Έχουν περάσει 19 μήνες από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής στις 20 Απριλίου του 2015 και τόσο οι καθυστερήσεις, όσο η διακοπή της δίκης για μεγάλο διάστημα, αλλά και ο ορισμός δικασίμων σε μη σταθερή συχνότητα, έχουν οδηγήσει στην διεξαγωγή μόλις 100 δικασίμων. Για πρώτη φορά στην Ελλάδα, όπως αναφέρουν και οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής και συγκεκριμένα ο Τάκης Ζώτος από την υπόθεση των Αιγύπτιων ψαράδων, «ένα ναζιστικό πολιτικό κόμμα, η Χρυσή Αυγή, κατηγορείται ως συγκροτημένη εγκληματική οργάνωση υπό τον μανδύα ενός πολιτικού κόμματος και είναι ο δράστης δεκάδων εγκλημάτων με όργανο εκπαιδευμένες και οπλισμένες παραστρατιωτικές ομάδες, αυτές που ξέρουμε ως τάγματα εφόδου, με κίνητρο την επιβολή του εθνικοσοσιαλισμού». Παρόλα αυτά, μία τόσο σημαντική δίκη φαίνεται να υποβαθμίζεται από την πλειονότητα των ΜΜΕ, και σε συνδυασμό με την απόρριψη από την έδρα του αιτήματος για τηλεοπτική κάλυψή της, τα όσα διαξάγονται στο δικαστήριο δεν έρχονται στην πρώτη γραμμή της δημοσιότητας.

Μέχρι στιγμής, έχουν εξεταστεί 35 μάρτυρες από το σύνολο των 135 που είναι στο κατηγορητήριο και στους συνολικά 600 που έχει προτείνει η πολιτική αγωγή και η υπεράσπιση. Σε μία δίκη-μαραθώνιο που φαίνεται ότι έχει τουλάχιστον 1,5 χρόνο ακόμα για να ολοκληρωθεί, έχουν προκύψει ήδη κάποια βασικά συμπεράσματα για την δράση της Χρυσής Αυγής. Στο μεταξύ, οι υπόδικοι βουλευτές έχουν αποφυλακιστεί λόγω της ολοκλήρωσης του ανώτατου ορίου κράτησης που προβλέπει η ελληνική νομοθεσία, ενώ και ο Γιώργος Ρουπακιάς, καθ' ομολογία δολοφόνος του Παύλου Φύσσα βρίσκεται αποφυλακισμένος με περιοριστικά μέτρα στο σπίτι του.

Στις τρεις κύριες υποθέσεις που εξετάζει η έδρα, έχει ήδη ολοκληρωθεί η εξέταση των μαρτύρων για την υπόθεση του Παύλου Φύσσα και των Αιγύπτιων αλλιεργατών ενώ βρισκόμαστε στην εξέλιξη της υπόθεσης για την επίθεση στους συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ. Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην ΕΣΗΕΑ με αφορμή την συμπλήρωση των 100 δικασίμων, οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής, ανέφεραν ότι το στάδιο που βρίσκεται η δίκη μας επιτρέπει μία πρώτη αποτίμηση με όσα έχουν ειπωθεί και προσκομηθεί στο δικαστήριο ως αποδεικτικά μέσα, σε μία χρονική περίοδο ιδαιίτερα κρίσιμη καθώς «υπάρχει απόπειρα από την Χρυσή Αυγή να ξαναβγάλει τα τάγματα εφόδου στο δρόμο».

Στο περιθώριο της συνέντευξης τυπου, οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής, που υπερασπίζονται τα θύματα στην ιστορική αυτή δίκη, μιλούν στο VICE για τα συμπεράσματα που έχουν προκύψει από την διαδικασία τόσο για την δράση της Χρυσή Αυγή, όσο όμως και για αυτή της Αστυνομίας, που φαίνεται να έχει απασχολήσει ιδιαίτερα το δικαστήριο.

