FYI.

This story is over 5 years old.

How Do we Frame This?

Ο Τζωρτζ Μπους Είναι Χειρότερος Ζωγράφος απ’ ότι Πρόεδρος

Πριν από μερικές μέρες ο Τζορτζ Μπους εγκαινίασε την πρώτη του ατομική έκθεση και έτσι μας συστήνεται εκ νέου όχι μόνο ως αποτυχημένος Πρόεδρος αλλά και ως κακός ζωγράφος.

Photo via Wikipedia

Πριν από μερικές μέρες ο Τζορτζ Μπους εγκαινίασε την πρώτη του ατομική έκθεση με τίτλο «Η τέχνη της ηγεσίας: Η προσωπική διπλωματία ενός προέδρου», που παρουσιάστηκε στην Προεδρική Βιβλιοθήκη Τζορτζ Μπους στο Ντάλας, στο Τέξας των ΗΠΑ.

Κυρίως λόγω της απέχθειας μου απέναντι στον Τζορτζ Μπους, πέρασαν αρκετές μέρες μέχρι να δω τις φωτογραφίες από την πρώτη του ατομική έκθεση με τίτλο «Η τέχνη της ηγεσίας: Η προσωπική διπλωματία ενός προέδρου», που παρουσιάστηκε στην Προεδρική Βιβλιοθήκη Τζορτζ Μπους στο Ντάλας, στο Τέξας των ΗΠΑ.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το ότι η ζωγραφική αποτελεί το χόμπι του πρώην Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι νέο, καθότι πριν λίγο καιρό διέρρευσαν στο διαδίκτυο -και φυσικά έγιναν viral- δυο ζωγραφικά έργα του Προέδρου που τον απεικονίζουν να κάνει μπάνιο, θυμίζοντας το αμερικάνικο pop κίνημα του ’60, και ειδικά μια πολύ naive εκδοχή του David Hockney. O ίδιος τότε, όταν ρωτήθηκε για τα έργα τα «αποκήρυξε» λέγοντας πως τα ζωγράφισε απλώς για να κάνει πλάκα στην δασκάλα ζωγραφικής του.

Φαίνεται πως μερικούς μήνες μετά επανέκτησε την αυτοπεποίθηση του και τώρα καλεί το κοινό να μοιραστεί μαζί του το νέο του πάθος, παρουσιάζοντας τα πορτρέτα πάνω από εικοσιτεσσάρων ηγετών του κόσμου, τους οποίους γνώρισε από κοντά στην διάρκεια της Προεδρίας του.

Ο Τζορτζ Μπους σε αποκλειστική συνέντευξη που έδωσε στην κόρη του, υποστήριξε πως καταλυτικό παράγοντα στην εκτέλεση των πορτρέτων, αποτέλεσε το γεγονός ότι ήρθε κοντά και συνδέθηκε με τους ανθρώπους αυτούς. Πρόκειται για την προσωπική του διπλωματία, που - ο Μπους ελπίζει να- διαφαίνεται μέσα από τα έργα του.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πορτρέτο του Βλάντιμιρ Πούτιν, για τον οποίο ο Πρώην Πρόεδρος των ΗΠΑ είχε πει μετά από συνάντηση τους: “Τον κοίταξα στα μάτια, ένιωσα για λίγο την ψυχή του”.

Αν κρίνουμε από την αλλοπρόσαλλη έκφραση του πορτρέτου του Πούτιν, αυτό που συνάντησε ο Μπους βλέποντας στην ψυχή του Ρώσου Προέδρου πρέπει να τον  συγκλόνισε, καθότι το έργο τον παρουσιάζει ως έναν δύσμορφο, αινιγματικό και απόμακρο εφιάλτη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Ωστόσο το λιλά στο background και το όλο ροζ που αποπνέει το πορτρέτο κάνει το έργο να γίνεται τελικά φιλικό και ζεστό ίσως να συμβολίζοντας πονηρές προθέσεις του Πρώην Προέδρου των ΗΠΑ απέναντι στον Πούτιν.

