Ο Ernesto Valverde Ήταν Λίγος για τον Ολυμπιακό, Απλώς Τώρα θα Προπονεί την Μπαρτσελόνα

Ο Ernesto Valverde είναι ένας ταπεινός άνθρωπος. Η ήρεμη δύναμη που κάνει τη δουλειά της σιωπηλά. Το χαμηλό προφίλ συνόδευε τον Βάσκο προπονητή από το 2002, όταν και κάθισε για πρώτη φορά σε πάγκο ομάδας ως πρώτος προπονητής. Από τότε, έχουν περάσει 15 χρόνια και επτά ομάδες: δύο θητείες στην Αθλέτικ Μπιλμπάο (έξι χρόνια), δύο θητείες στον Ολυμπιακό (τρία χρόνια) και ένα πέρασμα από την Εσπανιόλ (δύο χρόνια), τη Βιγιαρεάλ (έξι μήνες) και τη Βαλένθια (έξι μήνες). Χτίζοντας ένα πετυχημένο προφίλ -το οποίο ξεπερνά μόνο ο Diego Simeone της Ατλέτικο Μαδρίτης- ο Ernesto Valverde ήταν αναπόφευκτο ότι κάποια μέρα θα καθόταν στον πάγκο ενός μεγάλου συλλόγου. Αυτός έμελλε να είναι ο απαιτητικός πάγκος της Μπαρτσελόνα, της ομάδας την οποία υπηρέτησε ως ποδοσφαιριστής τη διετία 1988-90.

Χωρίς να έχει την εριστικότητα και την έπαρση άλλων συναδέλφων του -εντάξει, στο μυαλό όλων έρχεται η περίπτωση του Jose Mourinho-, η απόφαση του Valverde να αναλάβει τους «μπλαουγκράνα», μετά την αποχώρηση του Louis Enrique, δεν ήταν δεδομένη. Το όνομά του είχε παίξει πολλές φορές τα τελευταία χρόνια, κάθε φορά που ο πάγκος της Μπαρτσελόνα έμενε ορφανός. Ο Βάσκος ξέρει ότι η πίεση που συνοδεύει τον προπονητή της Μπαρτσελόνα είναι πάντα μεγάλη. Όπως είχε πει, όταν ήταν ακόμη στον Ολυμπιακό, η πίεση δεν του αρέσει, αλλά είναι το τίμημα της πολύ καλής αμοιβής του. Ακόμη, ο ίδιος ίσως προτιμούσε να αποσυρθεί για έναν χρόνο και μετά να αναλάβει κάποια ομάδα της Πρέμιερ Λιγκ, που είναι και το μεγάλο του όνειρο.

VICE Video: Unfair Play: Το Στοίχημα

Όμως η παράδοση της Μπαρτσελόνα να επιλέγει προπονητές de la casa -δηλαδή «ανθρώπους του σπιτιού», που έχουν ήδη υπηρετήσει τον σύλλογο από άλλο πόστο- και η πίεση του στενού περιβάλλοντος του Βάσκου τον έκαναν να αποδεχθεί τη μεγαλύτερη πρόκληση στη μέχρι τώρα προπονητική του καριέρα. Αν και το ποδοσφαιρικό πέρασμα του Valverde από τη Βαρκελώνη ήταν σύντομο, η προπονητική του πορεία απέδειξε ότι ο Txingurri είναι «άνθρωπος του καταλανικού σπιτιού», όχι για τα χρόνια που έπαιξε εκεί ως ποδοσφαιριστής, αλλά για το γεγονός ότι η προπονητική του φιλοσοφία ταιριάζει άριστα στην ομάδα. Αυτός ήταν και ο λόγος που το όνομα του Valverde ήταν πάντα ψηλά στη λίστα των υποψήφιων προπονητών της Μπαρτσελόνα.

Παρά τη συνεχή σεναριολογία, ο Valverde κοίταζε πάντα τη δουλειά του και ποτέ δεν βίασε καταστάσεις, για να πάει στη Βαρκελώνη. Το 2014, το όνομα του Βάσκου ήταν το επικρατέστερο για τον πάγκο της «Μπάρτσα», όμως ο Txingurri αρνήθηκε την πρόταση, επικαλούμενος το συμβόλαιο που τον δέσμευε με την Μπιλμπάο. Έτσι ανέλαβε ο Louis Enrique, που υπηρέτησε τους Καταλανούς για τρία χρόνια.

Ας αφήσουμε όμως για λίγο τις αναλύσεις για τον προπονητή και ας θυμηθούμε μια άλλη εποχή, όταν έφυγε για πρώτη φορά από τον Ολυμπιακό, τον οποίο προπόνησε δυο φορές (2008-2009, 2010-2012). Τότε που το ελληνικό ποδόσφαιρο ομφαλοσκοπούσε με τον γνωστό του τρόπο και ό,τι δεν μπορούσε να έχει, το μείωνε. Μόνο που η ειρωνεία είναι εμφανής:

«Πότε θα ξαναδεί αυτό το πράγμα που έζησε στον Ολυμπιακό;», αναρωτιέται ο τότε Πρόεδρος του Ολυμπιακού, Σωκράτης Κόκκαλης. «Και εγώ αν πάω προπονητής στην Μπαρτσελόνα, στην πρώτη τριάδα θα είμαι», λέει την ώρα που απο κάτω περήφανοι αθλητικοί συντάκτες ξεσπούν σε γέλια.

Τελικά, κάποιος άλλος γέλασε τελευταίος.

Περισσότερα από το VICE

Η Σκλήρυνση Kατά Πλάκας με Έκανε να Αγαπήσω τη Ζωή

Ο Κωνσταντίνος Μπιμπής Έδωσε τον Χρυσό Σταυρό του Δημήτρη Χορν στη Μάνα του

Οι Χειρότερες Δικαιολογίες που Χρησιμοποίησαν Κάποιοι Άνθρωποι για να Παρατήσουν το Ταίρι τους