Φωτογραφίες από τις Ηδονιστικές Μέρες των Ρέιβ Πάρτι της Δεκαετίας του ‘90

Νομάδες ταξιδεύουν χρόνια στην Ευρώπη. Αλλά τη δεκαετία του ‘90, η ήπειρος έγινε παιδική χαρά για μια νέα ομάδα ταξιδευτών, που ταξίδευαν με μπογιατισμένα λεωφορεία γεμάτα κόσμο και μουσική. Αυτές οι αυτοπροσδιοριζόμενες «φυλές» teknotravellers(που γράφεται με ‘k’ για να διαφοροποιείται από το είδος της techno) περίσωζαν παλιά φορτηγά και εξοπλισμό για να κάνουν ρέιβ πάρτι σε απομονωμένα σημεία – γιορτάζοντας την ελευθερία ως πολιτική πράξη. Αυτό που τους ένωνε ήταν η αγάπη για την tekno, ένα μίγμα jungle, rave, technoκαι hardcoreπου δημιουργήθηκε στη σκηνή των  free parties , μακριά από τα γεμάτα κλαμπ στις μεγάλες πόλεις, δωρεάν και χωρίς κανόνες.

Όταν ξεκίνησε το κίνημα, ο  φωτογράφος Tom Anirae ήταν έφηβος που πήγαινε σε ρέιβ πάρτι στην πόλη του, τη Νις, στη νότια Γαλλία. Οι teknoφυλές που γνώρισε μέσω των φίλων του τον συνάρπασαν, και πήγε μαζί τους από την Ανδαλουσία ως την Τσεχία, την Ιταλία και ξανά πίσω στη νότια Γαλλία, καταγράφοντας την ακμή του κινήματος με τη μηχανή του. Χρόνια αργότερα, ξέθαψε τα πορτρέτα μιας ζωής στον δρόμο από τα  αρχεία του. Οι φυλές με τις οποίες ταξίδεψε – Spiral Tribe, Kamikaze, Hekate, Cirkus Alien, Desert Storm, Lego – έχουν πλέον γίνει θρυλικές στη σκηνή. Μιλήσαμε τηλεφωνικώς με τον Aniraeγια τις αναμνήσεις του από εκείνη την εποχή ενώ έκανε road-tripστην Νοτιοανατολική Ασία.

VICE: Όταν ανακάλυψες την techno σου έκανε κλικ;
Tom Anirae: Ναι, θυμάμαι ότι σκέφτηκα πως ήταν κάτι διαφορετικό. Ήταν σαν να μην υπήρχαν όρια πια. Έπειτα ανακάλυψα τα παράνομα πάρτι – αυτό άλλαξε τελείως τη φάση, δεν είχα ξαναδεί κάτι τέτοιο

Τότε αποφάσισες να βγεις στον δρόμο;
Στην αρχή ήθελα να πάω μαζί τους για λίγο, αλλά το 1999 αφοσιώθηκα περισσότερο. Έγινε τρόπος ζωής για μένα αλλά δεν ταυτιζόμουν και πλήρως ως μέλος του κινήματος. Ήμουν τακτικός επισκέπτης και φίλος με άτομα που ήταν 100% μέσα στη φάση.

Ταξίδεψες με διάφορες φυλές;
Ναι, κάθε φυλή είχε το δικό της ηχοσύστημα, το δικό της όνομα και λόγκο, όπως η πανκ σκηνή. Κάποιες ήταν μεγαλύτερες, κάποιες μικρότερες. Εγώ ταξίδευα κυρίως με τους Kamikaze, μια φυλή με άτομα από Γαλλία, Αγγλία και κάποια απο τη Γερμανία.

Πως οργανώνεται ένα freerave;
Πρώτα πρέπει να βρεις το κατάλληλο σημείο. Τον χειμώνα συνήθως επρόκειτο για κάποια εγκαταλελειμμένη αποθήκη. Το καλοκαίρι, κάπου έξω. Ψάχναμε σε βιομηχανικές περιοχές για ένα καλό σημείο και ύστερα φροντίζαμε να μην υπήρχαν μπάτσοι τριγύρω και ότι η τοποθεσία ήταν ασφαλής. Έπρεπε να οργανώσουμε τα πάντα πολύ προσεκτικά, χωρίς να μας δει η αστυνομία. Πρακτικά, χρειαζόμασταν λίγες ώρες να φτάσουμε εκεί με τα φορτηγά, να στήσουμε το ηχοσύστημα και τα φώτα. Και πριν, μοιράζαμε flyersμε ένα τηλέφωνο και αφήναμε πληροφορίες για το πάρτι σε τηλεφωνητές.

