AAV_2136
Νέα

Μέσα στα Ασιατικά Μπαρμπέρικα της Θεσσαλονίκης

Οι πελάτες περιμένουν στην ουρά για να κουρευτούν, να ξυριστούν, αλλά κυρίως να επιμεληθούν το πρόσωπό τους. Αυτή η διαδικασία για τους Ασιάτες είναι ιεροτελεστία.

Ο Φαρχάντ πιάνει με τα δάχτυλά του τη φαλτσέτα, τη σηκώνει ψηλά, με το ίδιο χέρι ανάβει τον αναπτήρα και με το άλλο ρίχνει ένα σπρέι, μέχρι εκείνη να λαμπαδιάσει. Η αποστείρωση της λεπίδας έγινε και ξεκινάει με προσοχή να κόβει τις γραμμές των μαλλιών στην άκρη του κεφαλιού ενός πελάτη που κάθεται ήρεμος στην καρέκλα του κουρείου, βλέποντας στον καθρέφτη. Ο Φαρχάντ είναι Σύρος κομμωτής, ζει πέντε χρόνια στην Ελλάδα, είχε κουρείο και στη χώρα του, ήρθε στην Ελλάδα ως πρόσφυγας και σήμερα εργάζεται στο Araboglou Barber Shop, στην περιοχή της Πλατείας Αντιγονιδών. Είναι το αραβικό μπαρμπέρικο της Θεσσαλονίκης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το τελευταίο διάστημα, τα ασιατικά κουρεία φυτρώνουν σαν μανιτάρια στη Θεσσαλονίκη. Τα περισσότερα είναι γεμάτα, οι πελάτες περιμένουν στην ουρά για να κουρευτούν, να ξυριστούν, αλλά κυρίως να επιμεληθούν το πρόσωπό τους. Αυτή η διαδικασία για τους Ασιάτες είναι ιεροτελεστία. «Ο Σύρος έχει ψηλά την περιποίηση του προσώπου του. Κάθε Πέμπτη, δηλαδή την παραμονή της Παρασκευής που είναι μέρα προσευχής αργία, όλοι πηγαίνουν στα κουρεία. Η αγορά των κομμωτηρίων έχει ενδιαφέρον στη Συρία», λέει ο Τάλεμ, 25 ετών, από το Χαλέπι. Περιμένει κι αυτός να τον περιποιηθεί ο Φαρχάντ.

1563973973354-AAV_1362

«Ο Άραβας εάν δεν περιποιηθεί το μούσι, δεν καθαρίσει το πρόσωπο και δεν καθαρίσει το κεφάλι, δεν αισθάνεται καλά. Εμείς εδώ διαθέτουμε μεθόδους που δεν έχει η κουλτούρα των ελληνικών κομμωτηρίων». Ο Γιώργος είναι Σύρος, 25 ετών και ζει 18 χρόνια στην Ελλάδα με την οικογένειά του. Αποφάσισε να ανοίξει το αραβικό κουρείο μαζί με τα αδέρφια του, απέναντι από ένα αραβικό καφέ που λειτουργεί ο ίδιος, στην περιοχή της Αντιγονιδών. Όπως εξηγεί, «είναι μία επιχειρηματική κίνηση» και περιγράφει διαφημίζοντας το προϊόν: «Εμείς έχουμε τη λεπίδα για το κούρεμα, την κλωστή για αποτρίχωση, αλλά και το κερί για τα φρύδια, ενώ περιποιούμαστε και το εσωτερικό της μύτης και των αυτιών».

