Ο Ikushun ζει για την κορύφωση. Ο πρώην υπάλληλος γραφείου έχει μια έμφυτη ικανότητα να βγάζει φωτογραφίες την κατάλληλη στιγμή, προσδίδοντας νέες προοπτικές σε κατά τα άλλα καθημερινές σκηνές, οι οποίες με κάποιον τρόπο φαίνονται σουρεαλιστικές και πραγματικές ταυτόχρονα.«Δεν τραβάω με ρύθμιση πολλών καρέ ανά δευτερόλεπτο, επειδή νομίζω ότι έτσι κλέβεις λίγο», είπε στο VICE. «Προσπαθώ, λοιπόν, πάντα να πιέζω το κουμπί του κλείστρου στον τέλειο χρόνο, για να διασφαλίσω ότι δεν θα χάσω την ακριβή στιγμή. Όταν πετυχαίνεις τη σωστή στιγμή, είναι το καλύτερο συναίσθημα στον κόσμο».
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Οι συνάδελφοι του VICE Tokyo είχαν την ευκαιρία να μιλήσουν με τον Ikushun λίγο μετά την κυκλοφορία του λευκώματός του με τίτλο Desuyone~, μιας συλλογής που περιέχει τις αγαπημένες του φωτογραφίες από την τελευταία δεκαετία.
VICE: Πώς ξεκίνησες να ασχολείσαι με τη φωτογραφία;
Ikushun: Τώρα είμαι 35 ετών, αλλά μετά την αποφοίτησή μου από το πανεπιστήμιο, έπιασα μια δουλειά γραφείου. Αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή λίγο αργότερα, όταν ξεκίνησα να συνηθίζω τη δουλειά. Δεν ξεκίνησα να ασχολούμαι συνειδητά με τη φωτογραφία - απλά αγόρασα μια φωτογραφική μηχανή.Τι είδους μηχανή ήταν;
Ήταν μια compact ψηφιακή. Πίστευα ότι θα μου ήταν χρήσιμη σε ταξίδια, γάμους φίλων και ούτω καθεξής. Σήμερα, πάντα κουβαλάω μια φωτογραφική μηχανή, όταν βγαίνω έξω, αλλά τα τρία πρώτα χρόνια την άφηνα στο σπίτι.
Ikushun: Τώρα είμαι 35 ετών, αλλά μετά την αποφοίτησή μου από το πανεπιστήμιο, έπιασα μια δουλειά γραφείου. Αγόρασα την πρώτη μου φωτογραφική μηχανή λίγο αργότερα, όταν ξεκίνησα να συνηθίζω τη δουλειά. Δεν ξεκίνησα να ασχολούμαι συνειδητά με τη φωτογραφία - απλά αγόρασα μια φωτογραφική μηχανή.Τι είδους μηχανή ήταν;
Ήταν μια compact ψηφιακή. Πίστευα ότι θα μου ήταν χρήσιμη σε ταξίδια, γάμους φίλων και ούτω καθεξής. Σήμερα, πάντα κουβαλάω μια φωτογραφική μηχανή, όταν βγαίνω έξω, αλλά τα τρία πρώτα χρόνια την άφηνα στο σπίτι.
Τι σε έκανε να συνειδητοποιήσεις ότι η φωτογραφία μπορεί να γίνει επάγγελμα;
Υπάρχει μια μπάντα στην Οσάκα που λέγεται Oshiri Pen-Pens και είμαι μεγάλος fan, οπότε πηγαίνω συχνά στις συναυλίες τους. Μου φαίνονταν πολύ ενδιαφέροντα άτομα και ήθελα να γίνουμε φίλοι. Αλλά είχα φτάσει σε μια ηλικία που δεν μπορούσα πλέον να θεωρούμαι «νέος», οπότε θα ήταν περίεργο να πλησίαζα ξαφνικά το συγκρότημα και να τους έλεγα, «Ρε ’σεις, θέλετε να γίνουμε φίλοι;».Τότε ξεκίνησα να φωτογραφίζω τις ζωντανές τους εμφανίσεις και να τις ανεβάζω στο blog μου, ελπίζοντας ότι αυτό θα τραβούσε την προσοχή των μελών της μπάντας. Έκανα το ίδιο και με άλλους καλλιτέχνες, όπως τους Outdoor Homeless και τον Clitoric Ris. Λίγο καιρό αργότερα, οι προσπάθειές μου απέφεραν καρπούς. Ένας από αυτούς μου είπε ότι, παρόλο που οι φωτογραφίες μου από τις συναυλίες ήταν καλές, τα καθημερινά στιγμιότυπα που τραβούσα ήταν πολύ πιο ενδιαφέροντα.