Ποια η σχέση σας με την αστυνομία;
Κυρίως εκπλήσσονταν άλλα κάποιοι γίνονταν βίαιοι. Διεκδικούσαμε ένα μέρος που δεν ήταν δικό μας και παραβαίναμε τον νόμο. Παίζαμε τη γάτα με το ποντίκι και μερικές φορές υπήρχαν συγκρούσεις. Κάποτε είδα έναν τύπο που λεγόταν Keef, από τους DesertStorm, να ρίχνει ένα  καμιόνι σε ένα μπλόκο της αστυνομίας. Δεν βλέπεις κάθε μέρα κάτι τέτοιο.

Ήταν πιο εύκολο να διοργανώνετε τα πάρτι σε κάποιες χώρες σε σχέση με άλλες;
Δεν θα το ‘λεγα, αν και στη Βρετανία ήταν αδύνατον. Το όλο κίνημα ξεκίνησε εκεί στις αρχές της δεκαετίας του ‘90, με τη θρυλική SpiralTribe. Έκαναν ένα πάρτι με μια άλλη ομάδα που λεγόταν  Bedlam στο φεστιβάλ Castlemorton , ήταν τόσο τεράστια υπόθεση που η MargaretThatcherέστειλε την αστυνομία για να δείρει τους πάντες. Έπειτα η κυβέρνησηπέρασε  τον νόμο Ποινικής Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης, που απαγόρευε όλες τις συγκεντρώσεις με επαναλαμβανόμενη μουσική. Έτσι οι raversάρχισαν να ταξιδεύουν στην ηπειρωτική Ευρώπη.

Πώς ζούσαν οι teknotravellers;
Όλοι έκαναν έκαναν δωρεές, όσο μπορούσαν στα πάρτι – πέντε ή δέκα φράγκα (0.75 ή 1.5 ευρώ) ή τίποτα αν δεν είχες τίποτα. Και υπήρχε μπαρ και αυτό έφερνε κάποια λεφτά. Κάποιοι ταξιδιώτες είχαν δουλειές, πχ τρύγο για μια δυο

βδομάδες τον χρόνο. Ειλικρινά, η ζωή τους δεν ήταν ακριβή. Μπορείς να ζήσεις σχεδόν με το τίποτα αν πιάνουν τα χέρια σου. Αν είχαν κάποιο μηχανικό πρόβλημα το έφτιαχναν μόνοι τους.

Ακούγεται σαν technoτσίρκο.
Ναι, το ότι ήταν συνέχεια εν κινήσει τους έδινε την ελευθερία που ήθελαν. Είχαν εμπνευστεί από τους new age travellers [ένα κίνημα  νομάδων στη Βρετανία τη δεκαετία του ‘70]. Μόνο που ήταν περισσότερο πανκ παρά χίππηδες.

Υπήρχαν παιδιά;
Μερικά. Τα περισσότερα λάτρευαν αυτή τη ζωή αν και καμιά φορά έφευγαν στην εφηβεία. Γνώρισα τρομερά έξυπνα παιδιά, όπως ένα παιδάκι τον Liam– Η μαμά του ήταν Αγγλίδα και ζούσαν στον δρόμο, πανέξυπνο. Άρχισε να μιξάρει δικούς του ήχους στα 12.

Γιατί εγκατέλειψες αυτή τη ζωή;
Υπήρξε μια χρυσή εποχή μεταξύ 1993 και 2000. Έπειτα άρχισε να μου φαίνεται ότι παραήμασταν πολλοί. Όταν ένα κίνημα ανοίγει χάνει την ενέργειά του. Επίσης, σε μερικά πάρτι συνέβαιναν φρικτά πράγματα- βιασμοί, μαχαιρώματα. Η σχέση με τα ναρκωτικά άλλαξε επίσης. Παλιά μαστουρώναμε για να εξερευνήσουμε το πνεύμα μας, αλλά κάποιοι εθίστηκαν. Και οι μπάτσοι τελικά μας κατάλαβαν. Φαντάσου το σαν να έχεις βρει μια πανέμορφη παραλία που σου φαίνεται ιδιωτικός παράδεισος. Αν έρχονταν 5000 άτομα, πάλι θα ήταν πανέμορφη, αλλά όχι παράδεισος.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE France.

Περισσότερα από το VICE

Δύο Χρόνια Μετά τη Συμφωνία των Πρεσπών Δεν Έχει Έρθει η Ανάπτυξη στην Περιοχή

Ένας Άνδρας στη Βόρεια Ελλάδα Κατασκευάζει Αεροπλάνα "Made in Florina"

Ένας Αστροφυσικός Υπολόγισε τις Τελευταίες Μεγάλες Εκρήξεις Πριν τον Θάνατο του Σύμπαντος

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.