Το απόγευμα της Παρασκευής κυκλοφόρησε η είδηση πως «ένας επίδοξος ληστής στην προσπάθειά του να διαφύγει από κοσμηματοπωλείο που είχε ληστέψει, πέρασε μέσα από την τζαμαρία του καταστήματος». Κατά τη διάρκεια αυτής της προσπάθειας είπαν ότι «τραυματίστηκε από τα θραύσματα και υπέκυψε στα τραύματά του, όταν το ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ επιχειρούσε να τον μεταφέρει στο νοσοκομείο». Η είδηση πέρασε σχεδόν στα ψιλά από το αστυνομικό δελτίο, μιας και ο ξυλοδαρμός που είχε δεχτεί ο «επίδοξος ληστής» δεν είχε καταγραφεί καν σαν μέρος του περιστατικού. Και αν δεν είχε δημοσιευτεί αυτό το βίντεο που έδειχνε το δημόσιο λιντσάρισμα που δέχτηκε, πιθανότατα θα παρέμενε για πάντα καταγεγραμμένο ως ένα περιστατικό στο οποίο δεν είχε ενεργή συμμετοχή κανείς πέρα απ' τον «ληστή». Το βίντεο που δημοσιεύτηκε την ίδια μέρα όμως, έδωσε τις περισσότερες -αν όχι όλες- τις πληροφορίες που χρειάζονται για να οπτικοποιηθεί η παρακμή της βαρβαρότητας στο έργο που παίχτηκε εκείνο το μεσημέρι. Μιας βαρβαρότητας που ήθελε έναν άνθρωπο πεσμένο στο πάτωμα να δέχεται δυνατές κλωτσιές από τον ιδιοκτήτη του κοσμηματοπωλείου και έναν περαστικό. Το οπτικό υλικό διέψευσε από μόνο του τους αρχικούς ισχυρισμούς του ιδιοκτήτη, ο οποίος μέχρι εκείνη τη στιγμή παρουσιαζόταν απλώς ως ένας μεροκαματιάρης βιοπαλαιστής που με μια σκούπα προσπαθούσε να μαζέψει τα γυαλιά μπροστά από το μαγαζί του. Φανέρωσε πως λίγο πριν πιάσει αυτήν τη σκούπα για να μαζέψει ατάραχος τα χαλάσματα, είχε πάρει αυτό που εκείνος θεωρεί «νομιμότητα» στα χέρια του και με συνοπτικές διαδικασίες είχε εφαρμόσει τον δικό του νόμο.
Βλέποντας το βίντεο, αν ξεπεράσεις το πρώτο σοκ και αναλογιστείς τι αντικρίζεις, δεν μπορείς να ιεραρχήσεις τι είναι πιο τρομακτικό. Εκεί, στην οδό Γλάδστωνος, που ο χρυσός αξίζει περισσότερο από την ανθρώπινη ζωή, στήθηκε μέρα μεσημέρι μια μικρή αρένα 20-30 ατόμων για να παρακολουθήσει εκφυλισμένα τις κλωτσιές και τα αίματα. Ανάμεσά τους υπήρχαν και κάποιοι αυτόκλητοι δικαστές Ντρεντ, που πηγαίνοντας στη δουλειά τους αποφάσισαν να σταματήσουν και να κλωτσήσουν έναν άνθρωπο μέχρι θανάτου. Υπήρχε μόνο ένας περαστικός με υγιή αντανακλαστικά που προσπάθησε να τους σταματήσει. Οι υπόλοιποι, καλοβαλμένοι νοικοκυραίοι που υπηρετούν κατά γράμμα τον νόμο, την τάξη και την ηθική, απλώς κοιτούσαν με μια κοινωνική απάθεια, ενώ δίπλα τους πέθαινε ένας άνθρωπος. Η εικόνα σού εξηγεί από μόνη της πώς αυτή η απάθεια μεγαλώνει ανάλογα με τον άνθρωπο που εξοντώνεται εκείνη τη στιγμή. Τον όχλο δεν τον πείραξε που πέθαινε κάποιος, ο οποίος θεωρήθηκε «κλέφτης», «χρήστης», «μετανάστης» ή μέλος κάποιας άλλης ευάλωτης κοινωνικής ομάδας, γιατί θεωρεί αυτά τα άτομα κάτι παραπάνω από ανεπιθύμητα. Τα θεωρεί ξεγραμμένα. Αυτό αποδείχθηκε και μετά το περιστατικό της Παρασκευής. Ακόμη και εκ των υστέρων, γνωρίζοντας τι ακριβώς έχει συμβεί και την τραγική κατάληξη του περιστατικού, βρέθηκαν εκείνοι που είπαν πως «Καλά του έκανε για να προστατευτεί η περιουσία». Βέβαια, η περιουσία δεν κινδύνευε πλέον όταν ο άνθρωπος ήταν αιμόφυρτος και εκτός του μαγαζιού και η απόφαση να τον χτυπήσουν με τέτοιο τρόπο δεν είχε να κάνει πια με την προστασία καμιάς περιουσίας. Βρέθηκαν κι εκείνοι που μίλησαν για« αυτοάμυνα», την ώρα που ο «δράστης» βρισκόταν κλειδωμένος και μόνος εντός του καταστήματος. Βρέθηκαν κι εκείνοι που δεν μπορούν να κατανοήσουν πως ακόμη και αν αποδειχθεί πως μπήκε μέσα για να κλέψει, δεν αξίζει σε κάποιον, στον οποιονδήποτε, να πεθάνει με τόση βαρβαρότητα και πώς η αστική δικαιοσύνη δεν μπορεί να χρησιμοποιείται μόνο όταν μας είναι χρήσιμη.
