Οδηγός του VICE για την ΛΙΣΑΒΟΝΑ 2014

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

(Φωτογραφία: Nuno Barroso)

Εδώ, στην πρωτεύουσα της Πορτογαλίας, που κάνει τόση ζέστη, τα πάρτυ μας τα κάνουμε συνήθως έξω στους δρόμους και κρατάνε μέχρι το πρωί. Επίσης, έχουμε αποποινικοποιήσει όλα τα ναρκωτικά. Για να μάθουν και οι υπόλοιποι πώς γίνεται, ιδού ένα κατατοπιστικός οδηγός της υπέροχης πόλης μας.

Μεταβείτε στις διάφορες ενότητες χρησιμοποιώντας τα περιεχόμενα:

- ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΤΑΡΕΙΣ
- ΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
- ΠΟΛΙΤΙΚΗ, ΔΙΑΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΡΑΤΣΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ
- ΠΟΥ ΝΑ ΦΑΣ
- ΤΙ ΤΡΩΝΕ ΟΙ ΝΤΟΠΙΟΙ
- ΠΟΥ ΝΑ ΠΙΕΙΣ
- ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΙΣ
- LGBT ΛΙΣΑΒΟΝΑ
- ΠΟΥ ΝΑ ΑΡΑΞΕΙΣ ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΝΗΦΑΛΙΟΣ
- ΠΩΣ ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΚΛΕΨΟΥΝ Η' ΔΕΙΡΟΥΝ
- ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΡΗ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΦΥΓΕΙΣ
- ΤΙ ΤΙΡ ΝΑ ΑΦΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ
- ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΜΦΙΒΟΛΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΑΚΟΥΣΕΙΣ
- ΧΑΡΤΗΣ ΠΟΛΗΣ ΤΟΥ VICE

(Φωτογραφία: Nuno Barroso)

Lux Frágil
Avenida Infante Dom Henrique, 1950-376
Το Lux είναι το μέρος από το οποίο ακόμα και οι cool clubbers φεύγουν τρεκλίζοντας στις 8 το πρωί, ενθουσιασμένοι που χάθηκαν για λίγο στον ήχο του μπάσου. Είναι πιο πιθανό να ακούσει κανείς Frankie Knuckles από Bob Sinclair, και αυτή η φιλοσοφία βοηθάει στην προσέλκυση των καλύτερων ντόπιων και διεθνών διάσημων DJs. Έχει δυο ορόφους, μια μεγάλη ταράτσα, γαμάτη θέα (βλ. θάλασσα) και χαρούμενο κόσμο που περιφέρεται πίνοντας τεράστιες κοκτεϊλάρες. Και γιατί να μην είναι χαρούμενοι; Μένουν στη Λισαβόνα - κάνουν διακοπές ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ.
LINK

Lounge
Rua da Moeda, 1 0/P, Cais do Sodré
Οι αργόσχολοι ιδιοκτήτες του Lounge ήταν σε φάση απίστευτης τεμπελιάς όταν έδιναν όνομα στο μαγαζί, και αυτή η νοοτροπία διατρέχει, γενικά, το μπαρ: Είναι ένα μικρό, κουλ μέρος, όπου ο κόσμος πίνει το πρώτο του ποτό του πριν ξεκινήσει για το Lux ή το Music Box. Ενίοτε φιλοξενεί και μπάντες, προτιμά όμως τους DJs που παίζουν ακόμα βινύλια, είναι καλόγουστοι και υποστηρίζουν τις κατεστραμμένες τους μουσικές εμμονές. 
LINK

Music Box
Rua Nova do Carvalho 24, 1200-292
Ανοίγει τα μεσάνυχτα, αλλά για να είμαστε ειλικρινείς, αυτό το club, που βρίσκεται κάτω από μια γέφυρα στην πραγματικότητα παίρνει μπρος γύρω στις 2π.μ. όταν οι μπάρες πάρουν φωτιά. Μετά το Lux έχει τους καλύτερους DJs στη Λισαβόνα, και ενίοτε εμφανίζεται και καμιά παράξενη λάιβ μπάντα. Κάθε βράδυ ειναι διαφορετικό, οπότε πολύ πιθανό να αταλήξεις να ακούς μέχρι και κουβανέζικη χορευτική μουσική.

