Οι Ιστορίες των Προσφύγων Μέσα από τις Οθόνες των Smartphones τους

FYI.

This story is over 5 years old.

News

Οι Ιστορίες των Προσφύγων Μέσα από τις Οθόνες των Smartphones τους

Για τους ξεριζωμένους του πολέμου το κινητό τηλέφωνο είναι κάτι περισσότερο από ένα μέσο επικοινωνίας.

Φωτογραφίες: Grey Hutton

Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Germany.

Ένα oλόκληρο story φαίνεται να έχει προκύψει γύρω από τα smartphones των προσφύγων, σε όλη αυτή τη συνεχιζόμενη κρίση του μεταναστευτικού. Πολλοί από εκείνους που αντιτίθενται στη μαζική μετανάστευση και το άνοιγμα των ευρωπαϊκών συνόρων λένε «κοιτάξτε, αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολύ καλά τηλέφωνα και, ως εκ τούτου, θα πρέπει να έχουν πολλά χρήματα. Άρα, γιατί έρχονται εδώ;».

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η άποψη αυτή, αντικειμενικά, είναι γελοία. Πρώτον, δεν χρειάζεται καμία τεράστια περιουσία για να αγοράσει κανείς ένα τηλέφωνο. Δεύτερον και πιο σημαντικό, ο λόγος που η πλειοψηφία των προσφύγων κατευθύνεται προς την Ευρώπη δεν έχει να κάνει με τα χρήματα, αλλά με το γεγονός ότι οι χώρες τους μαστίζονται από τον πόλεμο και τα σπίτια τους έχουν καταστραφεί.

Ωστόσο, το θέμα με τα κινητά τους τηλέφωνα εξακολουθεί να εξαπλώνεται μέσω των social media, μέσα από αδαή status και memes γεμάτα μίσος.

Ρωτήσαμε κάποιους πρόσφυγες που έφθασαν, πρόσφατα, στο Βερολίνο να μας εξηγήσουν τι σημαίνουν τα τηλέφωνά τους για αυτούς. Για μερικούς, είναι ένας αποθηκευτικός χώρος για φωτογραφίες των σπιτιών που έχασαν ή εγκατέλειψαν και των αγαπημένων προσώπων που έχουν αφήσει πίσω. Άλλοι, τα χρησιμοποιούν εντελώς πρακτικά, όπως για την πλοήγηση (GPS) μες στις ετοιμόρροπες βάρκες προς την Ευρώπη. Κάθε πρόσφυγας φάνηκε να έχει μια άλλη σχέση με το τηλέφωνό του, αλλά ένα πράγμα που όλοι είχαν κοινό ήταν ότι φοβούνται να μην τα χάσουν.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.

«Επέλεξα αυτό το φόντο επειδή μου θυμίζει τη μητέρα μου. Είμαι 16 ετών και αυτή η φωτογραφία είναι ο μόνος μου τρόπος για να μείνω σε επαφή με την οικογένεια και τους φίλους μου».

«Άφησα τα πέντε παιδιά μου στην Ιορδανία για να έρθω στη Γερμανία και να αναζητήσω μια νέα αρχή για εμάς. Δεν πήρα τίποτα σπουδαίο μαζί μου, μόνο αυτό το τηλέφωνο».

«Αυτό το τηλέφωνο είναι πιο σημαντικό κι από την ψυχή μου».

«Έβαλα φόντο αυτή τη φωτογραφία αφού πήρα τη βίζα μου. Για μένα, συμβολίζει το ταξίδι μου».

«Μπορώ να κρατάω επαφή με όλους μέσω Viber, WhatsApp και Facebook».

«Αυτή είναι μία Λιβανέζα ποπ σταρ, που ονομάζεται Elissa. Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού μου, δεν μπορούσα να ακούω μουσική, σε αντίθεση με τώρα».

