Έκανα Ναρκωτικά Κάθε Σαββατοκύριακο Μέχρι που Συνειδητοποίησα ότι Είχα Πρόβλημα

«Μωρό μου, μπορείς να φέρεις κάτι;» Αυτό είναι το μήνυμα που λάμβανα κάθε Παρασκευή απόγευμα στη “Raveteam”, την ομαδική συνομιλία με τις φίλες μου. Έψαχνα με τις ώρες στα αρχειοθετημένα μου μηνύματα  – υπήρχαν πάρα πολλές επιλογές. Έβρισκα έναν ντίλερ που είχα αποθηκευμένο ως “KetaBro” και διάβαζα το μενού του, αλλά στην πραγματικότητα ήξερα ήδη τι ήθελα: «Γεια, θα μπορούσα να έχω 2k και 1c;». Λίγες ώρες αργότερα, καθόμουν στο τραπέζι της κουζίνας με τις φίλες μου και σκεφτόμασταν πού θα πάμε, όσο εγώ έκανα μια γραμμή πριν καν φύγουμε από το σπίτι.

Το να κάνω χρήση ναρκωτικών σε εβδομαδιαία βάση ήταν κάτι φυσιολογικό για εμένα. Οι γύρω μου έκαναν ό,τι κι εγώ, όχι μόνο σε μικρές ποσότητες. Όμως το κάναμε μόνο τα σαββατοκύριακα, οπότε δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να αναρωτηθώ αν ήμουν εθισμένη.

Κάποια στιγμή άρχισα να έχω όλο και περισσότερα comedown κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, μάλιστα σε κάποια φάση τα συνήθισα. Μέχρι τη μέρα που κοίταξα τι έβαζα στη μύτη μου και άρχισα να αναρωτιέμαι: Μήπως κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας θεωρώντας ότι αυτή η συνήθεια του σαββατοκύριακου δεν είναι πρόβλημα; Ποιο είναι το όριο ανάμεσα στην ψυχαγωγική χρήση και στο πραγματικό πρόβλημα;

«Αυτή είναι μια περίπλοκη ερώτηση» λέει η ειδικός στην πρόληψη Eva Kalis από το Jellinek, μια πλατφόρμα που ειδικεύεται στη θεραπεία του εθισμού σε διάφορες περιοχές της Ολλανδίας. «Και μπορώ εξ αρχής να σας πω ότι δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτό».

Η χρήση ναρκωτικών μπορεί να χωριστεί σε διάφορα στάδια. Το πρώτο στάδιο είναι αυτό της μύησης. «Όταν, για παράδειγμα, μυρίζεις για πρώτη φορά χόρτο ή βλέπεις κάποιον φτιαγμένο σε ένα πάρτι», εξηγεί, προσθέτοντας ότι το δεύτερο στάδιο είναι όταν δοκιμάζεις το ναρκωτικό μία ή δύο φορές.

«Εάν η εμπειρία είναι ωραία, μπορεί να περάσεις στην ψυχαγωγική χρήση: να τα χρησιμοποιείς με ελεγχόμενο τρόπο σε κοινωνικές περιστάσεις», λέει. «Η ψυχαγωγική χρήση δεν έχει καμία επίδραση στις καθημερινές σου δραστηριότητες. Εσύ έχεις τον έλεγχο». Όπως, για παράδειγμα, οι άνθρωποι που παίρνουν μερικά χάπια στα μουσικά φεστιβάλ μερικές φορές το χρόνο. «Αλλά αν κάνεις χρήση ναρκωτικών σχεδόν κάθε σαββατοκύριακο, δεν χαρακτηρίζεται ως ψυχαγωγική – τότε μιλάμε για συνήθη χρήση ναρκωτικών».

