Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στοVICE NewsΈνα φτερό αετού κρέμεται από την κόκκινη μπαντάνα του Joe CrowShoe, ενώ γύρω από τον λαιμό του κρέμονται μια μάσκα του σκι, για την περίπτωση ρίψης δακρυγόνων. Ο κρύος αέρας ραπίζει το πρόσωπό του καθώς περιμένει στον αυτοκινητόδρομο 1806, όπου το συρματόπλεγμα και η κίτρινη κορδέλα της αστυνομίας κόβουν στα δύο τη γέφυρα Backwater.Ο ίδιος, μαζί με 30 ακόμη άτομα – κυρίως νεαρούς, αυτόχθονες άνδρες – περιμένουν τις 400 γυναίκες που βρίσκονται καθ' οδόν από τον καταυλισμό, οι οποίες περπατούν σιωπηλά προς την πρώτη γραμμή της αντίστασης που κρατά εδώ μήνες κατά του αγωγού πετρελαίου της Ντακότα, του Dakota Access Pipeline, για να προσευχηθούν. Είναι Κυριακή των Ευχαριστιών στις ΗΠΑ και ο CrowShoe είναι προετοιμασμένος να λειτουργήσει ως προστατευτικό τείχος, αν χρειαστεί.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
«Ο κόσμος έχει πληγωθεί εκεί έξω», είπε όταν ρωτήθηκε γιατί ήρθε από την Αλμπέρτα στη Βόρεια Ντακότα πριν από δύο μήνες. Ο πολεμιστής από τη φυλή Πικάν, βρίσκεται εδώ για να «δεχθώ τις σφαίρες, ώστε να μην χρειαστεί να το κάνουν οι γηραιότεροι και οι γυναίκες».
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece
Προτού καταφτάσουν χιλιάδες αμερικανοί βετεράνοι πολέμου στον καταυλισμό Standing Rock το προηγούμενο Σαββατοκύριακο για να λειτουργήσουν ως «ανθρώπινή ασπίδα» υπέρ των διαδηλωτών που αυτοαποκαλούνται «προστάτες του νερού», άνθρωποι όπως ο CrowShoe έπαιζαν αυτόν τον ρόλο.«Ναι, έφαγα μια πλαστική σφαίρα στον ώμο», λέει ανασηκώνοντας τους ώμους. «Όμως νομίζω ότι το χειρότερο ήταν ότι δεν φορούσα γάντια όταν κρατούσαμε τα χέρια μας σε αλυσίδα, ενώ δεχόμουν χτυπήματα με τα κλομπ στις αρθρώσεις». Θεωρεί τον εαυτό του τυχερό που δεν υπέφερε από υποθερμία και που δεν κόντεψε να χάσει το χέρι του, όπως μια γυναίκα.
«Όταν έρθουν στις 5 Δεκεμβρίου, θα είναι ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό» λέει στο VICE News, αναφερόμενος στην ημερομηνία που έχει δηλώσει το Σώμα Μηχανικών του Αμερικανικού Στρατού (Army Corps of Engineers) ότι θα κλείσει τον καταυλισμό, για λόγους ασφαλείας, λόγω του χειμώνα. «Θα με πάρουν σε σάκο για πτώματα. Εγώ δεν φεύγω».
Δύο εβδομάδες αφότου χτυπήθηκε με πλαστική σφαίρα στο πίσω μέρος του ποδιού του, ο Roy Murphy, ένας 23χρονος από την ινδιάνικη φυλή Μάκλσουτ της πολιτείας της Ουάσιγκτον που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, εξακολουθεί να αισθάνεται πόνο όταν περπατά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι προηγούμενες εκδηλώσεις διαμαρτυρίας έληξαν με την αστυνομία να ρίχνει πλαστικές σφαίρες, δακρυγόνα και να χρησιμοποιεί κανόνια νερού ενάντια στους διαδηλωτές. Εκατοντάδες έχουν συλληφθεί. Ευτυχώς η προσευχή των γυναικών στις 27 Νοεμβρίου έληξε ειρηνικά.Οι άνθρωποι στην πρώτη γραμμή και οι πολεμιστές, οι οποίοι αποτελούνται κυρίως από νεαρούς αυτόχθονες άνδρες, έχουν παρατήσει κυριολεκτικά τα πάντα για να υψώσουν το ανάστημά τους πλάι στη φυλή Σιού του Standing Rock, η οποία αγωνίζεται ενάντια σε έναν αγωγό 3,8 δις δολαρίων που φοβούνται ότι θα δηλητηριάσει το απόθεμα νερού της περιοχής και θα καταστρέψει ιερούς τόπους ταφής.Έχουν αφήσει τα διαμερίσματα, τα κατοικίδια, τις οικογένειες και τις σχέσεις τους για να συμμετάσχουν σε αυτό το κίνημα αντίστασης.Ο CrowShoe παράτησε τα μαθήματά του στο πανεπιστήμιο του Κάλγκαρι, όπου σπούδαζε φιλοσοφία. «Δεν ξέρω καν αν είμαι πλέον εγγεγραμμένος», λέει. Η οικογένειά του ανησυχεί για την ασφάλειά του, όμως τον σέβονται που βρίσκεται εκεί.
