.

Πότε ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη μουσική;
Από το 2008, ενώ ακόμα σπούδαζα στην Αγγλία, ένας φίλος μου με μύησε στο ABLETON. Με συνεπήρε αμέσως, δεν υπάρχει τίποτα πιο ενδιαφέρον από το να δημιουργείς κάτι από το απόλυτο μηδέν.Σαν να παίζεις με LEGO, ένα όργιο δημιουργικότητας, οι δυνατότητες είναι απεριόριστες.Τότε αισθάνθηκα ότι θα μπορούσα να κάνω κάτι με αυτό, θα μπορούσα πραγματικά να αφήσω το σημάδι μου. Ξεκίνησα κάνοντας techno για περίπου ένα χρόνο και στη συνέχεια προσπάθησα να την επεκτείνω και να την εξελίξω σε κάτι ασυνήθιστο. Προσπαθούσα να αναμείξω το ανθρώπινο στοιχείο και δεν μπορούσα να βρω τίποτα καλύτερο από ένα πιάνο, μια κιθάρα και πραγματικά ζωντανά τύμπανα που ήταν layered πάνω από τα ηλεκτρονικά στοιχεία. Βρήκα τον ήχο μου, αυτό που έκανε τα αυτιά μου ευτυχισμένα και ανέπτυξα ένα ύφος που θέλησα να εκπροσωπώ. Είναι ένα πολύ απαιτητικό και όχι εύκολο έργο, να αναμειγνύονται δύο στοιχεία από διαφορετικά είδη μουσικής. Πρέπει να σέβεται κανείς και τα δύο να μην υποσκελίζει το ένα ή το άλλο.

Απ'ότι ξέρω, κυκλοφορούσες μουσική για κάποιο διάστημα ως dennis str.
Σωστό, το dennis str ήταν μια αποτυχία ενός ψευδώνυμου για να είμαι ειλικρινής. Πολύ φτωχή σκέψη έπεσε σε αυτό. Αλλά ήταν κάτι για να ξεκινήσω. Αυτό έγινε ενώ ήμουν ακόμα σε αναζήτηση με σκοπό να αναπτύξω τον ήχο μου. Τα δύο πρώτα μου άλμπουμ, που κυκλοφόρησαν υπό την επωνυμία dennis str -το 2013 και 2014 αντίστοιχα- ήταν αυτά που με χαρακτήρισαν και έθεσαν της βάσεις για ό,τι θα επέλθει.

Γιατί αποφάσισες να αλλάξεις όνομα;
Σαν παραγωγός, φτάνεις στο σημείο που πρέπει να αμφισβητήσεις τον εαυτό σου και να βγείς από το comfort zone σου. Χρειαζόμουν μια νέα αρχή, δημιούργησα τους The Mighty Schooners. Το «συγκρότημα» είναι στην πραγματικότητα το αποτέλεσμα ενός ατόμου. Έχω κάνει όλες τις παραγωγές, κι έπειτα από πολύ σκληρή δουλειά τριών χρόνων, θα υπάρξει ένα live act με τη βοήθεια ενός drummer, ενός κιθαρίστα και ενός μίκτη επί σκηνής, που θα αποτελεί, συνολικά, μια οπτικοακουστική εμπειρία, που θεωρώ πως δεν έχει προϋπάρξει, τουλάχιστον στον ελληνικό μουσικό χώρο.

Ήσουν πάντα στην ηλεκτρονική μουσική, ή ξεκίνησες -όπως πολλοί καλλιτέχνες του χώρου- από κάποια μπάντα;
Πάντα μου άρεσε η μουσική, ξεκίνησα να παίζω πιάνο σε πολύ μικρή ηλικία. Δεν ήμουν ποτέ σε μπάντα, όλοι οι φίλοι μου και οι επαφές μου ήταν σε συγκροτήματα και από αυτούς πήρα το «μικρόβιο». Αλλά πάντα ήμουν ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος με την ηλεκτρονική μουσική. Ήμουν αρκετά τυχερός να μεγαλώσω στη δεκαετία του '90, κατά τη διάρκεια της οποίας δραστηριοποιήθηκαν πολλοί καλλιτέχνες που εκτιμώ. Daft punk, Depeche mode, Prodigy, Moby, όλα τα κλισέ. Στη συνέχεια βέβαια, οι προτιμήσεις μου εξελίχθηκαν και εμπλούτισα τα ακούσματα μου. Από πάντα ήθελα να έχω μια μπάντα, αλλά παράλληλα έχοντας μια μπάντα, εκτιμώ, περιορίζεσαι δημιουργικά λόγω ανάγκης για προσαρμογή στις ιδέες και ακούσματα των υπόλοιπων μελών. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, αντιθέτως, είναι πιο άμεση η ανταπόκριση και το feedback που διευκολύνει το όλο process όσον αφορά τη παραγωγή. Όπως και να έχει, το πάω ανάποδα απ' ότι φαίνεται, ξεκινώντας μόνος και προχωρώντας στην μορφοποίηση μιας μπάντας.

Είσαι σε ένα πάρτι και πιάνεις κουβέντα με έναν άγνωστο. Του αναφέρεις πως κάνεις μουσική και δεν σε έχει ακούσει, πως περιγράφεις τον ήχο σου;
Είμαι απολύτως ανεξάρτητος από την πανκ και την σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική, ενώ ταυτόχρονα έχω επιρροές και από τις δύο. Το αποτέλεσμα είναι μια μουσική που δεν ταιριάζει σε κανένα είδος. Θα την χαρακτήριζα σαν «electro punk». Η έλλειψη της παραγωγικότητας και του ανθρώπινου στοιχείου στην σύγχρονη ηλεκτρονική μουσική είναι οι 2 ακρογωνιαίοι λίθοι πάνω στους οποίους δίνουν βάση οι παραγωγές μου. Μπορώ να πω ότι οι επιρροές μου πηγάζουν από ένα ευρύ φάσμα μουσικών παλετών - Κλασσική, πανκ, ηλεκτρονική, indie, ποπ, ροκ, ιταλο pop και fidget.

