Η Stefanie Moshammer δεν σπάει τον περίφημο κεντρικό κανόνα του Βέγκας (ό,τι συμβαίνει στο Βέγκας, μένει στο Βέγκας), απλά τον λυγίζει κάπως. Ναι, στο νέο της βιβλίο Vegas and She, που κυκλοφόρησε πρόσφατα, υπάρχουν πολλές στιγμές που εφάπτονται αυτού του κεντρικού κανόνα: muscle cars, τα βουνά της ερήμου Mojave, θεματικά δωμάτια ξενοδοχείων και strippers που φοράνε τα απολύτως απαραίτητα. Η συλλογή της Moshammer, όμως, δεν είναι απλώς μια συλλογή από όμορφες εικόνες και γεγονότα. Είναι μια πρόσκληση να δημιουργήσεις (και να καταστρέψεις) την προσωπική σου Las Vegas-ική φαντασίωση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τα πορτραίτα τα οποία απεικονίζουν άτομα που εργάζονται στον χώρο της ερωτικής βιομηχανίας και τους καταναλωτές στους οποίους «πουλάνε», στέκονται δίπλα σε τοπία και σε κομμάτια κειμένων όπως αυτά που προέρχονται από το Looking Glass του Lewis Carroll. Η Μoshammer μέσα από τη νέα της δουλειά, ακροβατεί μαεστρικά ανάμεσα στην πραγματικότητα και την ψευδαίσθηση και καθώς ετοιμάζεται για ένα ταξίδι στην Βραζιλία, κατά τα οποίο θα καταγράψει φωτογραφικά το Rio de Janeiro (ενώ σκοπεύει και να εκθέσει το Vegas and She), της μιλήσαμε για να μάθουμε περισσότερα για τη δουλειά της.
i-D: Τι σε ώθησε αρχικά να φωτογραφήσεις το Las Vegas;
Stefanie Moshammer: Πήγα στο Βέγκας για μια εβδομάδα πριν επιστρέψω εκεί για να ξεκινήσω το Vegas and She. Η πρώτη σύντομη παραμονή μου εκεί, μου ξύπνησε τη διάθεση να εξερευνήσω τον μύθο καθώς και της γλυκόπικρη αίσθηση που υπάρχει εκεί. Αναρωτιόμουν για το τι βρίσκεται πίσω από αυτό σουρεαλιστικό όνειρο το οποίο ψάχνει ο κόσμος εκεί, που στηρίζεται εντελώς στην ψευδαίσθηση, τη φαντασία και τον πόθο. Το να προσπαθήσω να καταλάβω τι είναι το Βέγκας, μου φάνηκε μια καλή δοκιμασία. Ενώ, ήθελα και να δω πώς σε επηρεάζει η πόλη όταν μένεις εκεί για κάποιο διάστημα.
Stefanie Moshammer: Πήγα στο Βέγκας για μια εβδομάδα πριν επιστρέψω εκεί για να ξεκινήσω το Vegas and She. Η πρώτη σύντομη παραμονή μου εκεί, μου ξύπνησε τη διάθεση να εξερευνήσω τον μύθο καθώς και της γλυκόπικρη αίσθηση που υπάρχει εκεί. Αναρωτιόμουν για το τι βρίσκεται πίσω από αυτό σουρεαλιστικό όνειρο το οποίο ψάχνει ο κόσμος εκεί, που στηρίζεται εντελώς στην ψευδαίσθηση, τη φαντασία και τον πόθο. Το να προσπαθήσω να καταλάβω τι είναι το Βέγκας, μου φάνηκε μια καλή δοκιμασία. Ενώ, ήθελα και να δω πώς σε επηρεάζει η πόλη όταν μένεις εκεί για κάποιο διάστημα.
Κατάγεσαι από τη Βιέννη, οπότε έχω μια περιέργεια για το κατά πόσο ο μύθος του Βέγκας είναι ίδιος και σε άλλα μέρη του κόσμου πλην της Αμερικής. Τι περίμενες να βρεις εκεί πριν φτάσεις;
Πριν μάθω καλύτερα το Βέγκας, η εικόνα που είχα στο μυαλό μου ήταν αρκετά αφελής. Δεν πίστευα καν ότι υπάρχει κόσμος που μεγαλώνει ή ζει εκεί. Στο μυαλό μου ήταν μια πόλη μόνο για διασκέδαση, που δεν είχε φτιαχτεί για «κανονικές» συνθήκες διαβίωσης. Ως Ευρωπαία, είχα εικόνες στο μυαλό μου που προέρχονταν από ταινίες και ιστορίες. Όταν πλέον φτάνεις σε ένα μέρος όμως, οι αντιλήψεις που έχεις παλεύουν με το γεγονός ότι θέλεις να αποτυπώσεις ρεαλιστικά το που είσαι.
