CJ_vice_pmaidis-4488
Μουσική

Ο CJ Κάνει τα Πρώτα του Βήματα στο Rap Game Μέσα Από τις Φυλακές Αυλώνα

Διαβάστε την πρώτη συνέντευξη του 21χρονου ράπερ, που γράφει τις «μπάρες» του, πίσω από τις μπάρες της φυλακής.
PM
φωτογραφίες P. Maidis

Το αστικό τοπίο μένει πολύ πίσω, καθώς περνάς τα διόδια των Αφιδνών. Σε συνδυασμό με τη βροχερή Παρασκευή, μία εβδομάδα πριν τα Χριστούγεννα, η ατμόσφαιρα είναι κάπως μυστηριακή. Είναι η δεύτερη φορά, σε διάστημα τριών μηνών, που κάνω την ίδια διαδρομή. Πηγαίνω να επισκεφθώ τον Gio. 

Ο Gio βρίσκεται στον Αυλώνα. Στο Κατάστημα Κράτησης Νέων. Φυλακή. Τον αποκαλώ με το όνομά του, Gio, διότι υπάρχει μια σχέση γνωριμίας. Στο πλαίσιο της συνέντευξης που κανονίζαμε καιρό, προφανώς έχουμε κουβεντιάσει ξανά. Όχι άκρως επαγγελματικά, ούτε φιλικά. Στο μεταίχμιο. Όσοι τον αναγνωρίσουν, θα πουν: ο CJ. Είναι το rap όνομα με το οποίο έχει αρχίσει να αποκτά αναγνωρισιμότητα τελευταία, μέσα από τα social media.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η ώρα είναι 11 παρά, πρωί. Το πάρκινγκ έξω από τη φυλακή είναι σχεδόν γεμάτο από αυτοκίνητα σωφρονιστικών, διοικητικών και άλλων υπαλλήλων. Αριστερά από την κεντρική πύλη της φυλακής, βρίσκεται ο χώρος αναμονής του επισκεπτηρίου. Την προηγούμενη φορά που είχα έρθει εδώ, ήταν σε ώρες επισκεπτηρίου και υπήρχε αρκετός κόσμος που είχε έρθει για να δει κάποιο αγαπημένο πρόσωπο ή να φέρει πράγματα, όπως φαγητά και ρούχα. Σήμερα, όμως, έχουμε ραντεβού.

Γεννήθηκε στην Τυφλίδα. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, μαζί με τη μητέρα και τον αδερφό του μετανάστευσαν στην Ελλάδα. Πρώτα στα Κουφάλια. Κι έπειτα στη Θεσσαλονίκη.

Μετά τον τυπικό έλεγχο, μπαίνουμε μαζί με τον φωτογράφο στον χώρο που ορίζεται από τις ψηλές μάντρες και τα συρματοπλέγματα που σε τρομάζουν κάπως. Όσο περιμένω να κανονιστούν ορισμένες λεπτομέρειες για τη συνάντησή μας, μαθαίνω ότι ο Gio περιμένει σε μια αίθουσα ακριβώς δίπλα, μεσοτοιχία. Αρχικά, θα τα πούμε στον χώρο του κλειστού επισκεπτηρίου, καθώς λόγω της πανδημίας COVID-19 δεν υπάρχει η δυνατότητα για πιο κοντινή επαφή, τουλάχιστον για όση ώρα συνομιλούμε και κάνουμε τη συνέντευξη. Όλο αυτό το διάστημα, θα υπάρχει το διαχωριστικό τζάμι ανάμεσά μας.

Το πρώτο πράγμα που παρατηρώ εκεί, είναι ένας ανεμιστήρας οροφής που κάνει θόρυβο, ίσως ξεχασμένος σε λειτουργία αφού είναι μια κρύα μέρα. Σηκώνω το τηλέφωνο εσωτερικής επικοινωνίας.