LINK

Incognito Bar
R. Poiais de s. Bento, 37, 1200-346
Το όνομα του bar εδώ κυριολεκτεί, μιας και δεν υπάρχει ταμπέλα στην πόρτα και πρέπει να χτυπήσεις το κουδούνι για να μπεις. Μέσα βρίσκεις μια αξιοπρεπή σε μέγεθος χορευτική πίστα και ένα ήσυχο μπαρ στον πάνω όροφο, από όπου μπορεί κανείς να χαζέψει τους χορευτές σαν διεστραμμένο αρπακτικό. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα club της πόλης. Μάλιστα δεν έχουν μπει στον κόπο να αλλάξουν ούτε το playlist, το οποίο παραμένει ίδιο εδώ και 20 χρόνια. Οπότε ας ελπίσουμε ότι σας αρέσει η synthpop.
LINK

Return to Top

(Φωτογραφία: Nuno Barroso)

Πως πάει ο αγώνας για "νομιμοποίηση της κάνναβης", χίπη; Όχι τόσο καλά, ε; Για μάντεψε, εδώ στη Πορτογαλία έχουμε αποποινικοποιήσει ΟΛΑ τα ναρκωτικά. Αμέ, ακόμα και τα βαριά. Αυτό σημαίνει ότι είσαι ασφαλής από τους μπάτσους, αρκεί να μην έχεις πάνω σου πάνω από δύο γραμμάρια χασίς, δύο γραμμάρια κοκαΐνη και ένα γραμμάριο ηρωίνη. Παρόλα αυτά, αξίζει να σημειωθε, ότι τα ναρκωτικά δεν είναι νόμιμα εδώ, αλλά απλώς αποποινικοποιημένα - μια λεπτή, αλλά σημαντική διαφορά. Πρέπει επίσης να τονίσουμε ότι η ηρωίνη εξακολουθεί να είναι σκατά, ακόμα και στην Πορτογαλία.

Το 2001, η Λισαβόνα ήταν μια κόλαση ηρωίνης και αντί η πορτογαλική κυβέρνηση να ανοίξει κεφάλια κατά την παράδοση του Πολέμου Κατά των Ναρκωτικών, αποφάσισε να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Με το που ίσχυσε η αποποινικοποίηση, πολλά μέσα προέβλεπαν ότι η χώρα θα μετατρεπόταν σε ένα φιάσκο από πρεζόνια, όμως το 2009, ο άγνωστος μέχρι τότε Glenn Greenwald δημοσίευσε αυτή τη μελέτη (LINK), ανακοινώνοντας ότι "κάνενα από τα εφιαλτικά σενάρια που διατυμπάνιζαν οι κατήγοροι του κινήματος της αποποινικοποίησης - από την ραγδαία αύξηση των χρηστών μεταξύ των νέων, έως τη μεταμόρφωση της Λισαβόνας σε ένα παράδεισο για "ναρκοτουρισμό" - δεν έγιναν πραγματικότητα". ΓΙΟΥΠΙ!

Στις μέρες μας η αστυνομία δεν θα σε συλλάβει, αν τύχει να σε σταματήσει όμως, θα σου κατασχέσει σίγουρα το απόθεμα. Στη συνέχεια θα σε οδηγήσουν σε μια ειδική επιτροπή. Οι επιτροπές αυτές προσφέρουν ενημέρωση και προσπαθούν να σε αποτρέψουν από τη χρήση ναρκωτικών. Είναι μια γενναία αποστολή - αν μη τι άλλο, και είναι σίγουρα πιο ευχάριστη και εποικοδομητική από αυτή της φυλακής.

Return to Top

(Φωτογραφία: Nuno Barroso)

Έχουμε γαμηθεί τόσο σκληρά όσο και οι υπόλοιποι (με τους Έλληνες, βέβαια, να κατέχουν την πρωτιά) από την Κρίση που χτύπησε την Ευρώπη (και όχι μόνο), αλλά για κάποιο λόγο οι φασίστες μας δεν το εκμεταλλεύτηκαν στο έπακρο. Δεν υπάρχει πορτογαλική UKIP (Κόμμα Ανεξαρτησίας Ηνωμένου Βασιλείου) -αν και πολλές σκατόφατσες Βρετανών μεταναστών στην περιοχή της Algarve ίσως ξαναπαντρεύονταν τις γυναίκες τους για χάρη του Nigel Farage-, όπως επίσης κανένα εθνικιστικό κίνημα δεν έχει κερδίσει σημαντική υποστήριξη.

