Χρήστος Πέτρου: «Η Γενιά μου Είναι Πολιτικοποιημένη Κυρίως Λόγω Φτώχειας»

Ένα πράγμα που έχω γράψει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια -και δεν νομίζω ότι θα βαρεθώ να αναφέρω- είναι πως η εγχώρια stand up σκηνή πάει από το καλό στο καλύτερο. Νέοι κωμικοί κάνουν συνεχώς την εμφάνισή τους και έχοντας ήδη ένα background κάποιων χρόνων από τους προκάτοχούς τους -όχι μόνο από τους ξένους, αλλά και από τους Έλληνες συναδέλφους τους- εμπνέονται σημαντικά.

Ένας ταλαντούχος και άκρως ανερχόμενος κωμικός που έχει αρχίσει να κάνει αισθητή την παρουσία του είναι ο Χρήστος Πέτρου. Είτε από το κανάλι του στο YouTube είτε μέσω των παραστάσεων που πραγματοποιεί, έχει καταφέρει να πείσει ότι θα είναι από αυτούς που ήρθαν για να μείνουν. Επικοινώνησα μαζί του με σκοπό να κάνουμε μια λίγο διαφορετική κουβέντα.

Να μην εστιάσουμε δηλαδή στην κωμωδία, αλλά στην πολιτική και τα κοινωνικά ζητήματα που απασχολούν τους νέους. Πρώτον, επειδή θεωρώ πως πρόκειται για άνθρωπο που έχει άποψη και δεύτερον, για να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα.

VICE: Θα έλεγες ότι η γενιά σου είναι πολιτικοποιημένη;  Χρήστος Πέτρου: Αν είναι να τη συγκρίνουμε με παλαιότερες γενιές, ναι, είναι περισσότερο πολιτικοποιημένη. Κυρίως λόγω φτώχειας. Παλιά ήταν λίγο πιο εύκολα τα πράγματα, είχες τη δουλειά σου και έναν μισθό που έφτανε για τα πάντα. Όχι ότι τότε δεν υπήρχαν φτωχοί, αλλά ήταν λιγότεροι. Τώρα τα πράγματα δυσκόλεψαν, οπότε πολλά άτομα της γενιάς μου αναγκάστηκαν σε έναν βαθμό να είναι πιο πολιτικοποιημένα.

Το τι σημαίνει αυτό, βέβαια, είναι μια μεγάλη συζήτηση. Αν ρωτήσεις τον καθένα ξεχωριστά θα σου δώσει και μια άλλη ερμηνεία της λέξης «πολιτικοποίηση». Παρόλα αυτά μπορούμε να τη δούμε σε διάφορες μορφές της κουλτούρας μας. Τρανό παράδειγμα είναι η rap μουσική. Τόσοι άνθρωποι μοιράζονται τις σκέψεις, τις ιδέες, ακόμη και τον θυμό τους για τα δρώμενα του κοινωνικοπολιτικού στερεώματος. Ταυτόχρονα, κάνουν αυτό που αγαπάνε βγάζοντας τα λεφτά που χρειάζονται ή έστω προσπαθώντας να τα βγάλουν. Αυτά θεωρούνται πολιτική;

**Όταν θέλεις να μελετήσεις πολιτικά κάποια περίοδο, σίγουρα θα πρέπει να δεις τι συμβαίνει και στις τέχνες και φυσικά, ποιες ήταν οι αντιδράσεις των νέων. Αλήθεια, ποιες είναι οι απόψεις και οι φοβίες που εκφράζουν οι φίλοι σου;
**Στην αρχή ήταν το πώς θα φάμε και θα επιβιώσουμε. Μετά από σκληρή δουλειά πολλών χρόνων καταφέραμε να φτάσουμε στο σημείο να μπορούμε να μιλάμε για την ανεξαρτησία μας, τα όνειρά μας και όσα θέλουμε να πετύχουμε στη ζωή. Οπότε, οι απόψεις και οι φοβίες μας είναι πιο πολύ σε προσωπικό επίπεδο. Θα μπορούσε να πει κάποιος ότι αυτό είναι λίγο ατομικιστικό.

