Αυτό Είναι το Πρώτο Video Game που Παίζεις τον Νεκροθάφτη και Διαχειρίζεσαι Πτώματα

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE US. Στα video games υπάρχει πολύ θανατικό. Είναι εξαιρετικά πιθανό να έχεις μαχαιρώσει, πυροβολήσει, αποκεφαλίσει και χτυπήσει κάποιον με αυτοκίνητο - και όλα αυτά μέσα σε μια χαλαρή βραδιά gaming. Αλλά σπάνια ασχολείσαι με το τι συμβαίνει στα πτώματα στη συνέχεια. Αυτό πρόκειται να αλλάξει με την κυκλοφορία του A Mortician's Tale. Σύμφωνα με τη σχεδιάστρια του παιχνιδιού, Gabby DaRienzo, είναι το πρώτο video game που εκτυλίσσεται ολότελα από την οπτική γωνία μιας νεκροθάφτισσας.

Η Charlie, ο βασικός χαρακτήρας, είναι μια νέα νεκροθάφτισσα που πιάνει δουλειά στο γραφείο κηδειών Rose & Daughters. Το παιχνίδι χωρίζεται ανάμεσα στην αίθουσα προετοιμασίας, όπου η Charlie βαλσαμώνει και αποτεφρώνει πτώματα μόνη της και στο γραφείο, όπου συναντά τους αγαπημένους των νεκρών, κατά τη διάρκεια της τελετής. Αν έχεις αναρωτηθεί τι περιλαμβάνει η προετοιμασία ενός πτώματος για την αγρύπνια ή την αποτέφρωση, αυτό είναι το παιχνίδι που έψαχνες. Οι παίχτες κάνουν τα πάντα, από μασάζ στο πτώμα, για να αντιμετωπίσουν την νεκρική ακαμψία, μέχρι να τοποθετούν τα οστά στον σπαστήρα (το μηχάνημα που διαλύει τα κόκαλα). Η DaRienzo, εκτός του ότι έβαλε τον θάνατο στο επίκεντρο του Mortician's Tale, επίσης παρουσιάζει το podcast Play Dead, όπου εξερευνά τον θάνατο στα video games ευρύτερα. Μίλησε στο VICE για το πού βρίσκει την έμπνευσή της, την πολύ προσωπική φύση του παιχνιδιού για τους δημιουργούς, και τις cool τάσεις θανάτου που βλέπει στο gaming σήμερα.

VICE: Πώς σου ήρθε η ιδέα να κάνεις ένα παιχνίδι βασισμένο σε μια νεκροθάφτισσα.
Gabby DaRienzo: Έχω αρκετούς φίλους που κάνουν αυτήν τη δουλειά ή την έκαναν στο παρελθόν και τώρα είναι σχεδιαστές παιχνιδιών. Πάντα έβρισκα τη δουλειά τους συναρπαστική, πάντα ρωτούσα πράγματα. Αλλά εμπνεύστηκα για να φτιάξω ένα παιχνίδι, όταν διάβασα το βιβλίο της Caitlin Doughty Smoke Gets In Your Eyes: And Other Lessons from the Crematory (εκδ. W. W. Norton & Company), που είναι πολύ καλό. Εκεί έμαθα για τη φιλοσοφία του κινήματος death positivity και το βρήκα καταπληκτικό. Αλλά με ενέπνευσε και η ιστορία της. Χωρίς να αποκαλύψεις όλη την ιστορία, κάνε μας μια περίληψη του τι συμβαίνει στο Α Mortician's Tale.
Στο παιχνίδι, έχεις οκτώ πτώματα να διαχειριστείς. Το καθένα έχει τη δική του ιστορία και τους αγαπημένους του ανθρώπους που μένουν πίσω. Μπορείς να τους ακούσεις και να δεις πώς πενθεί ο καθένας. Επίσης, υπάρχει μια βασική ιστορία για το γραφείο κηδειών όπου δουλεύεις και πώς αλλάζει όσο είσαι εκεί. Ξεκινά ως οικογενειακή επιχείρηση και μετά το αγοράζει μια μεγαλύτερη εταιρεία, έτσι βλέπεις τις αλλαγές.

Οι ιστορίες πίσω από τα πτώματα με τα οποία ασχολείται η Charlie είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους. Είναι πραγματικές;
Οι περισσότεροι νεκροί και πολλοί αγαπημένοι τους, είναι πρόσωπα που προέκυψαν ως έμπνευση από θανάτους που έχει βιώσει η ομάδα μας. Δεν τους βάλαμε στο παιχνίδι ως είχαν, αλλά οι ιστορίες έχουν στηριχθεί σε πράγματα που έχουμε περάσει. Είναι πολύ προσωπικό παιχνίδι. Είμαστε μια ομάδα που απαρτίζεται κατά κύριο λόγο από queer γυναίκες και αυτό ήταν κάτι σημαντικό, κάτι για το οποίο θέλαμε να συζητήσουμε. Υπάρχει ένα email στο παιχνίδι, όπου μιλάμε για LGBTQ θανάτους. Το misgendering είναι κάτι πολύ σημαντικό που συμβαίνει στους νεκρούς, οπότε είχε σημασία αυτό - και πολλοί από την ομάδα μας έχουν χάσει ανθρώπους λόγω αυτοκτονιών. Έτσι θέλαμε να μιλήσουμε γι' αυτό.