To πεδίο της μάχης από ψηλά. Φωτογραφία: Hilary Beaumont/VICE News
«Όταν ήρθα εδώ, τους είπα ό,τι γίνει, έγινε. Το σέβονται αυτό. Ξέρουν ότι προέρχομαι από μια κοινωνία πολεμιστών. Ξέρουν ότι είμαι έτοιμος να πεθάνω αν χρειαστεί. Υποθέτω ότι ανησυχούν, όμως έχεις υποχρέωση στην κοινότητά σου και αν χρειαστεί να δώσεις τη ζωή σου, το κάνεις».Δύο εβδομάδες αφότου χτυπήθηκε με πλαστική σφαίρα στο πίσω μέρος του ποδιού του, ο Roy Murphy, ένας 23χρονος από την ινδιάνικη φυλή Μάκλσουτ της πολιτείας της Ουάσιγκτον που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή, εξακολουθεί να αισθάνεται πόνο όταν περπατά.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Συνέβη στις 20 Νοεμβρίου – τη νύχτα που η αστυνομία χρησιμοποίησε κανόνια νερού, κατά των «προστατών του νερού». Ο Murphy έφτασε στη γέφυρα Backwater τη στιγμή που ο κόσμος δεχόταν δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες και ριπές παγωμένου νερού. Μέσα στην αναταραχή, εντόπισε έναν γέροντα που έκανε στην άκρη για να προσευχηθεί. «Ποτέ δεν έχω εμπνευστεί τόσο από κάτι άλλο στη ζωή μου», είπε στο VICE News. Όταν είδε την αστυνομία να ρίχνει νερό και πλαστικές σφαίρες προς την κατεύθυνση του γέροντα, μπήκε μπροστά για να τον προστατεύσει και παρότρυνε και τους υπόλοιπους να κάνουν το ίδιο.«Είπα στον κόσμο να τον φυλάξει». Το ένστικτό του τού έλεγε ότι κάτι θα συνέβαινε. Τότε ήταν που η πλαστική «μη θανατηφόρα» σφαίρα τον χτύπησε στο πόδι, λέει. Ο ίδιος δεν μετανιώνει. Ο βασικός του στόχος ήταν να προστατεύσει τους ευάλωτους και να εξασφαλίσει ότι όλοι θα είναι ενωμένοι.Όμως η αντίσταση στην πρώτη γραμμή τον έχει επηρεάσει και ψυχικά. «Πολύς κόσμος αντιμετωπίζει διαταραχή μετατραυματικού στρες μετά από αυτό», λέει, συγκαταλέγοντας και τον εαυτό του ανάμεσά τους. Δυσκολεύεται να μιλήσει για το τι συνέβη λόγω του τραύματος που του προκάλεσε.Ακόμη και ο ήχος των τυμπάνων κατά τη διάρκεια των διαμαρτυριών και των προσευχών του φέρνει ολοζώντανες, οδυνηρές αναμνήσεις. Κάθε χτύπος του τυμπάνου τον χτυπάει σαν σφαίρα. Λέει ότι προσεύχεται, «όμως ο ήχος του τυμπάνου με έχει αλλάξει».Ο CrowShoe ήταν κι αυτός εκεί εκείνο το βράδυ. «Το πνεύμα μου πληγωνόταν βλέποντας τον λαό μου να υποφέρει, περισσότερο από ό,τι με πλήγωναν οι σφαίρες», θυμάται.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
