Ανάψαμε Bρώμικα Mουσικά Φυτίλια με τους Dirty Fuse

Mιλάμε για βρώμικο καλοκαιρινό ήχο με ψυχεδελικά surf ηλιοβασιλέματα. Έχεις δεν έχεις σανίδα surf - μη σε νοιάζει ούτε αυτοί έχουν, πάρε μια γεύση απ' τους πιο cool τύπους που punkaρουν με τζουρά, μεταφέρoντάς μας με σανίδα την ορχήστρα τους στις πιο εξωτικές παραλίες της California.

Το βρώμικο φυτίλι άναψε για πρώτη  φορά το 2008 όταν  ο Βραζιλιάνος Duda Victor και ο Χρήστος Κόγιος με μουσικά όπλα κιθάρα και ντραμς αντίστοιχα, γνωρίστηκαν στα bar της Αθήνας και αποφάσισαν να κάνουν συγκρότημα επηρεασμένοι από surf, garage και punk ακούσματα. Με το  7'' βινύλιο " Lost Riders" που κυκλοφόρησε το 2010 άρχισαν να περιπλανιούνται μουσικά γνωρίζοντας σχεδόν τυχαία το Μάνο Κισαμιτάκη (σαξόφωνο), το Γιάννη Δράκο (μπάσο) και τον Κώστα Μπάκουλα (κιθάρα) ολοκληρώνοντας τη σύνθεση τους. Η μανιασμένη όρεξη για live εμφανίσεις, τους οδήγησαν στην κυκλοφορία του ομώνυμου full length CD "Dirty Fuse'' το 2012 και ένα χρόνο μετά, του 10'' βινυλίου ''Surfbetika'' με επτά surf αποδόσεις ρεμπέτικων κομματιών. Η μπάντα δυναμίτης έχει κάνει το surf τρόπο ζωής και είναι συνεχώς έτοιμη για καινούργιες προκλήσεις. Σύντομα θα βγάλει καινούργιο δίσκο, σερφάροντας πάντα στις μελωδίες χωρίς στίχο, αφού έτσι εκφράζεται.

Η αφορμή για να βρεθω με τους Dirty Fuse  ήταν το Gyftopoulou Street Festival, στο οποίο έλαβαν μέρος καταφέροντας να μετατρέψουν τον πεζόδρομο σε αμμουδιά και να δημιουργήσουν κλίμα συναυλιακού camping. Το live άρχισε αφού μας συστήθηκαν ως ''Αυτοί που γράφει η σανίδα'' και απ' την αρχή φάνηκε ότι τα παιδιά δεν τσιγκουνεύονταν ενέργεια. Στo κοινό υπήρχαν από οικογένειες και ανυποψίαστοι περαστικοί,  μέχρι hipster και campers, όλοι συνεπαρμένοι λίγο από τις μπύρες που πήγαιναν και έρχονταν, αλλά πιο πολύ από τα μουσικά φυτίλια που άναβαν ασταμάτητα στη σκηνή του ξέφρενου πάρτυ.

Κομμάτια όπως Sunset Beach (Ακρογιαλιές δειλινά) , Ι'm a Junkie (Είμαι πρεζάκιας) και Don't Let me down Nargile (Αργιλέ μου γιατί σβήνεις) δεν άφηναν το κέφι να πέσει κάτω, λικνίζοντας μας ρυθμικά και αφήνοντας την αίσθηση ότι γίνεται κάτι που όλοι γουστάρουν πολύ.

Μόλις τελείωσε το live , συνάντησα τους πέντε στην ταράτσα  και αφού μου εκμυστηρεύτηκαν ότι είναι οι πρώτη συνέντευξη που  είναι παρόντες όλοι και έχουν τόσο χαλαρή διάθεση - αν και δεν έχουν δώσει πολλές, αρχίσαμε να surfάρουμε παρέα.

VICE: Γιατί " Dity Fuse'';

Duda: Ένας φίλος απ' τη Βραζιλία μας έστελνε ιδέες που θα ταίριαζαν σε punk, rock, surf μπάντα και η πρώτη λέξη ήταν ''dirty''. Ανοίγουμε λοιπόν ένα συρτάρι και είχε μια ασφάλεια και έτσι κολλήσαμε το "fuse''. Σημαίνει όμως και φυτίλι.

Γιάννης: Σε αργκό, ''dirty fuse'' είναι ο άντρας που έχει προστάτη.

