Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.

Το πιο ηλίθιο πράγμα στο οποίο ξοδεύεις χρήματα ως ενήλικος είναι οι γάμοι. Για τους περισσότερους από εμάς αρχίζει αμέσως μετά το κολλέγιο και συνεχίζει για μια ολόκληρη δεκαετία. Μια ασταμάτητη παρέλαση από μαγνήτες κολλημένους στις καυτές ημερομηνίες και υποχρεωτικά πάρτι για να δώσεις το δώρο στη νύφη, πάρτι αρραβώνων και το καθαυτό γεγονός που χαρακτηρίζει κάθε καλοκαίρι, διαμορφώνει τα ταξιδιωτικά σχέδιά σου και σου δίνει ένα λόγο (ή υποχρέωση) για να έχεις ωραία ρούχα.

Ανεξάρτητα από το εάν είσαι υπέρ ή κατά, οι γάμοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της ενήλικης κοινωνικής ζωής. Μερικοί θα είναι μεγάλοι, κάποιοι μικροί σε μέγεθος. Ορισμένοι θα είναι κακή ιδέα, άλλοι αηδιαστικά συναρπαστικοί. Όλοι τους θα είναι απόδειξη, για καλό και για κακό, ότι εσύ και οι φίλοι σου έχετε συγχρόνως αποτύχει τόσο στην ενήλικη ζωή όσο και στη νεότητα.

Την πρώτη φορά που θυμάμαι ότι ήθελα να μείνω νέα, ήμουν 15 ετών. Ήταν η ώρα του μεσημεριανού και εγώ με τον καλύτερο μου φίλο (τον οποίο, αργότερα, θα συνειδητοποιούσα ότι είχα ερωτευτεί παράφορα) χρησιμοποιούσαμε διορθωτικό Wite-Out για να ζωγραφίσουμε ο ένας στα σταράκια του άλλου.

«Δεν είναι φοβερό πώς κερδίζουμε πάντα;» ρώτησα.
«Εννοείς, έναντι των ενηλίκων;».

Κούνησα το κεφάλι. Εκείνη τη στιγμή, ο διευθυντής του σχολείου μας διέσχισε το προαύλιο, καθώς ένας άλλος φίλος μας ήταν από πίσω του σε απόσταση μερικών μέτρων και το τσιγάρο αναμμένο στα χείλια του.

«Ω, ναι. Πάντα» συμφώνησε.

Πολύ μετά αφότου έγινα νόμιμα ενήλικη, παρέμεινα ψυχικά έφηβη - έσκισα το πρόστιμο που μου έκοψαν επειδή κάπνιζα στο σταθμό του μετρό, και απέκτησε χρέος από το οποίο δεν θα επέστρεφα ποτέ ούτε ευρώ.

Έπειτα οι φίλοι -συνένοχοι στο έγκλημα- άρχισαν να παντρεύονται. Οι άνθρωποι παρέα με τους οποίους είχαμε βουτήξει πράγματα από μαγαζιά και είχαμε καπνίσει χόρτο από μήλο, είχαν αποφασίσει να γίνουν οι σύζυγοι άλλων ανθρώπων και σταδιακά το χαλί της απερίσκεπτης άγνοιας τραβήχτηκε κάτω από τα πόδια μου. Αν και αρνιόμουν να αποσυρθώ, συνειδητοποίησα, ότι δεν ήμασταν πλέον στην ακμή μας.

Η νύφη και ο γαμπρός δεν είναι οι μόνοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν μια άβολη μεταμόρφωση όταν αποφασίζουν να παντρευτούν. Οι γάμοι είναι μια συναισθηματική περιπέτεια για τους προσκεκλημένους επίσης. Δεν υπάρχει κάποιου τύπου συμβουλευτική για τον προσκεκλημένο πριν από το γάμο για να σε προετοιμάσει για τις σκέψεις που έχεις από τη στιγμή που λαμβάνεις το πρώτο «Αρραβωνιάστηκα!» τηλεφώνημα μέχρι τη στιγμή που φεύγεις από ακόμα μία δεξίωση και είσαι μια πληγωμένη γυναίκα που μόλις είδε ακόμα ένα ζευγάρι να γιορτάζει τους όρκους του.

