Έχασα Tμήμα των Γεννητικών Οργάνων μου στον Πόλεμο και το Σεξ Άλλαξε

Στις 7 Σεπτεμβρίου 2011, ο Aaron Causey, ένας ειδικός εκρηκτικών στον Αμερικανικό Στρατό, ανταποκρίθηκε σε μια κλήση για ένα ύποπτο αντικείμενο ενώ βρισκόταν σε αποστολή στο Αφγανιστάν. Το αντικείμενο δεν ήταν βόμβα, όπως συνειδητοποίησε όταν πλησίαζε. Ήταν δόλωμα το οποίο πυροδοτούσε έναν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό. Όταν εξερράγη, κατέστρεψε τα πόδια και τμήμα των χεριών του. Επίσης, γέμισε τους ώμους με μεταλλικά θραύσματα. Επίσης έσκισε το όσχεό του, αφήνοντάς τον μόνο με 2/3 του ενός όρχη – και χωρίς την ικανότητα να παράγει τεστοστερόνη. Όταν ανάρρωσε, συνειδητοποίησε ότι οι περιορισμοί από το τραύμα του και η απώλεια της σεξουαλικής όρεξης, λόγω της έλλειψης τεστοστερόνης, θα άλλαζαν για πάντα τη σεξουαλική του ζωή με την Kat Causey, τη σύζυγο που είχε παντρευτεί έναν χρόνο πριν τον τραυματισμό του.

Στο παρελθόν, τραυματισμοί σαν του Aaron δεν ήταν συνηθισμένοι, καθώς οι σφαίρες και τα θραύσματα ήταν πιο πιθανό να χτυπήσουν το στέρνο και το κεφάλι των στρατιωτών. Καθώς ομάδες όπως οι Ταλιμπάν επέκτειναν τη χρήση αυτοσχέδιων μηχανισμών για να προκαλούν τη μέγιστη βλάβη στους αντιπάλους και καθώς η ιατρική προχώρησε και επιτρέπει στους στρατιώτες να επιβιώνουν από μεγάλους τραυματισμούς όπως του Aarron, ο αριθμός των στρατιωτών που επιστρέφουν με τραυματισμούς στα γεννητικά όργανα, εκτοξεύτηκε. Σύμφωνα με μια μελέτη, τουλάχιστον 1.500 στρατιώτες σε πολέμους στη Μέση Ανατολή τραυματίστηκαν στα γεννητικά όργανα από το 2005 ως το 2017. Πολλοί από αυτούς τους τραυματισμούς έγιναν μεταξύ 2009 και 2011, καθώς η Αμερική αύξησε τους στρατιώτες που απεστάλησαν στο Αφγανιστάν. Το 2010, σχεδόν 13% των τραυματισμών πολέμου των Αμερικανών στρατιωτών ήταν στα γεννητικά όργανα, ενώ σε προηγούμενους πολέμους ήταν 2-5%. Τουλάχιστον 1/3 από αυτά τα τραύματα θεωρούνται σοβαρά. Κάποιοι τα αποκαλούν χαρακτηριστικά τραύματα του πολέμου.

Τα τελευταία χρόνια οι τραυματισμοί στα γεννητικά όργανα έχουν περιοριστεί σε ό,τι αφορά τους Αμερικανούς στρατιώτες, λόγω της ανάπτυξης νέας μορφής προστασίας της βουβωνικής χώρας και της μείωσης των στρατευμάτων στο Αφγανιστάν Αλλά είναι απίστευτα συνηθισμένοι ακόμα στους στρατιώτες και τους πολίτες σε άλλες εμπόλεμες ζώνες, όπου χρησιμοποιούνται ευρέως ανάλογοι αυτοσχέδιοι μηχανισμοί.