Τι έχουμε μάθει για την Χρυσή Αυγή:
«Από τις καταθέσεις των μαρτύρων που έχουν εξεταστεί μέχρι τώρα, δηλαδή της υπόθεσης του Φύσσα, της υπόθεσης των Αιγυπτίων αλλιεργατών και στη μέση της υπόθεσης που βρισκόμαστε του ΠΑΜΕ, έχουν προκύψει τα κοινά χαρακτηριστικά του οργανωμένου τρόπου που εκδηλώνονται οι επιθέσεις αυτές από τα μέλη της Χρυσής Αυγής. Είναι πολλοί και υπερέχουν αριθμητικά οι επιτιθέμενοι έναντι των θυμάτων. Είναι ομοιόμορφα ντυμένοι, κρατούν όπλα κατά την έννοια του νόμου, δηλαδή ρόπαλα, λοστούς, στυλιάρια, μαχαίρια. Δρουν το βράδυ και δεν αποθαρρύνονται από την ύπαρξη της αστυνομίας στο σημείο».

Τι έχουμε μάθει για την Αστυνομία:
«Όσον αφορά το θέμα της αστυνομίας, θέλω να σταθώ στη στάση του δικαστηρίου και της προέδρου της έδρας. Από την αρχική θέση ότι "εδώ δεν δικάζεται η αστυνομία" όταν η πολιτική αγωγή ρωτούσε τον πρώτο αστυνομικό μάρτυρα που ήρθε να καταθέσει καταλήξαμε στις διαμαρτυρίες κάποιων υπερασπιστών δικηγόρων ότι "μα εδώ δεν δικάζουμε την αστυνομία". Κι όταν πάλι ρωτούσε η πολιτική αγωγή τους αστυνομικούς τελικά έφτασε να απαντήσει το δικαστήριο ότι "το δικαστήριο οφείλει να ερευνήσει τα πάντα". Φάνηκε αυτή η αλλαγή στην στάση της έδρας, όσο συνεχίζονταν οι ερωτήσεις.

Πριν την δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν στο σημείο 8 ένοπλοι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, παρόλα αυτά το πρώτο κύμα επίθεσης των Χρυσαυγιτών ξεκίνησε δίπλα ακριβώς από τους αστυνομικούς. Χαρακτηριστικά οι αστυνομικοί είπαν ότι πέρασαν μπροστά τους σαν να μην υπήρχαν εκεί και δεν τους έδωσαν καμία σημασία. Αυτό ήταν δηλαδή το κλίμα υπό το οποίο δρούσε η Χρυσή Αυγή, δίπλα ακριβώς στην αστυνομία.

Επίσης, υπήρχαν δύο αστυνομικοί που χειροπέδησαν τον Ρουπακιά, τον έβαλαν μέσα στο περιπολικό και τους λέει "Είμαι δικό σας μην το πεις σε κανέναν". Όταν ζητήθηκε από την ανακρίτρια Πειραιά, τα ονόματα όλων των αστυνομικών που ενεπλάκησαν στο περιστατικό, της στέλνουν τα ονόματα χωρίς να συμπεριλαμβάνονται του Ντάφου και του Κουρετζή που είναι το πλήρωμα του περιπολικού που χειροπέδησε, που βρήκε το μαχαίρι, που συνέλαβε τον Ρουπακιά, τον πήγε στο τμήμα και απέσπασε και ομολογία. Αυτοί οι δύο αστυνομικοί στο έγγραφο που ζητά η ανακρίτρια λίγες ημέρες μετά την δολοφονία, δεν εμφανίζονται. Υπάρχει μία αναφορά ότι είχαν τον κωδικό Α 8-2, και ότι το Α 8-2 είχε απασχοληθεί σε άλλο περιστατικό. Έπρεπε να περάσουν 6 μήνες για να κληθούν από τις ανακρίτριες στο Εφετείο πια αυτοί οι αστυνομικοί».

Τι έχουμε μάθει για την Χρυσή Αυγή:
«Το βασικό που έχουμε μάθει είναι ότι αν δεν υπήρχε η Χρυσή Αυγή δεν θα υπήρχε καμία από όλες αυτές τις επιθέσεις. Απολύτως καμία. Όλες οι επιθέσεις οργανώνονταν, σχεδιάζονταν και καθοδηγούνταν από τη Χρυσή Αυγή. Από τα ανώτερα επίπεδα που εκπορεύονταν οι στόχοι μέχρι τα κατώτατα επίπεδα που γίνονταν οι επιμέρους σχεδιασμοί».