Σύμφωνα με την Kalis, η συνήθης χρήση ναρκωτικών δεν είναι απαραίτητα προβληματική. Ωστόσο, ορισμένα σημάδια μπορεί να υποδεικνύουν ότι αυτή η συνήθεια εξελίσσεται σταδιακά σε εθισμό: «Με απλά λόγια, κάποιος που κάνει χρήση μόνο τα σαββατοκύριακα και δεν έχει περαιτέρω προβλήματα, δεν εμπίπτει στην κατηγορία των σοβαρών εθισμών», λέει. «Μπορείς όμως να διασκεδάσεις σε ένα πάρτι χωρίς να πάρεις αυτή τη γραμμή ή αυτό το χάπι; Όσο πιο συχνά κάνεις χρήση, τόσο μεγαλύτερη είναι η πιθανότητα να καταλήξεις να χρησιμοποιείς όλο και περισσότερο. Δημιουργείται μια ανοχή, επομένως πρέπει να πάρεις περισσότερο για να βιώσεις το ίδιο αποτέλεσμα».

Εάν νιώθεις τύψεις μετά τα ναρκωτικά και παρουσιάζεις σωματικά συμπτώματα στέρησης, αυτά είναι σημάδια ότι η συνήθειά σου έχει αρχίσει να ξεφεύγει από τον έλεγχο. Εάν κατά τη διάρκεια της εβδομάδας σκέφτεσαι εκείνη τη γραμμή που θα κάνεις το βράδυ της Παρασκευής, μπορεί να έχεις αρχίσει να αποκτάς μια ψυχολογική εξάρτηση. Και αν χρησιμοποιείς τα ναρκωτικά για να καταστείλεις τα συναισθήματά σου ή τα χρειάζεσαι για να νιώσεις καλύτερα, πιθανότατα έχεις μπει σε μια προβληματική φάση. «Αυτά είναι σημάδια που πρέπει να λάβεις πολύ σοβαρά υπόψη», τονίζει η Kalis.

Τι γίνεται όμως αν πιστεύεις ότι η χρήση ναρκωτικών δεν επηρεάζει την καθημερινότητά σου και αγνοείς τα comedown, όπως έκανα κι εγώ; Ακύρωνα ραντεβού, δυσκολευόμουν να σηκωθώ από το κρεβάτι και δεν ήμουν συγκεντρωμένη στη δουλειά μου, όμως όλα αυτά ήταν πράγματα που έβλεπα ως αναπόφευκτες παρενέργειες της χρήσης. Είχα τη ζωή μου σε τάξη –να το πω έτσι– και τίποτα δεν φαινόταν λάθος απ’ έξω. Πλέον όμως, όταν κοιτάω πίσω, είναι ξεκάθαρο ότι κάποια στιγμή είχα μπει σε αυτή την προβληματική φάση.

Για χρόνια, ήταν όλα διασκέδαση και παιχνίδια. Ως DJ στη σκηνή του clubbing του Άμστερνταμ, άνοιξε μπροστά μου ένας καινούργιος κόσμος: λίστες καλεσμένων, δωρεάν ποτά και πολλή προσοχή. Στα 20 άρχισα να κάνω κοκαΐνη και κεταμίνη σε εβδομαδιαία βάση. Στα παρασκήνια των πάρτι, είδα άπειρους ανθρώπους να κάνουν ανοιχτά χρήση ναρκωτικών. Ήταν απλώς ένας τρόπος να κάνουν τα διασκεδαστικά βράδια ακόμη πιο διασκεδαστικά. 

Όμως το lockdown άλλαξε τα πράγματα. Για αρκετά σαββατοκύριακα, βρέθηκα να κάθομαι στο ίδιο σαλόνι με ανθρώπους που πραγματικά αντιπαθούσα. Αλλά συνέχισα να πηγαίνω και πάντα έφευγα τελευταία, απλά γιατί εκεί υπήρχαν ναρκωτικά. «Θέλω να εξαφανιστώ», σκεφτόμουν συνέχεια. Αυτή η μικρή φωνή γινόταν όλο και πιο δυνατή μέσα μου τις καθημερινές, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι έπρεπε να αλλάξω κάτι.

