Είναι απόλυτα ασφαλές να πούμε πως τα τελευταία χρόνια οι τηλεοπτικές παραγωγές έχουν περάσει σε άλλο επίπεδο. Πλέον τα budget έχουν μεγαλώσει (πολλές φορές θυμίζοντας ταινίες του Hollywood), βλέπουμε ολοένα και περισσότερους γνωστούς ηθοποιούς να εμφανίζονται σε αυτές και για να μην το κουράζουμε έχουν γίνει τρομερά άλματα σε όλους τους τομείς! Δεν είναι τυχαίο πως ακόμη και ο, υπέροχος, Γούντι Άλεν ετοιμάζει την πρώτη σειρά της καριέρας του!

Η αλήθεια είναι πως ένας από τους πρώτους τομείς που εξελίχθηκαν με τον καιρό είναι αυτός της μουσικής επένδυσης. Φαίνεται πως πλέον, οι περισσότεροι δημιουργοί δίνουν τεράστια προσοχή σε αυτόν τον τομέα. Σίγουρα πολλές φορές τυχαίνει μια υπέροχη σειρά να εμπλουτίζεται με εξίσου υπέροχα τραγούδια. Σήμερα όμως, επειδή θέλουμε να γίνουμε επικίνδυνοι θα μιλήσουμε για όλες αυτές τις περιπτώσεις που η σειρά είναι κακή και ο music supervisor πιο ταλαντούχος από τον σεναριογράφο.

Θα είμαι ειλικρινής. Δεν μισώ ακριβώς το O.C. όμως, ενώ ξεκίνησε δυναμικά και συνόδευσε με όμορφο τρόπο τα εφηβικά μου χρόνια και έτυχε ευρείας αναγνώρισης, κάπου εκεί ξεκίνησε η κατρακύλα. Σενάριο τραβηγμένο από τα μαλλιά, βαριεστημένοι ηθοποιοί και χαζά αστεία. Όπως είπα, αυτά, όχι από την αρχή αλλά κάπου στα μέσα της σειράς η οποία έπρεπε να τελειώσει κάπου στην τρίτη σεζόν. Πως όμως θα μπορούσαμε να παραβλέψουμε τις μουσικές επιλογές της Alexandra Patsavas; Η, ελληνικής καταγωγής, music supervisor της σειράς κατάφερε να δημιουργήσει ένα ρεύμα καλλιτεχνών το οποίο σε έναν δίκαιο κόσμο θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «The O.C. wave». Με τον καιρό, η σειρά είχε γίνει κάτι σαν μουσικό show - εφηβική σαπουνόπερα αφού στο plot προστέθηκε ένα live venue με το όνομα The Bait Shop στο οποίο εμφανιζόντουσαν ζωντανά διάφορες μπάντες. Κάποιες από αυτές είναι οι Walkmen, Killers, Modest Mouse, The Thrills, Rachael Yamagata, Death Cab for Cutie και φυσικά οι Subways (μια από τις πιο κλασικές εμφανίσεις στο show) οι οποίοι μάλιστα έπειτα από την εμφάνιση τους στη σειρά, γνώρισαν μεγάλη επιτυχία στην Αμερική. Πέραν των καλλιτεχνών που εμφανίστηκαν στη σειρά, κυκλοφόρησαν και 6 (!) soundtrack μέσα στα οποία μπορεί κάποιος να ακούσει τραγούδια από ονόματα όπως οι Dandy Warhols, Spoon, Alkaline Trio,Beastie Boys, Beck, Black Rebel Motorcycle Club, Of Montreal, Will Smith και πολλών ακόμη!

Τέλος, ειδική μνεία πρέπει να γίνει και στο υπέροχα catchy τραγούδι τίτλων της σειράς. Το τραγούδι «California» των Phantom Planet είναι ένα μελαγχολικά ηλιόλουστο, κολεγιακό rock κομμάτι. Μεγάλο συν είναι πως στο εν λόγω γκρούπ υπήρξε ντράμερ και συνθέτης ο ηθοποιός Jason Schwartzman.

Μου αρκεί πως έχει το «We used to be friends» των αγαπητών Dandy Warhols για τραγούδι τίτλων αρχής. Θυμάμαι πως πριν από χρόνια είχα γνωρίσει μια Σουηδική garage μπάντα, τους Dandelions οι οποίοι μου είχαν πει πως κάποια τραγούδια τους είχαν χρησιμοποιηθεί σε Αμερικάνικες σειρές όπως το Veronica Mars. Έτσι, από περιέργεια έκατσα να δω κάποια επεισόδια. Τι χάλι ηταν αυτό. Δεν μπορώ να θυμηθώ καν τι γίνεται στη σειρά, ήταν τόσο κακή που το μυαλό μου την έχει διαγράψει. Όμως μπορώ να πω πως είχε πολύ καλό soundtrack ακόμη και από καλλιτέχνες άγνωστους δίχως καν δισκογραφικό συμβόλαιο. Αυτό για εμένα είναι πολύ θετικό. Πέραν των πιο άγνωστων συγκροτημάτων όμως μπορείς να ακούσεις τραγούδια από τους Blondie, The Postal Service, Air, Pixies, Mark Lanegan, Leonard Cohen και πολλών ακόμη.