«Τα τηλέφωνά μας είναι εξαιρετικά σημαντικά για εμάς». (ζευγάρι Σομαλών)

«Αυτή είναι η κόρη μου. Είναι ακόμα στη Συρία, αλλά μιλάμε κάθε μέρα».

«Αυτή είναι η παραδοσιακή φορεσιά των Παστούν. Μου θυμίζει ότι είμαι στο Πακιστάν. Κανείς δεν φοράει τζιν εκεί».

«Αυτός είναι ο γιος ενός φίλου μου. Η φωτογραφία τραβήχτηκε στο Αμβούργο. Είναι η θύμηση μιας μεγάλης στιγμής».

«Αυτή η εικόνα ήταν το φόντο στο παλιό μου τηλέφωνο. Δεν ξέρω πώς να τη μεταφέρω στο νέο τηλέφωνο που μου έδωσε η μητέρα μου. Είναι μια φωτογραφία του αδελφού μου, ο οποίος σκοτώθηκε από το IS. Ο άλλος αδελφός μου σκοτώθηκε από τις δυνάμεις του Ασάντ».

«Αυτά είναι τα τέσσερα παιδιά μου. Το τηλέφωνο ήταν πραγματικά χρήσιμο στο να τους μάθει μερικές γερμανικές λέξεις και να τα κρατήσει απασχολημένα με τα παιχνίδια, ενώ ταξιδεύαμε».

«Έχασα το smartphone μου στον ωκεανό, στο ταξίδι. Θα πάω να αγοράσω ένα καινούριο μόλις έχω χρήματα».

«Χρησιμοποιήσαμε μπαλόνια και κολλητική ταινία για να προστατεύσουμε τα τηλέφωνά μας από το νερό».

«Χρησιμοποήσα το GPS για την πλοήγηση του σκάφους μας προς την Ελλάδα. Μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας, όμως. Τη νύχτα η αστυνομία θα μπορούσε να δει το φως».

«Το γκρουπ του ταξιδιού μας αποτελούνταν από 25 Σύριους. Ένα άτομο ήταν υπεύθυνο για το GPS, ένα άλλο για τα τρένα και ούτω καθεξής. Εγώ δεν είχα κάποια δουλειά».

«Μόλις τώρα βρήκα αυτή τη φωτογραφία στο τηλέφωνό μου. Το κινητό του φίλου μου κλάπηκε πρόσφατα. Έτρεξαν από πίσω του και το πήραν».

«Αυτή είναι, απλά, μια τυπική εικόνα. Δεν ξέρω πώς αλλάζει όμως».

«Δεν ξέρω γιατί, αλλά μου αρέσει αυτή η φωτογραφία μου τόσο πολύ».

«Αυτή είναι μια φωτογραφία με εμένα και τον χριστιανό φίλο μου, που ψαρεύαμε μαζί στο Κουρδιστάν. Είναι μια ευχάριστη ανάμνηση και μου αρέσει να την έχω μαζί μου».

«Ήμασταν τέσσερις Γεζίτες που ταξιδεύαμε από τη Sinja, μαζί. Χρειάστηκαν 50 ημέρες για να φθάσουμε. Δεν σκέφτομαι πόσο δύσκολο ήταν το ταξίδι, μιας και τώρα είμαι εδώ. Αν χρειαζόταν να χρησιμοποιήσω το Skype ή το Viber, θα έπαιρνα το κινητό κάποιου φίλου».

«Αυτή είναι μια φωτογραφία της πεθεράς μου. Σκοτώθηκε από το IS στη Λιβύη. Έχω αυτό το τηλέφωνο εδώ και 10 χρόνια. Το χρησιμοποιώ μόνο για σημαντικά πράγματα, ειλικρινά».

«Στη φωτογραφία είνα η κόρη μου. Την αγαπώ πάρα πολύ».

«Δεν θα μπορούσα να ταξιδέψω χωρίς αυτό το τηλέφωνο. Το χρησιμοποιούσα συνέχεια, τόσο στην ξηρά όσο και στη θάλασσα».