Η Σέξι Τέχνη που Χρησιμοποιεί Φρούτα για να Εξερευνήσει τη Γυναικεία Σεξουαλικότητα

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Creators.

Όλα ξεκίνησαν με δύο δάχτυλα που ψηλαφούν αισθησιακά ένα σαγκουίνι. Η Stephanie Sarley ανέβασε το ζουμερό της βίντεο στο Instagram της, στις αρχές του 2016, τρελαίνοντας το Διαδίκτυο, με μια σειρά από ΜΜΕ –από το Playboy μέχρι την Guardian– να σχολιάζουν αν κάτι τέτοιο ήταν «κατάλληλο» ή όχι. Το βίντεο κατέγραψε πάνω από 200.000 views και εκτόξευσε τη φήμη της Sarley.

Τα βίντεο με τα εσπεριδοειδή της Sarley έκαναν τόσο ντόρο, που το Instagram έσβησε πολλαπλές φορές τον λογαριασμό της, υποστηρίζοντας ότι παραβίαζε τους όρους χρήσης, αν και, ευτυχώς για εκείνη, μετά από μακροσκελείς συζητήσεις της με τα μέσα ενημέρωσης και ένα βαρυσήμαντο γράμμα της προς τη μη κερδοσκοπική εταιρεία για την προώθηση του εμπορίου Better Business Bureau, κατάφερε να τον σώσει. «Εκεί ξεκίνησε να λειτουργεί η λογοκρισία. Δεν είχε να κάνει με τα φρούτα ή κάτι τέτοιο. Το Instagram έσβησε μια αναφορά μου στο αιδοίο, η οποία έγινε με ένα φρούτο. Ήταν εντελώς παράλογο», λέει η Sarley.

Η Sarley δεν ξεκίνησε το εν λόγω project με σκοπό να ξεκινήσει μια κουβέντα γύρω από τη λογοκρισία και τη δυσκολία του κόσμου να φιλτράρει διάφορες εκφράσεις της γυναικείας σεξουαλικότητας. Αντιλαμβάνεται το φαγητό ως κάτι που αντιπροσωπεύει την ίδια τη ζωή, από την άποψη πως το χρειαζόμαστε, για να επιβιώσουμε. Το να εκφράσει τα συναισθήματά της με ένα υλικό που συμβολίζει την αφθονία της ζωής, της φάνηκε ως μια ξεκάθαρη επιλογή. Αν και το project ήταν ως ένα σημείο ένας φόρος τιμής στη μεγαλοπρεπή ομορφιά της νεκρής φύσης, η Sarley εξερευνά και τις πιο σκοτεινές δυνάμεις του φαγητού, καθώς εξακολουθεί να παλεύει με τις παρενέργειες τη μάχης της με την ανορεξία, την οποία βίωσε στα εφηβικά της χρόνια. «Πάντα είχα μια πολύ δυνατή σύνδεση με το φαγητό. Επέζησα μιας σοβαρής διατροφικής διαταραχής, όταν ήμουν 13 ετών. Ήταν μόνο για μερικά χρόνια, αλλά ήταν κάτι πολύ έντονο για μένα, το να μην τρώω. Το να αφιερώνω την τέχνη μου στο φαγητό, λοιπόν, είναι ένας τρόπος να γιορτάζω τόσο την τροφή όσο και την ίδια τη ζωή», μας εξηγεί.

Αν και το project ξεκίνησε περισσότερο με τη Sarley να εξερευνεί τις έννοιες της υφής και της σεξουαλικότητας, στην πορεία μεταμορφώθηκε σε ένα μέσο ευθείας σύγκρουσης με τη λογοκρισία και τις επιθέσεις κατά των γυναικών. «Η δουλειά μου σίγουρα μιλάει από το βάθος της ψυχής των περιθωριοποιημένων ανθρώπων και γυναικών. Θέλω να μιλήσω σε όλους τους ανθρώπους. Μιλώντας από προσωπικής άποψης, η καταπίεση ήταν πάντα μέρος της ζωής μου», τονίζει.

To πιο πρόσφατο project της Sarley –μια άτιτλη ταινία μικρού μήκους που έκανε πρεμιέρα στο We the People, μια ομαδική έκθεση στο WERKÄRTZ στο Λος Άντζελες, έχει ξεκάθαρα πιο επιθετικό ύφος, ενώ το έργο της «Fake President», είναι ένα δείγμα μιας νέας σειράς που αναφέρεται ευθέως στον Πρόεδρο Trump και την ομάδα του. Συνεχίζοντας την πορεία της, η Sarley θα συνεχίσει να καταπιάνεται με τα ταμπού και τις πολιτικές θεματικές με τον δικό της μοναδικό τρόπο, αναγκάζοντάς μας να δούμε ακόμη και τα πιο καθημερινά αντικείμενα ως εκφράσεις του κόσμου, μέσα από τον δικό της φακό. Σύντομα, θα προχωρήσει στην κυκλοφορία και ενός βιβλίου με αφίσες.

Για να αγοράσετε τα βιβλία της και να δείτε περισσότερα δείγματα της δουλειάς της, επισκεφτείτε το site της ή ακολουθείστε τη στο Instagram.

Περισσότερα από το VICE

Άνθρωποι που Κέρδισαν στο Ξυστό Εξηγούν τι Ακολούθησε

«H Ζωή Είναι Ωραία» Ακόμα κι Όταν Παλεύεις με τον Καρκίνο

«Κάποιοι Κοιτούν Παράξενα, Μετά το Ξεπερνούν» - Ο Ανδρέας και η Βασιλική Eίναι Zευγάρι, Καλλιτέχνες και Άνθρωποι με Αναπηρία