Η Άλλη Πλευρά της Ιστορίας: Άνδρες των Οποίων οι Σύντροφοι Έκαναν Έκτρωση

Όταν μιλάμε για άνδρες και εκτρώσεις, συνήθως το κάνουμε για να τονίσουμε ότι δεν θα έπρεπε να νομοθετούν για σώματα που δεν είναι δικά τους. Φυσικά, όμως, εκατομμύρια άνδρες στον κόσμο επηρεάζονται από τις εκτρώσεις και πολλοί βιώνουν τα δικά τους συναισθήματα λύπης, ενοχής ή ντροπής που επιφέρει το στίγμα της έκτρωσης.

Μιλήσαμε με άνδρες των οποίων οι σύντροφοι έκαναν έκτρωση, για να μάθουμε περισσότερα για την άλλη πλευρά της ιστορίας.

Rik, 25 ετών

Μάθαμε ότι η κοπέλα μου ήταν έγκυος την άνοιξη του 2018, παρόλο που χρησιμοποιούσαμε προφύλαξη. Έναν μήνα πριν, είχαμε κάνει μια συζήτηση για το τι θα κάναμε αν συνέβαινε κάτι τέτοιο. Ήμουν σίγουρος ότι δεν ήθελα να κάνει έκτρωση, αλλά εκείνη δεν ήταν σίγουρη για το πώς ένιωθε.

Μετά το τεστ εγκυμοσύνης τα πράγματα άλλαξαν. Ήξερε αμέσως ότι δεν ήθελε να κάνει μωρό. Σπούδαζα ακόμα – δεν ήταν η καλύτερη κατάσταση να μεγαλώσεις ένα παιδί. Εγώ είχα ακόμα αμφιβολίες διότι πάντα ήξερα ότι ήθελα να γίνω νέος πατέρας. Όταν ήμουν παιδί, ο πατέρας μου έπασχε από μια μη ιάσιμη ασθένεια, έτσι δεν είχα μια ενεργή πατρική φιγούρα. Συνέχεια άλλαζα γνώμη – κάποιες στιγμές ένιωθα ότι ήταν η τέλεια στιγμή να κάνω οικογένεια αλλά με τη λογική μου ήξερα ότι δεν γινόταν. Τελικά, η κοπέλα μου πάτησε πόδι.

Πριν την επέμβαση κάναμε ένα ραντεβού στον γιατρό που πήγε χάλια. Ο γιατρός υπονόησε ότι δεν ήθελε εκείνη να κάνει την έκτρωση κι εμένα με θεώρησαν τον κακό της υπόθεσης. Φύγαμε θυμωμένοι και απογοητευμένοι, χειροτέρεψε την κατάσταση.

Το ραντεβού μας ήταν στις 8 πμ σε μια κλινική εκτρώσεων στο Ρούρμοντ (σ.σ. 200 χιλιόμετρα από τη Χάγη, όπου ζει ο Rik). Όλες οι άλλες κλινικές ήταν γεμάτες. Σε αντίθεση με τον γιατρό μας, οι εργαζόμενοι στην κλινική μάς βοήθησαν και δεν μας έκριναν καθόλου. Έμεινα στην αίθουσα αναμονής κατά τη διάρκεια της επέμβασης - ένιωθα ότι έπρεπε να είμαι εκεί για καλό και για κακό.

Οι μέρες μετά την έκτρωση ήταν οι πιο δύσκολες. Η ορμονική ισορροπία της κοπέλας μου διαταράχθηκε, ένιωθα ότι ο πόνος της ήταν δικό μου φταίξιμο. Το σεξ ακόμα δεν είναι τόσο διασκεδαστικό και ανέμελο όσο ήταν. Ακόμα και τώρα, το θέμα είναι για μας ταμπού.

Δεν μπορείς να κάτσεις να πεις σε όλους ότι νιώθεις χάλια επειδή η κοπέλα σου έκανε έκτρωση. Αποφάσισα πολύ συνειδητά σε ποιους θα το έλεγα, φοβόμουν ότι πολλοί δεν θα καταλάβαιναν ή θα έκριναν αλλά και ότι δεν θα μπορούσα να έχω αυτοέλεγχο αν κάποιος αντιδρούσε αρνητικά.

Για κάποιο παράξενο λόγο, η εμπειρία αυτή μας έφερε πιο κοντά και μας έκανε πιο δυνατούς. Ανυπομονούμε για τη στιγμή που θα είμαστε έτοιμοι για παιδιά.

Matt*, 26

Ζούσα στη Νέα Υόρκη όταν συνέβη. Ήμουν 16, εκείνη 17 και κάναμε σεξ χωρίς προφυλάξεις. Ήταν σίγουρη ότι δεν μπορούσε να κάνει παιδιά, επειδή είχε προβλήματα με τις ωοθήκες της, αλλά λίγες εβδομάδες αργότερα μου έστειλε μήνυμα και μου είπε ότι ήταν έγκυος. Έπαθα σοκ.

Είπε ότι ήθελε να πάει σε κλινική εκτρώσεων με μια φίλη και ρώτησα αν μπορούσα να συνεισφέρω, διότι το αμερικανικό σύστημα υγείας δεν καλύπτει τις εκτρώσεις. Επίσης, δεν θέλαμε να το πούμε στους γονείς μας. Συμφώνησα αλλά ήμουν 16 και δεν είχα λεφτά. Αγχώθηκα τρομερά. Έπρεπε να βρω 400 δολάρια (περίπου 330 ευρώ) μέσα σε δυο βδομάδες. Κατέληξα να πουλάω «χόρτο».

