Διασκέδαση

Η Ζωή σε Βαν Είναι Ένας Παράδεισος (με Κουνούπια)

Τα απέραντα τοπία στο Instagram είναι πραγματικά. Όπως και τα κουνούπια, η ζεστή μπίρα και το ντους μπροστά σε κόσμο.
JO
Κείμενο Jane Ozkowski
The author and her wife savoring the cramped thrills of vanlife.
Photo by Jane Ozkowski

Η γυναίκα μου κι εγώ ζούμε σε ένα σχολικό λεωφορείο τρόπον τινά και ταξιδεύουμε στη Βόρεια Αμερική εδώ και δύο μήνες και η #vanlife είναι τόσο απίστευτη όσο φαίνεται στο Ίντερνετ. Είμαι πολύ χαρούμενη, ζω την καλύτερη φάση στον δρόμο και όταν λέω στον δρόμο εννοώ αυτό το πάρκινγκ του Walmart όπου κοιμάμαι τα τελευταία βράδια.

Είναι 11πμ και μόλις λίγες ώρες μετά είμαστε έτοιμες να φύγουμε. Ενώ το ταξίδι αυτό στη Βόρεια Αμερική μπορεί να μην είναι τέλειο, το να ζούμε σε ένα σχολικό λεωφορείο ήταν ο μόνος τρόπος που μπορούσαμε να δούμε τη χώρα με τα λεφτά που είχαμε. Το λεωφορείο μας είναι γεμάτο με καταπληκτικές λύσεις και είναι απλό να φτιάξεις πρωινό. Αρκεί να ανοίξουμε τον καναπέ μας στα δύο για να πάρουμε το ψωμί, να συρθούμε κάτω από το κρεβάτι για να πάρουμε το φυστικοβούτυρο και να συναρμολογήσουμε ξανά τον φούρνο, τα κομμάτια του οποίου έχουμε αποθηκεύσει πίσω από τη θέση του συνοδηγού, δίπλα στα μπροστινά σκαλοπάτια και τα συρτάρια της κουζίνας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
A live-in bus on a cross country vanlife trip

Το λεωφορείο με το οποίο η συντάκτρια του άρθρου ταξιδεύει στη Βόρεια Αμερική. Φωτογραφία: JANE OZKOWSKI.

Στις 12 μμ φτάνουμε στο Acadia National Park. Καθώς ερχόμαστε και πέφταμε σε λακκούβες, τα πράγματά μας χτυπούσαν μεταξύ τους και έκαναν φασαρία αλλά χρειάστηκε να σταματήσουμε μόλις μια φορά για να κλείσουμε τα συρτάρια της κουζίνας που άνοιξαν όλα σε μια στροφή.

Φτάνουμε στο σημείο έναρξης της διαδρομής στη 1 μμ και περνάω τα επόμενα 15 λεπτά προσπαθώντας να κάνω κουμάντο στη γυναίκα μου για να παρκάρει. Οκτώ άτομα μαζεύονται να δουν τις 27 μανούβρες του λεωφορείου και νομίζω ότι μια γυναίκα βγάζει και ένα κομποσχοίνι για να προσευχηθεί για μας και τα αυτοκίνητα μπρος και πίσω.

Όταν παρκάρουμε, μπαίνω στο πίσω μέρος και φοράω ρούχα πεζοπορίας ξαπλωμένη στο πάτωμα. Το λεωφορείο μας έχει 15 παράθυρα και 15 κουρτινάκια, και δεν κάνουμε τον κόπο να τα κλείνουμε κάθε φορά που αλλάζουμε.

Στις 4 πμ έχουμε ανέβει στην κορυφή του βουνού. Τρώμε φρούτα και ξηρούς καρπούς και η γυναίκα μου προσπαθεί να με καθοδηγήσει σε διάφορες πόζες για την τέλεια φωτογραφία (#hikespiration).

Μου παίρνει μισή ώρα να καταφέρω να ποζάρω σαν να είμαι ένα με τη φύση και ένας άντρας περνάει από πίσω και χαλάει την τέλεια φωτογραφία μας. Πρέπει να την ξανατραβήξουμε επειδή ο μόνος τρόπος να βρούμε γαλήνη είναι να στήνουμε κάθε φωτογραφία λες και είμαστε οι μόνες που επιβίωσαν από ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα και τώρα περνάμε τις μέρες πολύ σικ σε έρημους τουριστικούς προορισμούς

A vanlife adherent looking out onto the water with her backpack

H #VANLIFE σε ανταμείβει, αλλά με τι κόστος; Φωτογραφία: JANE OZKOWSKI.

Εϊναι 8 μμ και έχουμε κατέβει από το βουνό. Καθόμαστε στην οροφή του λεωφορείου σε έναν χώρο πικνίκ και πίνουμε μαζί μια μπίρα από το ψυγειάκι με μπαταρία. Η μπαταρία δεν είναι αρκετά δυνατή για να λειτουργεί το ψυγείο φουλ, έτσι ό,τι τρώμε ή πίνουμε έχει την τέλεια θερμοκρασία για να αναπτύσσονται βακτήρια που οδηγούν σε ναυτία, διάρροια και άλλα στομαχικά προβλήματα. Όμως, ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Η γυναίκα μου κι εγώ τσουγκρίζουμε τις ακριβοπληρωμένες κούπες μας από σμάλτο και ατενίζουμε τη θάλασσα και τον ουρανό, που αλλάζει χρώματα σε αποχρώσεις του ροζ. Οι υπόλοιποι τουρίστες έφυγαν και έχουμε μείνει εμείς, τα πουλιά και το λεωφορείο.

Είμαστε κουρασμένες από την πεζοπορία και έχουμε σκάσει από τις φακές και τα πατατάκια με ψωμί που φάγαμε. Στην ησυχία του σούρουπου νιώθω τον κόσμο να ανοίγει γύρω μας. Η γη μάς δείχνει το είναι της, τον ενθουσιασμό των δυνατοτήτων και το φοβερό προνόμιο μιας μοναδικής ανθρώπινης εμπειρίας.

Ενώ μπορεί να μην είμαστε πάντα σούπερ χαρούμενες, υπάρχουν εκπληκτικές στιγμές. Έχουμε ανέβει σε βουνά και έχουμε κατασκηνώσει μόνες σε δάση. Έχουμε δει φάλαινες και ουράνια τόξα και διάττοντες αστέρες. Καθισμένες όπως είμαστε τώρα στην οροφή του λεωφορείου, παρακολουθώντας το ηλιοβασίλεμα και ξέροντας ότι θα μπορούσαμε να πάμε οπουδήποτε και να κάνουμε τα πάντα, ξαφνικά όλο αυτό φαίνεται να αξίζει τον κόπο - κι ας χέζουμε σε έναν κουβά.

Και μετά βγαίνουν τα κουνούπια.

Μπαίνουμε στο λεωφορείο και βλέπουμε Netflix στο τάμπλετ μου για λίγο, κι ύστερα επιστρέφουμε στο Walmart, έχοντας ολοκληρώσει άλλη μια μέρα παραδεισένιας #vanlife.

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.

Περισσότερα από το VICE

«Εδώ Βλέπεις το Έργο Όλου του Κόσμου» - Πώς Είναι να Ζεις σε Έναν Μύλο στις Κυκλάδες

Οι Μαθητές Πρωταγωνιστούν στο Κίνημα για την Κλιματική Αλλαγή στην ΕλλάδαΟ Βαγγέλης Γερμανός Μιλά για τη Ζωή του που Έγινε Ταινία

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.