1563975037453-AAV_1749

Στον ίδιο δρόμο, λίγα μέτρα παραδίπλα από το barber shop του Γιώργου, ο Αλί, ένας 36χρονος Πακιστανός που ζει 16 χρόνια στην Ελλάδα, έχει ανοίξει ένα ασιατικό μπαρμπέρικο-κουρείο. «Είμαι από γενιά μπαρμπέρηδων», λέει. «Ήταν ο παππούς μου, μετά ο μπαμπάς μου, έμαθα κι εγώ. Μάλιστα δούλεψα και σε κουρείο στην Αθήνα. Ο μπαμπάς μου, μου έλεγε “μάθε τη δουλειά, θα σου χρειαστεί” και δεν είχε άδικο». Το στενόμακρο κουρείο του έχει δύο πελάτες, όμως δεν περιμένουν στην ουρά άλλοι. Άλλωστε δεν είναι ακόμη γνωστό, μόλις δέκα μήνες έχει που άνοιξε. «Έχει καμιά δεκαριά πακιστανικά κουρεία στη Θεσσαλονίκη», μας ενημερώνει ο Αλί.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το γνήσιο ασιατικό μοντέλο κουρέματος πάντως προμοτάρεται στο Station Hair Salon ή αλλιώς «Ο Σταθμός», όπως γράφει -και στα ελληνικά- η μπλε ηλεκτρίκ πινακίδα. Στο φόντο της απεικονίζονται μία ελληνική και μία πακιστανική σημαία, δίπλα από φωτογραφίες με αξιοθέατα του Πακιστάν. «Η ψυχή μου είναι στο Πακιστάν», γράφει στην ίδια πινακίδα στα ουρντού. Στην οδό Μοναστηρίου, απέναντι από τον σιδηροδρομικό σταθμό της Θεσσαλονίκης, μετανάστες και πρόσφυγες φτάνουν καραβάνια κάθε μέρα. Όπως μία παρέα μεταναστών από την Αλγερία. Δεν πρόλαβαν να βρουν πού θα μείνουν το βράδυ και πρώτα πήγαν στο κουρείο. Το κούρεμα 5, το ξύρισμα 3 ευρώ. Και όλοι οι κομμωτές είναι επαγγελματίες, που έχουν διπλώματα από το Πακιστάν.

1563974048939-AAV_1840
1563974877115-AAV_1468

«Δεν είναι μόνο η κουλτούρα του Ασιάτη να περιποιείται το πρόσωπό του στο κουρείο και όχι στο σπίτι όπως κάνουν οι Έλληνες», εξηγεί ο Αχμέτ, ο 38χρονος Πακιστανός ιδιοκτήτης του μπαρμπέρικου, διπλωματούχος κομμωτής και ο ίδιος και μάλιστα από ελληνική σχολή. «Αυτοί που έρχονται, σκέφτονται ότι πρέπει να είναι ευπαρουσίαστοι. Είναι σε μία άλλη χώρα, ψάχνουν να βρουν μία δουλειά, ένα σπίτι να μείνουν, πρέπει να είναι καθαροί, είναι και αυτός ένας βασικός λόγος». Ένα άλλο πρόβλημα είναι και η γλώσσα που δεν γνωρίζουν. «Το ξέρω και από εμένα, στο ελληνικό κουρείο ντρεπόμουν να πω τι ακριβώς ήθελα, λόγω γλώσσας. Καθόμασταν και μας κούρευαν όπως ήθελαν. Γι’ αυτό είπα ότι στον σταθμό έπρεπε να γίνει ένα κουρείο», ανέφερε.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Στο κουρείο του Αχμέτ, οι τέσσερις κομμωτές δεν προλαβαίνουν να κατεβάσουν ψαλίδια κάτω. Οι καναπέδες είναι διαρκώς γεμάτοι από πελάτες που περιμένουν τη σειρά τους. Και δεν αδειάζουν ποτέ, παρ’ ότι η διαδικασία γίνεται γρήγορα: Πρώτα τα μαλλιά με το ψαλίδι, μετά η μηχανή για τις άκρες και στο τέλος η φαλτσέτα για τις γωνίες του κεφαλιού. Μετά το μούσι, με τη μηχανή από πάνω και τη φαλτσέτα, για την τέχνη στις γωνίες. Στο τέλος είναι τα «κενά» σημεία του προσώπου, όπου οι μικρές τρίχες αφαιρούνται με την κλωστή, κοινώς αποτρίχωση.

