Διέγραψε Θρησκεία και Όνομα για να Ξεκινήσει μια Νέα Ζωή ως Ήλιος

Photo credits: Malaclypse the Younger

Κείμενο: Μαρία Ψαρά

Πριν ακόμη συμπληρώσει τα 30 του, έχει ήδη καταφέρει να μην καταγράφεται ως χριστιανός στα αρχεία του κράτους και να «απαλλαγεί» από το όνομα με το οποίο τον είχαν βαφτίσει. Μάλιστα, το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών διέταξε την διόρθωση των στοιχείων του στα βιβλία του ληξιαρχείου, τη μεταβολή δηλαδή του κυρίου ονόματός του στη ληξιαρχική πράξη, δικαιώνοντάς τον για την υπομονή και την επιμονή του.

«Πώς να σε φωνάζω;», του λέω με την αμηχανία του πρωτάρη. «Όπως με λένε: Ηλιο», μου απαντά, βάζοντάς με στη θέση μου. Στη συζήτησή μας μού αποκάλυψε πολλά: από το σκεπτικό πίσω από τις αποφάσεις του, μέχρι τις φασιστικές επιθέσεις που έχει δεχθεί για το όνομα, το φύλο και τη σεξουαλικότητά του.

«Αρχή και τέλος σε αυτή τη διαδικασία είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα», μου είπε.

Ε ναι λοιπόν. Πέρα από μια προσωπική επιλογή, είναι και ζήτημα επιλογής της θρησκευτικής ταυτότητας και του αυτοπροσδιορισμού. Είναι υπόθεση ελευθερίας.

VICE: Πώς αποφάσισες να διαγράψεις το θρήσκευμά σου από το ληξιαρχείο;

Ήλιος: Ήταν κάτι που σκεφτόμουν από μικρός. Ποτέ δεν ήμουν πιστός σε κάποια θεότητα, αν και πάντοτε ήμουν Ερισιανιστής / Ντισκορντιανιστής (η λατρεία της θεάς Έριδας δεν απαιτεί να πιστεύεις σ' Αυτή). Πέραν της αθεΐας μου, ήθελα να αλλάξω και το κύριό μου όνομα για θρησκευτικούς λόγους, οπότε η διαγραφή θρησκεύματος ήταν πέραν των άλλων μια καλή απόδειξη των προθέσεών μου για τη σχετική δίκη που θα ακολουθούσε.

Ήταν επίπονη διαδικασία; Πόσο χρόνο πήρε;

Ας πούμε πως δε με απασχολεί τόσο ο χρόνος σε αυτά τα ζητήματα. Καταθέτω τα σχετικά χαρτιά και κάνω τις απαραίτητες νομικές κινήσεις όποτε μου ζητηθεί, ζω τη ζωή μου κανονικά στο ενδιάμεσο και η κατάλληλη στιγμή μπορεί μόνο να πλησιάζει. Η διαγραφή θρησκεύματος πάντως, πήρε συνολικά δεκαπέντε λεπτά, μαζί με την αναμονή στις ουρές. Συγγράφεις και υπογράφεις μια δήλωση σε ένα χαρτί και τελείωσε.

Ωστόσο, αποφάσισες να αλλάξεις και το όνομα που σου είχε δοθεί. Γιατί αυτό;

Το βαφτιστικό μου όνομα ήταν το «Αθανάσιος». Θα πει κανείς, «κοινό ελληνικό όνομα σου δόθηκε, δεν σε είπαν και Παΐσιο». Εγώ το σκέφτηκα αλλιώς. Σκέφτηκα πως στην καλύτερη των περιπτώσεων, η πράξη της θρησκευτικής μου βάπτισης που μου απέδιδε αυτό το όνομα, είναι αφιέρωση του προσώπου μου στη μνήμη κάποιου γεράκου που πέθανε στην έρημο. Αυτό δε με αντιπροσώπευε. Σκέφτηκα: «Τι μ' αρέσει πιο πολύ στον κόσμο; Να χαίρομαι τη ζωή ενώ με χτυπάει ο ήλιος. Άρα αυτό με αντιπροσωπεύει. Ήλιος».

Ενώ είχα ήδη κινήσει τις διαδικασίες για αλλαγή του κυρίου ονόματός μου, μελέτησα καλύτερα την περίπτωση του Αθανάσιου της Αλεξάνδρειας, του επονομαζόμενου «Αγίου Αθανασίου του Μέγα» δηλαδή. Βρήκα πως ο πατριάρχης Αθανάσιος ήταν πλαστογράφος, δολοφόνος, δωροδοκούσε και έμενε στην εξουσία με απάτες και με το χειρισμό του βίαιου όχλου που καθοδηγούσε. Εκεί το ποτήρι ξεχείλισε, ήμουν πια αποφασισμένος να το πάω ως το τέλος, ακόμη και αν έπρεπε να φτάσω στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Εν τέλει δε χρειάστηκε.