Και παρότι τα πράγματα έγιναν πιο ξεκάθαρα για μένα, οι άνθρωποι γύρω μου δεν φάνηκε να πιστεύουν ότι είχαν πρόβλημα. Ωστόσο δεν εμπίπτουν όλοι όσοι κάνουν ναρκωτικά σε εβδομαδιαία βάση στην κατηγορία «προβληματικός χρήστης», λέει ο Arne van den Bos, ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών στο Groningen που μελετά την κανονικοποίηση των ναρκωτικών.

«Κάποιοι άνθρωποι μπορούν να χειριστούν τα comedown καλύτερα από άλλους, καθώς είναι σε θέση να διαχωρίσουν αυτό το συναίσθημα από την πραγματικότητα και να καταλάβουν ότι είναι απλώς μια χημική αντίδραση», εξηγεί. Όμως πολλοί δεν μπορούν να το κάνουν αυτό: «Τα άτομα με συναισθηματική αστάθεια, με υψηλό δείκτη νευρωτισμού, είναι πιο πιθανό να χρησιμοποιούν τα ναρκωτικά ως μηχανισμό αντιμετώπισης προβλημάτων». Άλλες ομάδες ανθρώπων που είναι πιο επιρρεπείς στην προβληματική χρήση ναρκωτικών είναι τα άτομα που έχουν έντονο κοινωνικό άγχος, ΔΕΠΥ ή είναι παρορμητικά.

Επιπλέον, «η ομάδα στην οποία ανήκεις καθορίζει τι είναι αποδεκτό και τι ξεπερνάει τα όρια», προσθέτει ο Van den Bos. Στον κύκλο μου, θεωρούνταν απολύτως φυσιολογικό να χρησιμοποιώ κοκαΐνη, speed ή κεταμίνη κάθε σαββατοκύριακο, όμως το GHB ξεπερνούσε τα όρια. «σε αυτή την περίπτωση, το γεγονός ότι γίνεται χρήση κοκαΐνης κάθε Σαββατοκύριακο αγνοείται εντελώς», επισημαίνει ο Van den Bos.

Η έρευνά του για τις κοινωνικές τάσεις δείχνει επίσης ότι τα ναρκωτικά έχουν γίνει πιο προσιτά. Το να τα αποκτήσεις είναι πολύ πιο εύκολο απ’ ό,τι ήταν πριν από δέκα χρόνια – ο ντίλερ μπορεί πλέον να σου στείλει το μενού του μέσω του WhatsApp και να έρθει στην πόρτα σου με ένα μήνυμα. «Πλέον αυτό είναι κάτι πολύ φυσιολογικό, η συνάντηση με έναν διακινητή δεν είναι κάτι σπουδαίο», λέει ο Van den Bos.

Επίσης, η χρήση ναρκωτικών δεν αποτελεί πια ταμπού σε διάφορους κοινωνικούς κύκλους. «Πριν από 10 με 20 χρόνια, τα ναρκωτικά χρησιμοποιούνταν μόνο από συγκεκριμένες ομάδες, όπως η χορευτική σκηνή», εξηγεί ο Van den Bos. «Τώρα βλέπετε ότι συμβαίνει σε όλη την κοινωνία, όπως για παράδειγμα μεταξύ των φοιτητών». Το να ανοίξει μια συζήτηση για τα ναρκωτικά μόνο θετικό μπορεί να είναι. Όμως ο Van den Bos μιλά και για την έννοια της «περιορισμένης κανονικότητας»: Μιλάμε για τα ναρκωτικά μόνο σε κύκλους όπου γνωρίζουμε ότι είναι αποδεκτά ή ακόμα και φυσιολογικά, αλλά δεν το κάνουμε εκτός αυτών των κύκλων, όπου οι συνήθειές μας ενδέχεται να αμφισβητηθούν πιο έντονα.