Πριν μάθω καλύτερα το Βέγκας, η εικόνα που είχα στο μυαλό μου ήταν αρκετά αφελής. Δεν πίστευα καν ότι υπάρχει κόσμος που μεγαλώνει ή ζει εκεί. Στο μυαλό μου ήταν μια πόλη μόνο για διασκέδαση, που δεν είχε φτιαχτεί για «κανονικές» συνθήκες διαβίωσης. Ως Ευρωπαία, είχα εικόνες στο μυαλό μου που προέρχονταν από ταινίες και ιστορίες. Όταν πλέον φτάνεις σε ένα μέρος όμως, οι αντιλήψεις που έχεις παλεύουν με το γεγονός ότι θέλεις να αποτυπώσεις ρεαλιστικά το που είσαι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς βρήκες τα άτομα που αποφάσισες να φωτογραφήσεις;
Ήταν ένας συνδυασμός ανθρώπων. Κάποιους τους έμαθα περισσότερο κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί, ενώ άλλους τους βρήκα στον δρόμο. Γνωρίστηκα καλύτερα με μια stripper, τη Shannon, μέσω μιας φίλης μου η οποία αποτέλεσε τον πρώτο μου σύνδεσμο με τον κόσμο των strippers και μου γνώρισε κι άλλες γυναίκες με τις οποίες δούλευε. Τις φωτογράφησα στα διαμερίσματά τους ή σε δωμάτια ξενοδοχείων και μοτέλ. Τους είμαι ευγνώμων που εμπιστεύθηκαν εμένα και τη δουλειά μου. Ήθελα να δείξω πως οι άνθρωποι, οι εσωτερικοί χώροι και τα τοπία γύρω από την πόλη γίνονται ένα σε αυτό το μέρος. Ο τρόπος που προσέγγισα τις εικόνες ήταν ότι ήθελα να απεικονίσω αυτές τις γυναίκες με έναν μεταφορικό και ποιητικό τρόπο, για να αναπαραστήσω καλύτερα την ατμόσφαιρα και την αίσθηση του κόσμου μέσα στον οποίο ζουν και όχι απλά για να πω μια συγκεκριμένη ιστορία από την ζωή κάθε γυναίκας. Χρησιμοποιούσα τα σώματα και το περιβάλλον για να προσελκύσω τους θεατές και να μορφοποιήσω μια κάποια πραγματικότητα.
Ήταν ένας συνδυασμός ανθρώπων. Κάποιους τους έμαθα περισσότερο κατά τη διάρκεια της παραμονής μου εκεί, ενώ άλλους τους βρήκα στον δρόμο. Γνωρίστηκα καλύτερα με μια stripper, τη Shannon, μέσω μιας φίλης μου η οποία αποτέλεσε τον πρώτο μου σύνδεσμο με τον κόσμο των strippers και μου γνώρισε κι άλλες γυναίκες με τις οποίες δούλευε. Τις φωτογράφησα στα διαμερίσματά τους ή σε δωμάτια ξενοδοχείων και μοτέλ. Τους είμαι ευγνώμων που εμπιστεύθηκαν εμένα και τη δουλειά μου. Ήθελα να δείξω πως οι άνθρωποι, οι εσωτερικοί χώροι και τα τοπία γύρω από την πόλη γίνονται ένα σε αυτό το μέρος. Ο τρόπος που προσέγγισα τις εικόνες ήταν ότι ήθελα να απεικονίσω αυτές τις γυναίκες με έναν μεταφορικό και ποιητικό τρόπο, για να αναπαραστήσω καλύτερα την ατμόσφαιρα και την αίσθηση του κόσμου μέσα στον οποίο ζουν και όχι απλά για να πω μια συγκεκριμένη ιστορία από την ζωή κάθε γυναίκας. Χρησιμοποιούσα τα σώματα και το περιβάλλον για να προσελκύσω τους θεατές και να μορφοποιήσω μια κάποια πραγματικότητα.