Κάνοντας έρευνα για τη μουσική της συγκεκριμένης σειράς έπεσα πάνω σε αυτό το ανενεργό blog, το οποίο παρουσιάζει το κάθε τραγούδι που ακούστηκε σε αυτήν μαζί με πληροφορίες για το επεισόδιο και τη σκηνή στην οποία έγινε αυτό.

Αυτή η σειρά κατάφερε να κάνει το Sex and The City να φαντάζει παράδεισος. H Lena Dunham (δημιουργός, πρωταγωνίστρια και producer της σειράς) εμφανίζεται ως θηλυκός Παπακαλιάτης που κάνει τα αρσενικά να "σέρνονται" στο διάβα της.

Γιατί;

Μα φυσικά επειδή είναι alternative τυπάκι με προβληματισμούς επιπέδου Cosmopolitan και φυσικά ΤΟΣΟ γαμάτη που έχει γυρίσει σκηνή στην οποία χέζει σε ράγες τρένου ενώ μιλάει στο τηλέφωνο με τους γονείς της.

ΝΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΣΟ EXTREME!

Τέλος πάντων, η σειρά όταν δεν προσφέρει bourjois ψευτόφεμινισμό κομμένο και ραμμένο για τις πλούσιες γειτονιές της πόλης, έχει μουσικάρες. Μέχρι στιγμής έχω ακούσει Robyn, Gang Gang Dance, Scissor Sisters, The Knife, Dolly Parton, Beck και πολλούς - πολλούς ακόμη.

Μακάρι πάντως να εξέλισσε τις όμορφες αρχικές ιδέες της λίγο καλύτερα επειδή θεωρώ πως οι προθέσεις της Dunham είναι καλές…

Θα το παραδεχθώ, έχω δακρύσει σε επεισόδιο του Grey's Anatomy αλλά η σειρά δεν βλέπεται. Άσε που δεν καταλαβαίνω πως με τόσο σεξ, έρωτες και γκρίνιες αυτοί οι άνθρωποι κατάφεραν να γίνουν γιατροί. Όμως μπορώ να πω πως το soundtrack του μπορεί να εντυπωσιάσει κάθε μουσικόφιλο. Πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε αφού για ακόμη μία φορά συναντάμε την Alexandra Patsavas στην επιλογή των κομματιών;

Έχουμε και λέμε: Róisín Murphy, Psapp, Jim Noir, Peter, Bjorn & John, John Legend, The Boxer Rebellion κ.α.

Sad χαρακτήρες, sad έρωτες, αποτυχημένοι «μοιραίοι και ωραίοι» και ένα κουραστικό σενάριο. Μάντεψτε ποιος έφτιαξε το soundtrack;

Σωστά μαντέψατε, για άλλη μια φορά η κυρία Patsavas έκανε ότι μπορούσε ώστε να γίνει η σειρά λιγότερο βαρετή. Σε αυτό τη βοήθησαν καλλιτέχνες όπως οι The Boxer Rebellion, The Teenagers, Crystal Castles, Albert Hammond, Jr., The Ting Tings και πολλοί ακόμη.

Το παρακολουθούσα από βαρεμάρα τα σαββατοκύριακα και επειδή ήταν γλυκούλα η κόρη. Ήδη βαρέθηκα στην σκέψη της σειράς γι' αυτό θα μπω κατευθείαν στο ψητό. Joey Ramone, XTC, Björk, Big Star, Ash και Yo La Tengo εν έτει 2002. Χρειάζεται να πω κι άλλα;

Έχω δει ένα επεισόδιο και μπορώ με σιγουριά να πω πως είναι από τις πιο χαζές σειρές που έχω δε.! Κάνει το «Viva La Bam» να φαντάζει Monty Pythons μπροστά του. Μια και το ανέφερα, ο Bam Margera όσο μεγαλώνει μοιάζει όλο και πιο πολύ στον Λάμπη Λιβιεράτο ή είναι ιδέα μου; Δεν ξέρω πως έφτασε η κουβέντα ως εδώ.

Σε αυτή τη σειρά μπορείς να ακούσεις από Travis μέχρι Gavin DeGraw και Hot Hot Heat. Αλλά για να πάρεις μια καλύτερη ιδέα μπορείς απλά να επισκεφτείς αυτό το site.

Μια σειρά που ξεκίνησε σχετικά καλά και κατέληξε τραγικά. Οι άνθρωποι χάθηκαν κάπου μεταξύ γραφικότητας και ψευτοαλτερνατίβας. Χειρότερη φάση της σειράς,μπορώ με σιγουριά να πω πως ήταν, οι «εμμηνοπαυσικές» τσιρίδες της Μαρίας Σολωμού σε συνδυασμό με την, όχι και τόσο underground όσο θα ήθελε, αφάνα της.

Όμως, υπάρχει κάτι καλό σε αυτή τη σειρά. Το τραγούδι των τίτλων είναι ίσως το καλύτερο τραγούδι που έχει παίξει σε τίτλους αρχής στην Ελληνική τηλεόραση. Ο λόγος για το τραγούδι «Singles» από τους Έλληνες Closer, μια πολύ σημαντική μπάντα για την Ελληνική alternative σκηνή. Κατά τη διάρκεια των επεισοδίων όμως μπορούμε επίσης να ακούσουμε υπέροχες μουσικές επιλογές από καλλιτέχνες όπως οι Calexico, Nick Cave, Ramones, Tindersticks, Elvis Presley, Portishead και Nancy Sinatra.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.