Για να το διορθώσετε, ιδού μια λίστα με όλα όσα θα βιώσετε σε ένα σύγχρονο γάμο όταν θα είστε αρκετά μεγάλοι για να πιστεύετε ότι είστε πολύ νέοι για αυτό το πράγμα.

Η ταπεινωτική βαρεμάρα όλου αυτού του πράγματος χτυπάει όταν είσαι σε ένα κατάστημα και ξοδεύεις τα χρήματα που έχεις δανειστεί με δυσκολία σε μια τυριέρα. Σε μια γαμημένη τυριέρα. Γιατί στο διάολο θα ζητούσες από τους αγαπημένους σου να σου αγοράσουν μια τυριέρα, εάν όχι για να τους τρίψεις στα μούτρα την ανοησία που είναι η ζωή και να γίνεις ένας από εκείνους;

Οι λίστες γάμων είναι βαρετές - ένας κατάλογος αντικειμένων τόσο βαρετών που ξεχνάς ότι υπήρχαν μέχρι που τυπώνονται σε μια τακτοποιημένη λίστα, ωραίων αντικειμένων, πραγμάτων που ταιριάζουν μεταξύ τους (γιατί η ασυμφωνία πλέον τους προκαλεί πονοκέφαλο) και αντικείμενα που το ζευγάρι προσμένει μια και έχει επιλέξει να χάσει την αίσθηση της έκπληξης στο όνομα της πρακτικότητας.

Τουλάχιστον ένας φίλος θα σε σύρει στην εκκλησία για να τον δεις να παντρεύεται ακόμα κι αν ποτέ δεν είχαν εκφράσει οποιοδήποτε είδος θρησκευτικού προσανατολισμού. Από το δευτερόλεπτο που θα μπεις μέσα, θα ακούσεις αυτή τη γνωστή ενοχλητική ηχώ όταν περπατάς στο μαρμάρινο δάπεδο, θα μυρίσεις το θυμίαμα και θα θυμηθείς για ποιο λόγο δεν έρχεσαι ποτέ εδώ επίτηδες καθώς κοιτάς με ανοιχτό στόμα τον ολόγυμνο σταυρωμένο Ιησού. Είσαι χαρούμενος που ήπιες εκείνη την μπύρα στο πρωινό.

Οι πρώτοι σου γάμοι είναι τόσο καινούριο και ικανοποιητικό πράγμα όσο το να ανοίγεις ένα καινούριο κουτί Barbie. Τα χρόνια που ατένιζες τις βιτρίνες των καταστημάτων νυφικών και έβλεπες επεισόδια γάμων από τις αγαπημένες σου τηλεοπτικές σειρές, τα βγάζεις πάνω σε κάποια υπάλληλο σε τέτοιου είδους μαγαζί. Εσύ και οι καλύτερες φίλες σου μπαίνετε σαν σίφουνας για να ψάξετε στο μαγαζί. Μοιάζετε με ένα τσούρμο μαυρισμένες ύαινες που φωνάζουν το ένα ή το άλλο. Σε όλες πάει αυτό εδώ! Σιφόν! Τοπάκι που δένει στο λαιμό! Το γεγονός ότι νιώθεις πολύ νέα για να συμμετέχεις σε αυτό σε κάνει να νιώθεις σα να περπατάς φορώντας τα γιγαντιαία τακούνια της μαμάς σου. Ανυπομονείς για τα πάρτι προσφοράς δώρων στη νύφη. Ενδιαφέρεσαι για το αν η φίλη σου βρήκε ανθοπώλη.

Το πρωινό του γάμου, ξυπνάς με έναν πανικό ευτυχίας. Πίνεις σαμπάνια ενώ φοράς κιμονό με τα αρχικά σου χαραγμένα πάνω. Σχεδόν ξεχνάς ότι μία από εσάς πρόκειται να αλλάξει ταυτότητα για πάντα. Κλαις όταν βγαίνει από το δωμάτιο φορώντας το νυφικό φόρεμά της (Ακόμα κλαίω όταν βλέπω καμιά νύφη για πρώτη φορά. Είναι συγκλονιστικό να βλέπεις κάποιον τον οποίο νοιάζεσαι να φαίνεται όσο πιο όμορφος μπορεί να είναι).

