Από το «Ρετιρέ» Μέχρι τους «Δύο Ξένους» - Τα πιο Επικά Τραγούδια Τίτλων Αρχής Ελληνικών Σειρών

Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι την ανάγκη να ακούσεις ή να δεις κάτι οικείο. Δεν έχει σημασία αν αυτό είναι κάτι που ταιριάζει με τα τωρινά αισθητικά σου κριτήρια, αρκεί να έχει τη δύναμη να σε μεταφέρει στο παρελθόν: στην εποχή που ήσουν παιδί και το μόνο που σε ένοιαζε ήταν να παίξεις με τα παιχνίδια σου, να φας και να αποκοιμηθείς στην αγκαλιά του μπαμπά ή της μαμάς σου. Σε περίπτωση που μένεις μακριά από τους γονείς σου και δεν μπορείς να τους επισκεφτείς το Σαββατοκύριακο, για να κοιμηθείς στο παιδικό σου δωμάτιο, μπορείς απλώς να πιαστείς από μελωδίες που άκουγες στο background όταν ήσουν πιτσιρίκι. Τι καλύτερο από μία ακρόαση στα τραγούδια των τίτλων αρχής κάποιων τηλεοπτικών σειρών που άφησαν εποχή;

Σε αυτό το κείμενο, λοιπόν, παραθέτω κάποια τραγούδια από παλιότερα σίριαλ, τα οποία μπορούν να σε ταξιδέψουν μέσα σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα στην παλιά σου γειτονιά.

Πρόκειται για ένα intro που θα στοιχειώνει για πάντα τις ψυχές και τις αναμνήσεις των millennials. Μπορεί να μην έχεις δει ούτε ένα επεισόδιο της πρωτοπόρας για την εποχή σειράς της Δήμητρας Παπαδοπούλου, όμως σίγουρα έχεις κάποια ανάμνηση από την εποχή που ήσουν τεσσάρων ετών με το συγκεκριμένο κομμάτι να παίζει στο background, έστω και στο πίσω μέρος του μυαλού σου. Στο άκουσμά του, είναι σχεδόν αδύνατο να μην αισθανθείς θαλπωρή. Υπεύθυνος για το εν λόγω συνονθύλευμα samples -όπου ξεχωρίζει το «Monday Monday» των The Mamas & the Papas- είναι ο γνωστός Έλληνας παραγωγός Nikko Patrelakis, o οποίος έχει διαγράψει μια αξιοζήλευτη πορεία στον χώρο της μουσικής, έχοντας συνθέσει τραγούδια για εκατοντάδες διαφημίσεις, κινηματογραφικές παραγωγές και θεατρικές παραστάσεις. Μάλιστα, πριν από κάποια χρόνια συνεργάστηκε και με τον Paul McCartney. Προσωπικά, θα σου πρότεινα να δεις τη σειρά από την αρχή, είναι υπέροχη.

Δεν μπορώ να φανταστώ πιο χαρακτηριστικούς τίτλους αρχής από αυτούς του Ρετιρέ. Οι funk κιθάρες κρατούν τον ρυθμό, με τα synth να παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο, ουρλιάζοντας «early 90s». Το κομμάτι είναι τόσο εκνευριστικό που θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί τη μελοποίηση της ψυχοσύνθεσης της Κατερίνας Σοφιανού. Δυστυχώς, δεν μπόρεσα να βρω περισσότερες πληροφορίες για τον συνθέτη του, Μανώλη Σκουλά, αλλά θα τον ευχαριστώ για πάντα που χάρισε στη χώρα μας τον απόλυτο ύμνο του καλοκαιριού. Ειλικρινά, ακούγοντάς το μπορείς σχεδόν να αισθανθείς τη ζέστη που εκπέμπουν προς πάσα κατεύθυνση τα αθηναϊκά τσιμέντα, εν μέσω καύσωνα. Ακόμη, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάτι που διάβασα -δυστυχώς, δεν μπορώ να θυμηθώ πού- και πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να ισχύει. Κάποιος fan του Ρετιρέ υποστήριξε πως υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για το Σπιρτόκουτο. Σκεφτείτε το, βγάζει νόημα.

Μισώ τη συγκεκριμένη σειρά για πολλούς λόγους, με βασικότερο το γεγονός ότι όλοι οι ηθοποιοί γκαρίζουν σαν τρελοί. Ωστόσο, πάντα θεωρούσα τον Νίκο Σεργιανόπουλο εξαιρετικό στους ρόλους που ενσάρκωνε και γούσταρα πολύ τον χαρακτήρα της Ντένης Μαρκορά. Το σίριαλ ήταν εξαιρετικά επιτυχημένο και πέραν των γνωστών ηθοποιών που πρωταγωνίστησαν σε αυτό, από τα πλατό του πέρασαν μερικοί πασίγνωστοι guests. Το τραγούδι των τίτλων, βέβαια, δεν ήταν πρωτότυπο, αλλά μια ορχηστρική εκτέλεση του «I Could Have Danced All Night» που ερμήνευσε πρώτη η Julie Andrews στο ιστορικό μιούζικαλ του Μπρόντγουεϊ My Fair Lady, το οποίο μεταφέρθηκε οκτώ χρόνια αργότερα στη μεγάλη οθόνη, με τίτλο στα ελληνικά Ωραία μου Κυρία. Για τις ανάγκες της ταινίας το τραγούδησε η Marni Nixon, αλλά εμείς είδαμε απλώς την πρωταγωνίστρια Audrey Hepburn να ανοιγοκλείνει τα χείλη της χορεύοντας.