Η αλήθεια είναι ότι συνήθως γελάμε με τα κοινωνικοπολιτικά δρώμενα της Ελλάδας, διότι, μεταξύ μας, τα περισσότερα είναι τόσο δήθεν που είναι για γέλια. Παρόλα αυτά, ακόμα απαιτούμε κάποιες αλλαγές, όμως γνωρίζοντας ότι πρώτα πρέπει να αλλάξουμε τη δική μας ζωή, αφού το να αλλάξεις τον κόσμο λίγο δύσκολο.

Θεωρείς ότι η κυβέρνηση ακούει τους νέους; Οι κυβερνήσεις (κράτος) ακούνε μόνο τους επιχειρηματίες. Κάποιοι επιχειρηματίες μπορεί να είναι νέοι. Αυτούς τους νέους τους ακούει, ναι.

Ποια είναι η άποψή σου σχετικά με την είσοδο της Αστυνομίας στα πανεπιστήμια; Κοίταξε, μιλάς με έναν άνθρωπο που μεγάλωσε στον δρόμο. Για εμάς η αστυνομία είναι μια καθημερινότητα στη ζωή μας. Όταν τελείωνες το σχολείο και πήγαινες στο πάρκο να αράξεις ήταν εκεί. Όταν έβγαινες βόλτα με τους φίλους σου ήταν εκεί. Όταν ο πατέρας σου χρωστούσε στην εφορία ήταν εκεί. Τότε κανείς δεν μιλούσε, μόνο όσοι βίωναν τα ίδια. Τώρα, ξαφνικά μας έπιασε πρεμούρα που μπήκαν και στις σχολές;

Αρχικά σε κάποιες σχολές ήταν ήδη εκεί, απλώς την «έπεφταν» μόνο σε μετανάστες που είχαν πάγκους και πουλούσαν παπούτσια, οπότε κανείς δεν νοιαζόταν. Όλοι αρχίζουν να μιλάνε και να «αγωνίζονται» μόνο όταν κάτι επηρεάζει τους ίδιους. Δεν λέω απαραίτητα ότι είναι κακό αυτό, αλλά μην απαιτείς τίποτα από μένα, ενώ τόσα χρόνια ήσουν απών.

Έχεις ψηφίσει; Θα ψηφίσεις στις επόμενες εκλογές; Θα σου παραθέσω έναν φανταστικό (μπορεί και όχι) διάλογο:

– Δεν έχω ψηφίσει. Όχι, έχω σημαντικότερες δουλειές να κάνω.
– Μα το να μην ψηφίζεις είναι σαν να μην φέρεις άποψη για το τι συμβαίνει γύρω σου.
– Χα (παύση) χα

Θα ψηφίσω μόνο αν κατέβει ο Mad Clip για πρωθυπουργός και δεν κάνω πλάκα. Το έχω πει και στα “No Subject” που ανεβάζω στο YouTube.

Είναι η πολιτική πηγή έμπνευσης για το stand-up σου ή για κάποιο βίντεο; Δεν θα έλεγα «πολιτική». Είναι τα βιώματα που έχω μεγαλώνοντας σε αυτό τον κόσμο. Σχεδόν όλα τα βιώματα των ανθρώπων έχουν κι έναν πολιτικό χαρακτήρα, αλλά δεν είναι αυτοσκοπός. Πολιτική μπορείς να θεωρήσεις τα πάντα. Όταν μιλάω σε ένα βίντεο για την ομοφοβία, προσπαθώ να ενσαρκώσω το βίωμα του φίλου μου που μεγάλωνε όντας gay.

Σίγουρα έχει πολιτικά χαρακτηριστικά αυτό και ειδικά όταν παίρνω θέση σε τέτοια θέματα, άνετα κάποιος θα μπορούσε να ισχυριστεί ότι κάνω πολιτική. Δεν με ενοχλεί αυτό – ας το υποθέσει. Απλώς να ξέρει ότι αυτές είναι οι σκέψεις μου και σε καμία περίπτωση δεν σκεφτόμουν να κάνω πολιτική όταν τα έγραφα αυτά.