VICE Videο: Drag Νύχτες στην Αθήνα
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Και η παρακμή δεν σταμάτησε εκεί. Μέσα στις επόμενες ώρες τα Μέσα δεν άργησαν να αναπαράξουν μόνο την πλευρά του ιδιοκτήτη. Ακόμη και όταν το βίντεο δημοσιεύτηκε επέμεναν στον αρχικό ισχυρισμό πως «ο ληστής τραυματίστηκε», ενώ όσο οι ώρες περνούσαν η προσπάθεια απενοχοποίησης του λιντσαρίσματος γινόταν ακόμη πιο έντονη. Θεωρήθηκε δεδομένο δε, από τους δημοσιογράφους που μετέφεραν την πληροφορία και κατ' επέκταση και από τον κόσμο, πως ο άνθρωπος που βρισκόταν στο μαγαζί, και τελικά ξυλοκοπήθηκε μέχρι θανάτου, ήταν ληστής.
Στο μαγαζί όμως δεν υπήρξε καμιά ληστεία. Η κλοπή, αν έγινε, είναι η αφαίρεση ενός κινητού πράγματος από την κατοχή του άλλου με σκοπό την ιδιοποίησή του και είναι διαφορετική από τη ληστεία που περιλαμβάνει τη χρήση βίας. Είναι επίσης άγνωστο μέχρι στιγμής το ποιον απείλησε και σε ποιον άσκησε βία, αφού ήταν μόνος του εντός του καταστήματος. Παράλληλα ο ισχυρισμός του κοσμηματοπώλη, ο οποίος ανέφερε πως ο δράστης «Έψαχνε να βρει χρήματα και όταν είδε πως δεν υπάρχουν, άρχισε να βουτάει κοσμήματα», καταρρίπτεται. Διότι στα στοιχεία που έχουν προκύψει έως τώρα, στον κατ' ευφημισμό ληστή, δεν βρέθηκε κανένα κλοπιμαίο. Λίγο αργότερα μπήκαν στην ατζέντα κι άλλα πράγματα, βιαστικά συμπεράσματα και περιγραφές με προσπάθειες εντυπωσιασμού. Από τις ειδήσεις που προσπάθησαν με τόσο κόπο να χτίσουν την εικόνα του σκληρού κακοποιού, παρουσιάστηκε επίσης πως ο δράστης κουβαλούσε μαχαίρι, χωρίς καν να εξεταστεί το εάν έφερε τα αποτυπώματα του.
Και η αποκτήνωση δεν σταμάτησε. Τώρα, που αυτή η τραγική συγκυρία δημιούργησε μια «ευκαιρία» να μιλήσουμε για την περιθωριοποίηση, τον ρατσισμό, την ομοφοβία, το στίγμα, τη θέση της ενημέρωσης παίρνουν τρομολαγνικά ρεπορτάζ που περιλαμβάνουν κάθε είδους ιστορίες που ενισχύουν όλα εκείνα που οδήγησαν στην απώλεια της ζωής ενός ανθρώπου. Τα γκάλοπ που στήθηκαν -και μετά την κατακραυγή αποσύρθηκαν- για να μας ρωτήσουν εάν συμφωνούμε με την εν ψυχρώ δολοφονία σε δημόσια θέα, είναι χαρακτηριστικό του κυνισμού και του κανιβαλισμού που επικράτησε:
Ο κοσμηματοπώλης, μετά τη δημοσιοποίηση του βίντεο, οδηγήθηκε ενώπιον του εισαγγελέα, ο οποίος άσκησε σε βάρος του ποινική δίωξη για τα αδικήματα της θανατηφόρας σωματικής βλάβης (κακουργηματικού βαθμού αδίκημα) και για το πλημμέλημα της επικίνδυνης σωματικής βλάβης. Η δικογραφία για τον καταστηματάρχη ανατέθηκε σε τακτικό ανακριτή, από τον οποίο ο κατηγορούμενος έλαβε προθεσμία για να απολογηθεί το πρωί της Τρίτης. Ένα από τα σοβαρά ερωτήματα που προκύπτουν μετά τις διώξεις είναι το γιατί δεν συνελήφθη από την Αστυνομία για τον ξυλοδαρμό μετά το περιστατικό, καθώς και ποιος ήταν ο ρόλος των αστυνομικών, πότε έφτασαν στο σημείο και τι ακριβώς έπραξαν. Ο δεύτερος άνδρας που φαίνεται στο βίντεο να κλωτσάει τον «ληστή», ακόμη αναζητείται.
