Οι Χούλιγκαν της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης

Η αδρεναλίνη είναι σαν ναρκωτικό που κυλά στις φλέβες. Από ένα σημείο και μετά γίνεται απαραίτητη. Κερκίδες, καπνογόνα, σημαίες, συνθήματα υπό τον ήχο των τυμπάνων. Ταχυπαλμία, έξαψη, ιδρώτας. Μια αίσθηση που δεν μπορεί να αντικατασταθεί. «Κανείς που βρίσκεται έξω από αυτό, δεν θα μπορέσει να καταλάβει», λένε εκείνοι που ασχολιούνται βαθύτερα με τον χουλιγκανισμό. Είναι κάτι που ξεκινά από την αγάπη για την ομάδα, μετατρέπεται σε πάθος και δεν μπορεί να καταλαγιάσει. Όλοι θυμούνται τον εαυτό τους στα πέταλα από μικρή ηλικία, μαζί με τους πατεράδες τους να παρακολουθούν αγώνες, να πανηγυρίζουν σε κάθε γκολ, να χοροπηδούν μέσα σε αυτή την έκρηξη συναισθημάτων. Και στη συνέχεια, σύνδεσμος, παρέες, εκδρομές, σκηνικά.

Από τη δεκαετία του '80 μέχρι σήμερα, ο χουλιγκανισμός έχει αλλάξει ρότα. Δεν είναι απλά συναντήσεις και ξύλο. Είναι μαχαίρια, ναυτικές φωτοβολίδες, ρόπαλα, αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί και καπνογόνα. Ο οπαδισμός ήταν πιο ρομαντικός, πιο αδιάφθορος και πιο ειλικρινής. Πλέον έχει χαθεί ο αυθορμητισμός, η γνήσια κουλτούρα του, το μέταλλο που είχε καλλιεργηθεί. Και πολλές φορές υπάρχουν θύματα αυτού του τυφλού μίσους, όπως συνέβη στη Θεσσαλονίκη με τον Άλκη. Παλιότερα, στις οπαδικές συμπλοκές τηρούνταν κάποιοι «άγραφοι» κανόνες. Όμως, ραντεβού δεν υπάρχουν τόσο συχνά. Τα ραντεβού είναι άτυπα και γίνονται μέσω του αιφνιδιασμού των αντίπαλων οπαδών.

Ο οπαδικός χάρτης δεν μπορεί εύκολα να σκιαγραφηθεί, αφού τα πέταλα είναι σαν μια μικρογραφία της κοινωνίας. Μπορεί σε ορισμένες θύρες να επικρατούν ακροδεξιά στοιχεία και σε άλλες αντιφασιστικά. Όμως, πάντοτε, οι όποιες συγκρούσεις μπορεί να προκληθούν εξαιτίας των διαφορετικών πολιτικών απόψεων, τελικά παραμερίζονται κάτω από την ομπρέλα της ομάδας. Η σύμπλευση είναι κοινή. Η πολιτική στάση των χούλιγκαν δεν καθορίζεται από τα συμφέροντα των ιδιοκτητών της ομάδας -τουλάχιστον στο υγιές κομμάτι του οπαδισμού- ωστόσο, αυτό είναι κάτι που διαφέρει από ομάδα σε ομάδα.

Δεν θα μπορούσαμε εύκολα να προσδιορίσουμε το «προφίλ» και την κουλτούρα των χούλιγκαν, αφού οι απαντήσεις ήταν αντικρουόμενες. Ορισμένοι ανέφεραν πως δεν υπάρχει συγκεκριμένο «προφίλ», καθώς η ποικιλομορφία στιλ και συμπεριφορών που υπάρχει στον κοινωνικό ιστό, αποτυπώνεται και στα πέταλα. Μιλώντας από κοινωνική σκοπιά, κάποιοι τόνισαν πως επειδή έξω υπάρχει διάχυτη οικονομική και επαγγελματική βία, ανεργία και εξαθλίωση, οι νέοι θέλουν κάπως να ξεσπάσουν και να εκφραστούν, αναζητώντας την αδρεναλίνη μέσα από τον χουλιγκανισμό. Τα τελευταία γεγονότα -με τη δολοφονία του Άλκη και τη δίκη που είναι σε εξέλιξη, καθώς και τα διάφορα σκηνικά που συμβαίνουν μεταξύ οπαδών- έφεραν από μόνα τους στην επιφάνεια την ανάγκη να αναλυθεί το φαινόμενο σε βάθος χρόνου.

Το VICE επικοινώνησε με χούλιγκαν των πέντε μεγάλων ομάδων -Ολυμπιακός, ΠΑΟ, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρης- οι οποίοι μίλησαν για τις συμπλοκές, τα σκηνικά, την εμπειρία τους, το προφίλ και την κουλτούρα τους, το σημείο καμπής που μπήκαν στο «παιχνίδι» τα μαχαίρια, τις αλλαγές του χουλιγκανισμού από το '80 μέχρι σήμερα αλλά και για την αμφιλεγόμενη σχέση οπαδισμού-πολιτικής.

• Δες τι λένε για τον χουλιγκανισμό στην Αθήνα, οπαδοί των ΟΣΦΠ, ΠΑΟ και ΑΕΚ: ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ
• Δες τι λένε για τον χουλιγκανισμό στη Θεσσαλονίκη, οπαδοί των ΠΑΟΚ και Άρη: ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΟ ΡΕΠΟΡΤΑΖ

Περισσότερα από το VICE

Αλήθειες Μόνο: Μπορεί να Πεθάνεις από την Πολλή Βαρεμάρα;

Οι Άνθρωποι που Χαράσσουν τα Μονοπάτια στα Τζουμέρκα Είναι Case Study

«Δεν την Απατούσε, Πήγαινε στο Σουβλατζίδικο» - Μία Ιδιωτική Ντετέκτιβ Θυμάται Παρακολουθήσεις

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.