Οι εικόνες σου αποτυπώνουν μια πολύ ενδιαφέρουσα πλαστότητα: μια επίχρυση κολώνα, μια τοιχογραφία που απεικονίζει τη ζούγκλα. Τι ρόλο παίζουν στη δουλειά σου η φαντασία και η ψευδαίσθηση;
Προσπαθούσα να δημιουργήσω εικόνες που θα έπαιρναν τον θεατή μακριά από την πραγματικότητα και θα τον πήγαιναν κάπου μεταξύ της ψευδαίσθησης και του πόθου, έναν κόσμο έξω από τα αναμενόμενα που είναι όσο ρεαλιστικός θες να είναι. Η βάση των εικόνων είναι η φωτογραφία που απλά καταγράφει, παρέχοντας την σύνδεση με την πραγματικότητα και την ιδέα της αλήθειας. Αλλά η σειρά περιέχει και μια αλληγορική πιο υπαινικτική προσέγγιση, η οποία παρέχει στον θεατή μια μεγαλύτερη ελευθερία ως προς το πώς θα πει μια ιστορία με βάση την εικόνα. Το Βέγκας είναι ένα μέρος γεμάτο μυστήριο, μαγεία και μύθους. Ήθελα οι θεατές να έχουν αμφιβολίες και ερωτήματα.
Προσπαθούσα να δημιουργήσω εικόνες που θα έπαιρναν τον θεατή μακριά από την πραγματικότητα και θα τον πήγαιναν κάπου μεταξύ της ψευδαίσθησης και του πόθου, έναν κόσμο έξω από τα αναμενόμενα που είναι όσο ρεαλιστικός θες να είναι. Η βάση των εικόνων είναι η φωτογραφία που απλά καταγράφει, παρέχοντας την σύνδεση με την πραγματικότητα και την ιδέα της αλήθειας. Αλλά η σειρά περιέχει και μια αλληγορική πιο υπαινικτική προσέγγιση, η οποία παρέχει στον θεατή μια μεγαλύτερη ελευθερία ως προς το πώς θα πει μια ιστορία με βάση την εικόνα. Το Βέγκας είναι ένα μέρος γεμάτο μυστήριο, μαγεία και μύθους. Ήθελα οι θεατές να έχουν αμφιβολίες και ερωτήματα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Η σειρά ονομάζεται Vegas and She. Μίλησέ μας για τις ισορροπίες των φύλων που παρατήρησες και κατέγραψες.
Βλέπω το Vegas ως ένα μέρος με αρσενικό χαρακτήρα, κάτι το οποίο αντιμετώπισα κι εγώ η ίδια. Το να βρίσκεσαι σε μια πόλη είναι το ίδιο με το να μαθαίνεις σιγά-σιγά έναν άνθρωπο. Το She (εκείνη) είναι ο άλλος πόλος, η αντίθεση. Η She είμαι εγώ, καθώς και όλες οι άλλες γυναίκες της σειράς. Οι ρόλοι των γυναικών και των αντρών μέσα στα στριπτιτζάδικα είναι ξεκάθαροι: ο αντρικός πόθος είναι το κεντρικό γρανάζι.Μέσα σε αυτήν την «παιδική χαρά», οι κοπέλες δημιουργούν μια τεχνητή ταυτότητα, μια εξιδανικευμένη μορφή του εαυτού τους που «κουμπώνει» με τον αντρικό πόθο, καθώς και ένα κατασκευασμένο τοπίο που στηρίζεται στις φαντασιώσεις.
Βλέπω το Vegas ως ένα μέρος με αρσενικό χαρακτήρα, κάτι το οποίο αντιμετώπισα κι εγώ η ίδια. Το να βρίσκεσαι σε μια πόλη είναι το ίδιο με το να μαθαίνεις σιγά-σιγά έναν άνθρωπο. Το She (εκείνη) είναι ο άλλος πόλος, η αντίθεση. Η She είμαι εγώ, καθώς και όλες οι άλλες γυναίκες της σειράς. Οι ρόλοι των γυναικών και των αντρών μέσα στα στριπτιτζάδικα είναι ξεκάθαροι: ο αντρικός πόθος είναι το κεντρικό γρανάζι.Μέσα σε αυτήν την «παιδική χαρά», οι κοπέλες δημιουργούν μια τεχνητή ταυτότητα, μια εξιδανικευμένη μορφή του εαυτού τους που «κουμπώνει» με τον αντρικό πόθο, καθώς και ένα κατασκευασμένο τοπίο που στηρίζεται στις φαντασιώσεις.