Ίσως η καλύτερη δουλειά του Χάρη Ρώμα, ο οποίος στη συνέχεια αναλώθηκε σε μίζερες επαναλήψεις του εαυτού του, με εξαίρεση φυσικά το Κωνσταντίνου και Ελένης, που τα έσπαγε. Όσο κι αν με εκνευρίζει, γουστάρω πολύ το συγκεκριμένο κομμάτι, επειδή εκφράζει την ουσία της ακυρίλας. Αυτός που σκέφτηκε να γράψει ένα τραγούδι με στίχους «γουάου-γούαου-γουάου», κλείνοντάς το με μια κορώνα, είναι ιδιοφυΐα. Έκανε τη δουλειά του και με το παραπάνω, μιας και όποιος το ακούει δεν πρόκειται να το ξεχάσει ποτέ. Το «άσμα» ανέλαβε να ερμηνεύσει η Λία Βίσση -αδερφή της Άννας-, η οποία έχει φωνάρα. Οι Μεν και οι Δεν είναι απίστευτη σειρά και νομίζω ότι μπορεί κάποιος να την παρακολουθήσει ευχάριστα, μέχρι και σήμερα. Επίσης, δόξα και τιμή στο «Τερεζουλίνι» που ήταν το πρώτο σκυλί στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης, που έπαιρνε μισθό, κολλούσε ένσημα και είχε ΙΚΑ.

Ίσως, το μόνο κομμάτι που είναι λίγο πιο ενοχλητικό από εκείνο του Ρετιρέ. Πρόκειται για το «Mama yo Quiero» σε εκτέλεση του Κουβανού μουσικού Perez Prado. Η σειρά ήταν επιεικώς απαράδεκτη, αν και για κάποιο περίεργο λόγο δεν θα αλλάξω ποτέ κανάλι όταν την πετύχω στην τηλεόραση. Το δίδυμο Ρήγα-Παπαπέτρου, έχει κάνει μάλλον κάτι καλό που δεν μπορώ ακριβώς να συλλάβω. Η όλη φάση περιστρέφεται γύρω από ένα ερωτικό τρίγωνο, που περιλαμβάνει μια μάνα που τα φτιάχνει με το αγόρι της κόρης της. Στα 70 επεισόδια των δύο κύκλων γινόμαστε μάρτυρες της προσπάθειας να παραμείνει αυτή η σχέση κρυφή, αλλά και της συμμετοχής του Χριστόφορου Παπακαλιάτη στη σειρά.

Βρισκόμαστε στη σεζόν 2000-2001 και στο μεγάλο κανάλι ξεκινά μια καινούρια νεανική σειρά, η οποία έμελλε να γνωρίσει τεράστια επιτυχία. Ο λόγος για το 10 Λεπτά Κήρυγμα, που πλέον αποτελεί μια νοσταλγική τηλεοπτική ματιά σε μια εποχή που έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Θυμάμαι ότι, για πολλούς μήνες, όλοι νομίζαμε πως το τραγούδι των τίτλων είναι των Ημισκουμπρίων, όμως, μετά από λίγο καιρό, συνειδητοποιήσαμε ότι επρόκειτο για ένα καινούριο γκρουπ, ονόματι Καβουροδεινόσαυροι. Αξίζει να σημειωθεί πως από το συγκεκριμένο συγκρότημα ξεπήδησε ο Sexpyr, που παραμένει ενεργός μέχρι και σήμερα. Η σειρά κατάφερε με τον τρόπο της να βάλει την κουλτούρα του hip hop στα ελληνικά σπίτια και να αναδείξει έναν πραγματικά ταλαντούχο ηθοποιό, τον Δημήτρη Κουρούμπαλη. Κάθε επανάληψη του 10 Λεπτά Κήρυγμα είναι και μια βουτιά στην προ κρίσης Ελλάδα, όταν τα πράγματα ήταν πολύ πιο απλά για τους έφηβους.

Δεν γίνεται να ακούσεις το «España cañí» και να μη σκεφτείς την «γκαρσόνα» να ξεκατινιάζεται με την «Κατακουζίνα». Το Κωνσταντίνου και Ελένης είναι μία από τις μεγαλύτερες τηλεοπτικές επιτυχίες στην ιστορία της ελληνικής τηλεόρασης και αυτό έχει ως αποτέλεσμα να έχουμε όλοι συνδυάσει μία από τις πιο γνωστές πάσο ντόμπλε συνθέσεις με τους δύο χαρακτήρες της. Ο συνθέτης πίσω από το κομμάτι είναι ο Pascual Marquina Narro, ο οποίος έγραψε το «España cañí » το 1923, ηχογραφώντας το τρία χρόνια αργότερα. Μέσα στα χρόνια, βέβαια, έχουν κάνει την εμφάνισή τους δεκάδες εκτελέσεις, από διάφορες ορχήστρες. Δεν μπορώ να φανταστώ άλλο κομμάτι που να μπορεί να περιγράψει καλύτερα με νότες τη σχέση των δύο αυτών άσπονδων φίλων.

Περισσότερα από το VICE

Οι Σκέψεις που Έκανα Ακούγοντας το Νέο Single της Μόνικα

Η Ιστορία της Ξεχασμένης Ελεύθερης Σκοπεύτριας που Σκότωσε 75 Ναζί

Ετοιμάσου να Λιώσεις με το Υλικό Δεκαετιών που Έχει Ξεκινήσει να Αναρτά η NASA στο YouTube