Στις μέρες δόξας μας κατείχαμε μια σημαντική αυτοκρατορία, ίσως γι' αυτό η Λισαβόνα να προσελκύσει ακόμα σημαντικό αριθμό μεταναστών από τις παλιές αποικίες της. Οι περισσότεροι είναι Βραζιλιάνοι, αλλά υπάρχουν ακόμα Ινδοί από την Γκόα και Αφρικανοί από μέρη όπως η Ανγκόλα και η Μοζαμβίκη. Αξίζει να πούμε ότι για μεγάλο διάστημα η Πορτογαλία ήταν μια χώρα καθαρής μετανάστευσης προς άλλες χώρες, όμως αυτό έχει πια αλλάξει. Έχουμε όλο και μεγαλύτερο αριθμό Ρουμάνων και Κινέζων, αλλά ο συνολικός αριθμός των μεταναστών παραμένει κάτω του 5%. Ευτυχώς δεν υπάρχει και τόσο ιδιαίτερη ένταση ανάμεσα στα διάφορα γκρουπ των ανθρώπων στην πόλη - όλοι τα πάμε μια χαρά μεταξύ μας, και αναρωτιόμαστε γιατί δεν μπορούν και όλοι οι άλλοι στην Ευρώπη.

To 2012 και το 2013 διαδραματίστηκαν πολλές βίαιες συγκρούσεις ενάντια στην "Τρόικα", το χειρότερο σούπερ-γκρούπ από την εποχή των Velvet Revolver. Μαζί με την Ευρωπαική Επιτροπή, την Ευρωπαική Κεντρική Τράπεζα, και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, οι τρεις οργανισμοί ενώθηκαν για να επιβάλλουν στη χώρα αυστηρούς οικονομικούς όρους διάσωσης, και οι άνθρωποι δε χάρηκαν καθόλου γι' αυτό. Η Λισαβόνα όμως, εδώ και έναν χρόνο περίπου, είναι σχετικά ήσυχη όσον αφορά στο μέτωπο των διαμαρτυριών. Για να πούμε την αλήθεια, αυτό που προσεγγίζει περισσότερο κάποια ακραία πολιτική δράση οποιουδήποτε τύπου, είναι όταν κάποιοι ακρο-αριστεροί ακτιβιστές συγκεντρώνονται για να κράξουν. Πράγμα που είναι λιγάκι θλιβερό, αλλά έχει όμως πολλή περισσότερη πλάκα από το να τις τρως με κλομπ.

Return to Top

(Φωτογραφία: ευγενική παραχώρηση του Grant Armour)

The Decadente Restaurante & Bar
Rua São Pedro de Alcântara 81, 1250-238
Μπορεί να είναι "παρακμή", ωστόσο είναι πιο κοντά στον Jay Electronica απ' ό,τι στον Jay Gatsby. Βρίσκεται δίπλα ακριβώς σ' ένα hostel στην καρδιά της πολυσύχναστης περιοχής Bairro Alt και προσελκύει τόσο τουρίστες όσο και ντόπιους. Διαθέτει απλό, μοντέρνο πορτογαλικό μενού και χρησιμοποιεί τα καλύτερα υλικά της τοπικής παραγωγής. Ναι, αναγκάζουν όλους τους σερβιτόρους να φοράνε τιράντες, αλλά -τι να κάνουμε- πουθενά δεν είναι τέλεια.
LINK

Frade Dos Mares
Avenida Dom Carlos i 55, 1200
Ο τύπος που διευθύνει αυτό το ζεστό, μικρό μέρος είναι surfer ο οποίος ψαρεύει με λόγχη. Πράγμα που είναι μια μεγάλη παράκαμψη, στην πραγματικότητα - ακριβώς όπως τα έντυπα μέσα, έχει κι αυτός απ' την πλευρά του αποτύχει στην κατανόηση των πλεονεκτημάτων της χρήσης του διχτυού. Όπως και να 'χει δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε το μενού του με τα θαλασσινά, το οποίο περιλαμβάνει και μια ενότητα με τον τίτλο '101 πράγματα που μπορεί να κάνει κανείς με ένα χταπόδι'. 
LINK

Santa Bica
Travessa do Cabral 37,  1200-074
Ξέρω ότι οι άνθρωποι αμφισβητούν συχνά τα bar που έχουν βάση τους το gin, γιατί νομίζουν ότι είναι γεμάτα με τρελόγερους που κλαίνε, αλλά αυτό το παλιό αρτοπωλείο με την εκτενή συλλογή από gin είναι απίθανο. Παραδοσιακά πορτογαλικά πιάτα, υπέροχη θέα της πόλης, κανείς δεν κλαίει, τι άλλο μπορεί να θέλεις κανείς εκτός από ποτά που δεν έχουν gin;
LINK

