Το Επιχείρημα Υπέρ του Αυνανισμού στη Διάρκεια του Τοκετού

To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia/NZ.

Ρωτήστε τις περισσότερες γυναίκες πώς γέννησαν και δεν υπάρχει περίπτωση να ακούσετε λέξη για σεξουαλική ικανοποίηση. Ο τοκετός είναι ζόρικος, επώδυνος και αναμφισβήτητα καθόλου σέξι. Έτσι, όταν η Angela Gallo, βοηθός μητρότητας (birth doula) και φωτογράφος τοκετού με έδρα τη Μελβούρνη, έγραψε μια ανάρτηση σε μπλογκ όπου εκθείαζε τα οφέλη που αποκόμισε αγγίζοντας τον εαυτό της στη διάρκεια του τοκετού, οι αντιδράσεις ήταν αρκετά προβλέψιμες: τα άρθρα στα ταμπλόιντ σύντομα πολλαπλασιάστηκαν, ακολουθούμενα από σοκαρισμένους σχολιαστές που εξέφραζαν τον αποτροπιασμό τους.

Η Gallo, από την πλευρά της, είπε ότι είναι απλά ευγνώμων που γέννησε το δεύτερο παιδί της όπως ήθελε - και το να αγγίζει τον εαυτό της ήταν απλώς ένα κομμάτι του παζλ.

«Στο πρώτο μου παιδί δεν κατάλαβα το σώμα μου σε επίπεδο φυσιολογίας και αυτό είναι το σημείο όπου πραγματικά σαμποτάρισα τον εαυτό μου», μου είπε. Περιέγραψε την πρώτη της γέννα στο νοσοκομείο ως «καταρράκτη παρεμβάσεων», αρχής γενομένης με τις 20 ώρες τοκετού. Στη συνέχεια της χορήγησαν Pitocin που προκαλεί σύσπαση και της έκαναν επισκληρίδιο. Ακολούθησαν τρεις ώρες άκαρπου σπρωξίματος, που κατέληξε σε υποβοηθούμενη γέννα με εμβρυουλκό ενός υγιούς κοριτσιού.

Στη δεύτερη γέννα της, επέλεξε να περάσει το μεγαλύτερο μέρος της διαδικασίας του τοκετού στο σπίτι, έχοντας τη βοήθεια του συζύγου της και μιας βοηθού μητρότητας.

«Όταν πλησίαζα στο μεταβατικό στάδιο, κοντά στο τέλος του τοκετού, ένιωθα πολύ ευάλωτη και αγχωμένη. Μπήκα στο ντους για να ανακουφιστώ και ο άντρας μου με ρώτησε εάν ήθελα να κάνω σεξ. Είπα όχι, αλλά αυτό μου θύμισε ότι μπορούσα να διεγείρω μόνη μου τον εαυτό μου», μου είπε. «Το δευτερόλεπτο που άρχισα να χρησιμοποιώ την κλειτοριδική διέγερση, η περίοδος ανάπαυσης μεταξύ των συσπάσεων ήταν περισσότερο ευχάριστη και μπορούσα να χρησιμοποιήσω περισσότερη δύναμη για να επιτύχω την κορύφωση των συσπάσεων». Η Gallo περιέγραψε την αίσθηση ως «κατακόρυφη μείωση» του πόνου παρά ως σεξουαλική ικανοποίηση.

Πέρα από τη στιγμή της σύλληψης, σπανίως συζητείται ή έστω επιβεβαιώνεται ο δεσμός ανάμεσα στο σεξ και τον τοκετό. Αυτό που οι περισσότεροι από εμάς γνωρίζουμε για τον τοκετό είναι ότι συνήθως είναι α) επώδυνος και β) ταπεινωτικός (βλ.: αυτόματη κένωση του εντέρου). Με απλά λόγια, στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου σχεδόν το 99% των τοκετών γίνεται στο νοσοκομείο ή σε κλινικό περιβάλλον, δεν υπάρχει χώρος για σεξουαλικότητα στην αίθουσα τοκετών.

