Συμβουλές για το Σεξ από τον Marilyn Manson

Συναντώ τον Marilyn Manson στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στο Kensington. Αφού ανταλλάσουμε χειραψίες, πετάγεται από μεριά σε μεριά, προσπαθώντας να αποφασίσει αν θέλει να κάτσει στον τριθέσιο καναπέ ή σε μια από τις καρέκλες που υπάρχουν στην διάθεσή του. Τελικά αποφασίζει να κάτσει στο πάτωμα, διπλώνοντας τα πόδια κάτω από το σώμα του. Εγώ διαλέγω μια από τις καρέκλες. Η όλη ιστορία μου θυμίζει λίγο επίσκεψη σε παιδικό ψυχολόγο και για μια στιγμή μου φαντάζει δύσκολο να φανταστώ το πως κάποιος με μια τόσο παιδικά σκανδαλιάρικη διάθεση, θεωρείται από πολλούς ο προάγγελος του θανάτου της κοινωνίας.

Από τότε που κυκλοφόρησε το ντεμπούτο άλμπουμ του με τίτλο "Portrait of an American Family" το 1994, ο Manson βρίσκεται καθισμένος στο σταυροδρόμι όπου συναντιούνται η σεξουαλικότητα, η βία και ο δημόσιος κίνδυνος. Έχει γίνει αποδέκτης ισχυρότατης κριτικής, από το να κατηγορείται για ανάρμοστη σεξουαλική συμπεριφορά, μέχρι το να θεωρηθεί εν μέρει υπεύθυνος για τραγικά περιστατικά όπως η σφαγή στο λύκειο Columbine, μεταξύ άλλων. Όταν βρίσκεσαι να αντιμετωπίζεις μηνύσεις και κατηγορίες πιο συχνά και από το Napster, θα πίστευε κανείς πως μια σοφή κίνηση είναι να χαλαρώσεις λίγο την «δράση» σου. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει για τον Manson, ο οποίος έγινε ιερέας της Εκκλησίας του Σατανά και επαναπροσδιόρισε τον εαυτό του ως God of Fuck και Αντίχριστο, έτσι, για να σιγουρευτεί ότι οποιοσδήποτε προερχόταν από Χριστιανικό «στρατόπεδο» ήξερε με ποιον είχε να κάνει.

Εγώ, όπως άλλωστε και πολύς κόσμος ακόμα, ήμουν περίεργη να μάθω που τελείωνε ο Brian Hugh Warner, ο νεαρός μουσικός δημοσιογράφος από το Canton του Ohio και που ξεκινούσε ο Marilyn Manson, ο crossdresser που γούσταρε να τρίβει τον καβάλο του πάνω σε κεφάλια σεκιουριτάδων. Ο άνθρωπος που γνώρισα, ήταν κάπου μεταξύ των δύο: είναι ο Marilyn Manson, που πρόσφατα απέκτησε το δικό του σπίτι, που βλέπει primetime τηλεοπτικές σειρές όπως το Hannibal και το Sons of Anarchy και είναι πλέον «γονιός» μιας γάτας, της Lily White, την οποία πρέπει να την αποκαλεί έτσι γιατί εκείνη «σιχαίνεται την λέξη γάτα». Αυτή η ελαφρά αλλά σημαντική αλλαγή στην ζωή του, αντικατοπτρίζεται θετικά στο " The Pale Emperor", τον δέκατο στούντιο άλμπουμ του, που αποτελεί ίσως την πιο μεστή του δουλειά μετά το " Antichrist Superstar" του 1996.

Όταν πήγαινα να τον συναντήσω, θεώρησα πως ήταν καλή ιδέα να του πάρω ένα δώρο, για να σπάσω τον πάγο. Και όταν εννοώ δώρο, εννοώ ένα τεράστιο λούτρινο μονόκερο που μάζεψα από ένα μαγαζί με είδη δώρου στην Liverpool Street. Τον βγάζει από την σακούλα και αφού τον κοιτάει για λίγο αναφωνεί: «τι σκατά είναι αυτό;» Δεν το άφησε από τα χέρια του για τα επόμενα τριάντα λεπτά.

Ποιο είναι το πιο περίεργο πράγμα που σου έχουν δώσει ποτέ; Σε παρακαλώ μην πεις αυτό.
Αυτό. Όχι, εντάξει, νομίζω πως ήταν μια κρεμάστρα του Χίτλερ.

Τι, πώς; Ποιος σου το έδωσε αυτό;
Ένας τύπος που ασχολούνταν με τις εκτρώσεις. Δεν είμαι και σίγουρος. Βγάζω τα γάντια μου τώρα, μπορεί τα πράγματα να γίνουν επικίνδυνα.