CJ_vice_pmaidis-4396.jpg

«Τα καταφέραμε», λέω στον Gio για αυτή τη συνάντηση που πήρε λίγο καιρό έως ότου οριστεί, για προφανείς και κατανοητούς γραφειοκρατικούς λόγους. Όπως μαθαίνω, αυτή την περίοδο παρακολουθεί όσο πιο τακτικά μπορεί τα μαθήματα στο σχολείο. «Σκέφτομαι μήπως μπω σε κάποιο πανεπιστήμιο, αν και μου φαίνονται δύσκολα τα μαθήματα. Πάντως, με ενδιαφέρει η Ψυχολογία», σημειώνει. Δεν είναι από τα παιδιά για τα οποία το πανεπιστήμιο θα ήταν μία αναμενόμενη επιλογή μετά το σχολείο - το οποίο δεν τελείωσε. Γεννήθηκε στην Τυφλίδα, στη Γεωργία. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, μαζί με τη μητέρα και τον αδερφό του μετανάστευσαν στην Ελλάδα. Βρίσκονταν ήδη εδώ, ο παππούς και η γιαγιά του. Πρώτα έμεινε στα Κουφάλια, κοντά στα Γιαννιτσά. Κι έπειτα στη Θεσσαλονίκη, κεντρικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Σήμερα ο CJ είναι 21 ετών και τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, σχεδόν δύο, ζει ως κρατούμενος στον Αυλώνα. Αρχικά προφυλακιστέος και πλέον εκτίει την ποινή του. «Περιμένω το Εφετείο τώρα, για να δούμε τι θα γίνει», λέει σχετικά με την πορεία της υπόθεσής του. Πριν λίγους μήνες κρίθηκε ένοχος για κάποιες πράξεις κακουργηματικού χαρακτήρα, που διέπραξε στα τέλη του 2019. Δεν συντρέχει δημοσιογραφικός λόγος να αναφερθούν εκτενώς. Απλώς, ας σημειωθεί ότι δεν υπήρχαν θύματα.

Μέσα στη φυλακή «η φιλία είναι δύσκολο πράγμα, ωστόσο εδώ γνώρισα -ίσως για πρώτη φορά- ανθρώπους που θα κάνουν το καλό χωρίς να περιμένουν ανταπόδοση».

Με τη συμμετοχή του στο άτυπο "rap challenge" την περίοδο του πρώτου lockdown, συστήθηκε κατά κάποιον τρόπο στο κοινό. Μάρτιος 2020. Οι μπάρες του γοήτευσαν. Το background ενός κελιού, σε βίντεο που αναρτήθηκε στο Διαδίκτυο, προκάλεσε την περιέργεια όσων το είδαν. Το beat πάνω στο οποίο ράπαρε είναι του Ortiz, ιδιαίτερα γνωστού rap μουσικού παραγωγού. «Με τον Ortiz γνωριζόμαστε από τη Θεσσαλονίκη. Ήξερε ότι ψιλοασχολούμουν με το rap, μου το έστειλε και το έκανα», εξηγεί.

Όπως λέει, δεν ασχολείται πολύ καιρό με τη φάση του rap. Πάντα είχε τέτοια ακούσματα, όμως τώρα τελευταία έπιασε τις ρίμες. «Και τώρα, μη φανταστείς, δεν είναι ότι είμαι full on σε αυτό. Άλλωστε, δεν μπορώ από εδώ να ασχοληθώ όπως πρέπει. Το πηγαίνω χαλαρά προς το παρόν. Όταν βγω, έχω στο μυαλό μου να το προχωρήσω. Ακόμα δεν έχω μπει ούτε σε στούντιο όμως, φαντάσου. Είναι πολύ νωρίς. Έκανα το rap challenge, άρεσε στον κόσμο, έχω βγάλει και δυο-τρία ακόμη freestyle κομμάτια», σημειώνει. Το μοναδικό επίσημο track που φέρει το όνομά του είναι το "Nea Kolonia", σε παραγωγή του Ortiz, που κυκλοφόρησε στις 13 Δεκεμβρίου 2020 με βίντεο-κλιπ, ενώ είχε βγει αρκετό καιρό πριν στο Spotify. Σε αυτό, ο CJ κάνει feat στον επίσης Θεσσαλονικιό ράπερ Bossikan. Το rap του CJ είναι ηχογραφημένο ερασιτεχνικά, αλλά δεν πειράζει. Δεν γινόταν αλλιώς.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
CJ_vice_pmaidis-4481.jpg

Το "CJ" το έβγαλαν κάποιοι μεγαλύτεροι σε ηλικία, με τους οποίους άραζε από τα 12-13 του. «Είσαι σαν τον CJ από το Grand Theft Auto: San Andreas (σ.σ. videogame)» του είπαν, σύμφωνα με τον Gio. «Όπως μου εξήγησαν και κατάλαβα, εννοούσαν ότι είμαι real και ότι δεν φοβάμαι. Ότι πηγαίνω με φόρα και δεν πέφτω», μου λέει ο Gio. «Στο Grand Theft Auto, επίσης, ο CJ πεθαίνει και "ανασταίνεται", για να ξαναπαίξεις», προσθέτω και ο Gio συμφωνεί πως θα μπορούσε να είναι κι αυτή μια καλή εξήγηση πίσω από το nickname του.

