Τα Είπαμε με τον Ypo

O Υποχθόνιος είναι αδιαμφισβήτητα ένα από τα πιο «καυτά» ονόματα της ελληνικής μουσικής αυτήν τη στιγμή. Τα βίντεο των τραγουδιών του στο Διαδίκτυο «χτυπάνε» εκατομμύρια views, τα lives του σε Ελλάδα και εξωτερικό είναι άκρως επιτυχημένα, ενώ τα κομμάτια του παίζουν παντού. Δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχεις ακούσει έστω και φευγαλέα το «Dab», μια συνεργασία του «Ύπο» με τον Snik. Ακόμα κι αν δεν σου αρέσει η rap μουσική, όλο και κάποιο αμάξι που το παίζει στο τέρμα ή κάποιος έφηβος που το έχει βάλει να ακούγεται από το κινητό του θα έχει περάσει από δίπλα σου. Όλα αυτά με κεντρικό όχημα την εταιρεία του Capital Music και χωρίς βοήθεια από ραδιόφωνα, τηλεοράσεις και δισκογραφικές. Με δυο λόγια, ο Υποχθόνιος δείχνει στην παρακμασμένη ελληνική μουσική βιομηχανία πώς θα έπρεπε να κινείται. Προσωπικά, θεωρώ πως αυτό αποδεικνύει ότι ο Υποχθόνιος είναι ένας ευφυής άνθρωπος της μουσικής, που παρακολουθεί συνεχώς τις εξελίξεις και ξέρει πάντα πώς να κινηθεί.

Τον γνώρισα πρώτη φορά όταν κάναμε ένα βίντεο για το VICE που επικεντρωνόταν στους Ζωντανούς Νεκρούς, το ιστορικό hip hop συγκρότημα με το οποίο έκανε τα πρώτα του βήματα μαζί με τους εξίσου σημαντικούς για τα ελληνικά δρώμενα Τάκι Τσαν, Μηδενιστή, Καταχθόνιο (ο αδερφός του) και Χαρμάνη. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων είχαμε παραγγείλει τεράστια ποσότητα φαγητού από γνωστή αλυσίδα fast food, ποσότητα που δεν υπήρχε περίπτωση να φάμε, κι έτσι είχαν μείνει κάποιες σακούλες με ανέγγιχτα burgers, πατάτες κι άλλα πολλά. Σε κάποιο διάλειμμα που οι κάμερες είχαν κλείσει –και είναι σημαντική λεπτομέρεια αυτή– γυρίζω και βλέπω τον Υποχθόνιο στα 100 μέτρα να μοιράζει το φαγητό σε κάποια παιδάκια που ζητιάνευαν στα φανάρια. Ήταν μια ανθρώπινη κίνηση στην οποία προχώρησε χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Το έκανε πίσω από τις πλάτες μας και αρκετά μακριά από τους υπόλοιπους. Από εκείνη τη στιγμή άρχισα να τον εκτιμώ και σαν άνθρωπο κι αυτό νομίζω είναι πιο σημαντικό από την καλλιτεχνική υπόσταση του εκάστοτε μουσικού. Πριν από λίγες μέρες επικοινώνησα μαζί του και κάναμε μια κουβέντα για τα πάντα.

