FYI.

This story is over 5 years old.

Μουσική

Το να Είσαι Οπαδός της Μουσικής το 2015 Είναι Πολύ Δύσκολο

H αναμονή για τους δίσκους του Frank Ocean, του Kanye West και της Rihanna, έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα δύσκολη για τους οπαδούς τους.
Ryan Bassil
Κείμενο Ryan Bassil
London, GB

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Noisey.

To άρθρο που διαβάζετε, γράφτηκε στις 20 Αυγούστου του 2015. Αν είστε όμως οπαδός του Frank Ocean, τότε μάλλον δεν θα σας ενδιαφέρει αυτό, μιας και η ημερομηνία κυκλοφορίας του δεύτερού του δίσκου με τίτλο Boys Don't Cry, ήρθε, πέρασε κι έφυγε.

Πολύς κόσμος περίμενε ότι ο Frank Ocean θα βγάλει τον δεύτερό δίσκο του τον Ιούλιο, επειδή έτσι τους είπε ο Frank Ocean. Σε ένα post που ανέβασε στο Tumblr του τον Απρίλιο, o τραγουδιστής δήλωσε πως είχε έτοιμες «δύο εκδόσεις» του καινούργιου του δίσκου, ο οποίος θα κυκλοφορούσε τον Ιούλιο του 2015. Ήρθε όμως ο Ιούλιος, πέρασε κιόλας, αλλά ο δίσκος παρέμεινε άφαντος. Το αποτέλεσμα αυτής της ιστορίας είναι να ονομαστεί ο τραγουδιστής «ο πατέρας που πήγε μέχρι το περίπτερο για τσιγάρα και δεν ξαναγύρισε ποτέ». Του R&B.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Για τους οπαδούς του Frank Ocean, αυτοί οι μήνες έχουν περάσει οδυνηρά αργά. Από την ώρα της ανακοίνωσης και μετά δεν έχει ακουστεί τίποτα από το στρατόπεδο του τραγουδιστή: ούτε ακριβής ημερομηνία κυκλοφορίας, ούτε single, ούτε περιοδεία. Οι οπαδοί του έψαξαν κι αλλού. Κατασκόπευσαν τους Instagram λογαριασμούς των συνεργατών του, πίεσαν τον αδερφό του για πληροφορίες μέσω ask.fm, ενώ έψαξαν μέχρι και τον κώδικα του Frankocean.com για ώρες ολόκληρες.

Το ανελέητο κυνηγητό πληροφοριών όμως παρήγαγε μόνο απογοήτευση για τους οπαδούς του Frank Ocean. Αν όμως τελικά το άλμπουμ βγει, τότε όλη η ταλαιπωρία θα ξεχαστεί. Βλέπετε, αν και οι οπαδοί του τραβάνε τα μαλλιά τους από την ανυπομονησία εδώ και τόσο καιρό, αυτή η έντονη έλλειψη πληροφοριών σχετικά με το Boys Don't Cry έχει δημιουργήσει έναν σημαντικότατο σώμα από hype.

Η παραπάνω τακτική έχει χρησιμοποιηθεί φέτος για δύο ακόμα άλμπουμ: για το SWISH, τον έβδομο κατά σειρά δίσκο του Kanye West και το R8 της Rihanna. Όπως και το Boys Don't Cry, έτσι κι αυτά ήταν να κυκλοφορήσουν μέσα στο 2015, αλλά μέχρι στιγμής κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει. Με το να μην δίνουν στους οπαδούς τους ξεκάθαρες πληροφορίες σχετικά με το πότε θα κυκλοφορήσουν τους δίσκους τους, οι καλλιτέχνες έχουν κρατήσει ζωντανό το ενδιαφέρον για την δουλειά τους, το οποίο γίνεται ακόμα πιο έντονο κάθε φορά που είτε κυκλοφορούν ένα καινούργιο βίντεο, είτε κάποιος συνεργάτης τους δίνει μια συνέντευξη, είτε όταν κάποιος leak-άρει υλικό από το στούντιο στο snapchat. Η αλήθεια είναι, πως είναι ένα πολύ έξυπνο παιχνίδι. Ένα παιχνίδι που φαντάζει πολύ ταιριαστό στους σύγχρονους ρυθμούς των social media και εν τέλει ένα παιχνίδι που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον για έναν καλλιτέχνη, χωρίς στην πραγματικότητα να χρειάζεται να δώσει πολύ υλικό ή πληροφορία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Αν το δει κανείς συνολικά, δεν έχει περάσει μεγάλο χρονικό διάστημα από τότε που οι παραπάνω καλλιτέχνες κυκλοφόρησαν την προηγούμενη δουλειά τους. Ο Michael Jackson περίμενε για μια πενταετία ανάμεσα στα Thriller και Bad. Ο D'Angelo το τράβηξε στα δέκα ολόκληρα χρόνια. Μετά έχεις και καλλιτέχνες όπως ο Dr Dre. Από το The Chronic του 1992 μέχρι τον επόμενο δίσκο του το 2001, πέρασαν επτά χρόνια, ενώ πέρασαν άλλα 16 χρόνια μέχρι να τελειώσει με το Detox και να «σερβίρει» τον αποχαιρετιστήριο δίσκο του με τίτλο Compton.

