Το 2010, η Jade Cantwell ταξίδεψε για κάποιους μήνες στη Συρία, το Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο με μία φίλη της. Λίγους μήνες πριν την έναρξη της Αραβικής Άνοιξης, οι δύο γυναίκες έκαναν μαθήματα αραβικών και προσπάθησαν να ενστερνιστούν την τοπική πολιτική και την κουλτούρα - όσο ήταν δυνατόν να κατορθωθεί αυτό από δύο λευκές γυναίκες. Ήταν ένα ήρεμο και γαλήνιο ταξίδι για την αυστραλιανή φωτογράφο, η οποία κατέγραψε τις καθημερινές ζωές των ανθρώπων που συνάντησε.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Αφού επέστρεψε στην πατρίδα της, ξεκίνησαν οι συγκρούσεις. Οι φωτογραφίες αυτές εν τέλει έγιναν συλλογή, η οποία ονομάζεται PeaceTimes. Δεδομένων των όσων ακολούθησαν, οι φωτογραφίες έχουν αποκτήσει μία βαθύτερη σημασία. Είναι ένα ντοκουμέντο που μας υπενθυμίζει ότι εκτός από τα δελτία ειδήσεων,υπήρξαν κάποτε και αυτοί οι άνθρωποι, αλλά και αυτός ο τρόπος ζωής, πριν η περιοχή διαλυθεί από τη βία.
VICE: Οι φωτογραφίες της συλλογής τραβήχτηκαν στην Μέση Ανατολή το 2010 και αποτελούν πλέον κομμάτι μιας μεγαλύτερης συλλογής που απεικονίζει μια περίοδο ηρεμίας. Εσύ βίωσες εντάσεις όσο ήσουν εκεί;
JadeCantwell: Είναι δύσκολο να σου πω ακριβώς τι αισθάνθηκα. Είναι δύσκολο να κρίνεις καταστάσεις όταν βρίσκεσαι σε ένα τόσο διαφορετικό περιβάλλον από αυτό που έχεις συνηθίσει. Αισθανθήκαμε σίγουρα εντάσεις όταν βρισκόμασταν στην Αίγυπτο -εκεί νιώσαμε λιγότερο ασφαλείς. Είχαν υπάρξει ήδη τότε κάποια περιστατικά και επιθέσεις σε ξένους. Αλλά υπήρχαν και άλλες φορές, ιδιαίτερα στη Συρία, όπου πραγματικά αισθανόμασταν ασφαλείς -ή τουλάχιστον το όλο κλίμα μας φαινόταν φυσιολογικό.
JadeCantwell: Είναι δύσκολο να σου πω ακριβώς τι αισθάνθηκα. Είναι δύσκολο να κρίνεις καταστάσεις όταν βρίσκεσαι σε ένα τόσο διαφορετικό περιβάλλον από αυτό που έχεις συνηθίσει. Αισθανθήκαμε σίγουρα εντάσεις όταν βρισκόμασταν στην Αίγυπτο -εκεί νιώσαμε λιγότερο ασφαλείς. Είχαν υπάρξει ήδη τότε κάποια περιστατικά και επιθέσεις σε ξένους. Αλλά υπήρχαν και άλλες φορές, ιδιαίτερα στη Συρία, όπου πραγματικά αισθανόμασταν ασφαλείς -ή τουλάχιστον το όλο κλίμα μας φαινόταν φυσιολογικό.
Αυτό είναι το συναίσθημα που βγάζουν οι φωτογραφίες σου, καθώς και το πόσο παρήγορη μπορεί να είναι η καθημερινότητά μας, όσο αδιάφορη κι αν νομίζουμε ότι είναι.
Ναι, πρόκειται για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, η οποία δεν έχει καμμία σχέση με ότι μπορεί να πιστεύουμε εμείς για την περιοχή. Όλα όσα βλέπουμε πλέον έχουν να κάνουν με αναταραχές: πολέμους, επιθέσεις και βία. Αυτό που βγαίνει προς τα έξω πλέον είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που βίωναν οι άνθρωποι που συναντήσαμε. Προφανώς αυτή η εικόνα είναι διαφορετική τώρα, αλλά αυτό που είχε ενδιαφέρον τότε ήταν η ησυχία και η ομορφιά των περιοχών που επισκεφθήκαμε. Οι άνθρωποι απλώς προσπαθούσαν να ζήσουν τη ζωή τους.