Υπάρχει μια μπάντα στην Οσάκα που λέγεται Oshiri Pen-Pens και είμαι μεγάλος fan, οπότε πηγαίνω συχνά στις συναυλίες τους. Μου φαίνονταν πολύ ενδιαφέροντα άτομα και ήθελα να γίνουμε φίλοι. Αλλά είχα φτάσει σε μια ηλικία που δεν μπορούσα πλέον να θεωρούμαι «νέος», οπότε θα ήταν περίεργο να πλησίαζα ξαφνικά το συγκρότημα και να τους έλεγα, «Ρε ’σεις, θέλετε να γίνουμε φίλοι;».Τότε ξεκίνησα να φωτογραφίζω τις ζωντανές τους εμφανίσεις και να τις ανεβάζω στο blog μου, ελπίζοντας ότι αυτό θα τραβούσε την προσοχή των μελών της μπάντας. Έκανα το ίδιο και με άλλους καλλιτέχνες, όπως τους Outdoor Homeless και τον Clitoric Ris. Λίγο καιρό αργότερα, οι προσπάθειές μου απέφεραν καρπούς. Ένας από αυτούς μου είπε ότι, παρόλο που οι φωτογραφίες μου από τις συναυλίες ήταν καλές, τα καθημερινά στιγμιότυπα που τραβούσα ήταν πολύ πιο ενδιαφέροντα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Πώς είναι να ακούς κάτι τέτοιο; Ειδικά από κάποιον που θεωρούσες τόσο ενδιαφέροντα τύπο;
Ειλικρινά, αυτό είναι που με έκανε να συνεχίσω τη φωτογραφία μέχρι σήμερα.
VICE Video: Η Ζωή Μέσα στις Βίαιες Συμμορίες Μηχανόβιων της Ιαπωνίας
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Το blog σου ήταν απίστευτο πάντως. Την πρώτη φορά που το είδα, νόμιζα ότι ήσουν κορίτσι που πήγαινε σχολείο (γέλια).
Δεν είχα ιδέα ότι θα συνέχιζα αυτό το blog για καιρό, οπότε, όταν το ξεκίνησα, απλώς συμπλήρωσα τυχαία τα στοιχεία μου στη σελίδα προφίλ και το άφησα έτσι. Το ίδιο πράγμα έκανα και με την ονομασία του blog, το οποίο ουσιαστικά ήταν, «Αν διαβάσεις αυτό το blog θα έχεις ευκοίλια για τρεις μέρες».Έχω μερικές ερωτήσεις για τις μεθόδους που ακολουθείς, όταν τραβάς φωτογραφίες. Ορίζεις ημερομηνία ή τοποθεσία προτού βγεις έξω;
Δεν θα το ’λεγα. Συνήθως βγαίνω για να βγάλω φωτογραφίες μόνο τα Σάββατα ή τις Κυριακές. Όταν έχω σχέδια να βγω έξω, έχω πάντα τη φωτογραφική μηχανή μαζί μου και τραβάω φωτογραφίες τυχαία στο δρόμο. Τις περισσότερες φορές, βγάζω φωτογραφίες μόνο στον δρόμο προς το σούπερ μάρκετ ή τον πλησιέστερο σταθμό του τρένου.Τι είδους κάμερα χρησιμοποιείς σήμερα; Είναι ακόμη μια compact ψηφιακή;
Τώρα χρησιμοποιώ μια μεταχειρισμένη mirrorless την οποία αγόρασα πριν από τρία χρόνια από το Sofmap Akihabara για 15.000 γιεν (120 ευρώ). Είναι ένα μοντέλο που έχει σταματήσει η παραγωγή του, αλλά κάνει μια χαρά τη δουλειά του και δεν έχει πάθε τίποτα μέσα σε τρία χρόνια. Τώρα είναι η μόνη φωτογραφική που έχω.