Casa do Alentejo
Rua das Portas de Santo Antao, 58, Lisbon 1150-26
Όπως όλες οι πρωτεύουσες του κόσμου, έτσι και η Λισαβόνα είναι ένα μαγνήτης που σφύζει από ανθρώπους και κουλτούρες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της Πορτογαλίας. Πριν 25 χρόνια, άνθρωποι από το Alentejo, στα νότια της χώρας, άνοιξαν αυτό το μαγαζί για να διατηρήσουν την απίστευτη κουζίνα τους και να φιλοξενήσουν συναυλίες με φολκ μουσικούς. Είναι ένα παλιό Βερβερικό παλάτι, και η αρχιτεκτονική, όπως και το φαγητό είναι Μαυριτανικά.

Return to Top

(Φωτογραφία: Andi Galdi Vinko)

Pastel de Nata
Δε θέλω να στη σπάσω αλλά τελευταία δεν παίρνεις τις τάρτες με αυγά αρκετά σοβαρά. Αυτές οι πίτες στην άθλια συσκευασία των δύο, που καταλήγουν στο διάδρομο με τις εκπτώσεις στο Βασιλόπουλο είναι μικροκαμωμένες και προσβλητικές, μπροστά στις ανυπέρβλητη πορτογαλική εκδοχή τους. Οι καλύτερες τάρτες με αυγά σε ολόκληρο τον κόσμο φτιάχνονται σε έναν φούρνο που βρίσκεται εδώ και έναν αιώνα στο Belém, και τρελαινόμαστε τόσο γι' αυτές, που τους αφιερώνουμε ένα ολόκληρο φεστιβάλ.

Ameijoas à Bolhão Pato
Βασικά η Πορτογαλία είναι μια εκτενής παραλία, οπότε τα θαλασσινά μας είναι προφανώς απίστευτα. Δεν υπάρχει καλύτερο μέρος στον κόσμο για να φάει κανείς ένα μεγάλο μπωλ με μύδια, τα οποία γαρνίρουμε με σκόρδο και κόλιανδρο.

Bacalhau à Braz
Το "Braz's Cod", ο «Μπακαλιάρος του Braz», που επινοήθηκε στο Bairro Alto, φτιάχνεται κόβωντας το ψάρι σε μικρά κομματάκια, ψιλοτηγανίζοντας κάποιες πατάτες και ενώνοντας το μείγμα με μια ομελέτα. Δεν ξέρω ποιος είναι ο Braz, αλλά μα το θεό του μπακαλιάρου, τον σέβομαι.

Pataniscas
Εντάξει, αυτό δεν απέχει εκατομμύρια μίλια από τον μπακαλιάρο του Braz, αλλά ζούμε εκατοντάδες χρόνια δίπλα στη θάλασσα, και έχουμε σκεφτεί ένα σωρό πράγματα που μπορούμε να κάνουμε με νεκρά ψάρια, οπότε ας μην σου κάνει εντύπωση που όλα τα καλύτερά μας πιάτα είναι βασικά παραλλαγές του ίδιου θέματος. Αυτή τη φορά, λιώσε τον μπακαλιάρο σου σε μια μάζα με τις γροθιές σου, και τηγάνισέ τον μαζί με πατάτες και μαΐντανό, ώστε να καταλήξει σαν τηγανιτή ψαροκροκέτα.

Return to Top

(Φωτογραφία: ευγενική παραχώρηση του Grant Armour)

Οι περισσότερες βραδινές έξοδοι στη Λισαβόνα αρχίζουν και τελειώνουν στους δρόμους του Bairro Alto. Κανείς δεν θέλει να περάσει περισσότερο χρόνο απ' ό,τι πρέπει στα μπαρ που κολλάς απ' τον ιδρώτα, οπότε όταν κάνει ζέστη - και πάντα κάνει ζέστη - όλοι ξεχύνονται στους δρόμους. Δεν έχει και πολύ μεγάλη σημασία που θα πας, στους δρόμους θα καταλήξεις έτσι κι αλλιώς, αλλά το Maria Caxuxa, το Frágil  και το Galeria Zé dos Bois αξίζουν όλα τον κόπο μιας επίσκεψης. Εάν δεν αντέχεις τον πολύ κόσμο, κατηφόρισε στο Bica, που είναι μόνο 5 λεπτά περπάτημα, αλλά πολύ, μα πολύ πιο χαλαρό.

