Έκανα Αγγειεκτομή και Είναι Σοκαριστικά Εύκολη και Ανώδυνη

Θα μπω κατευθείαν στο «ψητό». Μια εβδομάδα αφότου έκανα επέμβαση στα αρχίδια μου, ακόμα νιώθω άβολα. Δεν πονάω ακριβώς αλλά τα νιώθω πιο έντονα από πριν. Εν συντομία έκανα μια επέμβαση ρουτίνας, με την οποία στειρώθηκα. Η επέμβαση διήρκεσε 15 λεπτά και δεν ένιωσα τίποτα. Το έκανα επειδή με τη γυναίκα μου δεν θέλουμε παιδιά, επειδή είναι εξαιρετικά αποτελεσματική μέθοδος αντισύλληψης και επειδή ζω στη Νότια Καρολίνα, μια πολιτεία που θα μπορούσε να κάνει τη ζωή της γυναίκας μου κόλαση αν έμενε έγκυος.

Μετά την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου να ανατρέψει την απόφαση  Roe v. Wade, τηλεφώνησα σε έναν ουρολόγο κοντά μου για να κάνω αγγειεκτομή. Πάντα το είχα στο μυαλό μου αλλά δεν μου φαινόταν πιεστικό ζήτημα. Σκεφτόμουν ότι θα ήταν ακριβό, ότι θα χρειαζόταν ένα διάστημα ανάρρωσης και ότι θα το έκανα όταν ήταν ώρα.

Ευτυχώς έκλεισα γρήγορα ραντεβού – η ζήτηση για την επέμβαση έχει ανέβει μετά την απόφαση. Κλινικές σε όλη τη χώρα έχουν δει δραματική άνοδο σε αιτήματα για επέμβαση. Μια κλινική στη Βόρεια Καρολίνα είναι κλεισμένη για τους επόμενους τρεις μήνες. Υπάρχει ακόμη κι ένα viral TikTok με πάνω από 4 εκατομμύρια views για έναν άνδρα που έκανε αγγειεκτομή για τη γυναίκα του και ζει σε κόκκινη πολιτεία. Στα σχόλια τον αποκαλούν ήρωα.

Η απώλεια του συνταγματικού δικαιώματος στη σωματική αυτονομία επέσπευσε το ζήτημα για μένα. Η γυναίκα μου κι εγώ κοντεύουμε τα 40. Δεν έχουμε παιδιά και δεν θέλουμε. Εκείνη έχει μια πάθηση που μπορεί να προκαλέσει επιπλοκές στην εγκυμοσύνη. Εγώ ζω στη Νότια Καρολίνα όπου οι νόμοι περί έκτρωσης αλλάζουν ραγδαία. Αυτήν τη στιγμή είναι παράνομη μετά τις έξι εβδομάδες, αλλά οι νομοθέτες προτίθενται να θεσπίσουν ολοκληρωτική απαγόρευση.

Ένα νομοσχέδιο που προωθείται περιλαμβάνει προστασίες για όποιον ενημερώσει τις Αρχές, σχετικά με όποια γυναίκα ψάχνει να κάνει έκτρωση. «Ανυπομονώ για τη μέρα που δεν θα γίνονται εκτρώσεις στη Νότια Καρολίνα και δεν χρειαζόμαστε εξαιρέσεις», είπε στους δημοσιογράφους ο κυβερνήτης Henry McMasters τον Ιούνιο.

Οι γιατροί στις πολιτείες που είναι κατά των εκτρώσεων παλεύουν με το νέο νομικό τοπίο και αρνούνται να αναλάβουν γυναίκες με εκτοπικές κυήσεις και άλλες περιπλοκές, επειδή φοβούνται ότι θα παραβούν τους νέους, κακογραμμένους νόμους ή τους παλιούς νόμους που έχουν αρχίσει να ισχύουν ξανά αφότου ανετράπη η απόφαση Roe. Για παράδειγμα, οι γυναίκες στο Τέξας, όπου έζησα το μεγαλύτερο μέρος της ζωής μου,  δεν μπορούν να προβούν σε σωτήριες θεραπείες μετά από μια αποβολή λόγω των περιοριστικών νόμων για τις εκτρώσεις.

Εν όψει αυτής της φρίκης,  η αγγειεκτομή μού φάνηκε ο πιο εύκολος και φτηνός τρόπος να προστατέψω εμένα και τη γυναίκα μου. Θα μπορούσαμε να πάμε σε άλλη πολιτεία αν η γυναίκα μου έμενε έγκυος, αλλά ποιος ξέρει πόσο νόμιμο θα είναι αυτό στη Νότια Καρολίνα τους επόμενους μήνες; Επίσης θα ήταν φτηνότερο και λιγότερο επιβαρυντικό σωματικά και ψυχολογικά να κάνω αγγειεκτομή παρά εκείνη να κάνει έκτρωση κάποια στιγμή στο μέλλον.