H Βιομηχανία της Rap στην Ελλάδα: Νέγρος του Μοριά

Επίσημα, έχεις κυκλοφορήσει δύο singles, το «Choke» και το «Virus», ενώ σήμερα κάνει πρεμιέρα το «Don't Stop» για πες μου δυο λόγια για αυτά τα κομμάτια.
Όλα αυτά τα κομμάτια είναι μέρος του ομώνυμου -The Mighty Schooners- άλμπουμ, που θα κυκλοφορήσει στο τέλος του 2017 με αρχές του 2018. Το «Choke» είναι ένα από τα αγαπημένα μου, έχει ζωντανή ορχήστρα ηχογραφημένη στο Los Angeles. Παρά την ποικίλη αισθητική, τα όργανα αλληλοεπιδρούν και βοηθούν ώστε το κομμάτι να έχει μια συνέχεια. Πήρε περίπου ένα χρόνο για να τελειώσει, λόγω του γεγονότος ότι σε αυτό συμμετείχαν αρκετοί άνθρωποι από την Ελλάδα, την Ιταλία και τις ΗΠΑ.

Το «Virus» παίρνει μια διαφορετική πλοκή, που αντικατοπτρίζει την κλίση μου προς την punk. Μου αρέσει να γνωρίζω πολλούς ενδιαφέροντες ανθρώπους που μου δίνουν ένα νέο φως και μια διαφορετική άποψη για την μουσική και ο Ορφέας (ORPHEAS CRATE) μου το έβγαλε αυτό. Δεν υπάρχουν περιορισμοί όταν κάνεις collab με άλλους καλλιτέχνες.

Το «Cant Stop» είναι το πρώτο τραγούδι που επέλεξα να ξεκινήσω με βίντεο κλιπ, ακολουθούν και άλλα. Μπορεί να μετεφραστεί σαν μια υπενθύμιση ότι περιορίζοντας τον εαυτό μας σε ένα είδος μουσικής είναι λιγότερο διασκεδαστικό από την εναλλακτική.

Στο κλιπ για το νέο σου single, το οποίο κάνει πρεμιέρα στο VICE, βλέπουμε μια παρέα νεαρών skaters να ρολάρουν στους δρόμους της Αθήνας. Είσαι κοντά στην κουλτούρα του skate, ή απλώς θεώρησες πως ταιριάζει με τον ήχο του κομματιού;
Η κουλτούρα του Skateboarding, χωρίς να είμαι γνώστης, πιστεύω ότι μας έχει επηρεάσει σε τομείς μόδας, μουσικής ακόμα και στον τρόπο με τον οποίο συναναστρεφόμαστε.
Αυτό που με ελκύει είναι ότι το skate είναι αναρχία. Δεν υπάρχουν άλλοι παράγοντες που να επηρεάζουν αυτό που κάνεις. Αυτή η ανεξαρτησία, η έλλειψη κανόνων και η ελεύθερη νοοτροπία σκέψης προσελκύουν δημιουργικούς ανθρώπους με κοινούς στόχους. Το είδος των ανθρώπων που τους αρέσει να κάνουν το δικό τους πράγμα. Έτσι κάνω και εγώ το approach στη μουσική μου - με την αναρχία.

Πες μου μερικές λεπτομέρειες και για το κλιπ.
Είχα την τύχη να γνωρίσω 2 πολύ ταλαντούχους σκηνοθέτες, τον Δημήτρη Στράτζαλη και τον Γιώργο Μπενιουδάκη. Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν τέλη Απριλίου με αρχές Μαΐου και τελείωσαν μόλις προσφάτως με την ευγενική συμμετοχή των; Emmanouel Manolo, Endrit Duro, George Keremoglou, Billy Paraskeuopoulos, Giannis Katsaounos και Kimonas Haitoglou. Τα παιδιά που συμμετείχαν στο video είχαν αυτό το attitude, μια φοβερή χημεία και ενέργεια. Αυτό είναι που σε ωθεί στο να ζεις στο έπακρο και αυτό ουσιαστικά είναι το όλο concept του video. 'Έντονη ζωή. Πιστεύω, ότι το μυστικό της ανθρώπινης ψυχής βρίσκεται εκεί.

Τι να περιμένουμε από εσένα στο προσεχές μέλλον;
Ήδη εχει δρομολογηθεί το επόμενο album, θα δείτε περισσότερα βίντεο κλιπ και μια ταινία μικρού μήκους. Εργάζομαι επίσης σε ένα βιβλίο, το οποίο, θα χρειαστεί λίγο χρόνο. Επίσης, ήδη με μια εταιρεία special effects φτιάχνει τη καινούρια μάσκα. Σαν project της δισκογραφικής μου IRON NOISE RECORDS και σε συνεργασία με τις μπάντες των ατόμων που έχουν συμβάλει στην δημιουργία αυτού του δίσκου, ευελπιστώ στο να στήσουμε κι ένα open mini festival.

Περισσότερα από το VICE

Κανείς δεν Παίζει «Pokémon Go» πια

O Γιώργος Μαργαρίτης Είναι Ένας Μάγκας που Κάνει Γλέντια στις Φυλακές Επειδή «Κανείς Άνθρωπος δεν Περισσεύει»

Η Ιστορία του Μάρκου Καραμπέρη, της πιο Αντιπροσωπευτικής Φιγούρας στη Σαλονικιώτικη Νύχτα των 80's