Ένα μέρος που ξεχωρίζει στο Bairro Alto είναι το Purex. Δεν γίνεται να προσπεράσεις τη φωτεινή πορτοκαλί πόρτα. πέρασε μέσα στο πραγματικά cool gay μπαρ με τη μεγάλη υπερυψωμένη λεσβιακή σκηνή. Υπέροχα κοκτέιλ επίσης.

Η νέα εναλλακτική για βόλτα στο Bairro Alto είναι το Cais do Sodré, κάτω από τις αποβάθρες. Σύμφωνα με την περήφανη παράδοση που συνοδεύει τις αποβάθρες παντού, αυτή η περιοχή ήταν στο παρελθόν η γειτονιά με τα κόκκινα φανάρια. όμως τώρα οι πόρνες έχουν φύγει και στην περιοχή στεγάζονται μέρη όπως το Pensão Amor, Sol e Pesca και clubs όπως το Lounge και το Music Box. Αν είσαι εκδιδόμενη, στις διακοπές σου, πέρασε από 'δω, η νυχτερινή ζωή είναι φανταστική.

Return to Top

(Φωτογραφία: Andi Galdi Vinko)

Κοίτα, κανείς δεν ξοδεύει πολύ χρόνο για ύπνο σε μια χώρα, στην οποία το να κουβαλάς δύο γραμμάρια speedάκι συνέχεια μαζί σου δεν είναι ποινικό αδίκημα, οπότε για ποιο λόγο να δώσεις ένα βουνό λεφτά για δωμάτιο; Το αγαπημένο μας μέρος που είναι και οικονομικό είναι το μοντέρνο Yes! Hostel (από €22 το κρεβάτι για μια νύχτα), το οποίο βρίσκεται σε ιδανικό σημείο ανάμεσα στο Bairro Alto, και στο ποτάμι. Στο πρώτο μπορείς να λιώσεις στο ποτό, και κατόπιν να πηδήξεις στο δεύτερο.

Εκεί κοντά βρίσκεται και το Travellers House (από €24 το κρεβάτι για μια νύχτα), το οποίο είναι πολυ πιο στυλάτο απ' ό,τι θα περίμενε κανείς σε αυτήν την τιμή. Το Lisbon Lounge (από €24 το κρεβάτι για μια νύχτα), είναι μια άλλη καλή επιλογή στην ίδια περιοχή, ενώ το Rossio Hostel (από €24 το κρεβάτι για μια νύχτα), είναι ακόμα φτηνότερο, αλλά λίγο πιο μακριά από τη θάλασσα.

Αν αποφασίσεις ότι πρόκειται να είσαι βαρετός τύπος και επιλέξεις ξενοδοχείο, το Shiadu GuestHouse (από €74 το κρεβάτι για μια νύχτα), έχει μια από τις καλύτερες θέες στη Λισαβόνα. Βλέπει στον ωκεανό, εκεί που πήγαιναν οι hipsters του 16ου αιώνα για να χαζέψουν τα πλοία που σάλπαραν για Ινδία και Βραζιλία - μια αναγεννησιακή εκδοχή του να βλέπει κανείς ένα σετ του Jimmy Edgar στο Boiler Room.

Το  Casa Amora  (από €74 το κρεβάτι για μια νύχτα), μοιάζει να μπορούσε να αποδοθεί ως 'σπίτι της αγάπης', όμως α) τι είδος διαμονή νομίζεις ότι θα σου προτείναμε από εδώ; και β) η λέξη 'amora' στα Πορτογαλικά σημαίνει ΄βατόμουρο΄, μάλλον την μπέρδεψες με το 'amor'. Όπως και να' χει, είναι σχεδόν ένας ονειρεμένος bed and breakfast ξενώνας και είναι στην περιοχή Praça Amoreiras, το είδος εκείνο της γειτονιάς που οι cool τύποι διαλέγουν για να ζήσουν.

Το NH Liberdade (από €129 το κρεβάτι για μια νύχτα), είναι ένα ξενοδοχείο τεσσάρων αστέρων που όταν ο ήλιος καίει ανοίγει την πισίνα του στην οροφή και έχει μια ταράτσα με πανοραμικη θέα της Λισαβόνας και του ποταμού Τάγος. Είναι πάνω στην Avenida da Liberdade, η οποία είναι η Λισαβονέζικη εκδοχή της 5ης Λεωφόρου, με άπειρα μαγαζιά πολυτελείας εκεί κοντά, εάν αυτό είναι το στυλ σου. Οι πλούσιοι γείτονες συνυπάρχουν με τους άστεγους οι οποίοι κοιμούνται κάτω από τα δέντρα και υπονομεύουν την ψευδαίσθηση του παγκόσμιου πλούτου και της ομορφιάς της ανώτερης τάξης.