Θα το ρισκάρω. Το καινούργιο σου κομμάτι, το « Third Day Of A Seven Day Binge», σε δείχνει να παίζεις ένα ρόλο αρκετά κοντά στην στερεοτυπική εικόνα που υπάρχει για σένα.
Το τραγούδι είναι περίεργο. Η πρώτη κριτική που διάβασα για αυτό έλεγε πως «είναι ταυτόχρονα πιασάρικο και καταθλιπτικό» και μου άρεσε αυτό. Του έδωσε και πέντε αστέρια που είναι επίσης καλό. Δεν μου αρέσουν οι κριτικές που δεν είναι καλές. Όταν έγραφα το τραγούδι είχα έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο σκέψης. Σκεφτόμουν πως αυτό το τραγούδι θα βοηθήσει να πολλές κοπέλες να βγάλουν το πανεπιστήμιο αν είναι στριπτιτζούδες.

Πώς;
Ξέρεις, για το ρυθμό και το beat του. Αλλά το τραγούδι θα μπορούσε να το πάρει κάποιος ως ένα σχόλιο για τα ναρκωτικά και μια αποτυχημένη σχέση. Ή θα μπορούσε να το δει βιβλικά. Είναι μια μεριά του που ελάχιστοι κοιτούν. Η απλή ιδέα δηλαδή πως την τρίτη ημέρα ο Χριστός αναστήθηκε και τα λοιπά και τέτοια. Και λέω «και τα λοιπά και τέτοια», επειδή μου σπάει τα νεύρα όταν ο κόσμος λέει «και τα λοιπά» πάνω από δύο φορές. Με εκνευρίζει τόσο πολύ που το έχω κάνει και τατουάζ στον καρπό μου. Επομένως δεν μπορώ να αυτοκτονήσω και να κόψω τις φλέβες μου, επειδή θα χαλάσω το τατουάζ. Όπως λέω πάντα, οριζοντίως αν θες την προσοχή των άλλων, καθέτως αν θες αποτελέσματα. Δεν θα με δείτε ποτέ να αυτοκτονώ. Ποτέ.

Η καριέρα σου έχει μετρηθεί και πολλές φορές οριστεί από το πόσο σοκάρεις το κοινό. Πιστεύεις πως ο κόσμος πλέον προσβάλλεται πιο εύκολα; Όταν καλλιτέχνες όπως εσύ ή οι Slipknot άρχισαν να παίρνουν πάνω τους τα φώτα της δημοσιότητας ο κόσμος έλεγε «θεέ μου, μιλάνε για τον σατανά, για σκατά και για σπέρμα». Τώρα όμως ο κόσμος είναι περισσότερο του στυλ «θεέ μου ο Justin Bieber οδήγησε το αμάξι λίγο πιο γρήγορα από όσο επιτρέπεται».
Χωρίς σκατά και σπέρμα;

Φαντάζομαι αργότερα είχε και τέτοια, αλλά όχι εκείνη την στιγμή.
Εγώ θυμάμαι εκείνη την ιστορία που έλεγε πως έκανα τον Zac Efron να σνιφάρει κόκα σε σχήμα σβάστικας.

Ισχύει;
Δεν μπορώ ούτε να αρνηθώ ούτε να επιβεβαιώσω αυτήν την ιστορία, αλλά είναι πολύ αστεία. Η ουσία είναι πως δεν μπορείς να φτιάξεις ένα rock n' roll άλμπουμ χωρίς σημάδια, τόσο σωματικά όσο και ψυχικά.

Πώς είναι τα σημάδια του rock n' roll;
Πρέπει να περάσεις μια διαδικασία. Μισούσα το ροκ όταν ξεκίνησα. Ήταν στις παρυφές του grunge και πολλές μπάντες έπαιζαν αυτό που αποκαλούσα «ροκ του λαού», γιατί όλοι ήθελαν να είναι σαν τον λαό, ξέρεις, με τα καρό τους τα πουκάμισα και τους Pearl Jam και τις μάχες εναντίον της Ticketmaster και όλες αυτές τις μαλακίες. Οι Nirvana ήταν διαφορετικοί. Ήταν από τις πρώτες μπάντες που κάλυψα ως δημοσιογράφος και θα πω σε αυτό σημείο ότι ήμουν ο άνθρωπος που έφτιαξε τον όρο « grunge» σε μια κριτική του Bleach. Παρακαλώ, δεν κάνει τίποτα.