Η έκταση και η φύση αυτών των τραυματισμών, που μερικές φορές συνεπάγεται την απώλεια ενός όρχι, κάποιες φορές καταστρέφει τελείως το πέος και τους όρχεις, και άλλες φορές δεν κάνουν ορατή ζημιά, αλλά προκαλούν εσωτερικό τραύμα και ατροφία στον γεννητικό ιστό (τα θέματα στους όρχεις είναι τα πιο συνηθισμένα, οι περισσότεροι τραυματισμοί επηρεάζουν cis άντρες, με βάση τα δεδομένα του στρατού). Αλλά οι περισσότεροι τραυματισμοί σε γεννητικά όργανα λόγω αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών είναι χειρότεροι από τους ανάλογους τραυματισμούς πολιτών σε ατυχήματα και έτσι είναι δύσκολο για τους γιατρούς να αποκαταστήσουν τη βλάβη.

Κάθε βλάβη στα γεννητικά όργανα, δυνητικά μπορεί να αλλάξει μόνιμα το πώς κάνει σεξ κάποιος. Ο φόβος ότι δεν θαμπορούν να κάνουν σεξ μετά από έναν τραυματισμό, μαζί με τον φόβο να χάσουν ένα τμήμα ή όλα τα γεννητικά τους όργανα, που πολλοί άντρες θεωρούν ότι ορίζουν την έμφυλη ταυτότητά τους, έχει κάνει κάποιους στρατιώτες να πουν ότι προτιμούν να πεθάνουν παρά να ζήσουν χωρίς το πέος ή τους όρχεις τους.

Τα κοινωνικά ταμπού γύρω από τη συζήτηση για το σεξ μετά από έναν τραυματισμό στα γεννητικά όργανα και η περιορισμένη ιατρική εξειδίκευση στο θέμα, θέτουν κάποια εμπόδια στην προσπάθεια για σωματική οικειότητα μετά από έναν σοβαρό τραυματισμού. Ωστόσο, ένας τέτοιος τραυματισμός δεν σημαίνει ότι τελείωσε η σεξουαλική ζωή κάποιου. Ορμονοθεραπεία και ψυχοθεραπεία μπορούν να βοηθήσουν στην αποκατάσταση της σεξουαλικής επιθυμίας μετά από την απώλεια όρχεων, ενώ η αναπλαστική χειρουργική, τα strap-on και πιο πρόσφατα η υπόσχεση μεταμόσχευσης πέους, μπορούν να αποκαταστήσουν την ικανότητα για διεισδυτικό σεξ. Όσοι έχουν τραυματιστεί, μπορούν να εξερευνήσουν και το μη διεισδυτικό σεξ, τη διέγερση μέσω άθικτων μη φαλλικών ερωτωγεννών ζωνών (όπως του προστάτη, αν υπάρχει και είναι άθικτος) και μη σεξουαλικές μορφές σωματικής οικειότητας με τους συντρόφους τους.

Βετεράνοι με τραυματισμούς στα γεννητικά όργανα έχουν αρχίσει να μιλάνε ανοιχτά για τη σεξουαλική τους ζωή, διώχνουν τα ταμπού και βοηθούν τους ειδικούς να ενισχύσουν τη γνώση τους και τα υποστηρικτικά υλικά. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν εμφανιστεί νέα μέσα για άτομα και ζευγάρια που ζουν με αυτούς τους τραυματισμούς. Ωστόσο, συχνά εστιάζουν στη γονιμότητα και σπάνια περιλαμβάνουν λεπτομέρειες για την εμπειρία του να κάνεις σεξ μετά από έναν τραυματισμό στα γεννητικά όργανα, κατά τη διάρκεια πολέμου.

Το VICE μίλησε με τον Aaron και την Kat Causey που υποστηρίζουν την ανοιχτή αποδοχή και συζήτηση όλων των πλευρών της ζωής μετά από έναν τραυματισμό στα γεννητικά όργανα, όπως του σεξ και της οικειότητας και μοιράζονται τις εμπειρίες τους.