Αν τα λεφτά δεν σας απασχολούν, τότε το Pestana Palace (δωμάτια από €225 το βράδυ), είναι πιθανώς το πιο κυριλέ ξενοδοχείο στη Λισαβόνα. Είναι ένα αυθεντικό παλάτι του 19ου αιώνα και βρίσκεται ανάμεσα στους υπέροχα φροντισμένους κήπους του. Η Madonna έμεινε εδώ, αλλά ας μην κρυβόμαστε θα μείνεις στο Yes! Hostel τελικά, έτσι δεν είναι;

Return to Top

(Φωτογραφία: ευγενική παραχώρηση του Grant Armour)

Η Λισαβόνα έχει μια πολύ ζωντανή LGBT κοινότητα, και αρκετά αποδεκτή κοινωνικά - ο γάμος μεταξύ ομοφυλόφιλων είναι νόμιμος εδώ από το 2010 (LINK)

Το Bairro Alto, είναι η περιοχή με την πιο έντονη νυχτερινή ζωή,  με μπαρ όπως το Purex και club σαν to Sétimo Céu. Όπως είπαμε πριν, το Purex είναι πολύ δημοφιλές ανάμεσα στις λεσβίες, αλλά προσελκύει και διάφορο κόσμο. Ίσως έχει να κάνει με τα cosmopolitan που φτιάχνουν. Το Sétimo Céu είναι ίσως το μεγαλύτερο gay bar στη Λισαβόνα και βρίσκεται στην καρδιά της περιοχής "Gay Corner". Υπάρχει επίσης μια δυναμική σάουνα στο Trombeta Bath.

Πολύ κοντά στο Bairro Alto βρίσκεται το Príncipe Real, όπου κατοικούν, δουλεύουν ή κάνουν τα ψώνια τους πολλοί ομοφυλόφιλοι άνδρες. Το Bar TR3S είναι το μεγαλύτερο  LGBT μπαρ της πόλης, ενώ υπάρχει και ένα άλλο πολύ μεγάλο club, to Construction.

Return to Top

(Φωτογραφία: Andi Galdi Vinko)

Rossio
Αυτή είναι μια από τις κεντρικές πλατείες της Λισαβόνας από τον Μεσαίωνα, και μέσα στα χρόνια έχει φιλοξενήσει εξεγέρσεις, ταυρομαχίες και εκτελέσεις. Σήμερα είναι ένα από τα πιο όμορφα μέρη της πόλης, που μπορεί κανείς να συναντήσει κόσμο και να πιει έναν πανάκριβο καφέ. Στις μέρες μας οι ταυρομαχίες σνομπάρονται  έντονα από τον κόσμο και ιδιαίτερα από τους τουρίστες.

Feira da Ladra
Η υπαίθρια αγορά της Λισαβόνας ανοίγει κάθε Τρίτη και Σάββατο στο Campo de Santa Clara, και μπορεί κανείς να βρει σχεδόν τα πάντα εκεί: ρούχα, iphones, ανθρώπινα νεφρά και πολλούς μα πάρα πολλούς ηλικιωμένους που αδειάζουν τα σπίτια τους, για να μην μπουν τα παιδιά τους στον κόπο, όταν αυτοί πεθάνουν. ☹

Panteão Nacional
Η εκκλησία São Vicente de Fora είναι εκεί που αναπαύονται όλοι οι νεκροί μας ήρωες. Υπάρχουν τραγουδιστές, όπως η Amália Rodrigues, συγγραφείς σαν τον Almeida Garrett και τον Aquilino Ribeiro, φασίστες όπως ο Sidónio Pais και αντι-φασίστες όπως ο Humberto Delgado. Ο μεγαλύτερος ποδοσφαιριστής της Πορτογαλίας ο Eusébio, ο οποίος πέθανε στην αρχή της χρονιάς, σύντομα θα μετακινηθεί για να πάει να τους συναντήσει στον ίδιο χώρο. Ο Cristiano Ronaldo θα ζει κάποια στιγμή εκεί σε ένα τεράστιο φέρετρο, στο σχήμα ενός ποδοσφαιρικού παπουτσιού της Nike.