Μιας και λέμε για φτηνότερο, όντως: η ασφάλειά μου κάλυπτε την επέμβαση αλλά αν δεν την κάλυπτε θα πλήρωνα 500 δολάρια. Το κόστος μιας αγγειεκτομής κυμαίνεται μεταξύ 0 και 1.000 δολαρίων. Η ασφάλεια είναι αρκετά γενναιόδωρη. Το κόστος μιας έκτρωσης ποικίλει ανάλογα με τη φάση της εγκυμοσύνης και την πολιτεία όπου γίνεται. Το να στην καλύψει η ασφάλεια είναι σκέτος εφιάλτης. Φίλες με τις οποίες μίλησα είπαν ότι πλήρωσαν μέχρι και 750 δολάρια για εκτρωτικά στις «κόκκινες» πολιτείες, αλλά το κόστος μπορεί εύκολα να είναι τριπλάσιο.

Η μεγαλύτερη δυσκολία ήταν να βρω έναν έμπιστο γιατρό. Η προσωπική μου εμπειρία είναι ότι οι ουρολόγοι είναι παράξενοι. Κάποτε ένας στο Τέξας είχε ένα σωρό περιοδικά για τον δημιουργισμό στην αίθουσα αναμονής και χωρίς να του το ζητήσω μου έδειξε ένα εικονογραφημένο βιβλίο σχετικά, κατά τη διάρκεια του ραντεβού μου.

Ρίχνοντας μια ματιά στις αξιολογήσεις στο Google διαπίστωσα ανάλογες συμπεριφορές. Μια κριτική εξηγούσε ότι το γραφείο του γιατρού ήταν γεμάτο φυλλάδια που έλεγαν ότι ο Δημοκράτης Πρόεδρος των ΗΠΑ έτρωγε μωρά. Σε ένα άλλο υπήρχε μια φωτογραφία ενός «βωμού»: μια συλλογή καπέλων του Trump μπροστά από μια φωτογραφία του πρώην Προέδρου.

Τελικά βρήκα έναν ουρολόγο με καλές αξιολογήσεις που δέχτηκε την ασφάλειά μου και έκλεισε ένα ραντεβού. Τελείωσα μέσα σε λίγα λεπτά. «Για τη γυναίκα σου το κάνεις;» είπε ο γιατρός. «Το σωστό κάνεις». Τα είπαμε για λίγο, έριξε μια ματιά στα γεννητικά μου όργανα και μου είπε να ξυριστώ πριν την επέμβαση.

Μια εβδομάδα αργότερα πήρα μια μεγάλη δόση βάλιουμ που μου έγραψαν και η γυναίκα μου με πήγε στο νοσοκομείο όπου θα γινόταν η επέμβαση. Ένας νοσηλευτής με ετοίμασε, απολυμαίνοντας την περιοχή. Έπειτα ήταν το χειρότερο: περίμενα τον γιατρό να έρθει και να κάνει το μικρό κοψιματάκι. Την είχα «ακούσει» από το βάλιουμ, τα αρχίδια και το πουλί μου έπαιρναν αέρα και άκουγα το Teenage Dirtbag των Wheatus στο ράδιο από το χειρουργείο.

Ήρθε ο γιατρός, έκαναν πλάκα με τον βοηθό του για το τραγούδι και έπιασαν δουλειά. Αν δεν ξέρεις τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια μιας αγγειεκτομής, ορίστε:

Ψέκασαν στα αρχίδια συμπιεσμένο αέρα και μετά έκαναν ένεση με αναισθητικό. Ένιωσα ένα τσίμπημα και μετά ένα μικρό κάψιμο καθώς το αναισθητικό λειτούργησε. Μετά ένιωθα πίεση και κίνηση, αλλά όχι πόνο. Βοήθησε το βάλιουμ.

Όταν έβαλαν το τοπικό αναισθητικό, ο γιατρός άνοιξε κάθε σάκο στο πλάι και έψαξε να βρει τον σπερματικό πόρο. Είναι ένα σωληνάκι που κουβαλάει τα σπερματοζωάρια από τους όρχεις για να φτιάξει το σπέρμα. Στην αγγειεκτομή ο γιατρός το κόβει και το μπλοκάρει. Βγάζεις σπέρμα αλλά δεν έχει σπερματοζωάρια. Τον ένιωσα να τα κάνει όλα αυτά, πώς τράβαγε διάφορα απ’ το σώμα μου. Αλλά και πάλι δεν ένιωσα πόνο.

Μέσα σε δέκα λεπτά είχαμε τελειώσει. Ο γιατρός μου είχε πει ότι κάποιοι κοιμούνται κατά την επέμβαση. Όταν μου το είπε δεν το πίστεψα και τόσο, αλλά η δόση βάλιουμ ήταν αρκετά μεγάλη και ο πόνος ελάχιστος.