Kat Causey: Δεν υπήρχε τίποτα ιδιαίτερο στην αρχή της σχέσης μας. Κάναμε σεξ, συνηθισμένα. Δεν είχαμε λόγο να μην κάνουμε σεξ κάθε μέρα. Κι όταν ήμασταν σε απόσταση, κάναμε τα πάντα που μπορούσαμε: Sexting, video, πρόστυχα μηνύματα.

Τα πράγματα άλλαξαν πριν την αποστολή του. Εγώ ήθελα περισσότερο σεξ πριν. Αλλά έκανε εκπαίδευση 12 με 14 ώρες τη μέρα. Έπειτα, ήταν επώδυνο. Σε φάση ότι ήταν η τελευταία φορά που μπορεί να κάναμε το ένα ή το άλλο. Λίγο πριν φύγει, δεν ήμασταν όπως στην αρχή.

Aaron: Η δουλειά μου ήταν να εξουδετερώνω εκρηκτικά – και στο τέλος μπορεί να ανατιναζόμουν. Ήξερα από την πρώτη μέρα ότι υπήρχε πιθανότητα τραυματισμού. Αλλά είναι κομμάτι της δουλειάς το να μη σκέφτεσαι τέτοια πράγματα. Όταν αρχίζεις να τα σκέφτεσαι, τότε είναι που τραυματίζεσαι ή σκοτώνεσαι. Μετά, όμως, αστειευόμασταν σχετικά.

Kat: Συνήθως συζητούσαμε για θάνατο. Ποτέ δεν συζητήσαμε για τραυματισμό.

Aaron: Είχα φίλους που πέθαναν ή τραυματίστηκαν. Αλλά περισσότερο περιμένεις να πεθάνεις. Μέχρι αυτή την αποστολή είχα συμφωνία με τους γιατρούς μου ότι αν χάσω ένα άκρο, ΟΚ. Αν χάσω δύο άκρα ή το πέος μου, μη με σώσετε καν. Δεν έκανα αυτή τη συζήτηση με τον τελευταίο μου γιατρό και ήμουν αναίσθητος μετά τον τραυματισμό. Έτσι κι αλλιώς, όμως, θα με αγνοούσε και θα με έσωζε.

Ξύπνησα στο νοσοκομείο. Δεν είχα αίσθηση του χρόνου. Δεν ξέρω πόσες φορές εξήγησα τι συνέβη. Θυμάμαι ότι ένας ουρολόγος μού μίλησε για τον τραυματισμό.

Kat: Καθώς τον πήγαιναν στο χειρουργείο, κάποιος χτύπησε το φορείο του σε μια κάσα πόρτας. Το πρώτο που είπε ήταν «Έι, πρόσεχε, θέλω να κάνω παιδιά κάποτε». Από παντού έτρεχε αίμα, πέλματα και γάμπες ανατιναγμένα. Παρόλα αυτά είχε τις αισθήσεις του.

Ήταν ανυπόμονος τους δυόμιση πρώτους μήνες. Στην αρχή έλεγε «Όλα θα πάνε καλά και θα μπορούμε να κάνουμε σεξ όπως θέλουμε και να κάνουμε παιδιά». Δεν ξέρω τι έγινε, αλλά μια μέρα κατανόησε ότι μπορεί να μην ανάρρωνε πλήρως, σε φάση όπως ήταν πριν.

Ο Αλέξανδρος Τιτκώβ και ο VoxPopuli στο VICE

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

Aaron: Την πρώτη χρονιά μετά το ατύχημα έπαιρνα τόσα φάρμακα και μπαινόβγαινα τόσο συχνά στο χειρουργείο –έκανα χειρουργείο κάθε τρεις μήνες τουλάχιστον– που δεν θυμάμαι και πολλά. Έχω πολλές αναμνήσεις απ’ όσα μου είπε η οικογένειά μου. Μια από τις καλύτερες αναμνήσεις μου είναι να ξυπνάω το πρωί και να πονάει το πέος μου. Είχα στύση για πρώτη φορά – με καθετήρα μέσα. Η Kat πανηγύρισε «Λειτουργεί, λειτουργεί».

