Τι Συμβαίνει στον Εγκέφαλο και το Σώμα σου Όταν Είσαι με Κατοικίδια

Οι περισσότεροι άνθρωποι που παίρνουν ένα σκυλί περιμένουν να τους δώσει αγάπη και συντροφιά. Αυτό είναι που ψάχνει η Ingrid Pipes, καθώς και κάτι παραπάνω.

Η Pipes, μια 27χρονη κειμενογράφος από το Πίτσμπουργκ και ο σύζυγός της, απέκτησαν πρόσφατα τον Hudson, ένα μικροσκοπικό σκυλάκι που είναι διασταύρωση μπερνίζ και κανίς, σκοπεύοντας να στείλουν το κουτάβι σε σχολή που θα το εκπαιδεύσει και θα το πιστοποιήσει ως σκύλο θεραπείας, για να βοηθήσει την Pipes να αντιμετωπίσει την κατάθλιψή της.

«Κατά κύριο λόγο, η δουλειά του θα είναι να εντοπίζει σημάδια θλίψης και κατάθλιψης και να μου αποσπά την προσοχή», λέει. «Θα μου φέρνει, για παράδειγμα, ένα παιχνίδι, για να παίξουμε ή θα κάθεται στην αγκαλιά μου και θα μου ζητάει να το χαϊδέψω. Θα αντιδρά περισσότερο και θα επιδιώκει την αλληλεπίδραση, όταν εντοπίζει ανθρώπινη δυσφορία». Η Pipes βρήκε κάποιες υπηρεσίες στην περιοχή του Πίτσμπουργκ που παρέχουν τέτοιου είδους εκπαίδευση (μερικοί εκπαιδευτές μαθαίνουν στα κουτάβια ακόμη και πώς να αντιμετωπίσουν το άγχος των κατόχων τους, χρησιμοποιώντας τα πόδια τους για να ασκήσουν ελαφρά πίεση στο στήθος των ανθρώπων).

«Έχω κατάθλιψη υψηλής λειτουργικότητας», λέει η Pipes, «επομένως μπορώ να πάω στη δουλειά, να κάνω τις υποχρεώσεις μου και ό,τι άλλο χρειάζεται, αλλά η κατάθλιψη πάντα με συνοδεύει».

Ελπίζει ότι ο Hudson θα μπορέσει να αντικαταστήσει τον DJ, το τσόου-τσόου που είχε και πέθανε πρόσφατα. Αν και δεν ήταν εκπαιδευμένο σκυλί θεραπείας, ο DJ είχε φυσικό ταλέντο. «Ήταν καλός στο να με αποσπάει», λέει. «Ξάπλωνε στα πόδια μου και με ακολουθούσε παντού στο σπίτι, ήρεμα και ήσυχα. Ήταν η απόλυτη σκιά μου και δεν με άφηνε στιγμή μόνη, αλλά του άρεσε επίσης να παίζει όλα τα παιχνίδια που παίζαμε».

Η Pipes ανησυχούσε για τον τρόπο που θα αντιδρούσε στο στρες ένα νέο κουτάβι, γι’ αυτό αποφάσισε να εκπαιδεύσει τον Hudson, ώστε να ξέρει πώς να λειτουργεί σε περιστάσεις όπου την κυριεύει η θλίψη. «Κάποια σκυλιά το καταλαβαίνουν κατευθείαν», λέει. «Αν αισθάνεσαι λυπημένος, το καταλαβαίνουν και σε πλησιάζουν. Η αξιοπιστία της συντροφιάς είναι ένα μεγάλο κομμάτι της θεραπευτικής τους δράσης, καθώς το σκυλί ακολουθεί το πρόγραμμά σου. Ποτέ δεν πρόκειται να είναι πολύ απασχολημένο για να απαντήσει στην “κλήση” σου. Αν εκπαιδεύσεις σωστά το σκυλί σου και του φέρεσαι καλά, θα σε αγαπάει και θα σε χρειάζεται, ακόμη και αν αποτύχεις σε κάθε άλλο κομμάτι της ζωής σου».

Οι έρευνες δείχνουν διαρκώς ότι τα ζώα, ιδιαίτερα τα σκυλιά, παρέχουν ψυχολογικά οφέλη στον άνθρωπο - αν και οι ακριβείς λόγοι δεν είναι γνωστοί. «Είναι ένα δημοφιλές θέμα αυτήν τη στιγμή», λέει η Lori Kogan, καθηγήτρια στο Κολέγιο Κτηνιατρικής και Βιοϊατρικών Επιστημών στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και συντάκτης του The Human-Animal Interaction Bulletin, της επιθεώρησης της ομάδας της American Psychological Association (Αμερικανικής Ψυχολογικής Ένωσης) που ασχολείται με το ζήτημα.