Υπάρχει κάποιος απώτερος σκοπός σε όλα αυτά ή απλώς ξύπνησες μία μέρα και είπες να μπλεχτείς με την ελληνική γραφειοκρατία;

Αρχή και τέλος σε αυτή τη διαδικασία είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα. Η ελευθερία θρησκευτικής συνείδησης και η ελευθερία του αυτοπροσδιορισμού. Κανείς δε μπορεί να μου φορέσει καπέλο ένα θεό και να με ονομάσει σύμφωνα με ένα διάσημο ακόλουθό του. Πατάω στα πόδια μου και ορίζω εγώ τον εαυτό μου και βοηθώ κι άλλους να κάνουν το ίδιο. Δεν κλαίγομαι για το πως μου φέρεται το κράτος ή οι απολίτιστοι άνθρωποι, επειδή δεν βασίζομαι σ' αυτούς για να ορίσω τον εαυτό μου ή για να αναγνωρίσω και να υπερασπίσω τα δικαιώματα των άλλων. Βασίζω τις θέσεις και τις πράξεις μου στον ανθρωπισμό και αλληλοστηρίζομαι με κάθε ανθρωπιστή.

Οι δικοί σου, οι συγγενείς και οι φίλοι σου, προσπάθησαν να σου αλλάξουν γνώμη;

Όχι και τόσο. Ευτυχώς οι γονείς μου μού είχαν διδάξει πως να διεκδικώ το σεβασμό και πολύ σύντομα με αποκαλούσαν με το νέο μου όνομα. Η γιαγιά αντέδρασε λίγο και στην αρχή έλεγε ότι θα με φωνάζει με το παλιό όνομα. Από την άλλη, η γιαγιά έλεγε και ότι «φαΐ χωρίς κρεμμύδι, δε γίνεται». Όμως πάντοτε ήμασταν αγαπημένοι και σύντομα της πέρασε.

Τη μεγαλύτερη αντίδραση την είχα από την τότε σχέση μου, μια νεοσυντηρητική κοπέλα που της άρεσε να πασπαλίζει το συντηρητισμό της με ζάχαρη για να αισθάνεται προοδευτική. Θεωρούσε πως δεν έχω δικαίωμα να αλλάξω το όνομα που μου δόθηκε και απειλούσε ότι θα με χωρίσει αν το κάνω. Έλεγε και πως δε θα την παίρνουν στα σοβαρά αν μαθαίνουν πως ο σύντροφός της ονομάζεται Ήλιος, οπότε τα κίνητρά της ήταν μάλλον εγωιστικά.

Πώς προσδιορίζεις το φύλο και τη σεξουαλικότητά σου;

Είμαι τρανς γυναίκα και προτιμώ τις γυναίκες, δηλαδή είμαι λεσβία στον προσανατολισμό. Παρ' όλα αυτά δεν έχω προχωρήσει σε σχετική νομική διαδικασία, επειδή το ελληνικό κράτος απαιτεί χειρουργική επέμβαση για να προχωρήσει σε διόρθωση της ταυτότητας και εγώ και η σύντροφός μου αισθανόμαστε μια χαρά με το σώμα μου. Συν τοις άλλοις, σε αντίθεση με το παλιό μου κύριο όνομα και παρ' ότι επίσης δεν με αντιπροσωπεύει, δεν θεωρώ πως η προσφώνηση ενός ανθρώπου σε αντιστοιχία με κάποιο φύλο δύναται να είναι προσβλητική. Γι αυτό και χρησιμοποιώ ακόμη το αρσενικό γένος στο λόγο: επειδή απεχθάνομαι το σεξισμό και τις διακρίσεις.

Έχεις δεχθεί επιθέσεις για τις αποφάσεις σου;

Έχω δεχτεί φραστικές επιθέσεις αλλά και αρκετές απειλές, ακόμη και από ανθρώπους που με τον ένα ή τον άλλο τρόπο με γνώριζαν.