Έμεινα λίγο μόνος στο νοσοκομείο, έτσι αυνανιζόμουν για να δω τι γίνεται. Έβγαζα αίμα και ήταν πολύ τρομακτικό. Μίλησα με έναν ουρολόγο και μου είπε απλώς να συνεχίσω.

Kat: Μετά από τέτοιους τραυματισμούς πρέπει να αυνανίζεσαι και να κάνεις σεξ για να λες στους γιατρούς τι γίνεται. Εγώ έχω καλή λίμπιντο κι έτσι ήμουν μέσα, ακόμα κι αν το σεξ κρατούσε λίγα λεπτά. Δεν είχε να κάνει με τον οργασμό ή την οικειότητα, αλλά με το πώς θα γίνει.

Σύντομα ανακαλύψαμε ότι μπορούσαμε να κάνουμε διεισδυτικό σεξ. Αλλά καθώς περνούσε ο καιρός συνειδητοποιούσαμε ότι δεν υπήρχε επιθυμία (λόγω της απώλειας τεστοστερόνης).

Aaron: Μάθαμε πολύ γρήγορα ότι δεν μπορούμε να κάνουμε κάποιες στάσεις. Έπρεπε να δεχτώ ότι το σώμα μου δεν μπορούσε να κάνει πράγματα που κάποτε μπορούσε, όπως να την πετάω από ‘δω κι από εκεί.

Kat: Έπρεπε να μάθουμε τι σήμαινε ο τραυματισμός για τη σεξουαλική μας ζωή με τον καιρό. Υπήρχαν ερωτήματα που έπρεπε να κάνουμε αλλά δεν ξέραμε πώς να ρωτήσουμε. Η ιατρική ομάδα μας δεν ανησυχούσε για μας, διότι φαινόμασταν οι τέλειοι ασθενείς. Δεν ξέραμε όμως!

Aaron: Είχαμε καλή σχέση με τον ουρολόγο και το νοσηλευτικό προσωπικό. Ήταν πολύ χύμα συζητήσεις, αλλά εμείς αναφέραμε το σεξ πιο συχνά από αυτούς.

Kat: Εγώ λέω για το ιατρικό προσωπικό, ότι πρέπει να υπάρχουν πληροφορίες και να αναφέρεις το σεξ ακόμα κι αν οι ασθενείς δεν το αναφέρουν.

Κάτι που εύχομαι να μας είχαν πει νωρίτερα είναι: «Μη συγκρίνεσαι με τη σεξουαλική ζωή πριν τον τραυματισμό». Μας πήρε μάλλον χρόνια να αποδεχτούμε ότι το σεξ με αναπηρία είναι διαφορετικό - περίπου τέσσερα χρόνια.

Aaron: Τα πρώτα τέσσερα χρόνια έπαιρνα πολλά αναλγητικά. Ήθελα να κάνω σεξ αλλά τα φάρμακα δημιουργούσαν πρόβλημα στη στύση. Έπειτα παρακολουθούσαμε την τεστοστερόνη και κάνοντας θεραπείες γονιμότητας (για να συλλάβουμε). Έπαιρνα φάρμακα γονιμότητας και όχι τεστοστερόνη. Χωρίς την τεστοστερόνη δεν έχω όρεξη. Είμαι τεμπέλης, ληθαργικός, παίρνω βάρος. Μου έλεγε να το κάνουμε και την απέφευγα. Ήταν εκνευριστικό επειδή η γυναίκα μου είναι πολύ σέξι και αναρωτιόμουν γιατί δεν θέλω να το κάνω συνέχεια.

Kat: Δεν μπορούσε να έχει σωστά επίπεδα τεστοστερόνης μέχρι που η κόρη μας έγινε ενός έτους.