Praça do Comércio
Ο τεράστιος σεισμός του 1755 οδήγησε στο ξαναχτίσιμο της Λισαβόνας. Ο José Ι, ο βασιλιάς της Πορτογαλίας έκανε αυτό που θα έκανε ο καθένας σε αντίστοιχη περίπτωση: έφτιαξε μια τεράστια γαμημένη πλατεία με ένα κωλοπαιδαρίστικο άγαλμα του εαυτού του, καβάλα σε ένα άλογο, να ποδοπατάει κάτι φίδια. Όμως παραμένει ένα από τα ωραιότερα μέρη στην πόλη για να βολτάρει κανείς, να χαζέψει το ποτάμι, να κάνει βόλτα στις υπαίθριες αγορές και να τσαλαπατήσει φίδια.

Elevador de Santa Justa
Ένα υπέροχος γυάλινος ανελκυστήρας που πρωτολειτούργησε το 1902 και συνδέει το κέντρο της πόλης με το Bairro Alto. Σχεδιάστηκε από τον Raoul Mesnier du Ponsard, ο οποίος είχε μαθητεύσει στον Gustave Eiffel, ενώ κάποιοι έχουν σχολιάσει την ομοιότητά του με τον μικρής φήμης και κατώτερό του Πύργο του Eiffel, ο οποίος φαίνεται ότι βρίσκεται κάπου στη Γαλλία.

A Brasileira
Πρόκειται για ένα απίστευτο καφέ, το οποίο άνοιξε το 1905 και κάποτε υπήρξε το κυριάρχο στέκι της λογοτεχνικής κοινότητας της Λισαβόνας. Ο ποιητής Fernando Pessoa συνήθιζε να κάθεται απ' έξω μπεκροπίνοντας αψέντι, καπνίζοντας αρειμανίως και γράφοντας. Τώρα και εσύ μπορείς να κάνεις το ίδιο, δίπλα στο μπρούντζινο άγαλμά του, στο αγαπημένο του τραπέζι.
LINK

Intendente
Ουσιαστικά η απάντηση της Πορτογαλίας στο Brooklyn. Είναι μία περιοχή που αναπλάθεται ταχύτατα, με μεγάλο αριθμό μεταναστών. Έχει να επιδείξει κάποιες ωραίες γκαλερί, υπέροχα μπαρ και τα καλύτερα κεμπάπ στη Λισαβόνα. Είναι επίσης και η απάντηση της Πορτογαλίας στο East London.

Return to Top

(Φωτογραφία: Andi Galdi Vinko)

Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο επισκέφτηκε πρόσφατα την πόλη, εφαρμόζοντας το δόγμα του σοκ με τις αυστηρές περικοπές. Οπότε σκέψου πόσο χαρήκαμε όταν ένας πορτοφολάς βούτηξε το πορτοφόλι ενός από τους εκπροσώπους τους. Θεωρήστε το, φόρο οικονομικής διάσωσης.

Ενώ είναι ευχάριστη η σκέψη ότι ο δικός μας γενναίος Ρομπέν των Δασών κατάφερε ένα πλήγμα στους ληστρικούς βαρώνους του ΔΝΤ, είναι όμως και τεκμήριο ότι σε μια πόλη σαν αυτή, παραείναι εύκολο να εξαφανιστούν τα υπάρχοντα του καθενός μας. Προσέξτε τα πράγματά σας, ειδικά σε επισκέψεις συνωστισμένων μουσείων ή άλλων τουριστικών παγίδων. Εκτός εάν είσαι του ΔΝΤ - οπότε μη σκας μαλάκα.  Είναι των άλλων τα λεφτά, έτσι δεν είναι;

Return to Top

(Φωτογραφία: Andi Galdi Vinko)

Μικροπωλητές
Απέφυγε τους μικροπωλητές που κάνουν περιπολία στις πιο τουριστικές περιοχές και τον οποιοδήποτε σε παρενοχλεί. Το πιο πιθανό είναι ότι το εμπόρευμά τους είναι σε μεγάλο βαθμό πατημένα σκατά. Επίσης, και δεν νομίζω ότι γίνομαι άδικα υποτιμητικός, είναι όλοι τους σιχαμένοι μπάσταρδοι, έτοιμοι να σε κλέψουν και να σε κάνουν να χεστείς πάνω σου, αν τους δώσεις την παραμικρή ευκαιρία.

Το Μετρό
Ευτυχώς που η Λισαβόνα είναι τόσο ωραία πόλη να την περπατά κανείς, γιατί έχουμε το χειρότερο σύστημα υπόγειου σιδηρόδρομου στη Ευρώπη. Μιλάμε για αναμονή τουλάχιστον 10 λεπτών για το επόμενο τρένο και αυτό σε ώρα αιχμής. Μετα τις 8μμ θα χρειαστεί να περιμένεις 15 με 20 λεπτά. Μετά τις 9μμ και τα σαββατοκύριακα τα τρένα περνούν με τα μισά τους μόνο βαγόνια, δημιουργώντας μια πραγματική ζωντανή κόλαση πάνω σε ράγες. Και όλα αυτά εξαιτίας των μέτρων λιτότητας. Ευχαριστούμε για άλλη μια φορά την Τρόικα, τους υπερμαλάκες.