«Προσπαθεί να διαπιστωθεί αυτό που ήδη γνωρίζουμε: ότι τα ζώα μας κάνουν να νιώθουμε καλύτερα». Καθώς οι ερευνητές επιχειρούν να αναλύσουν γιατί και πώς λειτουργεί η θεραπεία με τη βοήθεια των ζώων στον ανθρώπινο εγκέφαλο, συνεχίζεται η συζήτηση για το κατά πόσο τα κατοικίδια ζώα πρέπει να θεωρούνται μια έγκυρη θεραπεία για την αντιμετώπιση προβλημάτων στην ψυχική υγεία ή την αναπηρία.

Ένα εργαστηριακό εύρημα είναι σταθερό: Όταν αλληλεπιδρούν οι άνθρωποι με τα σκυλιά τους, τα επίπεδα οξυτοκίνης -της «ορμόνης της αγάπης», που εκλύεται επίσης από την αγκαλιά, τον οργασμό και τη γαλουχία- αυξάνονται τόσο στα ζώα, όσο και τους ανθρώπους. Η οξυτοκίνη βοηθά τον εγκέφαλο να καταχωρήσει κοινωνικές έννοιες, όπως την ενσυναίσθηση, την εμπιστοσύνη και την προτίμηση σε ομάδες, ως μνήμες κοινωνικών δεξιοτήτων. Η χημική ουσία σε ενημερώνει πότε θα πρέπει να βρίσκεις παρηγοριά σε άλλους. Η παραγωγή της εκτοξεύεται, όταν οι άνθρωποι βλέπουν τους γονείς τους ή το παιδί τους - μερικές φορές διπλασιάζεται σε έναν γονέα που επανενώνεται με ένα μικρό παιδί.

Εμφανίζεται, επίσης, από την αλληλεπίδραση ανάμεσα σε διαφορετικά είδη: Οι ιδιοκτήτες σκύλων παρουσίασαν μέση αύξηση οξυτοκίνης κατά 6,6% αφότου χάιδεψαν τους σκύλους τους, σε μια σουηδική έρευνα του 2014 που μελετούσε το φαινόμενο σε πραγματικό χρόνο. Η επαφή με τον σκύλο προκαλεί επίσης μείωση των επιπέδων κορτιζόλης, ενός ορμονικού συστήματος συναγερμού για το άγχος στον άνθρωπο.

Η εκτόξευση της οξυτοκίνης αποκαλύπτει πόσο πολύ αγαπούν οι άνθρωποι τα σκυλιά, αλλά και πόσο αγαπούν τα σκυλιά τον άνθρωπο: Τα σκυλιά εμφανίζουν αύξηση 57% σε σχέση με τα αρχικά επίπεδα οξυτοκίνης, όταν παίζουν με τους ανθρώπους τους.

Τα επίπεδα οξυτοκίνης αυξάνουν επίσης τις πιθανότητες του σκύλου να στραφεί προς τον άνθρωπο για βοήθεια. Μια άλλη σουηδική μελέτη ανέθεσε σε γκόλντεν ριτρίβερ τον ανέφικτο στόχο να πάρουν μια λιχουδιά από ένα σφραγισμένο βάζο. Ορισμένα από τα σκυλιά είχαν λάβει δόση οξυτοκίνης μέσω ρινικού ψεκασμού. Αυτά τα σκυλιά είχαν την τάση να προσεγγίζουν τον ιδιοκτήτη τους για βοήθεια πιο συχνά, σε σύγκριση με μια ομάδα ελέγχου που εισέπνευσε μια ουδέτερη δόση θαλασσινού νερού. Άλλοι σκύλοι που τους χορηγήθηκε οξυτοκίνη είχαν περισσότερες πιθανότητες να κάνουν οπτική επαφή με τα φιλικά πρόσωπα στις φωτογραφίες και να αγνοήσουν τα απειλητικά, όπως κατέγραψε μια άλλη φινλανδική μελέτη. Αυτές οι μελέτες δείχνουν ότι η χημική ουσία του εγκεφάλου παίζει ρόλο στην αλληλεπίδραση μεταξύ στοργής και δεκτικότητας στα δύο είδη.