Ο γιατρός έφυγε και ο νοσηλευτής τύλιξε τα αρχίδια μου με γάζα και μου είπε να φοράω το  μποξεράκι μου όσο πιο σφιχτά μπορούσα. Δεν ένιωθα τίποτα έτσι γύρισα το λάστιχο όπως είπε και τράβηξα το βρακί μου όσο πιο ψηλά γινόταν. Την υπόλοιπη μέρα την πέρασα ξαπλωμένος στον καναπέ παίζοντας με το κινητό.

Από τότε πονάω λίγο, έχω έναν αμβλύ πόνο, μια αίσθηση σαν να πάλλονται. Μου έδωσαν ένα μη ναρκωτικό παυσίπνο που διώχνει τον πόνο με σοκαριστική ταχύτητα και αποτελεσματικότητα. Η περίοδος ανάρρωσης δεν είναι άσχημη γενικά. Τις πρώτες μέρες υποτίθεται δεν έπρεπε να κουραστώ – να μη σηκώσω τίποτα πάνω από δύο κιλά και να είμαι όσο περισσότερο ξαπλωμένος γινόταν.

Την άλλη μέρα μπορούσα να δουλέψω αλλά το έκανα ξαπλωτός στο κρεβάτι με ένα φτηνό πλαστικό τραπεζάκι, για να μην είναι το λάπτοπ πάνω στα αρχίδια μου. Ο γιατρός μού είπε ότι αν όλα πήγαν καλά δεν θα τον ξαναδώ. «Όσοι ξανάρχονται είναι αυτοί που δεν ακολουθούν τις οδηγίες ανάρρωσης», μου είπε καθώς έφευγα.

Έχω τρεις φίλους που έκαναν αγγειεκτομή και μόνο ο ένας είχε πρόβλημα κι αυτό γιατί δεν ξεκουράστηκε μετά. Ιδανικά περνάς επτά μέρες ξάπλα. Αυτό επιταχύνει τη διαδικασία ανάρρωσης. Ένας φίλος μου δεν άκουσε και βγήκε με τους φίλους του την επόμενη μέρα. Μολύνθηκε. Τώρα είναι καλά, αλλά του πήρε πολύ καιρό να συνέλθει και πονούσε.

Επίσης, όμως, ένιωθε τόσο φυσιολογικά που βγήκε έξω. Τόσο ανώδυνο και εύκολο είναι. Όπως είπα, το χειρότερο είναι ότι σκέφτομαι συνέχεια την περιοχή. Δεν νιώθω πόνο - μόλις θυμήθηκα ότι δεν πήρα το παυσίπονο το πρωί. Είναι τα στενά μποξεράκια, οι παράξενες μελανιές και οι τρίχες που φυτρώνουν και μου φέρνουν φαγούρα, που προκαλούν περισσότερη δυσφορία.

Σοκαρίστηκα όχι μόνο από το πόσο ανώδυνο και γρήγορο ήταν, αλλά και από το πώς το αντιμετώπισαν οι γύρω μου. Οι φίλοι με επαίνεσαν – και ύστερα βέβαια με δούλευαν. 

Όταν ήμουν ξαπλωμένος με το χέρι του γιατρού στ’ αρχίδια μου, σκεφτόμουν μια ιστορία για μια έκτρωση που μου είχε πει μια φίλη. Ήταν πριν δέκα χρόνια σε «κόκκινη» πολιτεία. Το πρόλαβε νωρίς. Αρκεί να έπαιρνε το ειδικό χάπι. Αλλά η διαδικασία για να πάρει το χάπι ήταν παρεμβατική και εξοργιστική. Της έκανε κήρυγμα για τον κίνδυνο καρκίνο από την έκτρωση μια νοσοκόμα που προφανώς δεν το πίστευε, της έδειξαν ένα βίντεο για τις επιλογές υιοθεσίας, είχε μια περίοδο αναμονής μια εβδομάδα και έκανε διακολπικό υπέρηχο. Για να πάρει το χάπι. Επίσης κόστισε περισσότερο από την επέμβασή μου.

Η έκτρωσή της δεν ήταν το ίδιο με την αγγειεκτομή μου. Αλλά και τα δύο είχαν να κάνουν με την αναπαραγωγική υγεία, τις προσωπικές επιλογές για το σώμα μας και ήταν και οι δύο επεμβάσεις ρουτίνας. Για μένα όμως ήταν κάτι πανεύκολο. Για εκείνη, σκέτος εφιάλτης.

Περισσότερα από το VICE

Η Μαρία Διηγείται τη Φρικτή Εμπειρία της Παράνομης Άμβλωσης στην Πολωνία

Φωτογραφίες Δείχνουν Ναρκωτικά Αξίας Μισού Δισεκατομμυρίου να Γίνονται Καπνός

Ο Λεξ το Έκανε να Φαίνεται Εύκολο Μάλλον

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.