Καύσωνας, Φλόγες, Σκόνη και Βροχή Απέδειξαν πως το Ράλι Ακρόπολις Είναι το Πραγματικό Survivor
Οι φωτογραφίες είναι του συντάκτη.

FYI.

This story is over 5 years old.

Αυτοκίνητο

Καύσωνας, Φλόγες, Σκόνη και Βροχή Απέδειξαν πως το Ράλι Ακρόπολις Είναι το Πραγματικό Survivor

Όσα ζήσαμε στα βουνά της Λαμίας, στον εθνικό μας αγώνα ράλι.

Κατεβαίνοντας με το αυτοκίνητό μου από ένα απότομο και γεμάτο στροφές υψόμετρο, σχεδόν 1.000 μέτρων, κάπου στο Παλαιοχώρι Λαμίας, αισθάνομαι μια μυρωδιά καμένου να μου 'ρχεται. Μάλλον, τα φρένα μου έχουν ανεβάσει θερμοκρασία από τη συνεχή πίεση και τη ζέστη που επικρατεί. Η μυρωδιά γίνεται όλο και πιο έντονη και έχω ανησυχήσει πλέον για την υγεία του αυτοκινήτου μου. Ευτυχώς, ο δρόμος σε λίγο ισιώνει και θα το ξεκουράσω, σκέφτομαι. Φεύγοντας επιτέλους από αυτό το οδικό «Τρίγωνο των Βερμούδων» και έχοντας ήδη παρακολουθήσει τρεις ειδικές διαδρομές του φετινού Ράλι Ακρόπολις, παίρνω τον δρόμο προς Λαμία, ώστε να βρω ένα ήσυχο μέρος να βάλω το αυτοκίνητο - απόψε, αυτό θα είναι το σπίτι για εμένα κι άλλον έναν φίλο. Στρίβοντας προς Λαμία, αντικρίζουμε ένα αγωνιστικό αυτοκίνητο να έχει τυλιχτεί στις φλόγες, στη μέση του δρόμου και τους πυροσβέστες να καταλαγιάζουν τις φλόγες, ενώ το όχημα έχει μείνει μόνο με τον «σκελετό» του. Το αυτοκίνητο του Nikolay Gryazin, πρωτοπόρου στον αγώνα ως εκείνο τη σημείο, έχει πάρει φωτιά από διαρροή καυσίμου.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Είναι μια χαρακτηριστική εικόνα για να συνοψίσει αυτό που λέγεται εδώ και δεκαετίες, ότι το Ράλι Ακρόπολις είναι ένας από τους πιο σκληρούς και απαιτητικούς αγώνες παγκοσμίως. Μπορείς να το καταλάβεις κάνοντας απλώς έναν μικρό περίπατο στις ειδικές διαδρομές όπου τρέχουν οι οδηγοί - οι πέτρες είναι τόσο σκληρές που αν δεν προσέξεις μπορούν να σου σκίσουν τα παπούτσια. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια -κάτι η κρίση, κάτι το γεγονός πως ο αγώνας είχε μεταφερθεί στο (μέτριο) Λουτράκι-, το Ράλι Ακρόπολις σήμερα δεν υπολογίζεται στο παγκόσμιο και πιο θεαματικό πρωτάθλημα ράλι, το WRC, αλλά στο ευρωπαϊκό ERC. Φέτος, ο αγώνας ήταν ουσιαστικά διήμερος (3-4 Ιουνίου) με επίκεντρο την πόλη της Λαμίας, όπου βρισκόταν το service park και ορμητήριο όλων των αγωνιζόμενων. Ενώ, η αρένα του αγώνα ήταν οι ορεινές περιοχές του Παρνασσού. Οι ειδικές διαδρομές ήταν έξι (όλες επαναλαμβανόμενες) -Γραβιά, Άμφισσα, Παλαιοχώρι, Ελευθεροχώρι, Ρεγκίνι και Καρυά-, οι συμμετοχές 73, αλλά ο νικητής ένας: ο Πολωνός Kajetan Kajetanowicz, ο οποίος είχε ανεβεί στο πρώτο σκαλί του βάθρου σε Ράλι Ακρόπολις, ξανά πριν δυο χρόνια.

Πρώτος Έλληνας αναδείχθηκε ο Θεσσαλονικιός Σωκράτης Τσολακίδης -έχοντας δίπλα του, ως συνοδηγό, τον Χάρη Δήμου-, ο οποίος ήρθε πέμπτος στη γενική κατάταξη του αγώνα.

Το διήμερο αυτό δεν ήταν αγώνας επιβίωσης μόνο για τα πληρώματα αλλά και για τους θεατές, οι οποίοι κατασκήνωσαν σε βουνά, λίμνες, «έφαγαν» βροχή το Σάββατο το βράδυ, έμειναν μέσα αυτοκίνητα, με λίγο φαγητό οι περισσότεροι, απλώς για να δουν και την επόμενη μέρα, κάποια γρήγορα αυτοκίνητα να περνούν, αλλά και να ρουφήξουν αμέτρητη σκόνη. Είναι κουλτούρα, τελικά.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Δείτε φωτογραφίες παρακάτω.