Ο Gio είναι ήρεμος και βλέπει τη φυλακή ως μια αναγκαστική ευκαιρία να μείνει μόνος του, να σκεφτεί, να δουλέψει με τον εαυτό του. «Υπάρχει πολύς χρόνος στη φυλακή κι αυτό είναι καλό. Μου αρέσει, επειδή έχω χρόνο να σκεφτώ. Υπάρχει επίσης χρόνος για να περάσεις όσο καλά μπορείς εδώ, να κουβεντιάσεις, να κάνεις κάποια δραστηριότητα. Μπορεί να σου φαίνεται ότι επειδή είμαι εδώ μέσα, νιώθω μοναξιά. Αν ήμουν έξω αυτή τη στιγμή, όμως, θα ήθελα πραγματικά να βρίσκομαι σε ένα δικό μου σπίτι, μόνος. Ίσως αυτό μου λείπει περισσότερο από την "'έξω" ζωή. Και να περάσω χρόνο με τους δικούς μου».

Τους δικούς του ανθρώπους, τους αποκαλεί οικογένεια και είναι λίγοι, μετρημένοι. «Μην μπερδεύεσαι. Άλλο οικογένεια και άλλο συγγένεια. Την οικογένειά σου, ουσιαστικά, την επιλέγεις», συμπληρώνει. Έχει κι ένα παρεμφερές τατουάζ, ψηλά στο στήθος: Be careful who you trust. Devil was once an angel (Πρόσεχε ποιον εμπιστεύεσαι. Ο διάβολος ήταν κάποτε άγγελος). Μέσα στη φυλακή, πάντως, «η φιλία είναι δύσκολο πράγμα, ωστόσο εδώ γνώρισα -ίσως για πρώτη φορά- ανθρώπους που θα κάνουν το καλό χωρίς να περιμένουν κάποια ανταπόδοση».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
CJ_vice_pmaidis-4431.jpg

Όταν βρεθεί με το καλό στην «έξω» ζωή, το πρώτο πράγμα που θα κάνει είναι να πάει στη μητέρα του, να τη δει για λίγο και μετά να εξαφανιστεί κάπου, για δέκα μέρες. «Είμαι πολύ νέος ακόμα, θέλω να κάνω ένα τέτοιο δώρο στον εαυτό μου». Τέτοια σκηνικά και εικόνες διαδραματίζονται επίσης στα όνειρά του όταν κοιμάται, αν και δεν ονειρεύεται συχνά.

Από φίλους, όπως λέει, έχει λίγα και καλά άτομα με τα οποία γνωρίζεται πολλά χρόνια. Παιδικοί του φίλοι, με άλλα λόγια. Κάποιοι από αυτούς, μάλιστα, έχουν κάνει ή κάνουν κι εκείνοι τα πρώτα ή δεύτερά τους βήματα στο rap game. Για παράδειγμα, ο Ricta και ο Wang - ο πυρήνας των "CC", μαζί και με τον CJ. Γνωρίζει από παλιά, επίσης, τον FY.

Οι "CC", μιας και αναφέρθηκαν, είναι το άτυπο crew τους. Όχι group. Crew. Παρέα κυρίως. Οι δικοί του, όπως είπε πιο πριν. Από τα κεντρικά (City Centre) της Θεσσαλονίκης. Τα μέρη τους. «CC is going to take over - αυτό μπορείς να το βάλεις σαν τίτλο», λέει ο CJ. «Είναι όλα αληθινά αυτά που λέμε στα raps μας. Σε αυτό ξεχωρίζουμε σίγουρα», συμπληρώνει. «Συγκεκριμένα, να μιλήσω για μένα: Δεν είμαι καλός μουσικά, δυστυχώς δεν το έχω δουλέψει. Αλλά ο κόσμος καταλαβαίνει ότι δεν λέω ψέματα στους στίχους μου», προσθέτει. 