Στις απαντήσεις που αναζητούνται είναι και το γιατί ενώ υπήρχε απώλεια ανθρώπινης ζωής, δεν αποκλείστηκε από την κατευθείαν το σημείο, αλλά αντιθέτως η Αστυνομία έφυγε και επέτρεψε στον ιδιοκτήτη να σκουπίσει το σημείο και να πετάξει, ηθελημένα ή άθελα του, στοιχεία που θα ήταν χρήσιμα για την ποινική εξέλιξη της υπόθεσης. Ο «ληστής» άφησε την τελευταία του πνοή δεμένος πισθάγκωνα με χειροπέδες. Ακόμη και για το ΕΚΑΒ που βρέθηκε στο σημείο προκύπτουν ερωτήματα, κυρίως για το πώς δέχτηκαν να παραλάβουν έναν άνθρωπο δεμένο με χειροπέδες.
Το μεσημέρι του Σαββάτου έγινε γνωστό πως ο άνθρωπος που δέχεται το δολοφονικό λιντσάρισμα στο βίντεο ήταν ο Ζακ Κωστόπουλος. Ο Ζακ που ήταν ακτιβιστής, ο Ζακ που φοβόταν το ξύλο και τους τσαμπουκάδες, ο Ζακ που είχε μάθει να τρέχει γρήγορα για να γλιτώσει από τις επιθέσεις φασιστοειδών που δεχόταν συχνά-πυκνά. Ο Ζακ που είχε όλα τα χαρακτηριστικά του ευάλωτου παιδιού: οροθετικός, gay, drag queen. Εκείνος που στεκόταν πάντα δίπλα στους ανυπεράσπιστους, που ανέπνεε με μια ζηλευτή ελευθερία και μια ανυποχώρητη λαχτάρα για ζωή. Ήταν ό,τι μισεί και ό,τι δεν καταλαβαίνει κάθε νυκοκυραίος και το αγκάθι στην μικροαστική του κανονικότητα.
Ήταν ο Ζακ που δολοφονήθηκε από όλα εκείνα που προσπαθούσε να αλλάξει. Και φρόντισε να αφήσει αρκετό έργο και αρκετούς ανθρώπους πίσω του, ώστε να αποδοθεί τελικά δικαιοσύνη. Ήδη έχουν πραγματοποιηθεί πορείες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, ενώ οι συγκυρίες έφεραν στο φως αρκετά αποδεικτικά στοιχεία, που θα μπορούσαν να μην υπάρχουν. Θα μπορούσε όμως να είναι κάποιος άλλος, ένας «ανώνυμος», ένα άλλο μεσημέρι στο κέντρο της Αθήνας. Τι θα γινόταν τότε; Όπως έλεγε o ίδιος ο Ζακ, «Το στενάχωρο για μένα είναι ότι μπορεί να βρίσκεσαι ανάμεσα και σε άλλο κόσμο, ο οποίος όμως δεν αντιδρά όπως συνέβη στις δύο τελευταίες επιθέσεις που δέχτηκα κατά της σωματικής μου ακεραιότητας. Δηλαδή για μένα εάν με ρωτούσες τι θα ήθελες να αλλάξεις στην κοινωνία, επειδή οι φασίστες δε θα πάψουν να είναι φασίστες, θα ήταν όταν βλέπεις να επιτίθενται σε κάποιον να μην κοιτάς από την άλλη. Δε λέω να παίξεις ξύλο, γιατί ούτε εγώ το έχω με το ξύλο, αλλά μπορείς να βάλεις μια φωνή. Να κάνεις κάτι, να αντιδράσεις με κάποιον τρόπο».
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Αντλία Βενζίνης, Κρεμάστρα, Βέσπα - Κάποιοι στην Ελλάδα «Χτυπάνε» Tattoo Αγαπημένα τους Αντικείμενα
Σεξ στις Ελληνικές Φυλακές: Εκεί που το Φύλο Είναι Απλώς μια Κοινωνική Κατασκευή