Ειλικρινά, αυτό είναι που με έκανε να συνεχίσω τη φωτογραφία μέχρι σήμερα.
VICE Video: Η Ζωή Μέσα στις Βίαιες Συμμορίες Μηχανόβιων της Ιαπωνίας
Το blog σου ήταν απίστευτο πάντως. Την πρώτη φορά που το είδα, νόμιζα ότι ήσουν κορίτσι που πήγαινε σχολείο (γέλια).
Δεν είχα ιδέα ότι θα συνέχιζα αυτό το blog για καιρό, οπότε, όταν το ξεκίνησα, απλώς συμπλήρωσα τυχαία τα στοιχεία μου στη σελίδα προφίλ και το άφησα έτσι. Το ίδιο πράγμα έκανα και με την ονομασία του blog, το οποίο ουσιαστικά ήταν, «Αν διαβάσεις αυτό το blog θα έχεις ευκοίλια για τρεις μέρες».Έχω μερικές ερωτήσεις για τις μεθόδους που ακολουθείς, όταν τραβάς φωτογραφίες. Ορίζεις ημερομηνία ή τοποθεσία προτού βγεις έξω;
Δεν θα το ’λεγα. Συνήθως βγαίνω για να βγάλω φωτογραφίες μόνο τα Σάββατα ή τις Κυριακές. Όταν έχω σχέδια να βγω έξω, έχω πάντα τη φωτογραφική μηχανή μαζί μου και τραβάω φωτογραφίες τυχαία στο δρόμο. Τις περισσότερες φορές, βγάζω φωτογραφίες μόνο στον δρόμο προς το σούπερ μάρκετ ή τον πλησιέστερο σταθμό του τρένου.Τι είδους κάμερα χρησιμοποιείς σήμερα; Είναι ακόμη μια compact ψηφιακή;
Τώρα χρησιμοποιώ μια μεταχειρισμένη mirrorless την οποία αγόρασα πριν από τρία χρόνια από το Sofmap Akihabara για 15.000 γιεν (120 ευρώ). Είναι ένα μοντέλο που έχει σταματήσει η παραγωγή του, αλλά κάνει μια χαρά τη δουλειά του και δεν έχει πάθε τίποτα μέσα σε τρία χρόνια. Τώρα είναι η μόνη φωτογραφική που έχω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Όταν κοιτάω τις φωτογραφίες σου, έχω την αίσθηση ότι η καθημερινή σου ζωή είναι γεμάτη με ενδιαφέροντα πράγματα.
Ίσως επειδή δίνω περισσότερη προσοχή σε όσα συμβαίνουν γύρω μου – ίσως και δέκα φορές περισσότερο από τους άλλους. Εφόσον παρατηρώ γύρω μου δέκα φορές πιο έντονα από τους υπόλοιπους ανθρώπους, μου παίρνει μόνο έναν χρόνο, για να παρατηρήσω πράγματα που άλλοι θα έβλεπαν σε δέκα.
Ίσως επειδή δίνω περισσότερη προσοχή σε όσα συμβαίνουν γύρω μου – ίσως και δέκα φορές περισσότερο από τους άλλους. Εφόσον παρατηρώ γύρω μου δέκα φορές πιο έντονα από τους υπόλοιπους ανθρώπους, μου παίρνει μόνο έναν χρόνο, για να παρατηρήσω πράγματα που άλλοι θα έβλεπαν σε δέκα.
Κάποιες εικόνες, όμως, φαίνονται λίγο στημένες, όπως αυτή με το κορίτσι που πηδάει.
Αυτή είναι η ανιψιά μου, που πηδάει πολύ ψηλά. Της ζήτησα να πηδήξει πολλές φορές. Για την ακρίβεια, ξεκίνησε να πηδάει από μόνη της, αλλά η φωτογραφία δεν βγήκε πολύ καλή, γι’ αυτό της ζήτησα να πηδήξει ξανά, για να μπορέσω να την τραβήξω σωστά. Πρέπει να είναι η μοναδική που έχω στήσει, όμως.Τι γίνεται με εκείνη τη σειρά φωτογραφιών με τον σκύλο, που κοιτάζει συνεχώς κατευθείαν στην κάμερα;
Για κάποιον λόγο, τα σκυλιά κοιτάζουν την κάμερα κάθε φορά που τη στρέφω σε αυτά. Ίσως αναρωτιούνται τι στο καλό κάνω. Δεν είναι δύσκολο να κάνεις ένα ζώο να δώσει προσοχή σε μια φωτογραφική μηχανή.