VICE: Αυτήν τη στιγμή γνωρίζεις τεράστια επιτυχία χωρίς τη βοήθεια δισκογραφικών εταιρειών, τηλεόρασης ή ραδιοφώνου. Πώς τα κατάφερες;
Υποχθόνιος: Η μουσική μας είναι η εικόνα της πραγματικότητας που ζούμε αυτό τον καιρό – εμείς απλώς τη μεταφέρουμε στους στίχους. Λέμε για παράδειγμα στο «Dab»: «Ποιος γαμάει τους λαϊκούς;». Δεν εννοούμε όμως τους τραγουδιστές ή τον κοσμάκη τον απλό. Εννοούμε την όλη νοοτροπία του λαϊκισμού που στις μέρες μας ανθίζει. Τα εκατομμύρια views, τώρα, είναι ακριβώς η εικόνα της χώρας. Ξεκαθάρισε δηλαδή το τοπίο από όλο αυτό το ψεύτικο που μας πλάσαραν στην τηλεόραση τόσα χρόνια. Αν πάρεις ένα περιοδικό τύπου Ciao ή OK, θα δεις τους ίδιους που έβλεπες πριν από 20 χρόνια, αλλά γερασμένους. Δεν υπήρξε κάποια ανανέωση – ήταν ένα κατεστημένο, το οποίο έπεσε χάρη στο Διαδίκτυο.

Γι' αυτό κι εσύ χρησιμοποιείς αρκετά το Διαδίκτυο. Βρήκες, ας πούμε, μια διέξοδο σε αυτό;
Στο Διαδίκτυο διαλέγεις εσύ τι θέλεις να δεις. Έδειξε λοιπόν ο κόσμος τι προτιμά. Μέσω του Ιnternet υπάρχει πλέον αυτή η επιλογή.

Σε παρακολουθώ στα social media και βλέπω πως κάθε εβδομάδα εμφανίζεσαι ζωντανά σε διάφορα μέρη. Έχει παίξει ρόλο αυτή η εργατικότητα στην επιτυχία σου;
Δεν έχω αφήσει ούτε χωριό, είμαι ένα κινητό βιντεοκλίπ. Πήγα από τρεις φορές φέτος –από το Πάσχα μέχρι τον Αύγουστο– σε κάθε μέρος της Ελλάδας. Η αμεσότητα είναι σημαντική. Είναι αλλιώς να με βλέπουν από κοντά. Επίσης δεν σνόμπαρα μέρη που άλλοι καλλιτέχνες δεν θα πήγαιναν να παίξουν. Αυτοί είναι σνομπ, εγώ δεν είμαι. Όπου με κάλεσαν, πήγα.

Η επιτυχία φέρνει και ζήλια. Το έχεις νιώσει εσύ αυτό;
Ναι, τον τελευταίο καιρό πάρα πολύ. Εγώ δεν πείραξα κανέναν, αλλά είναι λογικό αυτό. Ο άλλος θα βγάλει τραγούδι και θα πει «να ο πουλημένος» και χίλια δυο ακόμα, επιτιθέμενος σε μένα για να πουλήσει. Κάποτε ήταν τα Ημισκούμπρια το νούμερο ένα παράδειγμα και γράφανε γι' αυτούς diss. Τώρα είμαι εγώ.

Υπήρξαν επίσης πολλοί Υoutubers που σε «έκραξαν». Σ' αυτούς τι έχεις να πεις;
Αυτοί καλά θα κάνουν να κοιτάξουν σε άλλα είδη μουσικής κι όχι σε ένα παιδί που ξεκίνησε μόνο του από το χωριό κι έφτασε εκεί που έφτασε. Αν τους πειράζει αυτό, τότε καλά κάνουν κι ασχολούνται. Εγώ έχω δουλέψει πάρα πολύ, είμαι 20 χρόνια στον χώρο και παράλληλα έχω κάνει 100 διαφορετικές δουλειές. Όταν κατέβηκα στην Αθήνα, το 2006, επειδή είχα πει πως θα ασχοληθώ με το rap, είχα πάει στην Ελευσίνα και κατέβαζα καφέδες και κλιματιστικά από κοντέινερ. Έχω κάνει πολλές δουλειές, ακόμα και πωλητής σε κατάστημα ρούχων ήμουν. Τώρα όμως ζω αποκλειστικά από το rap.