Γελάς και κλαις και πίνεις όλη μέρα. Όλα είναι άκρως σημαντικά. Η τελετή. Η είσοδός τους. Η τούρτα. Συνεχίζεις να πίνεις. Συνεχίζεις να κλαις. Δεν αντιλαμβάνεσαι ποτέ ότι οι δυο πράξεις μπορεί να συνδέονται.

Έχοντας μόλις τελειώσει το πανεπιστήμιο, για κάποιο τρελό λόγο πιστεύεις ότι διαγωνίζεσαι στο ανοιχτό μπαρ της δεξίωσης για το ποιος θα πιει περισσότερο. Κατεβάζεις διπλά ουίσκι χωρίς λόγο και αιτία ενώ μέχρι το ηλιοβασίλεμα στάνταρ θα έχεις δείξει λίγο στήθος. Παίρνεις σαμπάνια από το δίσκο και την πίνεις πριν καν να γίνει η πρόποση, παρόλο που σου εξήγησαν πως το αλκοόλ είναι δωρεάν και δεν θα τελειώσει.

Σου αποσπούν την προσοχή ένα νήπιο και μια ηλικιωμένη γυναίκα, τους οποίους αυθόρμητα αγκαλιάζεις στον αέρα, αν και δεν έχεις συναντήσει ποτέ κανέναν από τους δυο. Πρέπει να κάνεις παρέα με μωρά και γιαγιάδες πιο συχνά. Είναι τόσο γλυκές φατσούλες.

Σφηνάκια! Ώρα για προπόσεις! Κάποιος θα έπρεπε να σε αφήσει να κάνεις πρόποση! Στριμώχνεις έναν άνδρα με ξεκούμπωτο πουκάμισο και του λες πώς εσύ και η νύφη είστε κυριολεκτικά οι καλύτερες φίλες που υπήρξαν ποτέ. Είναι σαν την αδερφή σου. Παίζει κάποιο τραγούδι των Beatles και παρακολουθείς τη φίλη σου να μεγαλώνει από νήπιο σε παιδί με πεταχτά δόντια και από έφηβη σε ενήλικη, μέσα σε τέσσερα λεπτά.

Σαρώνεις το δωμάτιο και βλέπεις τον άνδρα με το ξεκούμπωτο πουκάμισο, να φοράει ένα φανελάκι. Αποφασίζεις ότι απόψε θα τον πηδήξεις.

Τα κορίτσια έχουν ποτά στα χέρια. Όλες παρακολουθείτε μαζί τον πρώτο χορό. Τα δάκρυα τρέχουν ξανά από τα μάτια σου και η φίλη σου μοιάζει με όνειρο στο προσκήνιο ενώ χορεύει με το νέο σύζυγό της. Ψιθυρίζουν πράγματα ο ένας στον άλλον που μόνο αυτοί μπορεί να ακούσουν. Ρεύεσαι δυνατά και λες στις φίλες σου ότι θα πηδήξεις εκείνον τον τύπο με το κόκκινο. Μία από αυτές αναφωνεί ότι «σου αξίζει».

Τραβάς τον κόκκινο τύπο στη νυφική σουίτα. Του κάνεις στοματικό έρωτα σε ένα λόφο από τσάντες με ρούχα. Συνειδητοποιείς ότι δεν γνωρίζεις το όνομά του.

Σκατά. Τι εννοεί ο DJ ότι η νύχτα πλησιάζει στο τέλος της; Πίνεις ακόμα δυο μπύρες σε περίπτωση που είναι όντως έτσι. Εσύ και οι φίλες σου παίρνετε το μικρόφωνο και αρχίζετε αυτοσχέδιο καραόκε του «Gimme That Nut» καθώς οι παππούδες του γαμπρού και ο άνδρας στον οποίο μόλις έκανε στοματικό σεξ κοιτάζουν με τρόμο.

Αυτή τη θολή στιγμή, δυο πράγματα ξεκαθαρίζουν. Εσείς παιδιά δεν είστε αρκετά μεγάλοι για να το κάνετε αυτό και στους γάμους συμβαίνουν μαλακίες.