Το 2016, ένα ντοκιμαντέρ του BBC2 έκανε έρευνα πάνω στις χημικές ουσίες του εγκεφάλου της γάτας, μέσω εργαστηριακής σύγκρισης πάνω στις αλλαγές των επιπέδων οξυτοκίνης και στα δύο είδη, όταν οι γάτες αλληλεπιδρούν με τους ανθρώπους. Παρόλο που η χημική ουσία αυξήθηκε στα αιλουροειδή, η αλλαγή ήταν πολύ μικρότερη από ό,τι ήταν στα σκυλιά (αποτέλεσμα που δεν προκαλεί έκπληξη σε όποιον έχει αλληλεπιδράσει και με τα δύο είδη). Η οξυτοκίνη αυξήθηκε κατά 57% κατά μέσο όρο στους σκύλους, όταν έπαιζαν με τους ανθρώπους τους, αλλά μόνο κατά 12% στις γάτες. Δεν έχουν διεξαχθεί μελέτες που να εξετάζουν την επίδραση της οξυτοκίνης των ανθρώπων που αλληλεπιδρούν με τις γάτες και οι έρευνες πάνω στα αιλουροειδή είναι ελάχιστες, σε σχέση με τις μελέτες πάνω στην επίδραση της ουσίας στους σκύλους.

Αν ψάχνετε για αποδείξεις ότι τα ζώα κάνουν τους ανθρώπους να αισθάνονται καλύτερα, ειδικά όταν είναι λυπημένοι, τα παραδείγματα φαίνεται να είναι αμέτρητα: Τα σκυλιά θεραπείας έχουν αποδειχθεί ότι ελαττώνουν το άγχος σε άτομα που νοσηλεύονται με κατάθλιψη στη Γερμανία και το ίδιο παρατηρήθηκε στους κατοίκους που έμεναν για χρόνια σε ένα γηροκομείο στη Νότιο Αφρική.

Λειτούργησαν επίσης κατευναστικά σε ένα παιδιατρικό κέντρο, σύμφωνα με μια μελέτη στη Βραζιλία. Η παρουσία σκύλων θεραπείας μείωσε τον πόνο, τον εκνευρισμό και το στρες στους ασθενείς, καθώς και άλλα καταθλιπτικά συμπτώματα. Οι ιδιοκτήτες των κατοικίδιων αισθάνθηκαν, επίσης, λιγότερο άγχος, διανοητική σύγχυση και ένταση.

VICE Video: Εναλλακτικές Θεραπείες στην Ελλάδα: «Ψυχοθεραπεία» με Άλογα

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Το νοσοκομείο John Hopkins στη Βαλτιμόρη έχει επιτρέψει τους σκύλους θεραπείας σε διάφορα τμήματα, συμπεριλαμβανομένης της Μονάδας Εντατικής Θεραπείας, ως μια «μη φαρμακευτική παρέμβαση». Το νοσοκομείο ακολουθεί τις εξελίξεις που υπάρχουν στον τομέα της εντατικής φροντίδας – όπως το να τους επιτρέπει να είναι ξύπνιοι και σε κατάσταση εγρήγορσης το συντομότερο δυνατόν, λέει η Megan Hosey, ψυχολόγος που ειδικεύεται στην αποκατάσταση στο νοσοκομείο.

«Όταν οι ασθενείς έχουν τις αισθήσεις τους, υπάρχει ανάγκη να τους φροντίζουμε σε βαθύτερο επίπεδο», λέει η Hosey. «Ως κλινικοί ψυχολόγοι, αυτό που έχουμε παρατηρήσει σε άλλα περιβάλλοντα είναι ότι τα σκυλιά παρέχουν ευεξία. Οι ασθενείς που δουλεύουν με ένα σκυλί έχουν την ευκαιρία να το βγάζουν βόλτα και να του δίνουν λιχουδιές. Αυτό τους δίνει έναν σκοπό και τα στοιχεία που έχουμε υποστηρίζουν ότι τα σκυλιά βοηθούν τους ασθενείς με τη διάθεσή τους».

Δεν υπάρχει κυρίαρχη θεωρία ως προς το γιατί τα σκυλιά ανεβάζουν τόσο τη διάθεση. Ο Hosey υποθέτει ότι τα καλά εκπαιδευμένα σκυλιά δείχνουν συναισθηματική συνέπεια, πράγμα που θα μπορούσε να βοηθήσει ένα αναστατωμένο άτομο να βρει τη δική του ισορροπία. Τα οφέλη μπορούν, επίσης, να είναι πολύ απλά: τα σκυλιά μειώνουν την αίσθηση της μοναξιάς και παρέχουν στο άτομο κάτι στο οποίο μπορεί να επικεντρωθεί, το οποίο δεν έχει να κάνει με τη δική του πάθηση.