Ας μείνουμε λίγο ακόμα στο παρελθόν. Είσαι μέλος του θρυλικού -για τα ελληνικά δρώμενα- hip hop συγκροτήματος των Ζωντανών Νεκρών. Με αυτούς έκανες τα πρώτα σου βήματα στον χώρο. Τι θυμάσαι από τις αρχές;
Οι ΖΝ είναι το κεφάλαιο «rap» στην Ελλάδα. Πριν τους ΖΝ ήταν σε πειραματικό στάδιο. Μόλις βγήκαμε με τον Πρώτο Τόμο, το rap πήρε τη μορφή αυτού που πραγματικά είναι. Όταν λέμε rap, πάει το μυαλό μας εκεί. Από εκεί και πέρα, αυτό που ακούμε τώρα από όλους τους νέους, αλλά και από κάποιους πιο παλιούς, είναι η εξέλιξη των ΖΝ. Δηλαδή να μιλήσεις άμεσα, ελεύθερα και να έχεις καλό flow.

Πριν από ένα χρόνο κάνατε reunion, βγάλατε ένα EP, γυρίσατε την Ελλάδα για συναυλίες και υποσχεθήκατε πως σύντομα θα είχαμε τον Δεύτερο Τόμο, πράγμα που μέχρι σήμερα, πάνω από ένα χρόνο μετά, δεν έχει συμβεί. Τι «παίζει» με τους Ζωντανούς Νεκρούς;
Κοίτα, εγώ ήμουν έτοιμος να «θυσιαστώ». Είχα την Capital Music, είχα ήδη δουλειά, είχα ήδη hit, το «Colombiano», και δούλευα το «Maradona» που θα έβγαινε. Κι όμως τα παράτησα όλα για τους ΖΝ. Εγώ δεν είδα ποτέ ως αρπαχτή όλο αυτό με τις συναυλίες και ίσα-ίσα που δεν έπαιρνα τα λεφτά που έπαιρναν οι άλλοι. Έπαιρνα πολύ λιγότερα λεφτά από όλους.

Γιατί;
Επειδή αγαπάω τους ΖΝ. Όμως, όταν όλο αυτό γιγαντώθηκε και ήμασταν έτοιμοι να γράψουμε τον Δεύτερο Τόμο, έρχεται ο Μηδενιστής και λέει πως θα βγάλει solo δίσκο. Του εξηγώ «βρε αδερφέ, δεν είχαμε πει πως θα βγάλουμε τον τόμο;». Εγώ ήμουν ο πρώτος που θα μπορούσε να έχει πει όχι. Ο άλλος πάλι πάτησε εκεί, μετά από αυτά που έκανε με τις Φουρέιρες, και λέει «θα εξιλεωθώ πάλι με underground και πολύ σοβαρό στίχο». Ε όχι, ρε φίλε. Δεν κράζω, σου λέω απλώς τα γεγονότα. Ήμουν ο μόνος που είχε έτοιμα τα raps του για τον Δεύτερο Τόμο.

Τι σχέση έχεις τώρα μαζί τους;
Τέλεια είναι η σχέση μας. Με τον Μηδενιστή, όχι τόσο. Μου χρωστάει.

Οπότε, προς το παρόν, ο Δεύτερος Τόμος είναι στον «πάγο».
Εγώ τον έχω έτοιμο. Είμαι ανοιχτός για συνεργασία παρόλο που έγιναν αυτά. Όμως μην μπερδευτούν ότι ήταν «αρπαχτή» ο Δεύτερος Τόμος – από τη μεριά μου δεν ήταν. Άμα δεις και τα live που κάναμε, τα έδωσα όλα. Έγινα ξανά έφηβος τότε.

Έχεις υπάρξει κι εσύ μέρος αυτού που λέμε «showbiz», παλιότερα.
Εγώ λεφτά τούς πήρα εκεί και μετά έφυγα. Αν δεις και με την Κοκκίνου, στο κομμάτι που κάναμε, το δικό μου στιλ επικράτησε, αυτή ένα ρεφρέν λέει. Όλο το κομμάτι είναι δικό μου.