Από ποιους;

Εδώ η πραγματικότητα θα έρθει να σε εκπλήξει. Οι φραστικές επιθέσεις και οι απόπειρες προσβολής και μείωσης έχουν έρθει από μια ευρεία γκάμα κόσμου, από αγνώστους σε μεγάλα τραπεζώματα ως και στρατευμένους νεοναζί, ζωντανά και στο ίντερνετ. Τις απειλές με καδρόνια και από άτομα που -εντός και εκτός εισαγωγικών- «ξέρουν που μένω», τις έχω δεχτεί από ένα ριζοσπαστικό τμήμα του queer φεμινιστικού χώρου. Νομίζω πως η στάση τους βασίζεται στο ότι δεν προχωρώ σε επέμβαση για να ταιριάζω στα «ιερά» κανονιστικά πρότυπά τους. «Ψόφος», «εμετός»… Και τι δεν έχω ακούσει. Μέχρι που βρήκαν αφορμή και προχώρησαν (εντός των δυνατοτήτων τους) στον κοινωνικό μου αποκλεισμό, απειλώντας τα μέλη τους με κοινωνικό αποκλεισμό αν μου ξαναμιλήσουν. Παρ' όλα αυτά δεν προσβάλλομαι, ούτε θεωρώ πως πρέπει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο να απαγορευτεί ο λόγος τους. Θεωρώ ότι το να προσβάλλεσαι είναι κάτι πολύ ανώριμο. Για να προσβληθείς, σημαίνει ότι παίρνεις στα σοβαρά μια άποψη που δε τη θεωρείς αξιόλογη. Αν τη θεωρείς αξιόλογη, δεν έχεις λόγο να προσβάλλεσαι. Αν όχι, τότε απλά σταμάτα να κλαψουρίζεις και μη την παίρνεις στα σοβαρά. Αντί για νουθετημένα άτομα που ξέρουν τι τους απαγορεύεται να λένε μέσω κάποιας αυθεντίας, προτιμώ να προτάσσω μια κοινωνία με ανθρώπους με κριτική σκέψη και ανθρωπιστική παιδεία, κάνοντας το έδαφος τοξικό για την ανάπτυξη του κάθε σεξιστικού "λουλουδιού".

Οι επιθέσεις σε υποχρέωσαν να αλλάξεις πράγματα στη ζωή σου;

Πρακτικά καθόλου, ακριβώς επειδή θεωρώ πως ένας υγιής άνθρωπος δεν πρέπει να προσαρμόζεται στις απειλές των δογματικών. Ξέρω να φυλάγομαι, ακριβώς επειδή ζω στην πραγματικότητα και αναγνωρίζω την ύπαρξη των επικίνδυνων ανθρώπων και των απειλών τους. Όμως αυτή είναι μονάχα η συμπτωματική αντιμετώπιση που ούτως ή άλλως οφείλω να εφαρμόζω ως ενήλικας που δεν παιδιαρίζει επειδή "οι άνθρωποι δεν είναι δίκαιοι". Το αντιμετωπίζω και πάω παρακάτω.

Αλήθεια, με τι ασχολείσαι;

Είμαι προσωπικός βοηθός Α.Μ.Ε.Α.. Είναι η πιο ευχάριστη δουλειά που είχα ποτέ. Ο περισσότερος κόσμος στον οποίο απαντώ σ' αυτή την ερώτηση, μου λέει: «Δύσκολη δουλειά. Πρέπει να έχεις πολλή υπομονή, ε; Εγώ δε θα μπορούσα με τίποτα». Μπορώ να πω ότι η υπομονή χρειάζεται συνήθως στην επαφή με κακότροπους ανθρώπους και όχι όταν κάποιος άνθρωπος δυσκολεύεται να λειτουργεί το σώμα του ή/και το μυαλό του. Στην πραγματικότητα, δεν αισθάνομαι καν ότι δουλεύω.

Έχεις δεχθεί ρατσιστική συμπεριφορά στη δουλειά σου, εκεί όπου ζεις;

Δε θα το έλεγα, τουλάχιστον όχι φανερά. Έχω δεχτεί κακή συμπεριφορά από την εργοδοσία ως αποτέλεσμα μετέπειτα ομολογημένης προσωπικής ζήλιας με βάση κάποιες θετικές διακρίσεις επί της καταγωγής μου, όμως όχι άμεσα επί του θέματος.

Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, η απόφασή σου να αλλάξεις το όνομά σου, αφού δεν ανήκεις πια σε κανένα θρήσκευμα, «κρίνεται δικαιολογημένη και επιβαλλόμενη από σπουδαίο λόγο, που συνδέεται άρρηκτα με την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς σου». Σε ικανοποιεί αυτή η διατύπωση;

Το αίτημά μου δε θα μπορούσε να απαντηθεί πιο ρητά και κατηγορηματικά θετικά από ότι απαντήθηκε.

Τι θα έλεγες σε κάποιον που επιθυμεί να διαγράψει το θρήσκευμά του από το ληξιαρχείο και να αλλάξει το θρησκευτικό όνομά του;

Η διαγραφή θρησκεύματος είναι εύκολη και άμεση και η αλλαγή κυρίου ονόματος σε μη θρησκευτικό, έχει δεδικασμένο! Χαίρε Έριδα!

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.