Υπάρχει ασάφεια γύρω από τον ακριβή μηχανισμό του οφέλους της αλληλεπίδρασης ανθρώπων-ζώων, καθώς η μελέτη του είναι ελαττωματική, σύμφωνα με τον HalHerzog, καθηγητή ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Δυτικής Καρολίνας. Απέκτησε αμφιβολίες για τις έρευνες πάνω στα θεραπευτικά ζώα, όταν έγραφε το βιβλίο του, Some We Love, Some We Hate, Some We Eat: Why It’s So Hard to Think Straight About Animals (Μερικά τα Αγαπάμε, Μερικά τα Μισούμε, Μερικά τα Τρώμε: Γιατί Είναι τόσο Δύσκολο να Σκεφτούμε Ξεκάθαρα για τα Ζώα). «Το 95% των δημοσιεύσεων έδειξαν θετικά αποτελέσματα και αυτό ήταν πολύ καλό για να είναι αληθινό», λέει ο Herzog.

Πολλές μελέτες δείχνουν απλώς την αποτελεσματικότητα ενός προγράμματος και εκείνες που δεν έχουν θετικό αποτέλεσμα τείνουν να μη δημοσιοποιούνται ή σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και να δημοσιεύονται. Επισημαίνει τη διδακτορική διατριβή μιας ερευνήτριας, της Alisa Greenwald: Μελέτησε τις επιπτώσεις ενός θεραπευτικού προγράμματος ιππασίας σε 81 συναισθηματικά διαταραγμένα αγόρια, σε ένα κέντρο θεραπείας, ενώ παράλληλα έκανε το διδακτορικό της στο Πανεπιστήμιο Pace της Νέας Υόρκης. Η Greenwald διαπίστωσε ότι δεν είχε σημαντική επίδραση στην αυτοπεποίθηση των παιδιών ή στην ανοχή των απογοητεύσεων. Αν και η μελέτη, η οποία ολοκληρώθηκε το 2001, είχε «ένα αρκετά μεγάλο μέγεθος δείγματος», σύμφωνα με τον Herzog, δεν δημοσιεύθηκε ποτέ.

Μελέτες που προσπαθούν να αποδείξουν την αποτελεσματικότητα της θεραπείας με τη βοήθεια ζώων συχνά είναι προβληματικές λόγω των μικρών δειγμάτων, της έλλειψης ομάδων ελέγχου και της αδυναμίας να ελεγχθούν οι αναμενόμενες συνέπειες, λέει ο Herzog. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι επιστήμονες, για να υπάρξει συναίνεση, όπως η προσπάθεια επανάληψης των αποτελεσμάτων και η συμπερίληψη μιας ομάδας ελέγχου, σπάνια χρησιμοποιούνται.

«Μέρος της θεραπείας με τη βοήθεια των ζώων είναι ότι συχνά κάποιο άτομο έρχεται μαζί με το σκυλί,» λέει ο Herzog. «Μπορεί να βοηθάει το σκυλί τον ασθενή, μπορεί να τον βοηθάει και το άτομο. Ίσως το όλο θέμα να είναι η συστηματική προσοχή που απολαμβάνει ο ασθενής».

Παραδέχεται ότι υπάρχουν δυσκολίες όσον αφορά την εφαρμογή της συνηθισμένης επιστημονικής αυστηρότητας στη θεραπεία με τη βοήθεια ζώων. «Πώς φτιάχνεις ένα εικονικό φάρμακο για έναν σκύλο;», αναρωτιέται. «Δεν ξέρω».

Το πρόβλημα, λέει ο Herzog, είναι ότι υπάρχει μια αναντιστοιχία μεταξύ αυτού που γνωρίζουμε και του τι πιστεύουν οι άνθρωποι ότι γνωρίζουμε. «Οι άνθρωποι θέλουν να πιστεύουν ότι τα ζώα είναι θαυματουργά εργαλεία», λέει, προσθέτοντας ότι οι συγκρίσεις μεταξύ της αλληλεπίδρασης των ζώων και των δοκιμασμένων ιατρικών θεραπειών -όπως τα φάρμακα ή οι φυσικοθεραπείες- δεν στέκουν. Δεν εφαρμόζεται ο ίδιος επιστημονικός έλεγχος.