Αυτή είναι η ανιψιά μου, που πηδάει πολύ ψηλά. Της ζήτησα να πηδήξει πολλές φορές. Για την ακρίβεια, ξεκίνησε να πηδάει από μόνη της, αλλά η φωτογραφία δεν βγήκε πολύ καλή, γι’ αυτό της ζήτησα να πηδήξει ξανά, για να μπορέσω να την τραβήξω σωστά. Πρέπει να είναι η μοναδική που έχω στήσει, όμως.Τι γίνεται με εκείνη τη σειρά φωτογραφιών με τον σκύλο, που κοιτάζει συνεχώς κατευθείαν στην κάμερα;
Για κάποιον λόγο, τα σκυλιά κοιτάζουν την κάμερα κάθε φορά που τη στρέφω σε αυτά. Ίσως αναρωτιούνται τι στο καλό κάνω. Δεν είναι δύσκολο να κάνεις ένα ζώο να δώσει προσοχή σε μια φωτογραφική μηχανή.
Σου έχουν πει ότι είσαι πολύ επίμονος;
Μου αρέσει να είμαι επίμονος. Κάθε φορά που κάποιος λέει, «Α, αυτός ο τύπος είναι τόσο επίμονος», έτοιμος να γελάσει, μου χτυπάει ένα ευαίσθητο σημείο. Αλλά δεν μου αρέσει, όταν οι άνθρωποι είναι επίμονοι με εμένα. Όταν συνάντησα αυτό το σκυλί, σκέφτηκα ότι είχε του χεριού του εκείνη την ηλικιωμένη κυρία – καθόταν απλώς σε ένα κουτί και εκείνη το μετέφερε. Μετά, έβγαλα μια φωτογραφία, αλλά το σκυλί συνέχισε να με κοιτάζει, οπότε και εγώ συνέχισα να τραβάω. Ήταν σαν ένας φανταστικός διαγωνισμός μεταξύ μας, για να δούμε ποιος από εμάς θα έστρεφε αλλού πρώτος το βλέμμα του.
Μου αρέσει να είμαι επίμονος. Κάθε φορά που κάποιος λέει, «Α, αυτός ο τύπος είναι τόσο επίμονος», έτοιμος να γελάσει, μου χτυπάει ένα ευαίσθητο σημείο. Αλλά δεν μου αρέσει, όταν οι άνθρωποι είναι επίμονοι με εμένα. Όταν συνάντησα αυτό το σκυλί, σκέφτηκα ότι είχε του χεριού του εκείνη την ηλικιωμένη κυρία – καθόταν απλώς σε ένα κουτί και εκείνη το μετέφερε. Μετά, έβγαλα μια φωτογραφία, αλλά το σκυλί συνέχισε να με κοιτάζει, οπότε και εγώ συνέχισα να τραβάω. Ήταν σαν ένας φανταστικός διαγωνισμός μεταξύ μας, για να δούμε ποιος από εμάς θα έστρεφε αλλού πρώτος το βλέμμα του.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι περνάει από το μυαλό σου, όταν συναντάς ένα ενδιαφέρον φωτογραφικό υποκείμενο;
Όσον αφορά την αίσθηση, είναι πολύ κοντά σε βιντεοπαιχνίδι. Είναι όπως όταν πατάς το κουμπί ακριβώς τη στιγμή που πρέπει και είσαι απόλυτα εναρμονισμένος με τα οπτικά ερεθίσματα στην οθόνη, για να κάνεις high score. Για παράδειγμα, η εικόνα με την ανιψιά μου που πηδάει - αυτό είναι ένα high score. Είναι ωραία να καταφέρνεις να τη συλλάβεις με τον φακό ακριβώς στο αποκορύφωμα του άλματός της. Ή η εικόνα με τον βάτραχο: Ήθελα να συλλάβω τη στιγμή που το σώμα του βάτραχου ήταν πλήρως τεντωμένο.
