«F-16 θα μας Συνοδεύσουν στο Αεροδρόμιο, Eνδέχεται να Υπάρχει Βόμβα»

Την Τρίτη 26 Μαρτίου, ο πιλότος της πτήσης SQ423 της Singapore Airlines είπε στους επιβάτες ότι υπήρχε βόμβα στο αεροσκάφος. Με συνοδεία στρατιωτικών τζετ, το αεροπλάνο προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο του Τσανγκί. Περίπου 30 λεπτά πριν από την προσγείωση, οι επιβάτες ενημερώθηκαν για την απειλή. Έλεγχος του αεροπλάνου έδειξε ότι δεν υπήρχαν ύποπτα αντικείμενα.

Ένας εκπρόσωπος της Singapore Airlines είπε στο VICE: «Η Singapore Airlines επιβεβαιώνει ότι υπήρχε απειλή βόμβας για την πτήση SQ423 από Μουμπάι για Σιγκαπούρη στις 26 Μαρτίου, γύρω στις 08.00 τοπική ώρα. Στο αεροπλάνο επέβαιναν 263 επιβάτες. Παρέχουμε βοήθεια στις Αρχές για την έρευνά τους και λυπούμαστε που δεν μπορούμε να δώσουμε περισσότερα στοιχεία».

Το VICE μίλησε με τον Vijay Singh, επιβάτη της SQ423, για να μάθει τι ακριβώς συνέβη στο αεροπλάνο.

Ήμουν σε μια νυχτερινή πτήση από Μουμπάι για Σιγκαπούρη, τη Δευτέρα 25 Μαρτίου. Κοιμόμουν και ξαφνικά ξύπνησα. Tο πλήρωμα άναψε τα φώτα και ζήτησε να σηκώσουμε τα καθίσματά μας. Όταν έκαναν τη δεύτερη ανακοίνωση, είχα ξυπνήσει για τα καλά. Είπαν, «Κυρίες και κύριοι, ενδέχεται να υπάρχει βόμβα στο αεροπλάνο. Πιστεύουμε ότι μπορεί να είναι φάρσα, αλλά ακόμη το ερευνούμε. F-16 θα μας συνοδεύσουν στο αεροδρόμιο».

Ξαφνικά, ένα μαχητικό F-16 πέρασε από το παράθυρό μας. Κι άλλο ένα. Αμέσως μετά την ανακοίνωση, όλοι ανακάθισαν και άρχισαν να μιλάνε. Υπήρχε μεγάλη ένταση και άγχος, νευρικές χειρονομίες και γενικά μια αίσθηση σύγχυσης και αβεβαιότητας. Κάποιοι έβγαλαν τα κινητά τους και τραβούσαν τα F-16.

Αλλά δεν με καθησύχασαν. Η παρουσία ενός στρατιωτικού τζετ επιβεβαίωνε ότι η κατάσταση κλιμακωνόταν, έτσι δεν μπορούσα να τραβήξω βίντεο. Κι αν ζούσα τις τελευταίες στιγμές μου;

Κοιτάζοντας το τζετ, αναρωτήθηκα τι θα έκαναν αν όντως υπήρχε βόμβα. Θα μας κατέρριπταν για να προστατεύσουν τη Σιγκαπούρη; Γιατί στρατιωτικά αεροπλάνα; Γιατί F-16; Πώς μπορούσαν να βοηθήσουν;

Άρχισα να αναρωτιέμαι, αν θα βγω ζωντανός. Ήταν σαν να έπαιζα σε ταινία όπου όλα πήγαιναν στραβά. Γύρω μου ο κόσμος συζητούσε όλο νευρικότητα. Το πλήρωμα προσπάθησε να παραμείνει ψύχραιμο, αλλά η ανησυχία στα μάτια τους ήταν έκδηλη. Σκεφτόμουν ποιος θα φροντίσει τα παιδιά μου αν συμβεί κάτι στο αεροπλάνο. Ο θάνατος με κοίταζε στα μάτια.

VICE Video: Έχω Αυτισμό, Είμαι Διαφορετικός, Είμαι ο Εαυτός μου

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Δίπλα μου καθόταν ένα κοριτσάκι και ρωτούσε τη μητέρα της, «Μαμά, όλα θα πάνε καλά; Θα φτάσουμε στο Τσανγκί;».

Για τους περισσότερους ήταν δύσκολο να διαχειριστούν το ότι βρίσκονταν σε έναν περιορισμένο χώρο και ότι εκεί υπήρχε και μια βόμβα. Δεν υπήρχε διαφυγή. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα παρά μόνο να καθόμαστε και να ελπίζουμε, ενώ προσποιούμασταν ότι όλα ήταν καλά. Οικογένειες μιλούσαν πανικόβλητες. Όλοι κοίταζαν από τα παράθυρα. Τα τζετ πετούσαν πολύ κοντά.