Τι έχουμε μάθει για την Αστυνομία:
«Για την αστυνομία έχουμε μάθει εκπληκτικά πράγματα. Έχουμε μάθει πόσο ανεκτική και συγκαλυπτική ήταν απέναντι στην Χρυσή Αυγή. Για παράδειγμα, στην δολοφονία Φύσσα οι αστυνομικοί ήταν παρόντες όταν ξεκίνησε η επίθεση αλλά δεν ακολούθησαν τους δράστες. Με την επίγνωση ότι αυτούς που κυνηγούσαν οι Χρυσαυγίτες ήταν αναρχικοί όπως τους είχε ενημερώσει ένας άλλος κρατικός υπάλληλος, σκέφτηκαν ότι δεν πειράζει, μπορούν να τους πλακώσουν στο ξύλο κι εμείς θα πάμε αργότερα. Όπως και πήγανε αργότερα, αφού ουσιαστικά είχε δολοφονηθεί ο Φύσσας. Στη δεύτερη περίπτωση του ΠΑΜΕ, μας λένε όλοι οι μάρτυρες ότι βλέπανε 50 μέτρα από αυτούς να είναι δύο μηχανές ΔΙΑΣ με τέσσερις αστυνομικούς, οι οποίοι όχι απλά δεν έκαναν τίποτα, ήταν προφανές ότι δεν είχαν καλέσει και ενισχύσεις για να έρθουν. Τις ενισχύσεις τις κάλεσε η γειτονιά, μία κυρία από πάνω που είπε ότι κάλεσε την αστυνομία και ήταν ένας από τους λόγους που έφυγαν οι Χρυσαυγίτες. Έχουμε μάθει για τις υπόλοιπες υποθέσεις και την συμπεριφορά της Αστυνομίας, ότι σε όλες τις περιπτώσεις ακόμα και τώρα όταν στη Χίο, οι Χρυσαυγίτες πετάνε μολότοφ μέσα στη Σούδα όπου είναι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, παρόλο που πετάγεται η μολότοφ από την μία είσοδο που υπάρχει εκεί, η τοπική Αστυνομία δεν κάνει τον κόπο να κλείσει αυτήν την είσοδο και να συλλάβει επ' αυτοφώρω τον δράστη. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά μέχρι σήμερα δεν έχει αποκαλυφθεί καν ποιοι είναι αυτοί που το έκαναν σε έναν τόσο μικρό τόπο, όπως η Χίος».

Για το αν μπορεί να υπάρξει εισαγγελική έρευνα για την σχέση της Αστυνομίας με τη Χρυσή Αυγή:
«Αυτό είναι εξαιρετικά δύσκολο, διότι είναι σε βαθμό πλημμελήματος αυτές οι τυχόν διώξεις που θα γινόντουσαν, και στις περισσότερες από αυτές έχει περάσει πενταετία. Το δεύτερο είναι πως είναι δύσκολο να αποδειχθεί σε επίπεδο ατομικής ποινικής ευθύνης, η εμπλοκή του κάθε αστυνομικού. Στην υπόθεση του Φύσσα, υπήρχε ένας επικεφαλής και άρα όλοι οι υπόλοιποι καλύπτονταν πίσω από το ότι εμείς εκτελούμε τις εντολές. Και ο επικεφαλής από τις εντολές που παίρνει από το κέντρο. Είναι εξαιρετικά δύσκολο αλλά θα ήταν ενδιαφέρον και μόνο να αρχίσει η δίωξη παρόλο που έχουμε την εμπειρία καθώς όταν ασκήθηκε η δίωξη στην Χρυσή Αυγή έγινε ταυτόχρονα και μία έρευνα σε δύο τομείς του βαθέως κράτους, στην αστυνομία και τον στρατό, για το αν μπορεί να διαπιστωθούν σχέσεις του μηχανισμού ή των επιμέρους υπαλλήλων με την Χρυσή Αυγή. Τα δύο πορίσματα κατέληξαν ότι δεν υπάρχει σχέση, παρόλο που ξέρουμε ότι μετά από 10 ημέρες και στην Σχολή των Ευελπίδων και στην Αστυνομία, αστυνομικοί διευθυντές που είχε αλλάξει η Αστυνομία ως πιο δημοκρατικούς, αμέσως μετά παίρνουν σύνταξη και γίνονται υποψήφιοι της Χρυσής Αυγής».