Όσον αφορά την αίσθηση, είναι πολύ κοντά σε βιντεοπαιχνίδι. Είναι όπως όταν πατάς το κουμπί ακριβώς τη στιγμή που πρέπει και είσαι απόλυτα εναρμονισμένος με τα οπτικά ερεθίσματα στην οθόνη, για να κάνεις high score. Για παράδειγμα, η εικόνα με την ανιψιά μου που πηδάει - αυτό είναι ένα high score. Είναι ωραία να καταφέρνεις να τη συλλάβεις με τον φακό ακριβώς στο αποκορύφωμα του άλματός της. Ή η εικόνα με τον βάτραχο: Ήθελα να συλλάβω τη στιγμή που το σώμα του βάτραχου ήταν πλήρως τεντωμένο.
Υπάρχει η ιδανική φωτογραφία;
Όχι. Θα ήταν θράσος να πω ότι μια φωτογραφία είναι ιδανική και αυτή η αλαζονεία θα βγει και στην εικόνα. Η αλαζονεία είναι πολύ ενοχλητική, έτσι δεν είναι; [Γέλια] Υποθέτω ότι το ιδανικό για εμένα θα ήταν να πιέσω τυχαία το κλείστρο και η εικόνα να ξεπεράσει το «ιδανικό» για εμένα – το οποίο είναι κάτι απρογραμμάτιστο και καθόλου σκόπιμο.Έχεις μια ανεπιτήδευτη στάση στις φωτογραφίες σου, όπως σε αυτήν την περίεργη σειρά που προκαλεί σύγχυση, αλλά ταυτόχρονα η δουλειά σου είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα, σε σχέση με άλλες σκηνοθετημένες ή έντονα εμπορικές δουλειές.
Η αίσθηση της πραγματικότητας είναι σημαντική. Πολλοί φωτογράφοι έχουν αυτό που χρειάζεται για να δημιουργήσουν την αίσθηση της πραγματικότητας σε μια προκαθορισμένη κατάσταση, αλλά προσωπικά δεν νομίζω ότι το έχω μέσα μου. Γι’ αυτό βγάζω μόνο συνηθισμένα στιγμιότυπα.
Όχι. Θα ήταν θράσος να πω ότι μια φωτογραφία είναι ιδανική και αυτή η αλαζονεία θα βγει και στην εικόνα. Η αλαζονεία είναι πολύ ενοχλητική, έτσι δεν είναι; [Γέλια] Υποθέτω ότι το ιδανικό για εμένα θα ήταν να πιέσω τυχαία το κλείστρο και η εικόνα να ξεπεράσει το «ιδανικό» για εμένα – το οποίο είναι κάτι απρογραμμάτιστο και καθόλου σκόπιμο.Έχεις μια ανεπιτήδευτη στάση στις φωτογραφίες σου, όπως σε αυτήν την περίεργη σειρά που προκαλεί σύγχυση, αλλά ταυτόχρονα η δουλειά σου είναι πολύ πιο κοντά στην πραγματικότητα, σε σχέση με άλλες σκηνοθετημένες ή έντονα εμπορικές δουλειές.
Η αίσθηση της πραγματικότητας είναι σημαντική. Πολλοί φωτογράφοι έχουν αυτό που χρειάζεται για να δημιουργήσουν την αίσθηση της πραγματικότητας σε μια προκαθορισμένη κατάσταση, αλλά προσωπικά δεν νομίζω ότι το έχω μέσα μου. Γι’ αυτό βγάζω μόνο συνηθισμένα στιγμιότυπα.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:
Tο άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE ASIA.
Περισσότερα από το VICEΓυναίκες Διηγούνται τις Εκτρώσεις που Έκαναν στην Ελλάδα όσο Ήταν Ακόμη ΠαράνομεςΑυτή η Συνέντευξη Έπρεπε να Γίνει σε Μπουρδέλο, Κυριλέ Ξενοδοχείο ή την DisneylandΣκύλοι-Θεραπευτές Δίνουν Αγάπη σε Ηλικιωμένους στην ΑθήναΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.