Σημειώνει επίσης ότι τείνουμε να κοροϊδεύουμε τον εαυτό μας λέγοντας ότι χρησιμοποιούμε τα ναρκωτικά απλώς για διασκέδαση, ενώ στην πραγματικότητα γνωρίζουμε ότι υποσυνείδητα, είναι ένας μηχανισμός αντιμετώπισης προβλημάτων. «Μας αρέσει να δικαιολογούμε τη συμπεριφορά μας γιατί αυτό μας επιτρέπει να διατηρήσουμε την αυτοπεποίθησή μας», εξηγεί. «Αλλά σε αυτή την περίπτωση, μιλάμε για μια γνωστική ασυμφωνία – όταν οι άνθρωποι λένε ένα πράγμα, αλλά κάνουν το αντίθετο».

Οι περισσότεροι άνθρωποι πειραματίζονται με τα ναρκωτικά όταν είναι νέοι και τελικά ξεπερνούν αυτή τους τη συνήθεια. Και αυτή είναι μια απολύτως φυσιολογική συμπεριφορά. Όμως ο Van Den Bos υποστηρίζει ότι είναι εξίσου σημαντικό να γνωρίσεις τον εαυτό σου σε διάφορες κοινωνικές καταστάσεις χωρίς το δεκανίκι του ποτού ή των ναρκωτικών: «Ο κίνδυνος της συνήθους χρήσης είναι ότι μπορεί να αποστασιοποιηθείς από τον εαυτό σου επειδή δεν ξέρεις ποια ακριβώς είναι η δική σου αντίδραση σε ορισμένες καταστάσεις και σε τι βαθμό επηρεάζεται από τις χημικές διεργασίες που συμβαίνουν στο σώμα σου – ακόμα και μέρες μετά τη χρήση».

Αυτό με χτύπησε εκεί που πονάω. Δεν ήξερα πραγματικά ποια ήμουν χωρίς αλκοόλ ή ναρκωτικά. Μετά από αυτή την καταθλιπτική συνειδητοποίηση, επικοινώνησα με τον Jellinek για να ξεκινήσω εβδομαδιαίες συνεδρίες με έναν θεραπευτή για να εντοπίσω τα ερεθίσματα που με οδηγούσαν στη χρήση. Έγινε σαφές ότι χρησιμοποιούσα τα ναρκωτικά για να αντιμετωπίσω τις σκέψεις μου. Επίσης, διαγνώστηκα με ΔΕΠΥ και υψηλή ευαισθησία, κάτι που μου άνοιξε τα μάτια.

Αφού προσδιορίσαμε τους λόγους για τους οποίους έπαιρνα ναρκωτικά, συζητήσαμε νέες στρατηγικές υγιούς αντιμετώπισης και καταλήξαμε σε μια ημερομηνία διακοπής: την 30ή Οκτωβρίου 2022. Τις εβδομάδες πριν από αυτή την ημερομηνία, έκανα περισσότερα ναρκωτικά από ποτέ, γιατί ήξερα ότι λίγο αργότερα έπρεπε να σταματήσω. Παρόλα αυτά, δεν έχω καταναλώσει ναρκωτικά ή αλκοόλ τους τελευταίους μήνες. Πρόκειται για ένα μακρύ ταξίδι το οποίο δεν ήταν πάντα εύκολο. Όμως προς το παρόν, είναι ό,τι καλύτερο για μένα. Τα κορίτσια της Raveteam θα πρέπει να κάνουν χωρίς εμένα για λίγο.

Περισσότερα από το VICE

«Έμεινα Χωρίς Οξυγόνο στη Ζώνη του Θανάτου» - Ο Μάριος Μιλά για την Ανάβασή του στο Έβερεστ

Ματωμένα MacBook και Μετρητά: Μέσα στους Βίαιους Server του Discord Όπου Νέοι Φλεξάρουν τα Εγκλήματά

Ο Γεράσιμος και Άλλοι 16 Κρατούμενοι Έγιναν Δωρητές Οργάνων Μέσα από τη Φυλακή

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.