Δεν ούρλιαζε κανείς ούτε φώναζε, αλλά φανταζόσουν τι σκέφτονταν. Υπήρχαν ζευγάρια, γονείς, φίλοι. Ήταν δύσκολη ψυχολογική μάχη για όλους.

Το κοριτσάκι ρωτούσε συνέχεια τη μαμά της γιατί υπήρχαν στρατιωτικά τζετ απ' έξω και εκείνη προσπαθούσε να την καθησυχάσει ότι δεν υπήρχε πρόβλημα. Μπροστά μου ήταν ένας έφηβος με τον μπαμπά του. Συζητούσαν αν είχαν ακούσει σωστά την ανακοίνωση. Αμφέβαλλαν. Το αγόρι διαβεβαίωνε τον πατέρα του ότι η ανακοίνωση έλεγε πως ήταν πιθανότατα φάρσα και πως δεν υπήρχε βόμβα.

Ο πιλότος δεν έκανε άλλη ανακοίνωση κι αυτό ήταν παράξενο. Για θέματα καιρού οι πιλότοι ενημερώνουν κάθε δέκα λεπτά. Σε αυτήν την περίπτωση, επρόκειτο για απειλή για βόμβα και μας το είπαν μόνο μια φορά, χωρίς ενημερώσεις. Αυτό δεν βοήθησε ιδιαίτερα να ηρεμήσουμε.

Τα τζετ εξαφανίστηκαν όταν φτάσαμε πάνω από το Τσανγκί και προσγειωθήκαμε με ασφάλεια. Ήταν τεράστια ανακούφιση να βρισκόμαστε στο έδαφος. Αλλά δεν μας επέτρεψαν να κατεβούμε αμέσως. Ξέροντας ότι είχαμε προσγειωθεί με ασφάλεια, ο κόσμος άφηνε την έντασή του να εκδηλωθεί. Άντρες ύψωναν τον τόνο της φωνής τους στο πλήρωμα, ζητούσαν να τους αφήσουν να κατεβούν γιατί θα έχαναν την ανταπόκρισή τους. Αναγκαστήκαμε να περάσουμε έναν επιπλέον έλεγχο ασφαλείας όταν κατεβήκαμε, αλλά δεν μας είπαν κάτι παραπάνω. Πήγα σπίτι, χαρούμενος που είδα την οικογένειά μου.

Τώρα που το συζητάω, έχουν περάσει μέρες και ο φόβος μου έγινε σύγχυση και αγανάκτηση. Κανείς δεν το συζητάει και η Singapore Airlines δεν έχει μιλήσει με κανέναν επιβάτη. Εντάξει, δεν ήταν τίποτα, απλώς είπαν ότι μπορεί να πέθαινα στο αεροπλάνο. Σιγά το πράγμα.

Αναρωτιέμαι γιατί έγινε η ανακοίνωση. Είναι παράξενο να λες στον κόσμο ότι υπάρχει μια βόμβα στο αεροπλάνο, ενώ δεν είσαι καν σίγουρος. Τι προσφέρει μια ανακοίνωση; Γιατί να φρικάρεις τον κόσμο; Ή είναι καλύτερα να ξέρουν οι επιβάτες την πιθανότητα;

Αργότερα, στις ειδήσεις είπαν ότι μόλις η πτήση απογειώθηκε, κάποιος έκανε τηλεφώνημα για βόμβα. Αλλά η ανακοίνωση έγινε μισή ώρα πριν προσγειωθεί το αεροπλάνο, κάτι που επίσης δεν βγάζει νόημα. Αν η απειλή ήταν αληθινή, έστω και λίγο, δεν θα έπρεπε να γίνει έκτακτη προσγείωση;

Και το παιδί και η γυναίκα από την πτήση που κρατήθηκαν για ανάκριση, ποιοι είναι; Πού είναι; Έχουν κάποια σχέση;

Μια βδομάδα και κάτι μετά το περιστατικό, είμαι ευγνώμων που είμαι ζωντανός, αλλά ακόμα περιμένω απαντήσεις.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε αρχικά στο VICE ASIA.

Περισσότερα από το VICE

Τα Ηλεκτρικά Πατίνια στην Αθήνα Είναι Μια Θεωρητικά Καλή, Αλλά Επικίνδυνη Ιδέα

«Δεν Αγαπούσε Εμένα, Αλλά την Κόκα» - Πώς Επηρεάζονται οι Σχέσεις Από τα Ναρκωτικά

«Ο Σημίτης Είναι Εβραίος» - Τα Fake News, ο Αντισημιτισμός και η Ακροδεξιά