[VICE Video] Ανακαλύψαμε τους Ανθρώπους που Βγάζουν Χρήματα από το Gaming στην Ελλάδα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Πώς έκανες την έρευνα για το βαλσάμωμα;
Μεγάλο κομμάτι της έρευνας ήταν οι συνεντεύξεις, μίλησα με ανθρώπους που μου εξήγησαν τη διαδικασία. Υπάρχει ένα wikiHow πώς να βαλσαμώσεις πτώματα και με βοήθησε και αυτό κάπως. Δεν βρήκα όμως και πολλά βιντεάκια.

Είναι δύσκολο. Βρήκα ένα βίντεο από ένα βαλσάμωμα. Αλλά ο λόγος που το είχαν μοιράσει ήταν κάπως ανατριχιαστικός. Ήταν από ένα gore forum και νομίζω ότι τα μέλη είχα φετίχ με τη νεκροφιλία. Ήταν ένα βίντεο με οδηγίες, της δεκαετίας του '50 ή του 60, όπου βαλσάμωναν έναν νεαρό άνδρα.
Βρήκα και ένα βίντεο για αφαίρεση βηματοδότη. Το έχουμε κι αυτό στο παιχνίδι. Το έψαξα στο Google, νόμιζα ότι θα λιποθυμούσα. Αντιμετωπίζω πολύ καλά τέτοια πράγματα, αλλά το συγκεκριμένο βίντεο ήταν κάτι που έπρεπε να το διαχειριστούμε - πώς να το κάνουμε λιγότερο τρομακτικό.

Έχω την αίσθηση ότι οι σκοτωμοί είναι συνηθισμένοι στα video games, αλλά όχι και το τι συμβαίνει με το πτώμα. Στο Mortician's Tale βλέπουμε πολύ βαλσάμωμα και αποτέφρωση. Αυτή η αντίθεση ήταν κάτι που είχες στο μυαλό σου, όταν έφτιαξες το παιχνίδι;
Βέβαια. Νομίζω ότι τα video games χρησιμοποιούν τον θάνατο πολύ και με διάφορους τρόπους, πολύ βίαιους. Δεν το βρίσκω κακό, αλλά είναι ωραία να υπάρχουν και άλλα παιχνίδια, όπου συμβαίνουν ενδιαφέροντα πράγματα όσον αφορά τον θάνατο. Πες μας μια cool τάση θανάτου στα video games σήμερα.
Να τσεκάρεις το What Remains of Edith Finch, που είναι ένα αφηγηματικό παιχνίδι πρώτου προσώπου. Είσαι το τελευταίο εναπομείναν μέλος της οικογένειας Finch και γυρίζεις στο εγκαταλελειμμένο πατρικό σου όπου βρίσκεις αναμνηστικά των μελών της οικογένειας που πέθαναν. Όταν έχεις διάδραση μαζί τους, έχεις την οπτική πρώτου προσώπου της ακριβούς στιγμής του θανάτου του κάθε μέλους. Είναι πολύ καλό. Δεν θέλω να πω άλλα, επειδή θα το χαλάσω.

Το Severed, επίσης, είναι καλό παιχνίδι. Δεν ξέρω πώς να το περιγράψω. Είναι ένα παιχνίδι action/adventure όπου παίζεις ως μια νεαρή γυναίκα που η οικογένειά της έχει δεχτεί επίθεση και το χέρι σου έχει κοπεί. Είναι σαν Zelda, αλλά πρώτου προσώπου. Στο τέλος κάθε επιπέδου, βρίσκεις ένα μέλος της οικογένειας, αλλά είναι νεκρό. Όλοι έχουν σκοτωθεί, ο μικρός σου αδερφός, ο μπαμπάς σου, η μαμά σου, όλοι. Όμως στόχος του παιχνιδιού είναι να τους κάνεις μια κανονική κηδεία. Συνήθως στα video games, κατά μαγικό τρόπο, στο τέλος όλοι είναι καλά. Ζωντανοί. Εδώ έχεις γνώση του θανάτου και καθώς το παιχνίδι προχωράει, ο χαρακτήρας σου αντιμετωπίζει το πένθος. Είναι πολύ έξυπνο το πώς χρησιμοποιούν παραδοσιακούς μηχανισμούς των παιχνιδιών, για να δώσουν μια θετική χροιά στον θάνατο.

Περισσότερα από το VICE

Ο Δενδροπόταμος Είναι η Γειτονιά των Ρομά Όπου η Θεσσαλονίκη Κρύβει τα Άπλυτά της

Αυτοί οι Άνθρωποι μας Εξηγούν πώς Πλούτισαν Χωρίς να Δουλεύουν

Ο Τάκι Τσαν Βρίσκει Πάντα Έναν Ευφάνταστο Τρόπο να μας Μιλάει για τη Ζωή του