Τι δεν σου άρεσε σε αυτήν την εποχή του ροκ;
Ήμουν πάντα οπαδός των Doors και αν κοιτάξεις την ιστορία του rocknroll, στον Elvis, τον Jim Morrison, τίποτα δεν έχει αλλάξει, πάντα το ίδιο ήταν. Είμαι περήφανος που γεννήθηκα το 1969, γιατί ήταν η χρονιά που κατηγορήθηκε για πρώτη φορά ένα άλμπουμ ως αιτία για περιστατικό βίας. Ήταν το " White Album" των Beatles. O Charles Manson ήταν στο εξώφυλλο του Time και το Altamont αποτελείωσε το Summer of Love, εξαιτίας των Hell's Angels. Παίζω στο Sons of Anarchy και είμαι φίλος με διάφορα άτομα που μπορεί να μην είναι στους Hell's Angels αλλά σίγουρα καβαλάνε μηχανές. Σε εκείνη την εποχή γεννήθηκα και ειλικρινά δεν νιώθω ότι έχουν αλλάξει πολλά από τότε. Μπορείς να ντύνεσαι διαφορετικά, αλλά πάντα το ίδιο θα ήταν και δεν γουστάρω τον κόσμο που προσποιείται ότι είναι κάτι που δεν είναι. Και μπορεί κάποιος να πει ότι λέω μαλακίες από την στιγμή που φοράω κραγιόν και κρατάω έναν μονόκερο, αλλά αν θες να τις παίξουμε, άντε πάμε. Εγώ έφαγα ξύλο κανονικά, με τον παλιό τρόπο, όχι με cyberbullying. Θες να σου πω πώς να αντιμετωπίσεις το cyber bullying; Κλείσε τον υπολογιστή σου. Εμένα με σπάγανε στο ξύλο στην στάση του λεωφορείου.

Σε λίγο καιρό βγαίνει ο καινούργιος δίσκος σου. Το νέο τραγούδι που έχουμε ακούσει έχει μια αίσθηση κάπως Southern Goth. Θα μπορούσε να μας πει κάποια πράγματα για αυτό;
Σε ευχαριστώ, είσαι το πρώτο άτομο που το παρατήρησε. Η μουσική είναι του Tyler Bates. Μερικές φορές παίζω ντέφι – εντάξει, μια φιάλη με Vicodin– και ίσως και κάποια πλήκτρα μια-δυο φορές. Αλλά σε γενικές γραμμές, απλά συνάντησα τον Tyler και είχαμε άμεσα μια περίεργη σύνδεση που καθόταν μακριά μου και ξαφνικά μου έλεγε «έχω μια ιδέα», οπότε και έβαζα τα ακουστικά μου και στεκόμουν μπροστά στο μικρόφωνο και τραγούδαγα. Τις περισσότερες φορές τραγουδούσα έχοντας ακούσει την μουσική για πρώτη φορά.

Ποιο είναι το τελευταίο ταμπού;
Πολιτισμικά δεν ξέρω αν υπάρχει πλέον, νομίζω ότι όλα έχουν ανακαλυφθεί και «παιχτεί» σε κάποιο βαθμό. Ακόμα και όταν βλέπεις εκπομπές όπως το Law and Order ή το CSI είναι συνέχεια: Σπέρμα! Παιδική κακοποίηση! Νεκροί! Κομμένα κεφάλια! Όλα αυτά. Δεν ξέρω ποιο θα ήταν το τελευταίο ταμπού πλέον, αλλά δεν το ψάχνω κιόλας. Δεν θα ήθελα να είμαι αυτός που θα βρει το τελευταίο ταμπού.

Πες μας κάτι που δεν ξέρει πολύς κόσμος για σένα…
Πολύ κόσμος δεν ξέρει πλέον πως έχω σταματήσει να πίνω αψέντι.

Μα, είσαι και ιδιοκτήτης μιας μάρκας που φτιάχνει αψέντι.
Ναι, αλλά σταμάτησα να το πίνω για να μπορέσω να προστατέψω τρόπον τινά την ίδια μου τη ματαιοδοξία. Έχει πολύ ζάχαρη μέσα. Αισθάνθηκα σε κάποι φάση ότι δεν μου επιτρέπει να είναι το σώμα μοιυ τόσο έτοιμο ώστε να μπορώ να πλακώσω κάποιον στο ξύλο. Επίσης, όταν είσαι σε καλή φυσική κατάσταση το πουλί σου φαίνεται μεγαλύτερο. Το αψέντι έχει ένα περίεργο εφέ όταν δεν το πίνεις, γιατί είναι σαν να έχει δώσει σε κάποιον με πολύ μικρά χέρια να σου κρατάει το πουλί. Μμου προκαλείς νευρικότητα. [Λέει στο λούτρινο μονόκερο] Σκοπεύω από δω και πέρα να τον κρατάω κάθε βράδυ. Σαν μαξιλάρι. Ελπίζω να μην έχει κωλότρυπα…

Σαν αυτοαποκαλούμενος "God of Fuck" έχεις να μου δώσεις κάποια συμβουλή για το σεξ;
Έλα τώρα μην παίζεις μαζί μου.