Aaron: Την πρώτη μέρα που έκανα ένεση τεστοστερόνης, μου είπε: «Άσε με ήσυχη, κάνεις σαν καυλωμένο 14χρονο».

Kat: Κλείνουμε εννιά χρόνια τον Σεπτέμβρη και έχουμε τα συνηθισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλοι. Μοιραζόμαστε κάποια κοινά προβλήματα με φίλους baby boomers, αλλά θυμώνω. Ποτέ δεν ήθελα να έχω σχέση γονιού-παιδιού με τον άντρα μου. Το έχω δει σε συζύγους όπου ο ένας έχει αναπηρία. Ό,τι κι αν γίνει δεν θέλω να το κάνουμε.

Aaron: Καμιά φορά κοιμάται σε κάποια φίλη, για λίγη απόσταση.

Kat: Είμαστε πρόθυμοι για δύσκολες κουβέντες. Υπάρχουν πράγματα που μου άρεσαν στο σεξ και δεν γίνονται πια. Μόλις πρόσφατα το συζητήσαμε. Αλλά δέχτηκα ότι υπάρχουν πράγματα που δεν θα ξανακάνω.

Συζητάμε παράξενα πράγματα πιο γρήγορα από άλλα ζευγάρια, όπως την ιδέα να ανοίξουμε τον γάμο μας αν χάσει τη λίμπιντό του ή την ικανότητά του μόνιμα στο μέλλον. Δεν έχουμε φράγματα. Κάπου έπρεπε να βάλουμε όρια αλλά πάντα κάποιος λέει «ας δοκιμάσουμε κάτι καινούργιο». Οπότε, μέχρι στιγμής όλα καλά.

Aaron: Βρίσκουμε πού και πού καμία καινούργια στάση. Δεν υπάρχουν ντροπές. Πρέπει να συζητάς.

Kat: Δεν τα παρατάμε. Έπρεπε να τα παρατήσουμε εκατό φορές, αλλά είμαστε προσαρμοστικοί. Ποτέ δεν σκεφτήκαμε να μην είμαστε μαζί.

Οι άνθρωποι πρέπει να βάζουν όρια για το αν ένας γάμος πρέπει να συνεχίζεται. Δεν με νοιάζει πόσο εγωιστικό είναι. Αν μια γυναίκα θέλει διεισδυτικό σεξ και δεν το έχει πια, μπορεί να είναι μεγάλη δυσκολία στη σχέση.

Δεν είμαστε τέλειο ζευγάρι. Δεν είμαστε πάντα ευτυχισμένοι. Βρεθήκαμε σε μια κατάσταση. Εγώ πάντα προσπαθούσα. Καμιά φορά πληγώνουμε ο ένας τον άλλον, όμως την επόμενη μέρα προσπαθούμε ξανά.

Aaron: Πρέπει να είσαι πρόθυμος να προσπαθήσεις. Περάσαμε δύσκολες μέρες.

Kat: Δύσκολα χρόνια!

Aaron: Ποτέ δεν ξυπνήσαμε με έλλειψη διάθεσης για προσπάθεια, όμως.

Kat: Τουλάχιστον όχι αρκετές μέρες μαζεμένες, ώστε να το σκεφτούμε σοβαρά.

Aaron: Η Κατ είναι σούπερ σέξι. Οπότε αυτό βοηθάει.

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE US.

Περισσότερα από το VICE

Τα Πράγματα που Μπορούν να Κρύψουν οι Γυναίκες στον Κόλπο τους

Κάνεις Grooming Εκεί Κάτω; Αυξάνεις τις Πιθανότητες να Κολλήσεις Κάποιο ΣΜΝ

Ένας στους Τέσσερις Έλληνες «Σόλαρε» - Ξέρουμε τι Έκανες Όταν Έμεινες Σπίτι

Ακολουθήστε το VICE σε Twitter, Facebook και Instagram.