Άνδρες που Ξέρουν Λένε Πώς να Αντιμετωπίσεις τη Φαλάκρα

Άνθρωποι όλων των ηλικιών και των φύλων χάνουν τα μαλλιά τους, αλλά περισσότερο συμβαίνει σε μεγαλύτερους άντρες. Ως τα 50 έτη, σχεδόν οι μισοί άνδρες θα έχουν χάσει έστω και λίγα μαλλιά. Συχνά συμβαίνει και νωρίτερα, 16-30% των ανδρών βιώνουν μεγάλη απώλεια μαλλιών πριν φτάσουν τα 30. Για κάποιους ξεκινάει από το γυμνάσιο - πολύ νωρίς για να βρεθείς αντιμέτωπος με το αναπόφευκτο γήρας.

Μίλησα με τρεις νέους άνδρες που έχουν χάσει λίγα ή όλα τα μαλλιά τους για το πώς νιώθουν για τη φαλάκρα τους και για το τι σημαίνει για τις κοινωνικές και ερωτικές σχέσεις τους.

«Τη στιγμή που η μηχανή πέρασε από το κεφάλι μου, σκέφτηκα ότι έπρεπε να το είχα κάνει νωρίτερα».

Ποτέ δεν είχα καλή ποιότητα μαλλιών. Όταν ήμουν 17, τα μαλλιά μου άρχισαν να αραιώνουν στους κροτάφους και στα 18 ήταν σαφές  ότι θα τα έχανα αργά ή γρήγορα. Σίγουρα ήταν κληρονομικό -ο θείος μου είχε τα ίδια μαλλιά- αλλά και ατυχία.

Στην αρχή μου την έσπαγε τρομερά: άλλοι πήγαιναν στο κουρείο και έκαναν στιλάτα κουρέματα κι εγώ δεν μπορούσα. Ευτυχώς, οι φίλοι μου δεν μου έκαναν bullying αν και πού και πού έκαναν αστεία. Δεν είχα πρόβλημα αλλά μια φορά συνέβη πολλές φορές μέσα σε μια μέρα και πραγματικά με πλήγωσε.

Ένιωθα αβοήθητος όταν έχασα τα μαλλιά μου .Έχασα ένα κομμάτι του εαυτού μου παρά τη θέλησή μου. Στα 18 με ενδιέφερε πώς με έβλεπαν οι γυναίκες και πίστευα ότι θα με βρίσκουν λιγότερο γοητευτικό. Τότε φορούσα σχεδόν πάντα καπέλο.

Ευτυχώς μπορούσα να το συζητήσω με τους γονείς μου. Πρότειναν μάλιστα να πληρώσουν για μεταμόσχευση μαλλιών αλλά τελικά δεν το έκανα. Σκεφτόμουν αν ήταν στα αλήθεια η λύση και για πόσο καιρό θα έδειχναν ωραία.

Πριν από μερικά χρόνια άρχισα να χάνω μαλλιά από το πίσω μέρος και αποφάσισα να τα ξυρίσω τελείως. Μόλις πέρασα τη μηχανή από το κεφάλι μου σκέφτηκα ότι έπρεπε να το είχα κάνει πολύ νωρίτερα. Μου πήγαινε ωραία, μου έκαναν κομπλιμέντα και οι φίλοι μου ήταν υποστηρικτικοί. 

Τώρα ξυρίζομαι μια φορά την εβδομάδα για να φαίνεται φρέσκο. Φοράω ακόμα καπέλα, αλλά επειδή μου αρέσουν. Δεν νομίζω ότι το ξυρισμένο κεφάλι μου έχει εμποδίσει τις γνωριμίες μου - για όλους υπάρχει κάποιος.
- Jeroen van Nieuwpoort, 28, υπεύθυνος σε κέντρο για άτομα με νοητικές αναπηρίες.

«Είμαι πολύ ανοιχτός ως προς τη φαλάκρα μου, δεν ντρέπομαι».

Όταν ήμουν 20 ο αδερφός μου έμεινε φαλακρός και η οικογένειά μου είπε ότι θα συνέβαινε και σε μένα. Είναι κληρονομικό και ο αδερφός μου πήγε στην Τουρκία για μεταμόσχευση μαλλιών. Εγώ δεν το θέλω αυτό — η απώλεια μαλλιών δεν επηρεάζει ιδιαίτερα την εικόνα που έχω για τον εαυτό μου.

Ως τα 23 είχα πολύ πυκνά μαλλιά κι ύστερα άρχισαν να αραιώνουν. Στην αρχή δεν φαινόταν πολύ αλλά άρχισε να ανοίγει ένα σημείο στο κέντρο του κεφαλιού. Συνειδητά ή ασυνείδητα άρχισα να προσαρμόζω το κούρεμα μου.