Αυτή είναι η συμβουλή σου προς εμένα για το σεξ;
Ναι , μπορεί. Κοίτα αν αναφέρεσαι σε καταστάσεις σεξ, πρέπει να ξέρεις ότι είναι σαν την εμπόλεμη ζώνη. Γι'αυτό σου λέω να μην παίζεις μαζί μου, γιατί μπορώ να γίνω αδίστακτος και δε θες να τραυματιστείς από αυτό. Ειδικά πρακτικά από εμένα, στο σεξ.

Το καταλαβαίνεις, ότι μόλις γέλασες με το δικό σου αστείο.
Ναι, προφανώς.

Κάποια άλλη συμβουλή ίσως;
Ένας εύκαιρος σουγιάς μπορεί να κόψει όλα τα βρακιά. Αυτό είναι το πραγματικό μυστικό της Victoria's Secret. [Γέλια]

Είπες σε μια πρόσφατη συνέντευξή σου πως ο ρατσισμός είναι μια φτιαχτή λέξη. Με τα πρόσφατα γεγονότα στο Ferguson, τι πιστεύεις πως σημαίνει ο ρατσισμός σήμερα;
Ήταν περίεργη στιγμή αυτή, που πήραν αυτήν μου την δήλωση και την έβγαλαν από το πλαίσιο αυτού στο οποίο αναφερόμουν, αλλά διασκέδασα το γεγονός ότι για ένα λεπτό έγινα καθηγητής γλωσσικής ετυμολογίας. Αυτό που σκέφτομαι είναι πως δεν υπάρχουν λέξεις που μπορούν να προσβάλλουν εμένα, ένα λευκό. Πιστεύω επίσης πως μια λέξη που χρησιμοποιείται ως ρατσιστική προσβολή, δεν είναι πάντα τέτοια. Αν δεν την πεις με κακία, δεν είναι, αυτή της δίνει την δύναμή της ως ρατσιστική προσβολή. Αν την έβλεπες στο scrabble θα την θεωρούσες ρατσιστική; Δεν νομίζω. Αυτό εννοούσα όταν είπα πως ο ρατσισμός είναι μια φτιαχτή λέξη. Νομίζω πως τώρα, ο κόσμος προσβάλλεται από ρατσιστικές μεταδόσεις και σχόλια, σαν κι αυτά που ακούγονται στην τηλεόραση μόνο και μόνο για να δημιουργήσουν αναταραχή και κουβέντα, τα οποία θα έρθουν από το στόμα ενός λευκού telecaster. Κάτσε , ηλέξη telecaster είναισωστή; Όχι, αυτή είναι η κιθάρα.

Εννοείς τη λέξη broadcaster;
Ναι. Νομίζω πως είναι επίδειξη αμάθειας όταν γενικεύεις για το οτιδήποτε. Ίσως μπορείς να με αποκαλέσεις μισογύνη, μερικές φορές για παράδειγμα, αλλά γνωρίζεις ανθρώπους σε ατομικό επίπεδο, στο ένας-με-έναν, και τους χαιρετάς και αυτή είναι η διαφορά μεταξύ τους ποιος είμαι πάνω στην σκηνή και ποιος είμαι μακριά από αυτή. Μακριά από την σκηνή μιλάω με ανθρώπους που ξέρω. Στην σκηνή βλέπω κόσμο που δεν έχω γνωρίσει ακόμα και τραγουδώ για εκείνους. Κάπου εκεί βρίσκεται και το ότι δεν μπορώ να καταλάβω την έννοια του να κρίνω κάποιον ή να με κρίνουν. Δεν κουβαλώ μαζί μου το σφυράκι του δικαστή. Αν το έκανα, θα το χρησιμοποιούσα για να χτυπήσω κάποιον που θα με έκρινε στην μάπα.

Το The Pale Emperor κυκλοφορεί στις 19 Ιανουαρίου μέσω της Cooking Vinyl.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.