Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Μισώ τα spoiler, αλλά θα κάνω μια εξαίρεση για τα spoiler που καταστρέφουν την έκπληξη ενός πραγματικά κακού μέρους μιας ταινίας, γεγονός που πιστεύω ότι βελτιώνει την εμπειρία της παρακολούθησης της ταινίας μειώνοντας τις προσδοκίες. Στο ίδιο πνεύμα, στην αρχή κάθε νέας χρονιάς, μου αρέσει να ξέρω όσα περισσότερα μπορώ για τις αναπόφευκτες φρικτές καταστάσεις που θα έρθουν τους επόμενους 12 μήνες. Για αυτό, ενώ όλοι μιλούν για «νέες αρχές» και «αποφάσεις», εγώ ήδη γνωρίζω πώς ακριβώς θα με απογοητεύσει η νέα χρονιά.

Έτσι, όταν η εταιρεία γεωπολιτικών προβλέψεων Stratfor ανακοίνωσε τον περασμένο μήνα ότι θα ενημέρωναν τα μέλη των μέσων ενημέρωσης για το τι προβλέπουν για το 2016, άρπαξα την ευκαιρία για να μάθω πώς οι συρράξεις και η οικονομική κρίση θα διαμορφώσουν τη χρονιά που μόλις άρχισε. Από αυτή την ενημέρωση, άντλησα στοιχεία για την έρευνά που θα διαβάσετε παρακάτω.

Προσδεθείτε, γιατί το 2016 πιθανώς θα είναι όσο χάλια ήταν και η χρονιά που έφυγε.

Για να παραφράσω τον Travis Bickle, μια μέρα θα έρθει μια πραγματική βροχή στο Λος Άντζελες και θα ξεπλύνει όλα τα αποβράσματα από τους δρόμους. Και με το φαινόμενο El Niño ήδη σε εξέλιξη στην περιοχή, μπορούμε να πούμε ότι η μέρα αυτή ήρθε την Τρίτη 5 Ιανουαρίου. Και ο κατακλυσμός δεν αναμένεται να μειωθεί σε ένταση μέχρι το Μάρτιο.

Το Λος Άντζελες βιώνει μια αγωνιώδη ξηρασία εδώ και τέσσερα χρόνια. Τον Οκτώβριο, όταν έγραψα τελευταία φορά για το El Niño, είχαμε ακόμα 32+ βαθμούς Κελσίου στην πόλη και η ιδέα να ανοίξουν τα ουράνια και να προκληθεί βιβλικού τύπου πλημμύρα ηχούσε μια χαρά στα αυτιά. Τώρα κάνει κρύο (σχετικά μιλώντας) και η ιδέα της αντιμετώπισης πλημμυρών και κατολισθήσεων λάσπης -που φαίνεται σχεδόν βέβαιο ότι θα έρθουν σε αυτό το σημείο- ακούγεται χάλια. Είμαστε Καλιφορνέζοι - οι περισσότεροι από εμάς δεν έχουμε ούτε μπουφάν, ούτε μπότες.

Ας μην ξεχνάμε ωστόσο, ότι το El Niño προκαλεί επίσης ξηρασίες και από αυτές λιμοκτονούν εκατομμύρια άνθρωποι σε άλλες περιοχές του πλανήτη και οξύνονται ασταθείς περιοχές όπως η Συρία, το Νότιο Σουδάν και η Υεμένη. Οι ειδικοί προβλέπουν ότι ο συνεχιζόμενος λιμός στο Μαλάουϊ μόνο -που επιδεινώθηκε από το El Niño- μέχρι τον Μάρτιο θα επηρεάσει 2,8 εκατομμύρια ανθρώπους.

Την Τετάρτη 6 Ιανουαρίου, το ελεγχόμενο από τους Ρεπουμπλικάνους Κογκρέσο επιστρέφει από την ανάπαυλα των διακοπών και ξαναμπαίνει μπρος η παλιά, καλή μηχανή της αμερικανικής δημοκρατίας. Ένα μεγάλο τμήμα της ρεπουμπλικανικής ατζέντας για τη νέα χρονιά αφορά την αποκατάσταση του νόμου Healthcare Freedom Reconciliation Act of 2015, μ' ένα νομοσχέδιο που στόχο έχει να τροποποιήσει το νόμο Affordable Care Act για την οικονομικά προσιτή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, αφαιρώντας τα περισσότερα άρθρα που υποχρεώνουν άτομα και εργοδότες να έχουν ασφάλιση και καταργεί τον φόρο στα ιατροτεχνολογικά προϊόντα.

