Στις 28 Ιουνίου του 2007, μια μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε περίπου 35.000 στρέμματα δασικής έκτασης στην Πάρνηθα. Πριν λίγες ημέρες πήγα να δω από κοντά πώς είναι σήμερα το δάσος. Ξεκίνησα την βόλτα μου από το τελεφερίκ. Σ' αυτό το σημείο η κατάσταση είναι αρκετά καλή -έχει ελάχιστα καμμένα και λόγω της βλάστησης δεν νιώθεις την ζέστη. Συνέχισα την πορεία μου προς το καζίνο.Σ' ένα από τα κιόσκια που βρίσκονται στην διαδρομή συνάντησα δύο πυροσβέστες. Μου εξήγησαν ότι η πυρκαγιά του 2007 έγινε αιτία να χαθούν σπάνια φυτά του οικοσυστήματος της Πάρνηθας. «Φαντάσου ότι, ενώ 400 περίπου από τα κόκκινα ελάφια της περιοχής σώθηκαν, δεν υπάρχει πλέον μεγάλο μέρος του βιοτόπου όπου περνούσαν τους καλοκαιρινούς τους μήνες. Τι να το κάνεις;». Τους ρώτησα αν υπάρχει ελπίδα η Πάρνηθα να πρασινήσει. «Τα ελατάκια χρόνο με τον χρόνο αυξάνονται», μου εξήγησαν, «όμως χρειάζεται οργανωμένη δουλειά, υπομονή και επιμονή. Το κράτος δεν διαθέτει τα κονδύλια για τις απαραίτητες αναδασώσεις. Έτσι αναγκαζόμαστε να βασιστούμε στην βοήθεια των εθελοντών». Είναι θέμα χρόνου να συμβεί και πάλι το κακό, συνέχισαν, καθώς «…η φύλαξη είναι ελλειπής και πολύς κόσμος πετάει μπάζα κι άλλα εύφλεκτα αντικείμενα μέσα στο δάσος».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τους αποχαιρέτησα και συνέχισα να ανεβαίνω το βουνό. Το τοπίο ολοένα και μαύριζε. Αντίκρισα γυμνές, γκρίζες πλαγιές με καμμένα κουφάρια διάσπαρτα δεξιά και αριστερά, πρόχειρα αντιπλημμυρικά έργα και σκουπίδια. Οι μικρές αναδώσεις δίνουν μια ελάχιστη ελπίδα να αναγεννηθεί το δάσος. Τώρα όμως, που όπως κάθε καλοκαίρι ξεκινούν οι πυρκαγιές, είναι αρκετό αυτό για να μας καθησυχάσει;Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
