Πάνελ μεσημεριού. Τηλεπερσόνες, ειρωνεύονται τα λόγια του Πρωθυπουργού για τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, την περιγραφή του για το πότε και πώς τον πρωτοείδε πριν πολλά χρόνια σε πανηγύρι της Νισύρου, πως τον αξιολόγησε αρχικά ως «μπούλη» και πώς στην συνέχεια κατάλαβε πως πρόκειται για προσηνή, ζεστό πολιτικό. «Don't feed the troll», λέει η βασική ιντερνετική αρχή ή κοινώς «μην τροφοδοτείς τα τρολ (τους ψηφιακούς προβοκάτορες)» ακόμη κι αν είναι υψηλά πρόσωπα. Μόνο που στο παραπάνω περιστατικό δεν ξέρουμε ποιος τρολάρει και ποιος παίρνει την σκυτάλη. Ο Τσίπρας που λέει μπούλη τον υπουργό του ή οι τηλεμπουφόνοι που μένουν στην επιφάνεια των παραπάνω λόγων;
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Λέω «στην επιφάνεια» διότι πίσω από τους χαριεντισμούς Πρωθυπουργού- Υπουργού υπάρχει κάτι βαθύτερο. Ένα σύνδρομο, μια αγωνιώδη προσπάθεια να επιβεβαιωθεί μια βασική αρχή: «Είμαι ένας από εσάς. Μιλώ σαν εσάς. Πριν μερικά χρόνια έκανα διακοπές με sleeping bag. Και σκέφτομαι σαν εσάς». Ολόκληρο το πολιτικό σύστημα εκπέμπει αυτό ακριβώς το γεμάτο αγωνία σήμα. Σύζυγος αρχηγού κόμματος, σκουπίζει το σπίτι της και ανεβάζει φωτογραφία στο Διαδίκτυο. Άλλος χορεύει ζεϊμπέκικο. «Είμαι ένας από εσάς», ξαναδιαβάζουμε πίσω από κάθε αυθόρμητη ή καλά επιμελημένη τελετουργία δημόσιας ή οικιακής εκδήλωσης.Το ερώτημα όμως είναι πιο δραματικό από την απάντηση που με αγωνία επιχειρείται να δοθεί. «Εμείς ποιοι είμαστε;». Κοινώς, ποια είναι η κοινωνική βάση που απελπισμένα επιχειρούν όλοι να εκφράσουν ή να αποδείξουν πως αποτελεί την δεξαμενή και τον βιότοπό τους; Απόλυτα ανομοιογενής, απόλυτα διαφορετική από την προ-μνημονιακή εποχή, με βουβή συμπεριφορά και νέα κουλτούρα, η κοινωνική διαστρωμάτωση στην χώρα μας είναι περίπλοκη και αχαρτογράφητη. Οι κλασικές διαιρέσεις των προηγούμενων δεκαετιών, υπάρχουν αλλά επικαλυπτόμενες από νέες πολιτισμικές, αισθητικές, υλικές επιστρώσεις.Κι όμως οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις πιστεύουν πως με τερτίπια εικονοποιητικά θα έλξουν είτε τον κόσμο των start ups απ' την μία, είτε τον κόσμο των φτωχών απ' την άλλη. Παγιδευμένοι στις ταξινομήσεις του Ίντερνετ, έχουν μπερδέψει την πολιτική απεύθυνση με το μάρκετινγκ. Συχνά μιλούν και σαν να ποστάρουν στο facebook. Οι μεν στερεοτυπικά πετάνε και έναν «κόσμο της εργασίας». Οι δε ταυτίζουν το κοινωνικό σώμα με τις οριοθετημένες χίπστερ φυλές της οδού Κολοκοτρώνη και των μεταπτυχιακών προλεταρίων των ΕΣΠΑ. Ο πολιτικός λόγος σήμερα μοιάζει να καθορίζεται από τα πάνελ και τα free press της πόλης. Και επιχειρεί λαχανιασμένος να αρέσει σε αυτά. Την ίδια ώρα που ένα τεράστιο βουβό ποτάμι επισφάλειας σηκώνεται θεαματικό και άγριο.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