Νιώθεις ότι οι γυναίκες εκεί έχουν τα δικαιώματά τους ή είναι θύματα εκμετάλλευσης; Ή μήπως αυτή η ερώτηση δεν είναι σημαντική για αυτήν τη σειρά φωτογραφιών;
Το θέμα με τα δικαιώματα των strippers είναι πολύ σοβαρό. Δεν νιώθω ότι έχουν πολλά δικαιώματα. Από τη δική μου σκοπιά, μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε η δυναμική σε αυτήν τη σκηνή, δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο ο μάνατζερ του στριπτιτζάδικου φέρεται στα κορίτσια. Από την άλλη βέβαια, δεν συνάντησα κάποια κοπέλα που νιώθει ότι είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης. Συνολικά φωτογράφισα επτά γυναίκες, από 19 εως 50 ετών. Η καθεμιά από αυτές είχε διαφορετική άποψη για τη δουλειά, αλλά για όλες ο βασικός λόγος που ήταν εκεί ήταν τα χρήματα. Ο σκοπός μου δεν ήταν να θέσω κάποιο ζήτημα για το πώς ζουν αυτές οι γυναίκες. Είναι πάντα καλό οι φωτογραφίες σου να οδηγούν σε ερωτήματα, αλλά εγώ ήθελα απλά να επικοινωνήσω μια ατμόσφαιρα αυτού του κόσμου. Το Vegas and She περιέχει μια μελαγχολία που βιώνουν αυτές οι γυναίκες.
Το θέμα με τα δικαιώματα των strippers είναι πολύ σοβαρό. Δεν νιώθω ότι έχουν πολλά δικαιώματα. Από τη δική μου σκοπιά, μπορώ να πω ότι δεν μου άρεσε η δυναμική σε αυτήν τη σκηνή, δεν μου άρεσε ο τρόπος με τον οποίο ο μάνατζερ του στριπτιτζάδικου φέρεται στα κορίτσια. Από την άλλη βέβαια, δεν συνάντησα κάποια κοπέλα που νιώθει ότι είναι αντικείμενο εκμετάλλευσης. Συνολικά φωτογράφισα επτά γυναίκες, από 19 εως 50 ετών. Η καθεμιά από αυτές είχε διαφορετική άποψη για τη δουλειά, αλλά για όλες ο βασικός λόγος που ήταν εκεί ήταν τα χρήματα. Ο σκοπός μου δεν ήταν να θέσω κάποιο ζήτημα για το πώς ζουν αυτές οι γυναίκες. Είναι πάντα καλό οι φωτογραφίες σου να οδηγούν σε ερωτήματα, αλλά εγώ ήθελα απλά να επικοινωνήσω μια ατμόσφαιρα αυτού του κόσμου. Το Vegas and She περιέχει μια μελαγχολία που βιώνουν αυτές οι γυναίκες.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι θες να πάρει ο κόσμος από αυτήν τη συλλογή;
Μια ατμόσφαιρα, ένα ερώτημα, κάποιου είδους αντίδραση. Ελπίζω να τους προσφέρω μια ματιά σε έναν άλλο κόσμο και μια αφορμή για ένα δικό τους ταξίδι.
Μια ατμόσφαιρα, ένα ερώτημα, κάποιου είδους αντίδραση. Ελπίζω να τους προσφέρω μια ματιά σε έναν άλλο κόσμο και μια αφορμή για ένα δικό τους ταξίδι.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο i-D.Περισσότερα από το VICEΤο «Motelscape» Είναι η Απάντηση στις Βαρετές Εκθέσεις ΤέχνηςΤι Θα σου Συμβεί αν σε Τσακώσουν με Ένα Γραμμάριο Κάνναβης ή Κόκας στην Ελλάδα;Φωτογραφίζοντας το Clubbing της Κομμουνιστικής Σερβίας στα 80's