H τακτική του Detox, κατά την οποία ο δίσκος κυκλοφορεί από στιγμή σε στιγμή, αλλά τελικά δεν βγαίνει ποτέ, μπορεί να αποβεί ιδιαιτέρως επικίνδυνη με τους φανατικούς οπαδούς ενός καλλιτέχνη. Όπως είμαι άλλωστε κι εγώ. Είναι εύκολο να παρασυρθείς από όλον τον ενθουσιασμό και τελικά να αισθανθείς πλήρως απογοητευμένος όταν ο δίσκος εξακολουθεί να μην κυκλοφορεί.

Αυτό το είδος του hype, σίγουρα είναι καλό από την άποψη ότι δημιουργεί ένα συνεχιζόμενο ενδιαφέρον για έναν νέο δίσκο. Οι φήμες και οι περίπου πληροφορίες για δίσκους όπως το SWISH, το R8 και το Boys Don't Cry μεταφέρονται από φόρα σε μουσικά σάητ, όπου και γιγαντώνουν το hype γύρω από τους καλλιτέχνες και την δουλειά τους. Επιπλέον, τα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα μπορεί να αποδειχτούν καλύτερα. Ας συγκρίνουμε το SWISH ή το R8 με το 1989 της Taylor Swift. Η big budget καμπάνια η οποία οδήγησε το 1989 ήταν τέτοια, που αμέσως μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο περισσότερος κόσμος τον ξέχασε. Ο δίσκος υπήρχε παντού, ήθελες δεν ήθελες. Όταν πλέον βγήκε, ο κόσμος ήθελε απλά να ξεμπερδεύει με αυτόν, κάτι που έκανε την διατήρηση του ενδιαφέροντος μια πολύ δύσκολη αποστολή. Πλέον, η κυκλοφορία του επόμενου single της Taylor, φαντάζει ως μπαγιάτικη είδηση. Σε αντίθεση, ο Frank, o Kanye και η Rihanna εξακολουθούν να προσελκύουν ενδιαφέρον αν και έχει υπάρξει ελάχιστη προώθηση της νέας τους δουλειάς, οπότε δεν θα ήταν παράλογο να υποθέσουμε πως το εν λόγω ενδιαφέρον θα παραμείνει και μετά την κυκλοφορία του δίσκου. Είναι μια εξαιρετική τακτική marketing.

Όχι βέβαια πως μια τέτοια τακτική δεν έχει και τα ρίσκα της. Ο Frank Ocean για παράδειγμα ίσως και να το παράκανε, μιας και ανακοίνωσε την ημερομηνία κυκλοφορίας του δίσκου, χωρίς το κοινό του να έχει ακούσει τα παραμικρό δείγμα. Κάποιοι οπαδοί του έχουν αρχίσει να νευριάζουν, μιας και θέλουν να μάθουν γιατί ο Ιούλης ήρθε και πέρασε, χωρίς να έχει κυκλοφορήσει λέξη από το στρατόπεδο του Frank. Είναι λες και παίζει με την υπομονή τους. Όταν πλέον κυκλοφορήσει βέβαια ο δίσκος, όλα τα παραπάνω θα ξεχαστούν. Όμως όλα αυτά τα λεπτά, οι ώρες και οι εβδομάδες παίζουν τον ρόλο τους. Είναι όπως όταν βγαίνεις ραντεβού. Αν τους δίνεις λίγα, θα συνεχίσουν να είναι δίπλα σου, να σου ζητούν παραπάνω. Ακόμα κι έτσι όμως, ένα ξεροκόμματο που και που πρέπει να το δίνεις.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.