Ανεξάρτητα από το πώς νιώθει κανείς για το Obamacare, πολιτικά μιλώντας, κατά πάσα πιθανότητα το νομοσχέδιο θα αποτελέσει ακόμα μία αποτυχημένη προσπάθεια να υπονομεύσει το μεταρρυθμιστικό νόμο για την υγειονομική περίθαλψη που ψηφίστηκε το 2010.

Με τους Σύρους πρόσφυγες να συνεχίζουν να φεύγουν από τη χώρα τους που εξακολουθεί να μαστίζεται από τον εμφύλιο πόλεμο, η αναπόφευκτη εισροή μεταναστών στα σχετικά ασφαλέστερα και περισσότερο πολιτικά σταθερά περίχωρα της Ευρώπης έχει προκαλέσει μια παρενέργεια: την άνοδο ισχυρών δεξιών πολιτικών αισθημάτων. Ήδη γεωπολιτικός παράγοντας το 2015, η άνοδος του δεξιού εθνικισμού θα συνεχίσει να τραντάζει τη σταθερότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 2016.

Σύμφωνα με τον Mark Flemming Williams, Ευρωπαίο αναλυτή στο Stratfor «η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μια προσπάθεια υποταγής του εθνικισμού» και αυτός ο νέος εθνικισμός θα «δημιουργήσει χάσματα» την τρέχουσα χρονιά.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ισχύς των εθνικιστικών κομμάτων παραμένει περιορισμένη -συχνά μέλη του διατηρούν γραφεία μόνο σε μικρά περιφερειακά συμβούλια- τα κινήματα αναμένεται να δείξουν τη δύναμή τους, τους επόμενους μήνες. Στη Δανία, τη Γαλλία και τη Σουηδία, για παράδειγμα, τα εθνικιστικά κόμμα που κάποτε θεωρούνται απομεινάρια του σκοτεινού παρελθόντος της Ευρώπης, έχουν γίνει mainstream και σαρώνουν σε έδρες στα εθνικά κοινοβούλια.

Στη Γερμανία, η προσφυγική κρίση σύρει την Καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ προς τα δεξιά. Η κεντρώα Μέρκελ κράτησε αποστάσεις από την καταγγελία της βίαιης αντιμετώπισης των μεταναστών, μια κίνηση που δυσαρέστησε την Αριστερά. Και στη Γαλλία, η πλέον γνωστή εθνικίστρια πολιτικός, η Μαρίν Λε Πεν, αναμένεται να διεκδικήσει την προεδρία της χώρας το 2017 παρά την πρόσφατη ήττα της στις περιφερειακές εκλογές. Κάτι που σημαίνει ότι στη διάρκεια του 2016, αναμφισβήτητα θα ενισχύσει το διεθνές προφίλ της.

Όσο για τον 5ετή πόλεμο στη Συρία, η Reva Bhalla, αντιπρόεδρος του Stratfor, προβλέπει ότι «αυτή είναι η χρονιά που όλοι θα μιλάμε για την Τουρκία». Η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με πιθανή στρατιωτική και πολιτική κρίση, τώρα που οι κουρδικές δυνάμεις στη Συρία που έχουν συνασπιστεί με τις ΗΠΑ κινούνται ακόμα πιο δυτικά από τον Ευφράτη ποταμό. Για πολύπλοκους λόγους, αυτή η κίνηση τσάντισε πραγματικά την Τουρκία που απάντησε: «η Τουρκία πιθανώς θα κινηθεί στρατιωτικά στη βόρεια Συρία».

Διαφορετικά, η συριακή κρίση κατά κύριο λόγο θα είναι η ίδια, είπε ο Omar Lamrani, αναλυτής Μέσης Ανατολής για το Stratfor. Η Ρωσία πέτυχε τον στόχο της να σταθεροποιήσει το καθεστώς του Σύρου προέδρου Μπάσαρ αλ Άσαντ και φαίνεται έτοιμη να μείνει στην περιοχή για μεγάλο χρονικό διάστημα ή τουλάχιστον αρκετά ώστε να δημιουργήσει εκεί ένα είδος περίεργης βιομηχανίας πολεμικού τουρισμού.

Και ένα σταθερό καθεστώς Άσαντ δεν σημαίνει ειρηνευτική συμφωνία. «Σίγουρα θα δούμε μια από τις μεγαλύτερες συντονισμένες προσπάθειες στην επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας», προέβλεψε ο Lamrani. Αλλά δυστυχώς, είπε, λίγες εκεχειρίες είναι πιθανώς το καλύτερο που μπορούμε να ευχηθούμε, προσθέτοντας ότι «δεν βλέπουμε μια συνολική επίλυση αυτόν το χρόνο».