Ναι, πρόκειται για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων, η οποία δεν έχει καμμία σχέση με ότι μπορεί να πιστεύουμε εμείς για την περιοχή. Όλα όσα βλέπουμε πλέον έχουν να κάνουν με αναταραχές: πολέμους, επιθέσεις και βία. Αυτό που βγαίνει προς τα έξω πλέον είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που βίωναν οι άνθρωποι που συναντήσαμε. Προφανώς αυτή η εικόνα είναι διαφορετική τώρα, αλλά αυτό που είχε ενδιαφέρον τότε ήταν η ησυχία και η ομορφιά των περιοχών που επισκεφθήκαμε. Οι άνθρωποι απλώς προσπαθούσαν να ζήσουν τη ζωή τους.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν φωτογράφιζες, είχες στο μυαλό σου ότι θα κάνεις συλλογή; Ή απέκτησαν άλλη σημασία η φωτογραφίας, μετά το ξέσπασμα της βίας;
Απέκτησαν σημασία μετά. Όταν φωτογραφίζω, φωτογραφίζω αυτά που μου αρέσουν -πράγματα που βλέπω και περιοχές που επισκέπτομαι- προσπαθώ να απαθανατίσω την αίσθηση ενός τόπου. Η συλλογή δημιουργήθηκε εκ των υστέρων, διότι οι εικόνες που έβγαιναν από την περιοχή τους μήνες που ακολούθησαν ήταν τόσο βίαιες.Σκεφτόμουν το γεγονός ότι βλέπουμε πολλές φωτογραφίες από τις συγκεκριμένες χώρες και ότι υπάρχουν πολλοί φωτογράφοι οι οποίοι έλκονται από το να καταγράφουν εμπόλεμες ζώνες. Τραβούν αυτές τις απίστευτα δυνατές εικόνες, που όμως, αποτυπώνουν τη βία και τη θλίψη. Νομίζω ότι μπορεί να μας κάνουν λιγότερο ευαίσθητους, και ότι συχνά παραβλέπουν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της περιοχής.
Απέκτησαν σημασία μετά. Όταν φωτογραφίζω, φωτογραφίζω αυτά που μου αρέσουν -πράγματα που βλέπω και περιοχές που επισκέπτομαι- προσπαθώ να απαθανατίσω την αίσθηση ενός τόπου. Η συλλογή δημιουργήθηκε εκ των υστέρων, διότι οι εικόνες που έβγαιναν από την περιοχή τους μήνες που ακολούθησαν ήταν τόσο βίαιες.Σκεφτόμουν το γεγονός ότι βλέπουμε πολλές φωτογραφίες από τις συγκεκριμένες χώρες και ότι υπάρχουν πολλοί φωτογράφοι οι οποίοι έλκονται από το να καταγράφουν εμπόλεμες ζώνες. Τραβούν αυτές τις απίστευτα δυνατές εικόνες, που όμως, αποτυπώνουν τη βία και τη θλίψη. Νομίζω ότι μπορεί να μας κάνουν λιγότερο ευαίσθητους, και ότι συχνά παραβλέπουν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων της περιοχής.
Προφανώς πολλοί νέοι φωτογράφοι από την Δύση, πηγαίνουν σε αυτές τις περιοχές, αλλά όταν βρισκεσαι εκεί σκέφτεσαι ότι δεν πρέπει να πέσεις στην παγίδα του cutural tourism;Ναι, οπωσδήποτε. Έχω πτυχίο στο communications, έτσι πάντοτε σκέφτομαι πολύ γι' αυτό που προσπαθώ να πω και τη σχέση που έχω με το θέμα που φωτογραφίζω. Αυτό κατά κάποιο τρόπο μειώνει κάπως την απόλαυση του να φωτογραφίζεις. Μερικές φορές αναρωτιέμαι αν τα παρασκέφτομαι όλα. Δεν πρέπει να το κάνεις να φαίνεται εξωτικό. Προφανώς για εσένα θα είναι, αλλά εγώ δεν θέλω να πάρω κάτι από κάποιον.
Αυτό επηρεάζει το τι επιλέγεις να φωτογραφίσεις;
Ναι, είναι όπως όταν βλέπεις κάποιους ανθρώπους να φωτογραφίζουν άστεγους στο δρόμο, πιστεύοντας ότι είναι πραγματικά ωμές ή περιθωριακές οι φωτογραφίες τους- σε αυτές τις περιπτώσεις νομίζω ότι ίσως δεν σκέφτονται το πώς ίσως μειώνονται οι ζωές αυτών των ανθρώπων.
Ναι, είναι όπως όταν βλέπεις κάποιους ανθρώπους να φωτογραφίζουν άστεγους στο δρόμο, πιστεύοντας ότι είναι πραγματικά ωμές ή περιθωριακές οι φωτογραφίες τους- σε αυτές τις περιπτώσεις νομίζω ότι ίσως δεν σκέφτονται το πώς ίσως μειώνονται οι ζωές αυτών των ανθρώπων.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ακριβώς, αυτό δεν αφορά μόνο την φωτογράφιση εμόλεμων ζωνών.
Είναι κάτι που παρατηρούμε πολύ, λόγω τον κορεσμό των εικόνων. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με τη φωτογραφία και τραβούν φωτογραφίες συνέχεια, και προσπαθούν να δημοσιεύσουν τη δουλειά τους. Νομίζω ότι συχνά οι άνθρωποι λειτουργούν με το σκεπτικό του τί νομίζουν ότι θα έχει πραγματικά μεγάλο αντίκτυπο, και αυτό μερικές φορές μειώνει την φωτογραφια ή την καθιστά πανομοιότυπη.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
Είναι κάτι που παρατηρούμε πολύ, λόγω τον κορεσμό των εικόνων. Όλο και περισσότεροι άνθρωποι ασχολούνται με τη φωτογραφία και τραβούν φωτογραφίες συνέχεια, και προσπαθούν να δημοσιεύσουν τη δουλειά τους. Νομίζω ότι συχνά οι άνθρωποι λειτουργούν με το σκεπτικό του τί νομίζουν ότι θα έχει πραγματικά μεγάλο αντίκτυπο, και αυτό μερικές φορές μειώνει την φωτογραφια ή την καθιστά πανομοιότυπη.Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
