Τα Ανθρώπινα Ίχνη Έχουν Χαθεί από το Αεροδρόμιο του Ελληνικού

Μέσα από τον φακό μου και το project History of Topography, θέλησα να αναδείξω το εφήμερο και παράδοξο του Ελληνικού, που δεν διαφέρει και πολύ από τη σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα. Το project είναι ουσιαστικά μια ανασκαφή του «εδάφους» του πρώην Εθνικού Αερολιμένα. Το Ελληνικό έχει φιλοξενήσει κατά καιρούς πολλές διαφορετικές κουλτούρες και έχει ζήσει ιστορικές στιγμές. Από ναζιστική αεροπορική βάση, μετατράπηκε σε κέντρο πολιτισμού κατά τη χρυσή, νοσταλγική εποχή του Ωνάση, ενώ μέχρι πρόσφατα αποτέλεσε κέντρο φιλοξενίας χιλιάδων προσφύγων. Πιθανότατα σύντομα θα ξεκινήσουν οι εργασίες για το φιλόδοξο φουτουριστικό project της Lamda Development, που για κάποιους φαντάζει ένα άλμα στη νέα, λαμπερή εποχή του και για άλλους αποτελεί ένα άτοπο εγχείρημα. Οι απόψεις διαφέρουν, αλλά το έδαφός του δεν σταματά να μεταλλάσσεται και να προκαλεί.

Ως φωτορεπόρτερ, βρέθηκα εκεί το 2014, για να απαθανατίσω τα ερείπια του αεροδρομίου. Εκεί συνάντησα έναν χώρο παγωμένο στον χρόνο, 13 χρόνια πίσω. Ακόμη και η ταμπέλα που με καλωσόριζε είχε αποτυπωμένη και κάπως φθαρμένη τη χρονολογία 2001, για να θυμίζει την παλιά του αίγλη. Το 2005, μια από τις πτέρυγες του αεροδρομίου κάηκε και οι εσωτερικοί του χώροι καταστράφηκαν ολοσχερώς. Το project μου από εκείνη τη στιγμή πήρε άλλη μορφή. Το παράδοξο της ομοιότητας μιας κατεστραμμένης οικονομίας και ενός καμένου και ερειπωμένου τοπίου.

Έναν χρόνο μετά, το 2016, επέστρεψα με μια νέα αφορμή. Το αεροδρόμιο φιλοξενούσε αυτήν τη φορά πάνω από 3.000 πρόσφυγες, οι οποίοι εγκατέλειψαν την πατρίδα τους σε αναζήτηση ενός καλύτερου αύριο. Τώρα, στη θέση του καμένου τοπίου, υπήρχε μια πόλη φτιαγμένη από σκηνές, με επιγραφές που υπόσχονταν στους κατοίκους «Αφίξεις» και «Αναχωρήσεις». Μα εκεί κανείς δεν ήθελε να μείνει. Αλλά ούτε να φύγει μπορούσε. Το αεροδρόμιο ήταν και πάλι ανοιχτό στο «κοινό». Αλλά αυτήν τη φορά δεν υπήρχε πύλη/αίθουσα αναχώρησης και οι υπάλληλοι ήταν φαντάσματα. Είδα παιδιά κουρασμένα μα αισιόδοξα, να παίζουν σε μια αλάνα με φόντο την επιγραφή της Ολυμπιακής. Την ίδια στιγμή, οι Έλληνες παραδίπλα αντιμετώπιζαν τη δική τους Οδύσσεια. Το αεροδρόμιο, για μια ακόμη φορά, έδινε τροφή για σκέψη.

VICE Video: Οδηγήσαμε το Ελληνικό Supercar και Γίναμε Σοφότεροι Γνωρίζοντας τον Δημιουργό του

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook

Έπειτα από επτά χρόνια οικονομικής κατάρρευσης και κοινωνικής κρίσης, ένας νέος κύκλος ξεκινά και ακόμη ένα παράδοξο βγαίνει στην επιφάνεια. Το αεροδρόμιο μεταλλάσσεται συνεχώς, μα πάντα κάτι μένει ίδιο. Αυτό είναι τα ανθρώπινα ίχνη κι οι ιστορίες που πλημμυρίζουν με ζωή το έδαφός του. Οι ιστορίες που εμπνέουν, παραδειγματίζουν, συγκινούν, προκαλούν και την ίδια στιγμή διατηρούν ζωντανό το μυστήριο της εφήμερης προσωπικότητας του Ελληνικού.

Δείτε περισσότερες φωτογραφίες από το αεροδρόμιο του Ελληνικού παρακάτω.

Περισσότερα από το VICE

VICE Chef: Πώς να Σταματήσεις Έναν Καυγά στην Κουζίνα Εστιατορίου

H Απίστευτη Ιστορία του Παιδιού που από τις Φυλακές της Αυλώνας Βρέθηκε στο Πολυτεχνείο

Η Ζωή και ο Θάνατος του Βασίλη Στεφανάκου