Ανά περίπου δέκα λεπτά, ο ηλεκτρικός που φρενάρει στον σταθμό του Μοσχάτου είναι ο μόνος ήχος που ακούγεται κάτω από τη γέφυρα της Πειραιώς. Έτσι αποκαλούν οι ντόπιοι τη γέφυρα της Χρυσοστόμου Σμύρνης, που ενώνει την κεντρική λεωφόρο με τη γειτονιά τους. Ένα παπάκι και κάτι έπιπλα είναι παρατημένα σε μία γωνία. Η ζέστη είναι αφόρητη και το τσιμέντο της γέφυρας καίει τόσο, που ξεχνάς ότι δημιουργεί σκιά. Στο κατά τ’ άλλα βιομηχανικό σκηνικό που βρίσκεται σε αδράνεια, ένα καινούριο φιλέ που κρέμεται από την μπασκέτα μαρτυρά σημάδια ότι εδώ, κάποιες ώρες, υπάρχει ζωή.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Tο μπασκετάκι κάτω από τη γέφυρα στο ΚΑΛΑΣ, για άλλους αποτελεί το καθημερινό πέρασμα προς τον σταθμό του ΗΣΑΠ, για άλλους αποτελεί τη διαδρομή για μία μπίρα στο «Δένδρο» και για άλλους τις αναμνήσεις μίας εφηβείας που κάποτε ψήλωσε αρκετά μέχρι που τα σουτ της άγγιξαν το «ταβάνι». Για τη χορογράφο Φωτεινή Σταματελοπούλου το μπασκετάκι αυτό κάτω από τη γέφυρα αποτέλεσε έναν χώρο που την ενέπνευσε να φιλοξενήσει την περφόρμανς της “TOO MUCH”, ένα dance battle ανάμεσα σε δύο περφόρμερ, βασισμένο σε διάφορους χορούς του δρόμου, κυρίως house και break, υπό τους ήχους ένος live DJ set.
H Φωτεινή Σταματελοπούλου.
«Έψαχνα να βρω έναν χώρο, ο οποίος θα ήταν σαν καβούκι μέσα στο δημόσιο χώρο. Να είναι ασφαλής και παράλληλα διακριτός σε όλους. Άρχιζα να ψάχνω στην αρχή για σημεία που είναι κάτω από γέφυρες ή υπόγεια πάρκινγκ, που συνδυάζουν κι ένα dark στοιχείο. Στη γέφυρα του Μοσχάτου με έφερε η Δέσποινα Σανιδά, η βοηθός μας και είδα ότι υπάρχει ένα μπασκετάκι. Το τελευταίο διάστημα μου αρέσει πολύ να παίζω μπάσκετ. Είναι ένας τρόπος να συνδέω όλη την ομάδα, οπότε μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρον σποτ σύνδεσης ανθρώπων», λέει η ίδια και προσθέτει πως «για εμένα είναι πάρα πολύ σημαντικό ο θεατής να έρθει σε ένα διαφορετικό σημείο της πόλης που δεν έχει εξερευνήσει καθόλου και θα το εξερευνήσει μέσα από τον χορό».
Η Φωτεινή, τα τελευταία δύο χρόνια, ασχολείται εντατικά με την έρευνα και δημιουργία του εν λόγω πρότζεκτ. Ως δημιουργός εστιάζει στην έρευνα της κίνησης και στον αυτοσχεδιασμό. «Καταφέραμε να ταξιδέψουμε στο Λονδίνο για να κάνουμε residency κι έπειτα βρεθήκαμε στο κέντρο Ντάνκαν. Το έργο κινησιολογικά δουλεύει σε πάρα πολλές κινητικές γλώσσες του δρόμου, έχει στοιχεία από house κινησιολογία, με krump και με threading που είναι μια υποκατηγορία του breaking. Τις συγκεκριμένες “γλώσσες” τις χρησιμοποίησα για να μιλήσω για διαφορετικά στάδια της ανθρώπινης επαφής και επικοινωνίας», λέει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ουσιαστικά, το TOO MUCH είναι ένας χορός για την ανάγκη και τον φόβο της εγγύτητας. «Όλο αυτό ανήκει σε μία γενικότερη θεματική και ενδιαφέρον μου γύρω από την εφηβεία και την πρώιμη ενήλικη ζωή. Διαπραγματεύεται λίγο την ενέργεια του υπερενθουσιασμού και ότι αυτή η εξωστρέφεια, που μπορεί να έχουμε πολλές φορές στο πώς γνωρίζουμε έναν άνθρωπο, μπορεί να κρύβει κάτι πολύ εσωτερικό που εκείνη τη στιγμή δεν μπορούμε να διαχειριστούμε κι αποκαλύπτεται σταδιακά».