Στους ίδιους χρωματικούς τόνους κινείται και το πορτρέτο της Καγκελαρίου της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ, στο οποίο φαίνεται χαρούμενη, με ξανθές ανταύγειες και κόκκινο μπλουζάκι, να κοιτάζει κάπου μακριά, πολύ μακριά, σα να έχουν ένα θέμα τα ματάκια της.

Σε αυτό το πορτρέτο, ένα αίσθημα γλυκύτητας του ζωγράφου διαχέεται σε ολόκληρο το πρόσωπο της Καγκελλαρίου, αποδίδοντας την ως μια γλυκύτατη Fraülein.

Εντύπωση προκαλεί το πορτρέτο του Προέδρου του Αφγανιστάν, Χαμίντ Καρζάι, που ξεδιπλώνει όλο το μεγαλείο και την πολυπλοκότητα του καλλιτεχνικού οράματος του Μπους, το οποίο μοιάζει να συνυφαίνεται με τις γραμμές τις τότε εξωτερικής πολιτικής που ακολούθησε ο πρώην Πρόεδρος. Οι καλοί είναι ροζ, οι κακοί είναι καφέ. Αν αυτή η παιδικότητα έμενε στη ζωγραφική θα ήταν όλα καλά, μόνο που εδώ ο πρώην πλανητάρχης έρχεται να μας θυμίσει πως η τέχνη βγαίνει από την ζωή.

Ο Τζορτζ Μπους υποστηρίζει πως για την πειστικότητα των πορτρέτων έπαιξε σημαντικό ρόλο η προσωπική του σχέση με τους ηγέτες των κρατών, αν και πολλοί λένε πως τα πορτρέτα είναι από φωτογραφίες που υπάρχουν στην πρώτη σελίδα της αναζήτησης του κάθε ηγέτη, και πως ο πρώην Πρόεδρος τον ΗΠΑ δεν συμβουλεύτηκε το τεράστιο φωτογραφικό αρχείο της Προεδρίας του, μένοντας στην επιφάνεια, και την πρώτη σελίδα του google.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η απερισκεψία του Μπους στο επίπεδο της έρευνας δεν ξαφνιάζει. Το θέμα εδώ δεν είναι τι έχει ζωγραφίσει αλλά το πώς το έχει ζωγραφίσει. Ωστόσο είναι σαφές πως στο έργο του Μπους διαφαίνεται πάθος και εργατικότητα, κάτι που δεν μας έκανε να αισθανθούμε ποτέ στην πολιτική του καριέρα.

Αν τα ίδια έργα αυτά ήταν αντικείμενο έκθεσης ενός άλλου συνταξιούχου και δεν εκτίθονταν στην Προεδρική Βιβλιοθήκη αλλά σε κάποιο συνοικιακό ΚΑΠΗ, θα ήταν ότι ακριβώς είναι και τώρα. Naive, ελαφρώς αλλοπρόσαλλες προσωπογραφίες ηγετών κρατών, αφοπλιστικά επιφανειακές, ξεκάθαρο πασατέμπο.

Η έκθεση «Η τέχνη της ηγεσίας: Η προσωπική διπλωματία ενός προέδρου» δεν πείθει για τις διπλωματικές ικανότητες του Τζορτζ Μπους, ούτε για τις διαπροσωπικές του σχέσεις με τους ηγέτες των κρατών, αλλά είναι διαφωτιστικότατη και σχεδόν επεξηγηματική όσον αφορά την ιστορία της πολιτικής του θητείας.

Όπως και να χει η έκθεση αυτή μπορεί να εκληφθει ως μια εκ βαθέων κατάθεση του Πρώην Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, ο οποίος καταλήγει μέσω της απαράμιλλης δύναμης της τέχνης, να ασκήσει κριτική ακόμη και στον ίδιο του τον εαυτό.

Η έκθεση παρουσιάζεται ως τις τρεις Ιουνίου. (http://www.georgewbushlibrary.smu.edu/)

Ακολουθήστε το VICE στο TwitterFacebook και Instagram.