VICE Video: Το Κυνήγι της Τελειότητας

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Μετά την έκτρωση, μου πήρε μερικές εβδομάδες να νιώσω ανακούφιση. Στην αρχή φοβόμουν ότι θα με κατηγορούσε για τα πάντα, αλλά δεν συνέβη κάτι τέτοιο. Το συζητήσαμε επιφανειακά μερικές φορές και δημιούργησε κάποια ένταση. Δεν ήξερα πόσο θα με άφηνε να την πλησιάσω συναισθηματικά. Ένιωθα μεγάλη ντροπή και πολλές ενοχές. Η επέμβαση που έπρεπε να κάνει ήταν δικό μου φταίξιμο – έτσι ένιωθα.

Με την έκτρωση συνειδητοποίησα για πρώτη φορά πόσο σημαντικό ήταν να έχεις αίσθηση για τα οικονομικά και ότι δεν ήμουν απλώς ένα σεξουαλικό ον – μπορούσα να αναπαραχθώ.

Είναι θλιβερό ότι η έκτρωση συνοδεύεται από τόση ντροπή. Οι οικογένειες και των δυο μας είναι πολύ προοδευτικές και είχαμε εσωτερικεύσει τον αρνητισμό, μακριά από την ευρύτερη κοινωνία.

Τότε δεν καταλάβαινα τι σήμαινε ακριβώς. Ήταν το πρώτο «ενήλικο» έκτακτο περιστατικό που έπρεπε να αντιμετωπίσω μόνος μου. Αλλά το δικαίωμα και η ευθύνη αυτής της απόφασης είναι φυσικά πολύ πιο σημαντικά για τις γυναίκες. Η έκτρωση είναι επιλογή της γυναίκας επειδή το δικό της σώμα μπαίνει σε κίνδυνο, όχι το δικό μου. Αλλά ενώ το άτομο που θα κάνει την έκτρωση είναι πάντα το πιο σημαντικό, όλοι θα πρέπει να προστατεύουν το δικαίωμα της επιλογής.

Tim, 37

Η γυναίκα μου έκανε δύο εκτρώσεις, μία πριν από τέσσερα χρόνια και μία πριν από δύο. Έναν χρόνο μετά τη γέννηση του πρώτου μας, παιδιού έμεινε έγκυος ξανά επειδή δεν προσέχαμε - βλακωδώς. Ήταν πολύ κακή στιγμή. Μόλις είχε ανοίξει μια παμπ κι εγώ θα ξεκινούσα ξανά τις σπουδές μου. Είχαμε αποφασίσει ότι θέλαμε κι άλλα παιδιά, ωστόσο δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή.

Και τις δυο φορές ένιωσα ότι ήμουν εκεί κυρίως για στήριξη. Δεν επιτρεπόταν να μπω στην αίθουσα κατά τις συζητήσεις ή την επέμβαση, κάτι που είναι καλό για πολλές γυναίκες αλλά σε κάνει να νιώθεις στην απ’ έξω, ειδικά αν έχεις μια καλή σχέση. Πρέπει να προσπαθήσεις να καταλάβεις πόσο βαριά ήταν η εμπειρία, πρέπει να πορευτείς με σημάδια και λέξεις που σου δίνει η σύντροφός σου.

Ήταν πολύ θλιβερό, αλλά η θλίψη μάς έδωσε μια κάποια παρηγοριά.

Μπορούσαμε να είμαστε λυπημένοι μαζί. Ο πόνος κρατάει λίγο. Το όλο πράγμα είναι λίγο μη ρεαλιστικό, σαν να χωρίζεις με κάποιον που δεν ξέρεις καλά αλλά γούσταρες τρομερά. Τις επόμενες βδομάδες πρόσεξα ότι το σκεφτόμουν πολύ λιγότερο από εκείνη. Θλιβόταν πολύ πιο συχνά, πονούσε πολύ περισσότερο απ’ όσο μπορούσα να φανταστώ. Λογικό, διότι ένιωθε και τις σωματικές συνέπειες.

Χαίρομαι που η έκτρωση είναι επιλογή στην Ολλανδία, αλλά και πάλι δεν είναι θέμα που αναφέρεις εύκολα. Ευτυχώς είχα φίλους με τους οποίους μπορούσα να μιλήσω. Ένιωθα ντροπή επειδή ήξερα ανθρώπους που είχαν δοκιμάσει τα πάντα και δεν μπορούσαν να συλλάβουν και πραγματικά ήθελα να τα καταφέρουν. Επίσης, δυσκολευόμουν να το συζητήσω επειδή είχα συναισθήματα ενώ έπρεπε να εστιάσω στης γυναίκας μου, διότι ήταν πιο σημαντικά. Νομίζω πως γι’ αυτό είναι δύσκολο να κάνουμε μια πιο ανοιχτή συζήτηση για την έκτρωση – οι γυναίκες είναι καλύτερες στο να το συζητάνε απ’ ό,τι οι άνδρες.

*Το όνομα έχει αλλαχθεί.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε στο VICE Netherlands.

Περισσότερα από το VICE

Κυκεώνα για Πρωινό και Πλακούντες: Φάγαμε ό,τι Έτρωγαν οι Αρχαίοι Έλληνες

Οι Γονείς μου με Πούλησαν ως Νύφη για 50.000 Ευρώ Όταν Ήμουν 12 Χρονών

Οι Λεσβίες Ελκύονται από Κάποιους Άντρες Στιλιστικά

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.