Τα κατοικίδια ως ένα επιστημονικά δοκιμασμένο γιατρικό είναι ακριβώς το μήνυμα που προωθείται από το Ινστιτούτο Ερευνών Δεσμών Μεταξύ Ανθρώπων και Ζώων (HABRI). Το HABRI που ιδρύθηκε το 2010 και ξεκίνησε τη λειτουργία του ως χρηματοδότης και ερευνητικό κέντρο για την αλληλεπίδραση μεταξύ ανθρώπων και ζώων, έχει δαπανήσει δύο εκατομμύρια δολάρια και έχει εγκρίνει 26 ερευνητικά προγράμματα για χρηματοδότηση. Για την εκστρατεία The Pet Effect (Το Φαινόμενο του Κατοικιδίου), ο οργανισμός δημιούργησε παρωδίες διαφημίσεων συνταγογραφούμενων φαρμάκων, που ενθαρρύνουν την υιοθέτηση γάτων και σκύλων για την ανακούφιση προβλημάτων υγείας.

«Βρήκα έναν τρόπο να απαλλαγώ από την κατάθλιψή μου», λέει μια φωνή που συνοδεύει ένα ηλιόλουστο βίντεο. «Βρήκα έναν τρόπο να μειώσω τη χοληστερίνη μου», εξηγεί μια άλλη. «Βρήκα έναν τρόπο να ενισχύσω το ανοσοποιητικό μου σύστημα. Η υγεία μου βελτιώθηκε χάρη σε μια γάτα». Αναφέρονται ακόμη και οι παρενέργειες («δυσκολία στην αναπνοή επειδή η γάτα κοιμάται στο πρόσωπό σου, δυσκολία να εργαστείς επειδή η γάτα κάθεται στον υπολογιστή σου, δυσκολία με το πακετάρισμα επειδή η γάτα μπαίνει στη βαλίτσα σου…»). Το βίντεο τελειώνει με τη φράση, «Αν θέλετε να βελτιώσετε την υγεία σας, ζητήστε μια γάτα από τον κτηνίατρό σας».

Οι ενημερωτικές μπροσούρες, οι αφίσες και τα φυλλάδια του Pet Effect συνδέουν την κατοχή κατοικίδιων ζώων με την καλύτερη διαχείριση του αυτισμού, της αρτηριακής πίεσης, των καρδιαγγειακών παθήσεων, της κατάθλιψης, του μετατραυματικού στρες, της παχυσαρκίας και των παιδικών αλλεργιών - συνήθως χωρίς να αναφέρονται σε συγκεκριμένες μελέτες.

Ένας λόγος για τον οποίο αυτή η καμπάνια είναι παρόμοια με το μάρκετινγκ συνταγογραφούμενων φαρμάκων, είναι επειδή πρόκειται για μια πρωτοβουλία της Zoetis, μιας εταιρείας από τους χορηγούς του HABRI και κατασκευάστριας φαρμάκων και εμβολίων για κατοικίδια και ζώα. Η Zoetis είναι μια πρώην θυγατρική της Pfizer, του φαρμακευτικού κολοσσού που ειδικεύεται στις έξυπνες διαφημίσεις.

Άλλοι χορηγοί του HAMBRI έχουν οικονομικά κίνητρα, όταν ενθαρρύνουν την απόκτηση κατοικίδιων ζώων - μια βιομηχανία αξίας 72 δισ. δολαρίων στις ΗΠΑ. Ανάμεσά τους είναι η American Pet Products Association, το φιλανθρωπικό σκέλος της Petco και η PetSmart. Ο Steven Feldman, εκτελεστικός διευθυντής του HABRI, λέει ότι η χρηματοδότηση και η προώθηση αυτής της έρευνας είναι μια φυσική πράξη εταιρικής φιλανθρωπίας για αυτές τις επιχειρήσεις. «Υπάρχει πάντα ανάγκη για έρευνα και για περισσότερη και καλύτερη έρευνα», λέει ο Feldman.

Το HABRI διαθέτει επιστημονικό συμβούλιο που εγκρίνει τα ερευνητικά έργα που χρηματοδοτεί και διασφαλίζει ότι οι προσπάθειες που υποστηρίζει διέπονται από επιστημονικό ενδιαφέρον και συμμορφώνονται με συγκεκριμένα πρότυπα, υποστηρίζει ο Feldman. «Μας ενδιαφέρει περισσότερο η μελέτη του επιστημονικού οφέλους», λέει, αλλά «η έρευνα θα ακολουθήσει τον δρόμο που θα της ανοιχτεί».