Augusta Street
Μα τι τρέχει με τους τουρίστες που δεν μπορούν να αντισταθούν στη γοητεία μιας μεγάλης μαρμάρινης αψίδας; Αυτός ο πεζόδρομος στην καρδιά της εμπορικής περιοχής της Λισαβόνας είναι πάντα γεμάτος κόσμο και φασαρία, απαίσιους γυρολόγους που πουλάνε λουλούδια, ανθρώπους που ψήνουν κάστανα, και όμως βάλε μια μεγάλη μαρμάρινη αψίδα στη μία γωνία και οι τουρίστες δεν θα μπορούν να φύγουν από κει.

Έρημοι δρόμοι
Μας αρέσει να ξεχυνόμαστε στους δρόμους του Bairro Alto για ποτάκι, αλλά αν βρεθείς σε δρόμο ερημωμένο, μάλλον θα υπάρχει ένας καλός λόγος γι αυτό. Ξέρεις την έκφραση, «Δεν θα 'θελα να τους συναντήσω σε ένα σκοτεινό δρομάκι';» Ε, για αυτά τα δρομάκια μιλάμε.

Almirante Reis Avenue γύρω στις 4πμ
Κάθε πόλη έχει την κακόφημη γειτονιά της και αυτή είναι η δική μας. Μέθυσοι, κλέφτες, πόρνες και έμποροι ναρκωτικών στοιχειώνουν τους δρόμους, τσιγκλώντας ο ένας τον άλλο μέχρι κάποιος να  ξεφύγει.  Αυτό γίνεται συνήθως γύρω στις 4πμ.

Return to Top

(Φωτογραφία: Andi Galdi Vinko)

Tip
Εξαιτίας της κρίσης, είναι κατανοητό ότι οι Πορτογάλοι και οι τουρίστες δεν αφήνουν φιλοδώρημα τόσο συχνά όσο παλιά. Σήμερα θεωρείται πολυτέλεια για πολλούς. Σε πολλά εστιατόρια είναι ΟΚ να μην αφήσεις. Απλά πλήρωσε τον λογαριασμό, χαμογέλασε και πες 'obrigado' (ευχαριστώ). Αν σκέφτεσαι να φας σε πιο ακριβά μέρη, όπως το Eleven ή το Bica do Sapato, είναι ευγενικό ν' αφήσεις φιλοδώρημα (μέχρι 5 ευρώ).

Προσοχή με τους ταξιτζήδες από το αεροδρόμιο, όμως - αν είσαι τουρίστας (εάν είσαι καλός ηθοποιός και ξέρεις Πορτογαλικά, προσποιήσου ότι είσαι Πορτογάλος), θα κοιτάξουν να σε κλέψουν και να σε χρεώσουν ένα υπέρογκο ποσό. Ανάγκασέ τους να ανοίξουν το ταξίμετρο - συνήθως το κλείνουν όταν μυρίζονται ξένους.

Χρήσιμες φράσεις
Olá -Γεια
Obrigado -- Ευχαριστώ (θα το πεις πολλές φορές αυτό στα Πορτογαλικά, οι άνθρωποι τρελαιαιαιαιαίνονται να ακούνε τους ξένους να το λένε)
De nada - Παρακαλώ
Adeus - Αντίο
Fixe - οκ, cool
Erva - Χόρτο
Otário  - Βλάκας
Imperial  - Μια μπύρα

Return to Top

Εντάξει, πάτησες το play στο playlist και τώρα γελάς με τη μουσική μας, ε; Ε, άντε γαμήσου, μπορεί να είναι ξενέρωτη, αλλά με το που θα ερωτευτείς και θα τρώτε αγκαλίτσα ψητό ψαράκι σε καμμιά ταράτσα αυτό το καλοκαίρι, θα σου ακούγεται μια χαρά.

Return to Top

Εντάξει λοιπόν, άντε γεια ξένοι. Θα σας πετύχω να ιδρώνετε στους δρόμους αυτό τον Αύγουστο!

Με αγάπη,

- VICE Portugal

Return to Top

Επιστροφή στον Οδηγό του VICE για την Ευρώπη 2014

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.