Κατά τη διάρκεια όλης της προετοιμασίας του γάμου, από την πρόσκληση έως την παράλυση από το μεθύσι, το κυρίαρχο συναίσθημα που βιώνεις είναι η ανακούφιση.

Σκέφτεσαι το κενό που νιώθεις στο στομάχι σου κάθε φορά που σκέφτηκες ότι ο πρώην σου θα μπορούσε να σου κάνει πρόταση γάμου και είσαι ευγνώμων που είχες το θάρρος να ραγίσεις κάποιου την καρδιά. Οι αρραβωνιασμένοι φίλοι σου μένουν μέσα τώρα τα βράδια και οικειοθελώς αποκαλούν τους εαυτούς τους «γέρους» λόγω αυτού.

Είσαι ευτυχισμένη ως μία εξ αυτών μέσω των οποίων πρέπει εμμέσως να ζήσουν. Μιλάς για το πόσο τυχεροί είναι, αλλά ιδιωτικά, τους λυπάσαι και τους δυο και φοβάσαι ότι είσαι η επόμενη. Στη δεξίωση, προσπαθείς να μην πιάσεις το μπουκέτο. Όταν τελειώσει το σαββατοκύριακο, αποδιώχνεις τα προσωρινά καθήκοντα του γάμου όπως το τσαλακωμένο φόρεμα στη γωνία του δωματίου του ξενοδοχείου σου και είσαι ξανά ελεύθερη. Μπορείς να επιστρέψεις στο τέλειο ερειπωμένο στούντιό σου και δεν θα υπάρχει κανείς εκεί για να ρωτήσει εάν είναι καλή ιδέα να φάει νάτσος στο κρεβάτι. Θα μπορείς να αυνανιστείς στη μέση του σαλονιού σου και κανένας δεν θα μάθεις ποτέ για αυτό.

Όπως κάθε άτομο που σέβεται τον εαυτό του, χρειάζεσαι ένα χρόνο προσοχής και να διοργανώνονται πάρτι προς τιμήν σου και αρχίζεις να κρατάς σημειώσεις «για όταν έρθει ο καιρός». Θα κάνεις μπάτσελορ σε συγκεκριμένο προορισμό αλλά γάμο τοπικό. Υποσυνείδητα κλέβεις ιδέες για τον κεντρικό στολισμό. Η ίδια η τελετή είναι τόσο τέλεια σχεδιασμένη που λειτουργεί ως MSG στον εγκέφαλό σου. Δεν έχει σημασία εάν θα ήταν καλή στην τωρινή ζωή σου ή όχι, ούτε ακόμα κι αν είναι καλή για τη νύφη και το γαμπρό. Αυτή τη στιγμή δυο άνθρωποι κάνουν ο ένας τον άλλον καλύτερο. Θέλεις ένα κομματάκι από αυτό. Σκέφτεσαι τον πρώην σου και πώς συνήθιζε να φέρνει κρασί στο σπίτι και τα αγαπημένα σου μπισκότα και αναρωτιέσαι εάν ήταν αυτός ο ένας. Δεν ήταν. Θα σταματήσεις να πιστεύεις στον έναν μέχρι τον επόμενο χρόνο και όταν επιστρέψεις στο ίδιο έργο, σε διαφορετικό σκηνικό με ένα φίλο-εραστή που πήγες κατά λάθος μαζί του σε πάρα πολλά προγεύματα.

Έπειτα στα 30α γενέθλια, για να ξεπεράσεις τον φόβο της δέσμευσης, θα κάνεις τατουάζ στη μέση σου. Την επόμενη μέρα, όταν ακόμα θα έχεις τον επίδεσμο, θα κάνεις κατά λάθος σεξ μετά από μεθύσι με έναν από τους καλύτερους άνδρες φίλους σου, γεγονός που θα σε κάνει να καταλάβεις ότι είσαι πολύ ερωτευμένη μαζί του. Μια εβδομάδα αργότερα, θα σηκωθείς νωρίς από το κρεβάτι για να φύγεις για ένα γάμο. Οδηγώντας μόνη στην έρημο, θα συνειδητοποιήσεις ότι είσαι σε σοβαρή σχέση ή κάτι τέτοιο.

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.