1563974083511-AAV_1522

Ο Αχμέτ ζει στην Ελλάδα περισσότερα από 20 χρόνια. Στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται 19 χρόνια. Ήρθε ως μετανάστης και δούλευε στη Γλυφάδα. «Ήμουν αμούστακο παιδί όταν ήρθα. Δούλεψα σε μία βιοτεχνία, όμως μετά είχε προβλήματα και έπρεπε να σταματήσω εγώ και άλλοι εργαζόμενοι. Ένας ιδιοκτήτης εταιρίας από τη Θεσσαλονίκη μας είδε και μας πήρε εμένα και έναν ακόμη Πακιστανό, είχε δει ότι είμαστε εργατικοί». Ο Αχμέτ δεν ήταν κομμωτής από την πατρίδα του. «Εδώ έμαθα, είχα κουρέψει αρκετούς. Όταν μένεις σε ένα σπίτι με άλλους τέσσερις-πέντε, ο ένας κουρεύει τον άλλον - καταλαβαίνεις πώς γίνεται», περιγράφει. «Όμως αποφάσισα και πήγα σε σχολή, εδώ στη Θεσσαλονίκη και πήρα πτυχίο», λέει και δείχνει το δίπλωμα που έχει κορνιζάρει και βρίσκεται κρεμασμένο πάνω από το γραφείο του κουρείου του. «Ήθελα να είμαι νόμιμος, σκέφτομαι να ανοίξω και δεύτερο», λέει χαμογελώντας βλέποντας οι δουλειές του να πηγαίνουν καλά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το hair salon, το ασιατικό μπαρμπέρικο του Αχμέτ, είναι πολύ γνωστό στους μετανάστες που κυκλοφορούν στη γειτονιά της Μοναστηρίου. «Έρχονται Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Ινδοί, Σύροι και Έλληνες. Αν έρθει μια φορά Έλληνας θα ξανάρθει, του αρέσει ο τρόπος που κουρεύουμε», λέει χαμογελώντας. Βλέποντας τους μετανάστες να έρχονται με τα σακίδια στην πλάτη, ενδεχομένως μόλις να τους άφησε στην περιοχή ο διακινητής, αναπόφευκτα η κουβέντα πάει στο μεταναστευτικό και τι θα απογίνουν τόσοι συμπατριώτες του, καθώς ο ίδιος ζει νόμιμα και μόνιμα πλέον στην Ελλάδα. «Θα σου πω το εξής: Ο μπαμπάς μου δούλευε παλιά στη Σαουδική Αραβία. Μαζί του δούλευαν και Έλληνες. Οι εργατικοί έμειναν, είτε Έλληνες, είτε Πακιστανοί. Αν είσαι εργατικός δεν έχεις πρόβλημα, μπορείς να μείνεις παντού», εξηγεί αφοπλιστικά.

1563974901991-AAV_1510
1563974125482-AAV_2202

Πίσω στο αραβικό μπαρμπέρικο της περιοχής Αντιγονιδών, τρεις κομμωτές δουλεύουν ασταμάτητα και οι επόμενοι πελάτες περιμένουν τη σειρά τους. Προτιμούν τις καρέκλες με το τραπεζάκι στο πεζοδρόμιο από τους αναπαυτικούς καναπέδες και το αιρ κοντίσιον του κομμωτηρίου. Διστακτικά μπαίνει μία γυναίκα με τον γιο της, μπορεί να είναι και Αφγανοί. «Σαλάμ αλέκουμ», λέει και κουνάει το κεφάλι. Σχηματίζει με το χέρι της ένα ψαλίδι και το κουνάει πάνω από το κεφάλι του παιδιού της σαν να του κόβει τα μαλλιά. «Λεφτά όχι», λέει στα ελληνικά κουνώντας πέρα δώθε και το δάχτυλό της. «Κάθισε, σε λίγο θα τον κουρέψει, δεν χρειάζονται χρήματα», της απαντάει ο Γιώργος, περισσότερο με νοήματα.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
1563974800947-AAV_1388
1563974925062-AAV_1514
1563974809419-AAV_1330
1563974818278-AAV_1753
1563974832826-AAV_1608
1563974943653-AAV_1669
1563975064593-AAV_1642
1563974101562-AAV_2232