VICE Video: Με Οδηγό Έναν Σκύλο

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Προσθέτει ότι η επιστημονική ηγεσία του HABRI έχει επίγνωση της ύπαρξης «μερικών κενών» στην έρευνα για την υποβοηθούμενη από ζώα θεραπεία και ένας από τους σκοπούς της οργάνωσης είναι η κάλυψή τους. Όσον αφορά τα βίντεο, σημειώνει ότι ορισμένα συνταγογραφούμενα φάρμακα που είχαν χρησιμοποιηθεί ευρέως, αργότερα αποδείχθηκαν αναποτελεσματικά. «Αρέσει πολύ στους κτηνιάτρους να δείχνουν αυτά τα βίντεο», λέει.

Ίσως η τάση που αποδεικνύει περισσότερο τη χρήση των ζώων ως ένα μέσο θεραπείας είναι η αύξηση στα «ζώα συναισθηματικής στήριξης» (ESA). Τα ESA, σε αντίθεση με τα σκυλιά θεραπείας (όπως το μικροσκοπικό μπερνίζ/κανίς της Pipes), δεν χρειάζονται ειδική εκπαίδευση. Το μόνο που χρειάζονται είναι μια δήλωση από έναν επαγγελματία στον τομέα της ψυχικής υγείας, που να δηλώνει ότι το ζώο είναι επωφελές για την ευεξία των ασθενών. Η ιδέα αυτή παρουσιάστηκε στο κοινό μάλλον κάπως προκλητικά τον περασμένο Ιανουάριο, όταν η United Airlines απαγόρευσε σε ένα «παγώνι συναισθηματικής υποστήριξης» ενός performance artist να επιβιβαστεί σε πτήση της Νέας Υόρκης.

Ο χαρακτηρισμός ενός ζώου ως ESA επιτρέπει στα κατοικίδια να παρακάμπτουν ορισμένες απαγορεύσεις στη μεταφορά και τη στέγαση ζώων, λόγω του ομοσπονδιακού νόμου περί αναπηρίας. Τα ESA εμπίπτουν σε διάφορους τομείς της ψυχολογίας, των δικαιωμάτων ατόμων με αναπηρίες και της δημόσιας τάξης, καθιστώντας τα ένα αδέξιο ζήτημα για όλα παραπάνω. «Είναι ένα μεγάλο θέμα», λέει η Kogan. «Τα πανεπιστημιακά campus δυσκολεύονται να καταλήξουν τι πρέπει να γίνει με αυτά. Επιτρέπονται σε κοιτώνες και ενοικιαζόμενα ακίνητα». Προσθέτει ότι επικρατεί σύγχυση μεταξύ των φορέων στέγασης και μεταφοράς, του ευρέος κοινού, ακόμη και ορισμένων ψυχολόγων σχετικά με τη διαφορά μεταξύ αυτών των ζώων και των εκπαιδευμένων επαγγελματικών ζώων.

Το ομοσπονδιακό Υπουργείο Μεταφορών δήλωσε ότι οι καταγγελίες που σχετίζονται με αναπηρίες σχετικά με τα ζώα παροχής υπηρεσιών σχεδόν τετραπλασιάστηκαν από το 2012 έως το 2016, σηματοδοτώντας μια αύξηση στη χρήση της ονομασίας «ζώα συναισθηματικής στήριξης» (η American Airlines έχει μια τραγελαφική λίστα με τους όρους τους, απαγορεύοντας τα κουνάβια, τις κατσίκες, τους σκαντζόχοιρους και τα μικρά άλογα που δεν έχουν εκπαιδευτεί ως ζώα παροχής υπηρεσιών).

Η Kogan λέει ότι -δεδομένου του γενικότερου οφέλους της αλληλεπίδρασης ζώων-ανθρώπου- οι ερευνητές δεν είναι σίγουροι «με ποιον τρόπο διαφέρουν τα ζώα συναισθηματικής υποστήριξης. Δεν υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ αυτών και των απλών κατοικίδιων ζώων».

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

Αγαπητέ Ακτιβιστή, τα Ζώα Δεν Πεθαίνουν Μόνο το Πάσχα

Δέκα Ερωτήσεις που Πάντα Ήθελες να Κάνεις σε μια Ελληνίδα Influencer του Instagram

Συζητώντας για το Ρεμπέτικο, την Εκκλησία και τη Μακεδονία με τον Δημήτρη Μυστακίδη στα Εξάρχεια