Τι έχουμε μάθει για τη Χρυσή Αυγή:
«Στις 100 αυτές δικασίμους έχει αποδειχθεί πλήρως ο εγκληματικός της χαρακτήρας, η υπαγωγή της δηλαδή στο άρθρο 187 παράγραφος 1 του ποινικού κώδικα περί εγκληματικής οργάνωσης, γιατί η δράση της στις τρεις πρώτες και κύριες υποθέσεις, δηλαδή στην δολοφονία του Παύλου Φύσσα, στην απόπειρα ανθρωποκτονίας εναντίον των Αιγύπτιων αλλιεργατών και στις απόπειρες ανθρωποκτονιών εναντίον των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, έδρασαν με στρατιωτικό τρόπο, με ανθρωποκτόνο δόλο, με οπλισμό, με στρατιωτική ακρίβεια και αυτό είναι το μεγάλο ζητούμενο της δίκης. Κι αυτό που ενδιαφέρει την πολιτική αγωγή να αναδείξει είναι τον χαρακτήρα της οργάνωσης αυτής, της Χρυσής Αυγής σαν εγκληματικής οργάνωσης. Πιστεύουμε ότι στις 100 πρώτες ημέρες αυτό βγήκε ανάγλυφο».

Τι έχουμε μάθει για την Αστυνομία:
«Η αστυνομία, τουλάχιστον στις 2 από τις 3 υποθέσεις, δηλαδή στην υπόθεση εναντίον των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ, αλλά και στη υπόθεση της δολοφονίας Φύσσα, τήρησε μία στάση που μπορεί να χαρακτηριστεί ως επιεικώς απαράδεκτη. Γιατί στην μεν υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα ήταν παρόντες στην δολοφονία 8 αστυνομικοί, μέλη της ομάδας ΔΙΑΣ, οπλισμένοι και μάλιστα ένας από αυτούς με υποπολυβόλο και όχι μόνο δεν κατάφεραν να αποτρέψουν την δολοφονία, όχι μόνο δεν συνέλαβαν κάποιους από τους Χρυσαυγίτες, αλλά αντίθετα συνέλαβαν τα θύματα, τους φίλους του Φύσσα. Ο ίδιος ο Ρουπακιάς μέσα στο περιπολικό είχε πει ότι εγώ είμαι δικός σας. Ο αστυνομικός που το μετέφερε αυτό στους ανωτέρους του, όπως προέκυψε από την διαδικασία απειλήθηκε από την Χρυσή Αυγή. Κι όχι μόνο απειλήθηκε αλλά και κάποιοι άγνωστοι αλλά όλοι υποψιαζόμαστε ποιοι μπορεί να είναι, του έριξαν οξέα και του χάλασαν το αυτοκίνητό του. Φάνηκε πολύ φοβισμένος.

Όσον αφορά την υπόθεση του ΠΑΜΕ επίσης από την αρχή μέχρι το τέλος ήταν παρόντες αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ, δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να αποτρέψουν αυτή την εγκληματική επίθεση εναντίον των συνδικαλιστών και επίσης δεν έκαναν ούτε οι αστυνομικοί που ήρθαν εκ των υστέρων στον τόπο εκεί. Δεν συνέλαβαν ούτε έναν Χρυσαυγίτη και οι μόνοι που προσείχθησαν και είναι σήμερα κατηγορούμενοι είναι εκείνοι που κατάφεραν να ανανγωρίσουν τα ίδια τα θύματα. Και όλα αυτά λιγότερο από 50 μέτρα από το Αστυνομικό τμήμα της περιοχής, σε ένα σημείο που αναρωτιέται κανείς αν είναι δυνατόν ποτέ όταν κάνουν μία τέτοια εγκληματική επίθεση να πηγαίνουν στο κοντινότερο σημείο στο αστυνομικό τμήμα. Αυτό πρέπει να διερευνηθεί νομίζω».

Περισσότερα από το VICE

Έτσι Ήταν ο Κάστρο Πίσω από τις Κλειστές Πόρτες

Κι Όμως Υπάρχει: Μιλήσαμε με Έναν Γκέι Οπαδό από την Κερκίδα της Σκληροπυρηνικής Λέγκια Βαρσοβίας

Οι Κάτοικοι στου Φιλοπάππου Έχουν Κηρύξει Πόλεμο στους Ravers