Δίνει τον σεβασμό του «σε όλα τα παιδιά που το παλεύουν και βγάζουν λίγα ή περισσότερα χρήματα από το rap. Εφόσον δουλεύεις, αξίζεις σεβασμό. Άλλοι είναι μεγαλύτερα ονόματα, άλλοι όχι. Κι αυτοί που είναι μεγάλα ονόματα και μερικοί τους κράζουν, μάλλον κάτι έχουν κάνει καλά για να πετύχουν. Από εκεί και πέρα, ναι, υπάρχουν πολλοί που πουλάνε γκανγκστεριλίκι. Με ενοχλεί ως έναν βαθμό, επειδή έχω περάσει κάποιες καταστάσεις και ξέρω πώς είναι. Οπότε ξενερώνω, με αυτήν την έννοια. Όταν με το καλό βγω, θα καταλάβει ακόμη καλύτερα ο κόσμος ότι τα δικά μου raps είναι όντως real - όπως συνηθίζουν να λένε όλοι. Αυτό που θα περάσει από τη μουσική μου θα είναι η αλήθεια και θα ρίξω τις μάσκες σε όλους τους fake. Μέσα από τα τραγούδια μου».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

VICE Video: «Φυλακισμένη» στην Αθήνα

Δες περισσότερα στη σελίδα VICE Video Greece στο Facebook.


Δεν παραλείπει να εκφράσει τον σεβασμό του προς τους παλιότερους του rap game στην Ελλάδα, διότι «κάποιοι το έφεραν ως εδώ, άνοιξαν κάποιες πόρτες και μυαλά, και τώρα είναι η σειρά των πιο νέων να το πάνε ένα βήμα παρακάτω». Γενικά, παρατηρώ ότι χρησιμοποιεί συχνά τη λέξη «σεβασμός» στον λόγο του. Εξηγεί ότι «πρέπει να σέβεσαι καταστάσεις και ανθρώπους στη ζωή σου. Όχι να φοβάσαι. Να σέβεσαι. Για παράδειγμα, ένα παιδί πρέπει να σέβεται τους γονείς του. Από μεριάς μου, θέλω να πω ότι υπάρχει σεβασμός και απέναντι στους fans, που είναι ολοένα και περισσότεροι. Τους σέβομαι και τους εκτιμάω».

Κλείνοντας το κεφάλαιο του σεβασμού, ο CJ δίνει το respect του στον 50 Cent, ως έναν καλλιτέχνη που τον έχει επηρεάσει σημαντικά και τον έκανε να γοητευτεί από τη rap μουσική. Άλλοι καλλιτέχνες που ξεχωρίζει μουσικά -όχι απαραίτητα στη rap- είναι ο Michael Jackson, η Sia και η Rihanna. Αυτή την περίοδο, επίσης, ακούει αρκετά A$AP Rocky. Όσο για το δικό του μουσικό μονοπάτι, όσο βρίσκεται μέσα στη φυλακή θεωρεί πως είναι δύσκολο να κάνει πολλά πράγματα. Θα συνεχίζει να γράφει όμως, όποτε νιώθει την ανάγκη. Κάπως έτσι λειτουργεί, δεν πιέζει καταστάσεις. «Γνωρίζω ότι πρέπει να περιμένω λίγο καιρό, μέχρι να βγω έξω και μετά να είσαι σίγουρος ότι θα κάνω αυτά που θέλω», λέει χαμογελώντας.

Γυρνώντας τον χρόνο πίσω, δεν θα έπαιρνε ορισμένες βιαστικές αποφάσεις. Επίσης, πιστεύει ότι, καλώς ή κακώς, έμεινε για πάντα πίσω ένα κομμάτι της εφηβείας του. Μένοντας για λίγο ακόμα στο παρελθόν, θυμάται τη μέρα που τον συνέλαβαν. «Είχα καταλάβει ότι θα ερχόταν αυτή η στιγμή. Το ένιωθα. Ήμουν τρεις μέρες άυπνος όταν με έπιασαν. Ξενυχτούσα διασκεδάζοντας. Όταν πήγα σπίτι μου, παρατήρησα τέσσερις κουστουμάτους τύπους στη γειτονιά και κατάλαβα τι θα ακολουθούσε. Είχε έρθει η ώρα».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
CJ_vice_pmaidis-4485.jpg