Όταν σκέφτεσαι τη Λατινική Αμερική, πιθανώς σκέφτεσαι πολέμους ναρκωτικών και η Λατινική Αμερική θα έχει σίγουρα μερικούς τέτοιους το 2016. «Η βία που συνδέεται με τα καρτέλ θα παραμείνει σε υψηλά επίπεδα» σύμφωνα με τον Diego Solas, αναλυτή Λατινικής Αμερικής για το Stratfor. Αλλά το Stratfor πιστεύει επίσης ότι τα περισσότερα πρωτοσέλιδα θα προέλθουν από τη Βενεζουέλα, όπου οι μειωμένες τιμές του πετρελαίου ρίχνουν τη βασιζόμενη στο πετρέλαιο οικονομία της χώρας σε δίνη.

Η Balla πρόσθεσε ότι η εταιρεία αναμένει «σημαντική κοινωνική αναταραχή» στη Βενεζουέλα και πως η χώρα «πιθανώς θα χρεοκοπήσει» - ένα καταστροφικό αποτέλεσμα που φαινόταν από καιρό ότι έρχεται.

Είναι μέρος μιας ευρύτερης τάσης στη Βραζιλία, την Αργεντινή και τη Βενεζουέλα -την τριάδα των χωρών που απαρτίζουν το προπύργιο του αριστερισμού στη Λατινική Αμερική. Ωστόσο, αυτός ο ιστορικός αριστερισμός φαίνεται να οδεύει προς το τέλος του, μιας και επίκειται αυτό που ονομάζεται «Ροζ Παλίρροια» καθώς οι πετρελαϊκες οικονομίες της περιοχής αποδυναμώνονται και οι πολίτες έχουν κουραστεί από τις διεφθαρμένες κυβερνήσεις. Και συνήθως, την κοινωνική αναταραχή ακολουθεί γενικά η πολιτική αναταραχή.

Το Stratfor προβλέπει επίσης ότι στην Κολομβία θα συναφθεί ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ των ενόπλων δυνάμεων και των ανταρτών του FARC που πολεμούν μεταξύ τους εδώ και πέντε δεκαετίες. Αν και η συμφωνία δεν θα σημαίνει άμεση αρμονία στην Κολομβία, πιθανότατα θα αποτελέσει μία από τις λίγες επιτυχίες της χώρας το 2016.

Η αστυνομία στις ΗΠΑ σκότωσε όχι λιγότερα από 1.134 άτομα το 2015, σύμφωνα με τον The Guardian, και η αμερικανική κοινή γνώμη έχει όλο και μεγαλύτερη επίγνωση και οργή για τη φυλετική προκατάληψη που κρύβεται στην αστυνομική βία. Σύμφωνα με το ίδιο ρεπορτάζ, 15% από εκείνους που σκοτώθηκαν ήταν μαύροι άνδρες, ηλικίας 15-34 ετών, μια δημογραφική ομάδα που αντιστοιχεί μόλις στο 2% του αμερικανικού πληθυσμού.

Την ίδια στιγμή, οι μαζικές δολοφονίες έχουν γίνει μια πραγματικότητα της ζωής στις ΗΠΑ. Σύμφωνα με τους αριθμούς που συγκέντρωσε η εφημερίδα The Independent από το Mass Shooting Tracker (που τώρα είναι offline), το 2015 σημειώθηκαν 373 μαζικές εκτελέσεις, που σημαίνει πάνω από ένα περιστατικό την ημέρα - αποτελεί υψηλό ποσοστό που απεικονίζει πόσο εκτεταμένα έχουν γίνει τέτοια περιστατικά.

Θα ήταν τρελό να περίμενε κανείς ο,τιδήποτε λιγότερο από περισσότερη αστυνομική βία και μαζικές εκτελέσεις το 2016. Στις ΗΠΑ, αυτά τα δύο θέματα παρήγαγαν περισσότερα ζοφερά πρωτοσέλιδα και λυπημένα πρόσωπα από οποιαδήποτε άλλα το 2015 και, χωρίς αμφιβολία, φέτος θα προκληθεί ακόμα μεγαλύτερη δυστυχία.

Περισσότερα από το VICE

Ένα Video Clip στα Όρια της Τέχνης και του Πορνό

Ποιοι Γονείς Δίνουν στα Παιδιά τους τα Ονόματα των Ηρώων του Game of Thrones;

Μνήμες από 30 Xρόνια Bρετανικής Mουσικής Yποκουλτούρας