Πιστεύεις ότι στηρίζεται η διαφορετικότητα από τα κόμματα της κυβέρνησης; Αν η «διαφορετικότητα» φέρνει έσοδα, εννοείται. Τι κάνει η Αριστερά τόσα χρόνια, μπρίκια κολλάει; Στη συνέχεια, αυτό το είδε προφανώς και η Δεξιά και σκέφτηκε: Γιατί να μην έχω κι εγώ κέρδος από αυτό;

Για παράδειγμα βλέπεις βουλευτές, όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης, να τάσσονται υπέρ της φαρμακευτικής κάνναβης. Τι έγινε; Ξύπνησε μια μέρα ο Άδωνις και του ήρθε να στηρίξει τους ανθρώπους που την έχουν ανάγκη; Αν το πιστεύει κάποιος αυτό, είναι βαθιά νυχτωμένος.

Ποιο θεωρείς ότι είναι το γεγονός που συγκλόνισε τη γενιά σου; Σίγουρα είναι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Πέρα από το γεγονός ότι δολοφονήθηκε ένας άνθρωπος από τη Χρυσή Αυγή -και την ολιγωρία της αστυνομίας- καταλάβαμε σταδιακά ότι εδώ δεν είναι παίξε-γέλασε. Ή θα φας ή θα σε φάνε. Όχι συγκεκριμένα για τη Χ.Α, αλλά γενικότερα για το πώς λειτουργεί αυτός ο κόσμος, αν -έστω και λίγο- υποστηρίζεις αυτά που πιστεύεις.

Πώς «ζυγίζεις» την αντιμετώπιση της πανδημίας στην Ελλάδα; Μάθαμε πολλά μέσα την πανδημία. Μάθαμε τι πάει να πει «τρομοκρατία» και ότι δεν πρέπει να μιλάμε πολύ, επειδή γιατί μπορεί να πάθουμε και χειρότερα απ’ ό,τι έχουμε δει. Δεν έχει πολλή σημασία το τι λες. Τα κράτη ξέρουν πολύ καλά τι να κάνουν για να «κερδίσουν» σε τέτοιες καταστάσεις και εννοείται ότι δεν αναφέρομαι στην υγεία των πολιτών. Έχω επεισόδιο γι’ αυτό το θέμα, να μπείτε να το δείτε. Οπότε, ναι, πολύ καλή η αντιμετώπιση της πανδημίας.

Ποια είναι η άποψή σου για τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στον πολιτισμό και στους ανθρώπους που ζουν από τις ζωντανές εμφανίσεις ”If you make money, you are an artist. If you make art, motherf**er you are broke”. Μεταφράστε το.

Υποσημείωση: 
«Να πω σε αυτό το σημείο ότι είμαι μόνο 23 ετών. Δηλαδή είμαι ένα πιτσιρίκι, που προφανώς έχει να δει άπειρα πράγματα στη ζωή του. Παρέθεσα κάποιες ιδέες και γνώμες με σεβασμό, αλλά δεν ξεχνάω ποτέ ότι είμαι πολύ μικρός για να “ξέρω” ή έστω να νομίζω ότι έχω δίκιο». 

«Σε αντιπαράθεση με το παραπάνω για κάποιους: “Με περνάτε σε ηλικία μα είστε σπόροι, so grow up ή έστω get your dough up” -Yung Light.

Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.

Περισσότερα από το VICE

Η Κυρία Βάσω Αφηγείται πώς Είναι να Είσαι Μητέρα Ενός Τρανς Κοριτσιού στην Ελλάδα

Αυτός ο Οπαδός Έγινε Meme ως το Πρόσωπο της Απογοήτευσης

Οι «Ανατριχίλες» Είναι η Horror Σειρά Βιβλίων που Μεγάλωσε Εκατομμύρια Millennials

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.