Κλείνουμε το εσωτερικό τηλέφωνο με το οποίο συνομιλούμε, που δεν είναι πολύ βολικό. Του κάνω νόημα να πάμε έξω, στο προαύλιο του σχολείου της φυλακής. Όπως είχε ενημερωθεί και ο ίδιος, θα κάναμε εκεί τη φωτογράφιση. Ευκαιρία να τα πούμε λίγο ακόμα, χωρίς το άχαρο διαχωριστικό τζάμι ανάμεσά μας, αν και με τις απαραίτητες αποστάσεις λόγω Covid και με χρήση μάσκας. Μολονότι δεν κάναμε χειραψία, μου πρόσφερε έναν χυμό για να με χαιρετήσει από κοντά και με ρώτησε πώς είναι έξω η αίσθηση με τον κορονοϊό στις ζωές μας. 

«Είσαι ψηλός τελικά», μου λέει χαμογελώντας. «Εσύ γυμνάζεσαι από ό,τι βλέπω», λέω από τη μεριά μου, αν και με διαψεύδει. «Ποιο φαγητό σου έχει λείψει περισσότερο;» ρωτώ. «Παστίτσιο, της μάνας μου», απαντά. «Κάτι παραδοσιακό, γεωργιανό;», επιμένω. «Χατσαπούρι», δηλαδή ψωμί γεμάτο τυρί - μια εκδοχή της τυρόπιτας. 

Ο χώρος όπου τον φωτογραφίζουμε είναι ένα κανονικό προαύλιο σχολείου: Αυτοσχέδια τέρματα, μια μπασκέτα, λέξεις γραμμένες στις μάντρες και τα κάγκελα. «Παίζετε μπάλα εδώ;». «Όχι, έχουμε γηπεδάκι από την άλλη πλευρά», απαντά δείχνοντάς μου προς τα δεξιά, πάνω από τα σύρματα. «Εκεί είναι το κελί μου», δείχνει λίγο παραδίπλα, στην επάνω πτέρυγα. «Τι θα ήθελες να μείνει σε όποιον/α διαβάσει τη συνέντευξή σου;», ρωτώ τελευταία. «Καθένας στη ζωή κάνει κάποιες επιλογές, σωστές ή λάθος. Απλώς, κάποιες φορές η ανάγκη είναι τέτοια που σε σπρώχνει να κάνεις πράγματα που δεν τα σκέφτεσαι πολύ, ειδικά όταν έχει να κάνει με την επιβίωσή σου. Επίσης, θέλω να πω ότι υπάρχουν και "κωλόπαιδα" που είναι καλά παιδιά. Τέλος, όσοι ακούνε και γουστάρουν τη μουσική μου, να ξέρουν ότι θα παραμείνω το ίδιο αληθινός».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ο σωφρονιστικός υπάλληλος μάς συνοδεύει ξανά προς την έξοδο της φυλακής. Οι βαριές πόρτες πίσω μας κλείνουν, η μία μετά την άλλη. Πίσω από μία σιδερένια πόρτα αχνίζει ένα καζάνι με φαγητό, υποθέτω φασολάδα από τη μυρωδιά και την όψη. Πλησιάζει μεσημέρι. Αφήνω τον CJ πίσω μου. Η τελευταία εικόνα που παρατηρώ φεύγοντας, είναι μία φράση χαραγμένη σε μια λαμαρίνα: Καλή ελευθερία.

CJ_vice_pmaidis-4472.jpg

Ευχαριστούμε τη διοίκηση και τις υπηρεσίες του ΕΚΚΝΑ (Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνα) για τη συνεργασία, ώστε να πραγματοποιηθεί το παραπάνω δημοσιογραφικό θέμα.

Καθόλη τη διάρκεια της συνέντευξης και της φωτογράφισης, οι συνεργάτες του VICE φορούσαν μάσκα και τηρούσαν τις απαραίτητες αποστάσεις, στο πλαίσιο των μέτρων αντιμετώπισης της πανδημίας Covid-19.

Ακολουθήστε τον Παύλο Τουμπέκη στο Instagram.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

O Βαγγέλης Έχει Στρώσει Κάνναβη στην Ταράτσα του Υπουργείου Οικονομικών

Η Πρώτη μου Δουλειά Όταν Βγήκα από τη Φυλακή, Ήταν Πάλι στη Φυλακή

Πέντε «Ψηφιακοί Νομάδες» Εξηγούν Γιατί Επέλεξαν την Ελλάδα ενώ Μπορούν να Ζουν Οπουδήποτε

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter Facebook και Instagram.