Κι όμως η επωδός που ενστερνίζονται όλο και περισσότερο άνθρωποι όπως η Kate Dimpfl, ιδρύτρια της οργάνωσης Ολιστικός Τοκετός, είναι πλέον: «Αυτό που βάζει το μωρό μέσα, το βγάζει κι έξω».

«Οι ορμόνες στον τοκετό και το σεξ είναι ίδιες», εξήγησε η Dimpfl στην ομιλία της στο TEDx. «Πρέπει να βάλουμε το σεξ στον τοκετό», είπε δείχνοντας την ορμόνη οξυτοκίνη, που πήρε το όνομά της από το ελληνικό «γρήγορος τοκετός». Η οξυτοκίνη απελευθερώνεται στη διάρκεια της σεξουαλικής διέγερσης και του οργασμού, αλλά και κατά τον τοκετό, τη δερματική επαφή με το νεογέννητο και τον θηλασμό. Με την οξυτοκίνη προκαλείται αύξηση των ενδορφινών η οποία μπορεί να μειώσει φυσικά τον πόνο.

Τα συνθετικά φάρμακα -όπως το pitocin, το φάρμακο που συνήθως χορηγείται στα νοσοκομεία για να επισπεύσει τον τοκετό– μιμούνται την οξυτοκίνη, προκαλώντας πιο δυνατές και πιο συχνές συσπάσεις απ' ό,τι η φυσική ορμόνη, οδηγώντας συχνά σε επισκληρίδιο. Καθώς η αδρεναλίνη αυξάνεται στη διάρκεια του τοκετού, μπορεί να αναστείλει την παραγωγή οξυτοκίνης και να ανακατευθύνει τη ροή του αίματος μακριά από τη μήτρα - καθιστώντας ουσιαστικά το σώμα σου σε κατάσταση υπερδιέγερσης και τελικά καθυστερώντας τον τοκετό. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε υποβοηθούμενο τοκετό με τη χρήση εργαλείων όπως οι λαβίδες, η βεντούζα ή η επείγουσα καισαρική τομή.

«Σχεδόν όλες οι γυναίκες είναι υποεξυπηρετούμενες όταν πρόκειται για τον τοκετό, γιατί έχουμε άγνοια όσον αφορά τα ίδια μας τα σώματα», μου είπε η Dimpfl. «Ο τοκετός είναι απλώς τα συστήματα ανακύκλωσης του σώματός σου, τα οποία βάζεις σε λειτουργία για να ωθήσουν το μωρό έξω από τη μήτρα».

Οπότε η πρόκληση σεξουαλικότητας την ώρα της διαδικασίας κάνει τον τοκετό ευχάριστο αντί οδυνηρό; Ίσως όχι, αλλά υπάρχουν πολλά ανεπίσημα στοιχεία που υποδηλώνουν ότι είναι πιθανό.

«Έκανα σεξ και διέγειρα τον εαυτό μου στον τοκετό και είχα οργασμό», είπε η Laura Kaplan Shanley, συγγραφέας του Unassisted Childbirth. «Όσο απελευθερωνόμαστε από την ντροπή που περιβάλλει τον τοκετό και αποδεχόμαστε τη σεξουαλικότητά μας, οι τοκετοί μας εξελίσσονται καλύτερα και είναι πιο ασφαλείς».

Η ιστοσελίδα της Shanley είναι γεμάτη ιστορίες σαν κι αυτή – γυναίκες φιλούν τους συντρόφους τους στο φως των κεριών, έχουν χαλαρές σεξουαλικές επαφές και έχουν οργασμό στην πισίνα τοκετού στο σπίτι. Και ενώ θα δυσκολευτείς να βρεις πολλούς ειδικούς που να στηρίζουν τους μη υποβοηθούμενους τοκετούς –όπως ας πούμε στο σπίτι, χωρίς την παρουσία ιατρού ή μαίας– ο πυρήνας της φιλοσοφίας της Shanley πηγάζει από μια αντίληψη που υπάρχει εδώ και χιλιετίες αλλά παραγκωνίστηκε τον περασμένο αιώνα: η πλειονότητα των τοκετών είναι «φυσιολογικοί» και δεν απαιτούν ιατρική παρέμβαση.