Για πες μου δυο λόγια για την Capital Music.
Παρακολουθώ τα πάντα, θα ήμουν καλός ανιχνευτής ταλέντων – στην Αμερική αυτή θα ήταν η δουλειά μου. Από το μπάσκετ μέχρι το rap. Με την Capital αυτό κάνω: ανακαλύπτω νέους rappers, όπως ο Light, ο Εφτάψυχος που είναι τεράστιο ταλέντο και θα φανεί σύντομα και ο Skive, που για μένα είναι πραγματικά ένα βήμα μπροστά.

Μιας και ανέφερες τον Light. Πριν από λίγο καιρό είχε μια κόντρα με έναν άλλο rapper, τον Slogan, ο οποίος είχε συνεργαστεί κι αυτός μαζί σου, αλλά εσύ πήρες δημόσια θέση υπέρ του Light. Tι σε ώθησε σε αυτή την κίνηση;
Έπρεπε να το κάνω. Βλέπω τον Light σαν παιδί μου κι όπως κάνει κάθε πατέρας, θα στηρίξει το παιδί του. Από την άλλη, ο Slogan το εκμεταλλεύτηκε αυτό και βγήκε ως το αντίπαλο δέος. Εμείς εδώ στη Θεσσαλονίκη, πάντως, δεν τον ξέρουμε. Δεν ξέρω αν τον ακούνε στην Αθήνα, εδώ πάντως δεν έχει φτάσει. Είχαμε συνεργαστεί επειδή προσπαθώ να δώσω στα νέα παιδιά, όπως ο NOE κι ο Slogan, ένα βήμα. Αν δεις, όπου είναι τα δικά μου τραγούδια στον δίσκο τους έχουν ένα εκατομμύριο views, όπου είναι μόνοι τους δεν υπάρχουν καν. Ο καθένας τώρα θα βγαίνει και θα λέει ό,τι θέλει, τον top χτυπάνε. Το σέβομαι αυτό, είναι μέσα στο παιχνίδι.

Βλέπω όμως πως δεν κρατάς κακία σε κανέναν.
Ε ναι, δεν μπορώ να κρατάω κακία σε μια ζωή που θα ζήσουμε το πολύ 70 χρόνια.

Πιστεύεις πως είναι κακό να δημιουργούν οι rappers έναν χαρακτήρα που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και να εκφράζονται μέσου αυτού;
Ναι, αυτό με χαλάει. Εγώ, για παράδειγμα, μιλάω για τα χρυσά και τα ρολόγια μου επειδή αυτό ζω. Θα ήταν ψέμα να λέω πως είμαι στο πάρκο και πίνω μπίρες από τη στιγμή που βγάζω 1.500 ευρώ τη μέρα. Βάλε 365 μέρες τον χρόνο και υπολόγισέ τα. Είναι κρίμα να λέω ψέματα, αυτό ζω, αυτό περνάω κι αυτό λέω. Δεν είπα ποτέ να με ακούσουν και να προσαρμόσουν χαρακτήρες. Δεν θέλω να προσβάλλω την κοινωνία, το ζω αυτό. Σε όποιον αρέσει και θέλει να γίνει σαν εμένα, ας κάνει τα ίδια. Οπότε, ένας που είναι ακόμα σε αρχικό στάδιο και λέει για σαμπάνιες και πουτάνες είναι πολύ λάθος. Στους ΖΝ ζούσα άλλα πράγματα και γι' αυτά έγραψα, δεν κορόιδεψα ποτέ τον κόσμο.

Πολλοί άνθρωποι έχουν εκφράσει την άποψη πως κάνετε μόδα τα ναρκωτικά μέσω της μουσικής σας. Τι έχεις να πεις πάνω σε αυτό;
Τα rap κομμάτια είναι βιώματα, δεν αποπροσανατολίζω την κοινωνία, κατάλαβες; Δεν προωθώ κάτι – ούτε τα παίρνω από κανέναν μαφιόζο ούτε illuminati είμαι (γέλια).

Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τον Snik για το «Dab»;
Ο Snik είναι ένας αξιόλογος rapper, δουλευταράς και πολεμιστής της ζωής, δεν είναι κανένα πλουσιόπαιδο. Όταν βλέπω παιδιά που μπορούν και θέλουν, θα συνεργαστώ. Το παιδί ήταν μόνο του. Με αυτά τα παιδιά, ναι. Ο Snik είναι καθαρός άνθρωπος.

Μεγάλο μέρος του κοινού σου αποτελείται από πιτσιρίκια, γεγονός για το οποίο σε έχουν χλευάσει.
Λένε «τι να μας πει ο Υποχθόνιος, τον ακούνε πιτσιρίκια και δίνει αυτόγραφο σε παιδάκια, άρα δεν είναι καλός rapper». Ο Messi κι ο Ronaldo κι αυτοί σε παιδάκια δίνουν αυτόγραφα, άρα δεν είναι καλοί ποδοσφαιριστές; Τι είναι αυτά που λένε; Αν δεις τον DJ Khaled στο snap, όλο παιδάκια τον ακολουθούν και χαίρεται κιόλας. Κι εγώ χαίρομαι, ειλικρινά χαίρομαι για τη νέα γενιά. Παρόλο που τα τραγούδια μου λένε κάποια πράγματα, όπως σου εξήγησα, το rap μου είναι προσωπικό. Όταν τελειώνω το rap μου, εξηγώ στα παιδιά πως δεν είμαι πρότυπο γι' αυτά. Τους εξηγώ πως είμαι απλώς ένας άνθρωπος που προσπαθεί να σας δείξει σαν ταινία αυτά που λέει και ζει.

Σου έχει τύχει εκεί που περπατάς να περνάει ένα αμάξι και να παίζει κάποιο τραγούδι σου;
Πώς να μη μου έχει τύχει; Όλη η Ελλάδα γουστάρει και αυτό είναι το καλύτερο πράγμα: η αναγνώριση. Ακούω το «Maradona» στο δίπλα αμάξι, κατεβάζω το παράθυρο και τους λέω «να 'μαι, βγήκα από τα ηχεία» - κολλάνε (γέλια).

Πιστεύεις πως θα μείνουν πίσω οι πιο old school καλλιτέχνες που δεν δείχνουν θέληση να προχωρήσουν τον ήχο τους όπως έκανες εσύ;
Σέβομαι πάρα πολύ το στιλ που κάνουν αυτά τα παιδιά. Μόνοι τους λένε πως δεν θέλουν να παίζουν στα clubs. Θα έχουν ένα δικό τους κοινό αυτοί, θα χτυπιούνται σε ένα υπόγειο, μια χαρά. Οι «300» – έτσι τους λέμε εμείς. Οι «αληθινοί» και οι «300».

Βλέπω ότι κυκλοφορείς κυρίως singles. Θα κυκλοφορήσεις κάτι πιο ολοκληρωμένο;
Ο δίσκος μου είναι έτοιμος. Ψάχνω την κατάλληλη στιγμή, αλλά και το site που θα το δώσω. Μπορεί να βγει, για παράδειγμα, από κάποιο porn site, δεν ξέρω ακόμα. Εντελώς δωρεάν πάλι, αλλά πρέπει να βγει όπως πρέπει. Επίσης, σκεφτόμαστε με τον «Κάτα» να κυκλοφορήσουμε κάτι οι δυο μας.

Περισσότερα από το VICE

Ελληνίδες Φωτογραφίζονται με τα Ρούχα που Φορούσαν Όταν τους Έκαναν Παρατήρηση στη Δουλειά

Η Σειρά Narcos Προσπαθεί να σου Πει ότι ο Escobar δεν Ήταν Τόσο Γαμάτος όσο Νομίζεις

Έτσι Είναι η Φάτσα σου Όταν Επιστρέφεις Σπίτι σου Μετά από Clubbing