VICE: Eίχατε surf ακούσματα από όταν ήσασταν μικροί;

Γιάννης: Από το Pulp fiction και μετά άρχισα να την ψάχνω με τη surf και την instrumental. Από μικρός είχα κόλλημα με την κλασσική μουσική και όταν άκουσα μια διασκευή της Λίμνης των Κύκνων , είπα ότι αφού βγήκε αυτό, θέλω να ασχοληθώ μαζί του.

Μανώλης: Nαι , άκουγα από μικρός αλλά τώρα σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό. Eίμαι ο μόνος εδώ πέρα του Ωδείου.

Πώς αποφασίσατε να συνδεθείτε με το ρεμπέτικο;

Γιάννης: O Kώστας έδωσε τον τζουρά στον Duda και αυτός ''τρελάθηκε''. Έπαιζε σε τζουρά και όχι σε κιθάρα το Lost Riders. Εγώ ως Έλληνας ίσως δε θα το έκανα, αλλά ο Duda ανέτρεψε τα ''στεγανά'' για το ρεμπέτικο και φτιάξαμε τo ''surfbetiko''.

Duda: Ένα απ΄τα καλά του ρεμπέτικου είναι ότι έχει μέσα του το blues. αλλά και το punk στοιχείο. Δεν είναι μόνο πόνος αλλά έχει κάτι παραπάνω, την ενέργεια.

Σας έχει τύχει να θέλει κανείς να τραγουδήσει σε live;

Xρήστος: Έχει πάρει κάποιες φορές το μάτι μου κόσμο να τραγουδάει πχ στο  "Ακρογιαλιές Δειλινά". Δεν ξέρουν ότι η surf σαν είδος είναι χωρίς στίχο. Σου λέει βάλε και μια φωνούλα.

Γιάννης: Eίμαι ο πιο λυσσασμένος σ' αυτή την μπάντα να μην μπει φωνή. Θεωρώ ότι ο τραγουδιστής καταστρέφει τη μουσική.

Το 2012 συμμετείχατε  στο Surfer Joe Summer Festival στην Ιταλία. Πείτε μου για την εμπειρία σας.

Όλοι: Ήταν απ' τις πιο ωραίες στιγμές μας. Γνωρίσαμε και μας γνώρισαν μεγάλες μπάντες του χώρου, ήταν απ' τα πρώτα live που βγάλαμε τζουρά και άφησε πολύ καλές εντυπώσεις. Πραγματικά άξιζε όλο τον κόπο της διαδρομής. Να πούμε βέβαια πώς δεν είχε τόσο κόσμο όσο στην Ελλάδα.

Ποιά θεωρείτε ότι είναι η πιο σημαντική στιγμή σας;

Χρήστος: Στα live μας όταν γουστάρει ο κόσμος.

Γιάννης: Για τη μπάντα, πιστεύω ότι η σημαντικότερη στιγμή ήταν η αγάπη που πήραμε πίσω από έναν τεράστιο άνθρωπο στο χώρο του surf, τον Τζίμη Σκιαθίτη, ο οποίος ήρθε πέρυσι με τη μπάντα του , τους Atlantics για ευρωπαϊκή τουρνέ. Δεν είχε ξαναπαίξει στην Ελλάδα και καταενθουσιάστηκε ενώ το καλύτερο που μας συνέβει  ήταν ότι μας άφησε δύο  κομμάτια να τα κυκλοφορήσουμε στον επόμενο δίσκο, που όμως θα έχει κατα βάση δικά μας κομμάτια.

Σαν τύποι είστε ''surfbetes'' ή μας δουλεύετε;

Κώστας: Στην πραγματικότητα δε σερφάρουμε.

Μανώλης: " Surf rockers don't surf. "

Γιάννης: Στη νοοτροπία θεωρώ ότι το ζούμε πολύ καλά για να μην είμαστε.

Πού θα σας δούμε το υπόλοιπο καλοκαίρι;

Όλοι: Mετά από ένα αξέχαστο  live στην Αίγινα, συνεχίζουμε  στις 8 Αυγούστου στην Ικαρία, στις 16 Αυγούστου στην Κύπρο και το Σεπτέμβρη θα βρεθούμε για  δύο live στο Άμστερνταμ σε Surf Festival με μπάντες απ' όλο τον κόσμο.

Βάλτε μας ένα "βρώμικο φιτίλι''.

" Η Έλλη θέλει σκότωμα ''. Αν διαβάσει κανείς την ιστορία πίσω απ' το τραγούδι θα καταλάβει.

Τί δε σας έχουν ρωτήσει ποτέ και θα θέλατε;

Χρήστος: To τηλέφωνό μου μετά από live.

Δείτε και ακούστε το νέο video clip των Dirty Fuse σε πρώτη μετάδοση εδώ.

Βρείτε τους στο facebook, εδώ.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.