Η Αλεξάνδρα-Δομνίκη Δρανδάκη
Το όραμα της Φωτεινής έχουν αναλάβει να ερμηνεύσουν η Δάφνη-Μαρία Δούλη και η Αλεξάνδρα-Δομνίκη Δρανδάκη. Η Δάφνη λέει πως δεν είχε καθόλου επαφή με αυτό το στιλ του street ή break, «οπότε μαζί με την Φωτεινή και την Άλεξ μέσα από την έρευνα, το γνώρισα. Αυτό είναι αρκετά ενδιαφέρον και περίεργο για εμένα, που είχα κάνει μόνο τις σπουδές στη Σχολή και δεν είχα επαφή με αυτά τα στιλ». Αντίθετα, η Αλεξάνδρα είχε μία μικρή γεύση από breaking όταν ήταν στο γυμνάσιο και μία ακόμη καλύτερη με τα ακροβατικά. «Η εμβάθυνση έγινε μέσω της performance», παραδέχεται η ίδια.
Η Δάφνη-Μαρία Δούλη.
Οι δυο τους αφήνουν τις τσάντες τους στην άκρη και αρχίζουν να προβάρουν μέρη από την περφόρμανας, που αυτό το Σαββατοκύριακο μπορεί κανείς να παρακολουθήσει δωρεάν με προκράτηση κατά τη διάρκεια του MIR Festival.
Η Αλίκη Λευθεριώτη.
Τα δύο κορίτσια έχουν κλείσει τα μάτια και όσο χορεύουν είναι σαν να ακούνε στα αυτιά τους τη μουσική της Αλίκης Λευθεριώτη/saber.rider που έχει αναλάβει το dj set: «Στη μουσική χρησιμοποιούνται στοιχεία του street για να πετύχουμε ένα υβρίδιο το οποίο έχει στόχο να αποτελέσει ένα κοινωνικό σχόλιο. Πρόκειται για ένα αμάγαλμα πιο παραδοσιακών ειδών, που αντιστοιχούν στο break, το krump, ένα μιξ πραγμάτων, το οποίο γίνεται ένα DJ set. Κάποια κομμάτια είναι δικά μου και κάποια ατόφια μέρη της κουλτούρας. Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι ότι κι εγώ από τη χώρα μου και την κοινωνική μου θέση, δεν θεωρώ ότι θα είχε νόημα να προσεγγίσω και να αντιγράψω στοιχεία μιας κουλτούρας της οποίας δεν ανήκω. Αυτά είναι στοιχεία μαύρης κουλτούρας, είναι στοιχεία αγγλικής κουλτούρας, είναι στοιχεία αμερικανικής κουλτούρας, οπότε η προσέγγισή μου είναι ως μουσικού και ως μουσικής επιμελήτριας».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όσο οι δυο τους χορεύουν, κάποια στιγμή ένας πιτσιρικάς έρχεται με την μπάλα του στο γήπεδο. Αρχίζει και κάνει σουτάκια και δίπλα εκείνες συνεχίζουν τον χορό. Είναι μάλλον εκείνη η ώρα, που στη γέφυρα της Πειραιώς στο Μοσχάτο ξεκινάει και πάλι η ζωή.
Περισσότερα για το TOO MUCH, εδώ.
Δείτε όλο το πρόγραμμα του ΜIR Festival, εδώ.
Δείτε όλο το πρόγραμμα του ΜIR Festival, εδώ.
Περισσότερα από το VICEΟι Συμμορίες του MDMA Ρυπαίνουν την ΕυρώπηΆγνωστα Facts για τους Μουσικούς που θα Συναντήσεις στα «Μουσικά Καρέ»Ο Vales Τρυπώνει σε Αμαξοστάσια και Μετρό για να Βάψει Τρένα σε Όλο τον ΚόσμοΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.