Οι υποστηρικτές του φυσικού τοκετού, όπως η Ina May Gaskin, που συχνά αποκαλείται «μητέρα της σύγχρονης μαιευτικής», έχουν στόχο να απαλλάξουν τον τοκετό από τον φόβο, να προωθήσουν τις γέννες χαμηλής παρέμβασης και να αντιμετωπίσουν τον πόνο μέσω τεχνικών όπως η αναπνοή, τα φιλιά, το μασάζ, η διέγερση των θηλών και άλλοι τύποι αγγίγματος.

Η Dimpfl αναγνώρισε προ πολλού αποδεκτά δεδομένα για τη χρήση της σεξουαλικότητας ως εργαλείου στον τοκετό – για παράδειγμα, το ίδιο το σεξ μπορεί να προκαλέσει απότομη αύξηση οξυτοκίνης και το σπέρμα μπορεί να μαλακώσει τον τράχηλο. Ωστόσο τόνισε τη σημασία της ένταξης της σεξουαλικότητας στη διαδικασία του τοκετού με πιο διεισδυτικούς τρόπους: «Εάν βλέπουμε τον τοκετό ως σεξουαλική πράξη, ένας πάροχος ιατρικής φροντίδας ο οποίος καλείται στον συγκεκριμένο χώρο θα συμπεριφερθεί διαφορετικά, ζητώντας για παράδειγμα άδεια για να αγγίξει».

Για τις περισσότερες γυναίκες στο σκηνικό του τοκετού που στήνεται σ' ένα νοσοκομείο, πράγματα όπως η προστασία της ιδιωτικής ζωής και η συναίνεση δεν παίζουν πλέον ρόλο όταν ο γυναικολόγος σου ελέγχει τον τράχηλό σου για εκατομμυριοστή φορά ή αποφασίσει ότι ήρθε η ώρα να «αποκολλήσει» δακτυλικά τον αμνιακό σάκο σου για να ξεκινήσει ο τοκετός.

Η Gallo πρόσθεσε ότι είναι «πολύ εύκολο να μπεις σ' έναν δρόμο», συγκρίνοντας τον πρώτο τοκετό της που έγινε «με πλήρη ιατρική περίθαλψη» με τον δεύτερο. «Αισθάνομαι ότι εάν κατανοήσεις από πού προέρχεται το σώμα σου, είναι πολύ πιο πιθανό να έχεις μια υπέροχη εμπειρία και αποτέλεσμα».

Η Dimpfl υποστηρίζει ότι στον βαθμό που δεν βλέπουμε τον τοκετό ως μέρος του σεξουαλικού φάσματος στο οποίο οι γυναίκες έχουν δικαίωμα να ελέγχουν το ίδιο τους το σώμα, ουσιαστικά παίρνουμε την όλη διαδικασία μέσα από τα χέρια τους. «Το ένα τρίτο των γυναικών της χώρας αναφέρει ότι είχε τραυματική εμπειρία τοκετού», είπε. «Το να αγνοούμε τη σεξουαλικότητα δημιουργεί τεράστια ζημιά για τις γυναίκες».

Περισσότερα από το VICE

Το Διαδίκτυο Είναι το Χειρότερο Πράγμα που Συνέβη στην Ανθρωπότητα

Φετίχ της Διπλανής Πόρτας: Οι Άνθρωποι που Ερεθίζονται με τα Καθημερινά Ρούχα

Μαύρη Μαγεία και Αίμα: Μια Εβδομάδα με τους Γιατρούς-Μάγους στη Σιέρα Λεόνε