Επί χρόνια πήγαινα κάθε μήνα στο κουρείο για να είναι φροντισμένο το κούρεμά μου: τα μαλλιά μου στα πλάγια μεγαλώνουν γρήγορα. Ο κουρέας μου έδωσε συμβουλές πώς να κρύψω τη φαλάκρα μου με σπρέι. Δοκίμασα αλλά δε μου φαινόταν ωραίο να προσποιούμαι ότι είχα μαλλιά.

Πριν από έξι μήνες αγόρασα μια μηχανή και κούρεψα τα μαλλιά μου σε μήκος λίγων χιλιοστών. Ένα κλάσμα του δευτερολέπτου πριν το κάνω σκέφτηκα ότι μάλλον δεν ήθελα. Αλλά μου αρέσει και γλιτώνω λεφτά καθώς δεν πληρώνω κάθε μήνα για κούρεμα.

Είμαι πολύ ανοιχτός για το θέμα, δεν ντρέπομαι. Θέλω να δείξω στην κοινωνία ότι είναι ΟΚ να μιλάνε οι άνδρες για την εμφάνισή τους.
– Vinoud Douglas, 26, project manager και industrial designer.

«Καθώς έπεφταν τα μαλλιά μου ένιωθα μεγάλη ανασφάλεια αλλά τώρα το θεωρώ κάτι μοναδικό».

Όταν βλέπω άντρες να φοράνε καπέλο και προσέχω ότι έχουν χάσει κάποια μαλλιά τους λυπάμαι λίγο. Το καταλαβαίνω, όλοι το περνάνε με τον δικό τους τρόπο, αλλά θεωρώ ότι είναι ανακούφιση να ξυρίσεις το κεφάλι σου και να προωθείς αυτό το λουκ.

Στα 19 άρχισαν να πέφτουν τα μαλλιά από το στεφάνι μου. Ήταν πολύ έντονη φάση — με έπιασε ανασφάλεια. Με παρηγορούσε το γεγονός ότι είχα έναν φίλο που ήταν ήδη φαλακρός έτσι ήξερα ότι δεν ήμουν μόνος. Έψαξα να δω τι επιλογές είχα και έμαθα ότι δεν μπορούσαν να κάνω τίποτα εκτός από μεταμόσχευση μαλλιών.

Όταν φαλακραίνεις πεθαίνουν οι θύλακες των τριχών σου. Μπορείς να καθυστερήσεις τη διαδικασία με φάρμακα αλλά υπάρχουν άσχημες παρενέργειες. Για ένα διάστημα έβαζα λίγο ταλκ για να φαίνονται πιο πυκνά αλλά ήξερα ότι ανέβαλλα το αναπόφευκτο.

Όταν φίλοι μου έκαναν πλάκα δεν με πείραζε αλλά αν μου έλεγε κάτι ένας ξένος θα γινόμουν έξαλλος. Κάποτε φλέρταρα όλη νύχτα με μια κοπέλα σε ένα πάρτι. Ήρθε λοιπόν ένας τύπος, στάθηκε δίπλα μας και με υποτιμητικό τόνο άρχισε να μιλάει για τη φαλάκρα μου στο πίσω μέρος του κεφαλιού. Κι εγώ και η κοπέλα μείναμε έκπληκτοι.

Έκανα ό,τι μπορούσα για να κρύψω το φαλακρό σημείο — έκανα κοτσίδα πίσω παρόλο που δεν μου άρεσε. Στα 23 ήμουν διακοπές με φίλους και αποφάσισα να τα ξυρίσω. Στην αρχή σοκαρίστηκα, έπρεπε να το συνηθίσω. Πήρα καλές αντιδράσεις αλλά εγώ δεν το έβλεπα. Τους επόμενους μήνες τα άφησα να μεγαλώσουν ξανά αλλά ήξερα ότι υπήρχε όριο — δεν ήταν πια ωραία.

Κάποια στιγμή η κοπέλα μου πρότεινε να τα ξυρίσω και το έκανα. Ένιωσα απελευθερωμένος. Όσο έχανα τα μαλλιά μου ένιωθα πολύ ανασφαλής αλλά τώρα το θεωρώ κάτι μοναδικό — η κοπέλα μου το βρίσκει σέξι.

Δεν το σκέφτομαι καν εκτός απ’ όταν θυμάμαι να βάλω αντηλιακό στο κεφάλι μου το καλοκαίρι.
– Rens Peters, 26, δάσκαλος και μεταπτυχιακός φοιτητής

Περισσότερα από το VICE

Ο Αγώνας Δρόμου του Παναγιώτη από την Ηρωίνη στον Μαραθώνιο

«Δούλεψα σε Studio με Μεξικανούς Gangster» - Ο Joza Είναι Νομάς Tattoo Artist

Γιατί Αποκαλούμε «Μαϊμού» τις Απομιμήσεις Γνωστών Προϊόντων;

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.